Υπέρ των Θρησκευτικών με διαθρησκειακό χαρακτήρα ο ΓΓ Θρησκευμάτων
Υπέρ ενός προγράμματος σπουδών για τα Θρησκευτικά, με διαθρησκειακά χαρακτηριστικά εμφανίζεται ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων Γιώργος Καλαντζής.
Ο κ. Καλαντζής στις 12 Φεβρουαρίου μίλησε στην εκδήλωση για την κοπή της βασιλόπιτας της Αδελφότητας Εκπαιδευτικών Κληρικών Ελλάδας «Κοσμάς ο Αιτωλός» και ανέπτυξε την άποψή του για την ανάγκη το πρόγραμμα σπουδών των Θρησκευτικών να προσανατολιαστεί και στη βάση του διαθρησκειακού χαρακτήρα...
Ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων Γιάννης Καλαντζής μιλώντας στην εκδήλωση των εκπαιδευτικών Θεολόγων επισήμανε πως «στο συγκεκριμένο πολιτισμικό περιβάλλον και στη συγκεκριμένη χώρα αν κάποιος δεν διδαχθεί στο σχολείο, αν κάποιος δεν μάθει -προσοχή, όχι να πιστέψει, αυτό είναι δικό του θέμα- τις βασικές αρχές της Ορθοδοξίας, τότε δεν θα καταλάβει ποτέ τον πολιτισμό, τα ήθη, τα έθιμα, τις συνήθειες της χώρας στην οποία ζει. Ο αλληλοσεβασμός έρχεται μέσα από τη γνώση. Μητέρα της μισαλλοδοξίας, του μίσους και της δυσανεξίας στην διαφορετικότητα είναι η άγνοια. Για αυτό είναι κρίσιμο στα σχολεία μας να διδάσκονται και οι αρχές άλλων θρησκειών. Τα Θρησκευτικά είναι μια άσκηση ανοχής, μια απόδειξη αγάπης, αλλά αν εκείνος που διδάσκει δεν το αντιλαμβάνεται τότε μπορούν να μετατραπούν σε μάθημα μίσους και αρνητικών διακρίσεων».
Το ζήτημα του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών προκαλεί ποικίλες συζητήσεις στους κύκλους των Θεολόγων, αλλά και στο εσωτερικό της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Η μια τάση που προέρχεται από παραδοσιακούς κύκλους της Θεολογίας αλλά και ιεραρχών της Εκκλησίας υποστηρίζει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών θα πρέπει να έχει ομολογιακό χαρακτήρα, δηλαδή να δίνει έμφαση στη διδασκαλία της Ορθόδοξης Θεολογίας και του δόγματος.
Στον αντίποδα, η άλλη τάση υποστηρίζει ότι το πρόγραμμα σπουδών θα πρέπει να εκσυγχρονιστεί και να περιλαμβάνει όχι μόνο στοιχεία της Χριστιανικής διδασκαλίας, αλλά και στοιχεία από τις άλλες μεγάλες γνωστές Θρησκείες.
πηγή: Real, 18/2/2012
12 σχόλια:
ΜΕ ΤΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΩΣΗ ΣΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΤΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΔΩ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΑΝ. ΤΩΡΑ ΓΕΥΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΣΑΣ
Οι σάπιοι καρποί των Θρησκευτικών είναι έργο συγκεκριμένων Θεολόγων που στήριξαν το έργο αλλοίωσης των Θρησκευτικών που σχεδίασαν οι πολιτικοί.
Εμμονή στην Ορθόδοξη πατερική Παράδοση; Ναι αυτήν την έχω κι εγώ! Η τουλάχιστον παλεύω να την έχω!!!
Αλλά δεν ξέρω γιατί το ιστολόγιο δημοσιεύει το σχόλιό σου ΑΝΩΝΥΜΕ.
