«Περί τοῦ ἐντύπου τῆς Ἐκθέσεως Ἀξιολογήσεως τῶν Ἐφημερίων καί Διακόνων καί τοῦ τρόπου συμπληρώσεως αὐτῆς»
. 4628
αριθμ. διεκπ. 2034
Αθήνα, 16 Οκτωβρίου 2012
Πρός Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίταςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,
Κατόπιν Συνοδικῆς Ἀποφάσεως, ἡ ὁποία ἐλήφθη κατά τήν Συνεδρία τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς 10ης μηνός Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ., σᾶς γνωρίζομε, ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος, στήν προαναφερθεῖσα Συνεδρία Της, ἀποφάσισε: α) Νά σᾶς ἀποστείλει τό «Ἔντυπο Ἀξιολογήσεως τῶν Κληρικῶν (Ἐφημερίων καί Διακόνων)
και β) νά σᾶς ἐνημερώσει μέ τά ἀκόλουθα σχετικά μέ τό ἔντυπο, τό ὁποῖο προαναφέρθηκε καί τόν τρόπο διενεργείας τῆς διαδικασίας ἀξιολογήσεως τῶν Κληρικῶν.
1. Μετά τή δημοσίευση στό Φ.Ε.Κ. ὑπ' ἀριθμ. 73/9.4.2012 τεῦχος Α΄, τοῦ ὑπ' ἀριθμ. 230/2012 Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου «Περί Ἐφημερίων καί Διακόνων», τέθηκε σέ ἰσχύ ὁ ὡς ἄνω Κανονισμός, μέ τόν ὁποῖο ἐπικαιροποιεῖται καί ἐναρμονίζεται πρός τόν βασικό Νόμο 4024/2011 (Φ.Ε.Κ. 226/27-11-2011, τ. Α΄), «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ἑνιαῖο μισθολόγιο − βαθμολόγιο, ἐργασιακή ἐφεδρεία καί ἄλλες διατάξεις ἐφαρμογῆς τοῦ μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικῆς στρατηγικῆς 2012−2015», τό σύστημα βαθμολογικῆς καί μισθολογικῆς ἐξελίξεως τῶν Κληρικῶν, πού μισθοδοτοῦνται ἀπό τό Δημόσιο. Κατόπιν αὐτοῦ, για πρώτη φορά συναρτᾶται κατά τρόπο δεσμευτικό ἡ ὑπηρεσιακή ἐξέλιξη τοῦ Κληρικοῦ μέ τό σύστημα ἀξιολογήσεώς του, ὅπως αὐτό περιγράφεται στό ἄρθρο 11 τοῦ ὡς ἄνω Κανονισμοῦ, τό ὁποῖο ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Ἀξιολόγηση Ἐφημερίων
1. Ἐντός τοῦ πρώτου τριμήνου κάθε ἔτους συντάσσεται ἔκθεση ἀξιολογήσεως τοῦ Ἐφημερίου. Ὁ τύπος τῆς ἐν λόγῳ ἐκθέσεως ὁρίζεται μέ ἀπόφαση τῆς Δ.Ι.Σ. Στό πρῶτο μέρος της, ὁ Ἐφημέριος ἀναπτύσσει τήν ἐφημεριακή του διακονία. Στό δεύτερο μέρος, ἀξιολογεῖται ἀπό τόν Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο τῆς περιφερείας του καί στό τρίτο ἀπό τόν Πρωτοσύγκελλο ἤ τόν Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο τῆς οἰκείας Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ἡ κρίση ὅσων προαναφέρθηκαν θεωρεῖται ἀπό τόν οἰκεῖο Μητροπολίτη. Ἡ κατά τά ἀνωτέρω ἀξιολόγηση τοῦ Ἐφημερίου ἐνεργεῖται κατά τά κριτήρια τῆς παραγράφου 3 τοῦ παρόντος ἄρθρου.
2. Ὅταν ὁ Ἐφημέριος συμπληρώσει τόν νόμιμο χρόνο γιά νά κριθεῖ καί νά προαχθεῖ βαθμολογικῶς, τό Μητροπολιτικό Συμβούλιο τῆς οἰκείας Ἱερᾶς Μητροπόλεως, λειτουργώντας ὡς Ὑπηρεσιακό Συμβούλιο γιά τούς Ἐφημέριους, διενεργεῖ τήν κρίση βάσει ὅλων τῶν ἐκθέσεων ἀξιολογήσεως τοῦ κρινομένου, οἱ ὁποῖες συνετάγησαν κατά τά ἔτη μετά τήν τελευταία του κρίση.
