Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Η λύσις των πνευματικών προβλημάτων

Η ΛΥΣΙΣ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ στήν ἐποχή μας εἶναι καταπονημένοι πνευματικά παρόλο πού ἔχουν ἄφθονα ὑλικά ἀγαθά καί πολλές εὐκολίες ἐξαιτίας τῆς τεχνολογικῆς προόδου. Ἀντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα καί καταφεύγουν στούς "εἰδικούς" γιά τή λύση τους, ἀγνοώντας ὅτι τά καθαρῶς πνευματικά θέματα δέν μποροῦν νά τά λύσουν αὐτοί, πού στήν προσωπική τους ζωή τά ἀρνοῦνται. Συνήθως οἱ ψυχολόγοι ἀναλαμβάνουν τή λύση τῶν πνευματικῶν προβλημάτων, δίνοντας πλῆθος συμβουλῶν, χωρίς νά ἐρευνοῦν τή φύση τῶν προβλημάτων, ἡ ὁποία ἔχει ἄμεση σχέση μέ τόν ἠθικό νόμο καί τή συνείδηση. Ἡ μέθοδός τους παραθεωρεῖ τήν ἀποτελεσματική παρέμβαση τοῦ κληρικοῦ καί ἀρνεῖται τήν ἐκ Θεοῦ βοήθεια. Ἡ ὅποια ἐπιτυχία τῶν ψυχολόγων δέν διαρκεῖ. Ἀνακουφίζει πρόσκαιρα, χωρίς νά λύνει τά προβλήματα, τά ὁποῖα ἐπανέρχονται καί μάλιστα ὀξύτερα.

Οἱ συνειδητοί χριστιανοί καταφεύγουν στούς ἔμπειρους κληρικούς καί τούς ἐμπιστεύονται τή λύση τῶν πνευματικῶν τους προβλημάτων...

Ἐκεῖνοι μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ πετυχαίνουν πολλά, κάτω ἀπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Πρῶτα πρέπει νά ὑπάρχει ὀρθή πίστη, ἡ ὁποία θά συνοδεύεται ἀπό συνεχῆ καί θερμή προσευχή. Ἀπαραίτητη εἶναι καί ἡ ὑπομονή στούς πειρασμούς. Ἀπό αὐτά τά τρία ἀπορρέουν ὅλα τά ἀγαθά. Εἶναι οἱ πνευματικές βάσεις πάνω στίς ὁποῖες θά στηριχθεῖ καί ὁ κληρικός.Ὁ ὅσιος Μάρκοςὁ Ἀσκητής, ἀναφερόμενος σε αὐτόν πού θέλει νά βοηθήσει κάποιον ἀδελφό, ἐπισημαίνει: "Εἶναι καλό νά ὠφελεῖ κανείς διά τοῦ λόγου, ἐκείνους πού ρωτοῦν γιά τά πνευματικά τους προβλήματα. Εἶναι ἀνώτερο ὅμως νά συνεργεῖ στή λύση τους μέ τήν προσευχή καί τήν ἀρετή του. Διότι ἐκεῖνος πού προσφέρει τόν ἑαυτό του στό Θεό μέ τήν προσευχή καί τήν ἀρετή του, βοηθάει καί τόν πλησίον καί τόν ἑαυτό του".

Τρία λοιπόν χρειάζονται γιά νά γίνει ἀποτελεσματική ἡ παρέμβαση τοῦ κληρικοῦ στή λύση τῶν προβλημάτων ἑνός ἀδελφοῦ. Πρέπει να συνυπάρχουν. Ὁ λόγος προφανῶς μαλακώνει καί παρηγορεῖ τον ἀδελφό. Διαλύει τά ἀδιέξοδα, φωτίζει καί ἀμβλύνει τήν φανταστική συμφορά. Προετοιμάζει τό ἔδαφος τῆς ψυχῆς, γιά νά δεχτεῖ τήν ἐκ Θεοῦ βοήθεια, ἡ ὁποία ἐξασφαλίζεται μέ τήν προσευχή, τόσο τοῦ κληρικοῦ ὅσο καί τοῦ ἀδελφοῦ. Σημαντικό ρόλο παίζει καί ἡ ἀρετή τοῦ κληρικοῦ. Πείθει εὔκολα καί τόν ἀδελφό καί τό Θεό. Ὁ ἐνάρετος ἔχει ἔμπρακτη ἀγάπη, γιά τόν πάσχοντα ἀδελφό καί θεοπειθῆ προσευχή. Ἔχει, θά ἔλεγα, μιά μοναδική δύναμη νά βοηθήσει τόν ἀδελφό, νά γίνει συνοδοιπόρος του στή ζωή, ἀλλά καί παρηγορητής του. Εἶναι μακάριοι οἱ ἀδελφοί, πού ἐμπιστεύονται τά πνευματικά τους προβλήματα σέ στοργικούς καί ἄξιους κληρικούς. Βρίσκουν αὐτό πού δέν μποροῦν νά προσφέρουν οἱ "εἰδικοί" ἐπιστήμονες, οἱ ὁποῖοι ἐνεργοῦν χωρίς νά δέχονται τήν ἐκ Θεοῦ βοήθεια.

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 23/12/2011