Προς τον Ανώνυμο (18 Φεβρουαρίου 2012 11:13 μ.μ.): Δεν είμαι ο Ανώνυμος στον οποίο αναφέρεσαι και δεν θα μιλήσω εξ ονόματός του. Σχετικά με το ερώτημά σου ("...δεν ξέρω γιατί το ιστολόγιο δημοσιεύει το σχόλιό σου..."): Αν και δεν είμαι ο διαχειριστής του ιστολογίου, θα σου απαντήσω με το ερώτημα: Γιατί το ιστολόγιο ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να δημοσιεύσει το σχόλιο του Ανώνυμου; Εξύβρισε μήπως κάποιο άτομο; Έγραψε προσβλητικά λόγια για κάποιον; Ο Ανώνυμος έγραψε την άποψή του! Ή μήπως η λέξη "εμμονή" σε ενόχλησε; Τα ιστολόγια είναι (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι) ανοιχτά σε όλες τις απόψεις! Αν όχι, παρακαλώ τον διαχειριστή να με διορθώσει! Δημοκρατία έχουμε, εκτός αν θεωρείς, Ανώνυμε, ότι δεν έχουμε το δικαίωμα στη διαφορετική άποψη! Και κάτι τελευταίο: Αν θέλετε να εμποδίσετε την - κατά τη γνώμη σας - "αλλοίωση" του μαθήματος των Θρησκευτικών, θα ήταν προτιμότερο να κάνετε ΔΙΑΛΟΓΟ με τους υπεύθυνους φορείς αντί να φωνασκείτε και να συμπεριφέρεστε σαν όχλος αλαλάζων. Με τον τρόπο σας δεν πείθετε ΚΑΝΕΝΑΝ!
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΟΥ. ΔΕΝ ΔΕΧΕΣΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ. ΠΟΙΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΟΙ ΤΗς ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΟΤΑΝ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ, ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Π.Χ. ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΚΑΙ ΕΠΑΦΙΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΣΥΝΗΔΕΙΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, ΑΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙ, ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ, ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΘΑ ΤΗ ΒΙΩΝΕΙ, ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ.
το κακο με ολους εσας τους θιασωτες του ομολογιακου θρησκευτικου μαθηματος ειναι οτι απαιτειτε κατι χωρις να εχετε εξασφαλισει τις απαραιτητες προϋποθεσεις. Την ορθοδοξη πιστη μπορει να τη διδαξει μονο οποιος την εχει γευθει πρωτα μεσω της καθαρσης του απο τα παθη, του φωτισμου του από το αγιο Πνευμα, ωστε να εχει καταστει αληθης θεολογος συμφωνα με την πατερικη αποψη, και οχι ο θεολογισκος του πανεπιστημιου που εγκεφαλικα εμαθε καποια πραγματα (αν τα εμαθε κι αυτα καλα), και τα παρουσιαζει ξερα και ψυχρα στους μαθητες του (αν τα παρουσιαζει κι αυτα καλα) προσθετοντας ισως καποια δοση ευσεβοφανειας και συναισθηματικης θρησκευτικοτητας που καλυπτει την ελλειψη που εχει της πραγματικης πνευματικης καταστασης του. Αρμοδιος για να κηρυττει το Ευαγγελιο ειναι μονο ο φορεας της ιεροσυνης, ο κληρικος, που εχει τη χαρη του Θεου. Γι' αυτο και στη Σουηδια π.χ. για να διδαχθουν τα ορθοδοξα χριστιανοπουλα την πιστη τους καλειται στο σχολειο εκπροσωπος της εκει ορθοδοξης εκκλησιας, καποιος κληρικος, και το ιδιο συμβαινει και με τους μαθητες των αλλων θρησκευτικων κοινοτητων. Στη Γερμανια παλι οι θεολογοι ελεγχονται και εποπτευονται απο την προτεσταντικη "εκκλησια". Αφου δεν ισχυουν αυτα στη χωρα μας, τοτε το μαθημα δεν μπορει να ειναι ομολογιακο και κατηχητικο αλλα γνωσιολογικο με εμφαση φυσικα στην θρησκευτικη παραδοση της χωρας μας, αλλα και με αναφορα και σε αλλα θρησκευτικα κινηματα και συστηματα. Μην απορριπτετε κατευθειαν οποιον εκφραζει διαφορετικη αποψη απο τη δικη σας θεωρωντας τον αιρετικο, οικουμενιστη ή ελευθεριαζοντα και μην προσπαθειτε να επιβαλετε τη δικη σας θεση κατα τροπο που θυμιζει πρακτικες που εφαρμοζονταν σε ολοκληρωτικα καθεστωτα, γιατι τα κανετε χειροτερα τα πραγματα.Δειξτε μετανοια, προσευχηθειτε στο Θεό και αφήστε Αυτόν να μιλησει.
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΑ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΖΗΤΑΤΕ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΟΝ ΤΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ, ΖΗΤΗΣΤΕ ΠΡΩΤΑ ΜΙΑ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΧΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΕΥΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΖΗΤΕΙΣΤΕ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ. ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΗΧΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΟΤΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑ ΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ
Σχετικά με τον Ανώνυμο (19 Φεβρουαρίου 2012 8:06 μ.μ.). Λες: «Την ορθοδοξη πιστη μπορει να τη διδαξει μονο οποιος την εχει γευθει πρωτα μεσω της καθαρσης του απο τα παθη, του φωτισμου του από το αγιο Πνευμα, ωστε να εχει καταστει αληθης θεολογος συμφωνα με την πατερικη αποψη, και οχι ο θεολογισκος του πανεπιστημιου…» Θεωρείς, δηλαδή, ότι θα πρέπει να καταργήσουμε τις Θεολογικές Σχολές (από όπου αποφοιτούν «θεολογίσκοι»), οπότε το μάθημα των Θρησκευτικών θα διδάσκεται μόνο από «όποιον έχει γευθεί» την ορθόδοξη πίστη; Ποια είναι τα κριτήρια που θα μας υποδείξουν εκείνον που «έχει γευθεί» την ορθόδοξη πίστη; Λες: «Αρμοδιος για να κηρυττει το Ευαγγελιο ειναι μονο ο φορεας της ιεροσυνης, ο κληρικος, που εχει τη χαρη του Θεου». Λες, δηλαδή, ότι μόνο οι ιερείς (οι οποίοι, προφανώς, έχουν ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ όλες τις προϋποθέσεις) μπορούν να διδάσκουν το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία (αναφέρεις και το παράδειγμα της Σουηδίας); Λες: «Στη Γερμανια παλι οι θεολογοι ελεγχονται και εποπτευονται απο την προτεσταντικη "εκκλησια». Στη Γερμανία, αγαπητέ Ανώνυμε, οι θεολόγοι σπουδάσουν ΕΠΙΣΤΗΜΗ και όχι ΚΑΤΗΧΗΣΗ. Είναι απόφοιτοι θεολογικών σχολών και υποβάλλονται στην ίδια αξιολόγηση με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους. Η μόνη διαφορά είναι ότι η Εκκλησία δίνει το τελικό «χρίσμα» (για την Καθολική Εκκλησία είναι το λεγόμενο «nihil obstat», για την Ευαγγελική η απλή γνωμάτευση), πράγμα που σημαίνει ότι με βάση συγκεκριμένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΤΙΚΑ κριτήρια αποφαίνεται για την ικανότητα του μελλοντικού θεολόγου. Λες: «Αφου δεν ισχυουν αυτα στη χωρα μας, τοτε το μαθημα δεν μπορει να ειναι ομολογιακο και κατηχητικο αλλα γνωσιολογικο με εμφαση φυσικα στην θρησκευτικη παραδοση της χωρας μας, αλλα και με αναφορα και σε αλλα θρησκευτικα κινηματα και συστηματα». Το μάθημα στη χώρα μας μπορεί να είναι ΚΑΙ ομολογιακό (η κατήχηση είναι έργο της Εκκλησίας και όχι του σχολείου) ΚΑΙ γνωσιολογικό. Γιατί όχι;
Σχετικά με τον Ανώνυμο (20 Φεβρουαρίου 2012 12:42 π.μ.). Λες: «ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΑ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΖΗΤΑΤΕ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΟΝ ΤΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ». Ξεχνάς, νομίζω, ότι η πλειονότητα των συναδέλφων σου «πήγαινε» για άλλη σχολή. Δεν χρειάζεται να αναλύσω το θέμα με τις πανελλήνιες εξετάσεις, τις βαθμολογίες και το «επίπεδο» των φοιτητών των Θεολογικών Σχολών. Με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα, είναι άτοπο να μιλάμε για «ήθος» και για «πνευματική κατάσταση» των θεολόγων. Λες: « ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΗΧΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΟΤΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ». Αγαπητέ Ανώνυμε, μη συγχέεις πρόσωπα και πράγματα! Ο όρος «κατήχηση» «πάει πακέτο» με τους όρους «κατηχητής»/»κατηχήτρια» και «κατηχητόπουλα». Ο όρος «διδασκαλία» με τους όρους «δάσκαλος»/»δασκάλα» και «μαθητές». Ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
Προς τον Ανωνυμο (20 Φεβρουαρίου 2012 12:22)
Δεν θελω αγαπητε μου να καταργηθούν οι θεολογικες σχολες, αλλα να αυτονομηθουν απο τα πανεπιστημια και να καταστουν ανεξαρτητες σχολες ελεγχομενες και εποπτευομενες απο την Εκκλησια, όπως συμβαινει με τις θεολογικες σχολες σε ολες τις ορθοδοξες χωρες (Ρωσια, Σερβια κ. α). Κάτι τετοιο πηγε να γινει αρχικα με τις εκκλησιαστικες ακαδημιες, αλλα τελικα χαλασε στην πορεια. Οι φοιτητες της δεν θα ειναι οσοι δεν μπορεσαν να περασουν σε αλλες σχολες, αφού για να εισαχθείς σε αυτές θα δίνεις ξεχωριστες εξετασεις ειδικά γι΄ αυτές, αλλά όσοι πραγματικά ήθελαν να σπουδασουν τα ιερα γραμματα, επομενως διαθετουν και την αναλογη πνευματικη ωριμοτητα και εμπειρια. Φυσικά και οι μονοι αρμόδιοι για να διδαξουν την ορθοδοξη πιστη είναι μονο οι ιερεις, γι΄ αυτό και στις θεολογικες σχολες θα πρεπει να εισαγονται οσοι εκδήλωσαν τη διαθεση και τον ποθο να ιερωθούν. Οι λαϊκοι μονο κατ' οικονομιαν μπορουν να διδασκουν και να κηρυττουν. Το παραδειγμα της Γερμανιας το ανεφερα μονο ως προς το καθεστως της εποπτειας των θεολογικων σχολων απο την εκει "εκκλησια" και οχι ως προς το οτι υφιστανται ως πανεπιστημιακες σχολες,με το οποιο φυσικα δεν συμφωνω. Αφού λοιπον σεν ισχυουν αυτα, τότε οι θεολογικες σχολες μοιαζουν στην ουσια σαν τις φιλοσοφικες σχολες με τη διαφορα ότι είναι σαν να δίνεται εμφαση στη διδασκαλια και στη μελετη ενος μονο φιλοσοφικου συστηματος. Άρα και οι αποφοιτοι της είναι σαν τους φιλολογους που διδασκουν φιλοσοφια, απλως οι πρωτοι διδασκουν και εκθετουν κυριως ενα θρησκευτικο συστημα, το χριστιανισμο εν αντιθέσει με τους δεύτερους που διδασκουν όλα τα φιλοσοφικα συστηματα. Άρα το μαθημα ειναι γνωσιολογικο και η τυχον μετατροπη του σε θρησκειολογικο ή η αλλαγή του περιεχομένου του δεν θιγει την ορθοδοξη πιστη και Εκκλησια και ως εκ τουτου δεν υπαρχει λογος να εγειρει νατιδρασεις και αντιπαραθεσεις. Ας γινουν πρωτα ολα αυτα που ανεφερα πιο πριν και μετα ας διαμαρτυρηθουμε για το μαθημα των θρησκευτικων.
Αγαπητέ Ανώνυμε (20 Φεβρουαρίου 2012 6:48 μ.μ.), αν εννόησα σωστά τα λεγόμενά σου: θεωρείς ότι στις Θεολογικές Σχολές – αφού «αυτονομηθουν απο τα πανεπιστημια και…καταστουν ανεξαρτητες σχολες ελεγχομενες και εποπτευομενες απο την Εκκλησια» – θα πρέπει να εισάγονται μόνο ιερείς, οι οποίοι θα διδάσκουν «την ορθόδοξη πίστη»(?). Για ποιον λόγο αποκλείονται οι λαϊκοί; «Πνευματική ωριμότητα» και «εμπειρία» μπορούν να διαθέτουν εξίσου και οι λαϊκοί (άνδρες και γυναίκες). Λες παρακάτω: «αποφοιτοι της είναι σαν τους φιλολογους που διδασκουν φιλοσοφια, απλως οι πρωτοι διδασκουν και εκθετουν κυριως ενα θρησκευτικο συστημα, το χριστιανισμο εν αντιθέσει με τους δεύτερους που διδασκουν όλα τα φιλοσοφικα συστηματα». Δεν θα διαφωνήσω. Αυτός είναι και ο ρόλος του πανεπιστημίου. Η (ορθόδοξη και κάθε άλλη) πίστη δεν αναλύεται ούτε περιγράφεται με επιστημονικά κριτήρια. Η πίστη δεν μετριέται. Οι εκφράσεις όμως αυτής της πίστης (βλ. γραπτές πηγές) αποτελούν χωρίς οποιαδήποτε αμφιβολία αντικείμενο επιστημονικής ανάλυσης. Γιατί εξοβελίζεται ή και δαιμονοποιείται αυτή η πτυχή της θεολογίας;
Δεν λεω οτι θα πρεπει να εισαγονται μονο ιερεις, αλλα ανθρωποι που θα εχουν καποια κλιση προς την ιεροσυνη, ασχετα αν δεν την εκδηλωσουν ποτε, ανθρωποι που θα συχναζουν στην εκκλησια, θα συμμετεχουν στα τελουμενα εκει και με τη συμμετοχη τους στα κατωτερα εκκλησιαστικα διακονηματα (ψαλτης, νεωκορος, αναγνωστης, επιτροπος, κατηχητης), ανθρωποι που θα εχουν κανει το ναο δευτερο σπιτι τους.Δεν απορριπτω την επιστημονικη πλευρα της θεολογιας, όμως αυτό δεν είναι ομολογιακο, κατηχητικο μαθημα θρησκευτικων, αλλα επιστημονικη και αντικειμενικη εκθεση ενός συγκεκριμενου θρησκευτικου συστηματος,που θα μπορουσε να κανει φυσικα και ενας φιλολογος, σαφου δεν προϋποθετει αναλογο με τη διδασκομενη χριστιανικη θρησκειο βιο. Ας ενοποιηθει τοτε, αν ειναι ετσι, ο κλαδος των φιλολογων με τον κλαδο των θεολογων, που θα πρεπει να ονομαζεται πλεον αλλιως, γιατι κανουν την ιδια δουλεια, χωρις να απαιτουνται αλλες προϋποθεσεις, οπως δεν απαιτειται από το φιλολογο να ενστερνιζεται και να εφαρμοζει στη ζωη του τις αρχαιοελληνικες αντιληψεις, δοξασιες και θρησκευτικες πεποιθησεις που διδασκει στους μαθητες
Προς Ανώνυμο (20 Φεβρουαρίου 2012 9:32 μ.μ): "Δεν λεω οτι θα πρεπει να εισαγονται μονο ιερεις, αλλα ανθρωποι που θα εχουν καποια κλιση προς την ιεροσυνη...ψαλτης, νεωκορος, αναγνωστης, επιτροπος, κατηχητης...". Χρησιμοποιείς στις εκφράσεις σου μόνο το αρσενικό πρόσωπο. Για ποιον λόγο; Αποκλείονται, δηλαδή, οι γυναίκες από τις Θεολογικές Σχολές και από τους ναούς; Παρακάτω λες: "Ας ενοποιηθει τοτε, αν ειναι ετσι, ο κλαδος των φιλολογων με τον κλαδο των θεολογων, που θα πρεπει να ονομαζεται πλεον αλλιως, γιατι κανουν την ιδια δουλεια...". Συμφωνώ ως επί το πλείστον. Έχεις όμως να προτείνεις κάποιο διαφορετικό όνομα για την (φιλολογική) επιστήμη που ασχολείται με αγιογραφικά, εκκλησιαστικά, δογματικά, πατερικά κείμενα; Εμένα μόνο το όνομα "θεολογία" μου έρχεται στο μυαλό...
οπως κυριως αντρες μπορουν να υπηρετησουν στα κατωτερα εκκλησιαστικα αξιωματα και δευτερευοντως και γυναικες (π.χ. νεωκορισσες, ψαλτριες) κατ' αναλογια θα πρεπει να συμβαινει το ιδιο και στις θεολογικες σχολες. Μη ξεχνας οτι παλαιοτερα δεν εισαγονταν γυναικες στη θεολογια. Ο καθε θεολογος ειναι δυναμει και κηρυκας του Ευαγγελιου κατ' οικονομια παντα και οπως ξερεις στις γυναικες δεν επιτρεπεται να κηρυττουν στο ναο. Όσον αφορα το αλλο θεμα που εθεσες, η φιλολογικη επιστημη που ασχολειται με τα πατερικα και γενικα εκκλησιαστικα κειμενα λεγεται βυζαντινη φιλολογια και ασχολειται με αυτα περισσοτερο απο αποψη δομης, γλωσσας, κριτικης κειμενου. Με τοπεριεχομενο των κειμενω αυτών θα ασχολειται η επιστημη της θρησκειολογιας με ειδικευση στη χριστιανικη θρησκεια, μελετωντας φυσικα και τα κειμενα, τις αρχες και τη διδασκαλια και των αλλων θρησκειων. Αυτο γινεται στη βυζαντινη φιλοσοφια, η οποια εξεταζει και τα κειμενα των πατερων της Εκκλησιας, που θεωρουνται σπουδαια απο φιλοσοφικης αποψης. Ετσι και ο κλαδος των θεολογων δεν θα εξαφανιστει, αφου ο θρησκειολογος θα θεωρειται ως φιλολογος που διδασκει ομως κυριως τη διδασκαλια και τις αρχες της χριστιανικης θρησκειας και τα παιδια δεν θα εχοουν μια αποσπασματικη εικονα για την ορθοδοξη παραδοση και κληροινομια θεωρωντας την κατι αυτονομο, αλλα θα τη θεωρουν ως αναποσπαστο κομματι της συνολης ελληνικης πνευματικης και πολιτιστικης κληρονομιας, αφού ομ θρησκειολογος ή επιστημων της χριτιανικης θρησκειας θα διδασκει και τα αλλα φιλολογικα μαθηματα παραλληλα με το δικο του. Εδω που φτασαμε αυτή ειναι η μονη ενδεικνυομενη λυση και οχι οι κραυγες και οι αφοριστικες δηλωσεις περι υποχρεωτικου ορθοδοξου ομολογιακου καικατηχητικου θρησκευτικου μαθηματος. αλλιως θα δουμε συντομα και πολλους θεολογους στους 150.000 απολυμενους που ζηταει η τροϊκα.
Δημοσίευση σχολίου