3. Κατά τήν κρίση προαγωγῆς τοῦ Ἐφημερίου, τό οἰκεῖο Μητροπολιτικό Συμβούλιο ὀφείλει νά λάβει ὑπ’ ὄψη του τά ἑξῆς κριτήρια: α) Ἀπόδοση στά γενικά ἐφημεριακά καθήκοντα, ὅπως αὐτά ὁρίζονται ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες, τούς Κανονισμούς καί τίς Ἐγκυκλίους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου. β) Ἀπόδοση στά εἰδικά ἐφημεριακά καθήκοντα, τά ὁποῖα τοῦ ἀναθέτει ὁ οἰκεῖος Μητροπολίτης, ὅπως τοῦ Προέδρου τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, τοῦ ὑπευθύνου νεότητος, τοῦ
ὑπευθύνου φιλανθρωπικοῦ ἔργου κ.ἄ. Στήν περίπτωση αὐτή ἀξιολογεῖται ἐπιπλέον στήν Ἔκθεση Ἀξιολογήσεως (τέταρτο μέρος) καί ἀπό τόν Γενικό Ὑπεύθυνο τῆς ἀντίστοιχης Εἰδικῆς Ποιμαντικῆς Δραστηριότητας. γ) Τυχόν πειθαρχικές ποινές. δ) Ἐπιμόρφωση ἀπό πιστοποιημένους φορεῖς.
4. Κατά τῆς ἀποφάσεως τοῦ οἰκείου Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου γιά τήν περί βαθμολογικῆς προαγωγῆς ἤ μή τοῦ Ἐφημερίου κρίση του, δικαιοῦται ὁ Ἐφημέριος νά ἀσκήσει προσφυγή ἐνώπιον τῆς Δ.Ι.Σ., ἡ ὁποία ἐκδικάζεται μετά ἀπό σχετική γνωμοδότηση τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Δογματικῶν καί Νομοκανονικῶν Ζητημάτων».
2. Τό κατά τά ἀνωτέρω σύστημα ἀξιολογήσεως ἔγινε δεκτό καί ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία μέ τό ὑπ' ἀριθμ. 53/30-4-2012 Προεδρικό Διάταγμα (Φ.Ε.Κ. 105/30-4-2012, τ. Α΄), στό ἄρθρο 1 τοῦ ὁποίου σαφῶς ὁρίζεται: «Διατηρεῖται σέ ἰσχύ τό ὑφιστάμενο σύστημα ἀξιολόγησης τῶν κληρικῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως αὐτό περιγράφεται ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες καί τούς κανονισμούς πού ἐκδόθηκαν κατ’ ἐξουσιοδότηση τοῦ Ν. 590/1977 «Περί τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» (Φ.Ε.Κ. 146Α΄).».
3. Κατ' ἐφαρμογήν τοῦ ἄρθρου 11, παρ. 1, ἐδ. 2 τοῦ Κανονισμοῦ 230/2012, ἡ Δ.Ι.Σ. δι' Ἀποφάσεώς Της (31-8-2012) ὥρισε τόν τύπο τῆς κατ' ἔτος συντασσομένης Ἐκθέσεως Ἀξιολογήσεως τῶν Ἐφημερίων καί Διακόνων ἑκάστης Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Τό ἔντυπο τῆς Ἐκθέσεως Ἀξιολογήσεως ἐπισυνάπτεται στήν παροῦσα, προκειμένου νά μελετηθεῖ ἀπό τούς Κληρικούς, κυρίως ἀπό τούς ἐντεταλμένους ἀξιολογητές, καί νά χρησιμοποιηθεῖ γιά τήν ἀξιολόγηση τῶν Κληρικῶν, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τό τρέχον ἔτος. Ἀναλυτικῶς ἡ Ἔκθεση Ἀξιολόγησης περιλαμβάνει τά ἑξῆς:
α΄. ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
4. Σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 11, παρ. 1, ἐδ. 3 τοῦ Κανονισμοῦ 230/2012, τό πρῶτο μέρος τῆς Ἐκθέσεως Ἀξιολογήσεως συντάσσεται ἀπό τόν ἴδιο τόν ἀξιολογούμενο Κληρικό. Καί τοῦτο διότι ὁ ἀξιολογούμενος Κληρικός δέν ἀποτελεῖ μόνον τό ἀντικείμενο τῆς ἀξιολογήσεως, ἀλλά συμμετέχει σ’ αὐτήν ἐκφέροντας τόν δικό του λόγο καί καταθέτοντας τή δική του ἄποψη. Ἔτσι, ἐκπληρώνεται καί ἡ συνταγματική ἐπιταγή περί προηγουμένης ἀκροάσεως τοῦ διοικουμένου (ἄρθρο 20 τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος). Πρός τοῦτο δηλώνονται τά στοιχεῖα τοῦ προσώπου καί ἡ ὑφιστάμενη ὑπηρεσιακή κατάσταση, καθώς καί οἱ βασικοί τίτλοι σπουδῶν, ἐκεῖνοι δηλαδή πού λαμβάνονται ὑπ' ὄψη γιά τήν κατάταξη τοῦ Κληρικοῦ σέ συγκεκριμένη μισθολογική κατηγορία (ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ, ΥΕ).
5. Κατόπιν ὁ Κληρικός καλεῖται νά περιγράψει: α) τά καθήκοντά του κατά τόν χρόνο τῆς Ἀξιολογήσεως (δηλαδή κατά τό παρελθόν ἔτος) καθώς καί τήν ἀνταπόκρισή του σ’ αὐτά, β) τίς δυσκολίες τίς ὁποῖες ἀντιμετώπισε κατά τήν ἐνάσκηση τῶν καθηκόντων του, καί γ) τήν τυχόν ἐπιμόρφωσή του, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε κατά τήν ὑπό ἀξιολόγηση περίοδο, εἴτε ἀπό πιστοποιημένους φορεῖς εἴτε ἀπό Συνέδρια, ἐπιμορφωτικά Προγράμματα κ.λπ.
6. Τό πρῶτο μέρος κατακλείεται μέ τήν αὐτοβαθμολόγηση τοῦ ἀξιολογουμένου Κληρικοῦ στά ἐπί μέρους κριτήρια, τά ὁποῖα ἐν συνεχείᾳ θά βαθμολογήσουν οἱ ἀξιολογητές. Ἡ βαθμολογία τοῦ Κληρικοῦ στόν ἑαυτό του εἶναι ἐνδεικτική καί δέν συνυπολογίζεται κατά τόν προσδιορισμό τοῦ μέσου ὅρου τῆς βαθμολογίας, ἡ ὁποία προσμετρᾶται γιά τήν ἀξιολόγηση ἀπό τό Μητροπολιτικό Συμβούλιο.
β’. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
7. Κατά τό ἄρθρο 11, παρ. 1, ἐδ. 4 τοῦ Κανονισμοῦ 230/2012, τό δεύτερο μέρος τῆς Ἐκθέσεως Ἀξιολογήσεως συντάσσεται ἀπό τόν πρῶτο ἀξιολογητή. Ὡς πρῶτος ἀξιολογητής ὁρίζεται ἀπό τόν Κανονισμό ὁ Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς περιφερείας, ὅπου διακονεῖ ὁ Κληρικός. Εἶναι ἡ πρώτη φορά πού μέ ρητή διάταξη Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἀνατίθενται συγκεκριμένα καί τόσο σημαντικά καθήκοντα στούς Ἀρχιερατικούς Ἐπιτρόπους.
8. Ἡ ἀξιολόγηση Κληρικοῦ εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ δύσκολη καί τοῦτο διότι ὑφίστανται τμήματα τῆς ποιμαντικῆς διακονίας ἐξ ἀρχῆς ἀπόρρητα, ἤ καλυπτόμενα ἀπό τήν ἀναγκαία διάκριση, ὥστε νά μήν καθίστανται ἐμφανῆ (π.χ. τό ἀπόρρητο τῆς Ἐξομολογήσεως, ἤ προστασία προσωπικῶν δεδομένων τῶν βοηθουμένων ἀπό τίς προνοιακές δραστηριότητες τῆς Ἐκκλησίας). Ἐν ