«Να ενισχυθεί ο θρησκειολογικός χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών» προτείνει ο Συνήγορος του Πολίτη

Ο Συνήγορος του Πολίτη απέστειλε (30/5/2012) στην Επιτροπή ∆ικαιωµάτων του Παιδιού του Οργανισµού Ηνωµένων Εθνών, έκθεση σχετικά µε την εφαρµογή της ∆ιεθνούς Σύµβασης για τα ∆ικαιώµατα του Παιδιού στην Ελλάδα από το 2003 ως το 2011, στην οποία περιλαµβάνονται οι κυριότερες διαπιστώσεις και προτάσεις του. Μεταξύ των άλλων αναφέρεται σε ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας των μαθητών στα ελληνικά σχολεία. Ο Συνήγορος επαναφέρει τα ζητήματα των απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών, της αναγραφής του θρησκεύματος στα απολυτήρια των μαθητών αλλά και του χαρακτήρα που θα πρέπει να έχει το μάθημα των Θρησκευτικών..

Μεταφέρουμε το σχετικό απόσπασμα της Έκθεσης του Συνηγόρου του Πολίτη:

7.2 Θρησκευτική ελευθερία (Άρθρο 14)

Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις διακριτικής μεταχείρισης μαθητών στο σχολείο λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.

Το μάθημα των Θρησκευτικών στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ακολουθώντας τις συνταγματικές προβλέψεις αποβλέπει στην καλλιέργεια θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών. Ωστόσο, με βάση το σεβασμό της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, παρέχεται η δυνατότητα απαλλαγής από αυτό σε αλλόθρησκους ή ετεροδόξους μαθητές. Πρόβλημα ωστόσο δημιουργείται όταν η απαλλαγή ζητείται για μαθητές που δεν είναι δηλωμένοι ως αλλόθρησκοι ή ως ετερόδοξοι, η δε πρακτική της διοίκησης δεν είναι ενιαία ως προς την αποδοχή τέτοιων αιτημάτων*.

Το θρήσκευμα των μαθητών εξακολουθεί να αναγράφεται στους τηρούμενους φακέλους των σχολείων και στους απολυτήριους τίτλους, παρά την αντίθετη γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και του Συνηγόρου του Πολίτη.

Προτάσεις:

• Η άσκηση του δικαιώματος της απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών να μην τίθεται υπό τον όρο της δήλωσης ότι ο μαθητής είναι αλλόθρησκος ή ετερόδοξος, δήλωση η οποία παραβιάζει το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας.

• Στα σχολεία δεν θα πρέπει να τηρούνται στοιχεία σχετικά με το θρήσκευμα των μαθητών, παρά μόνο εφόσον αυτά απαιτούνται για την άσκηση δικαιώματός τους, ενώ το θρήσκευμα δεν θα πρέπει να αναγράφεται στους απολυτήριους τίτλους, καθώς αυτό μπορεί να αποτελέσει αφορμή μελλοντικής διακριτικής τους μεταχείρισης.

• Να ενισχυθεί ο θρησκειολογικός χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών, ώστε να μην τίθενται ζητήματα παραβίασης της θρησκευτικής ελευθερίας των μαθητών.

* σημ. ιστολογίου: Ο Συνήγορος του Πολίτη στο σημείο αυτό παραπέμπει στην αλληλογραφία του με τον τότε Υπουργό Παιδείας Ευριπίδη Στυλιανίδη για τις απαλλαγές αλλά και σε σχετικό δικό του Δελτίο Τύπου στο οποίο σημειώνεται: 

"Κατά την άποψη του Συνηγόρου, το μάθημα είναι μεν υποχρεωτικό, αλλά δικαίωμα απαλλαγής από αυτό έχουν όλοι οι μαθητές, ανεξάρτητα από το θρήσκευμά τους, εφόσον οι γονείς τους -ή οι ίδιοι όταν είναι ενήλικοι- δηλώσουν εγγράφως ότι επιθυμούν να μη συμμετέχουν σε αυτό, για λόγους συνείδησης.

Ο Υπουργός Παιδείας δεν αποδέχθηκε τις θέσεις του Συνηγόρου. Κατά την άποψη του Υπουργείου (όπως αποτυπώνεται στην απαντητική επιστολή του Υπουργού), δικαίωμα απαλλαγής έχουν μόνο οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι μαθητές".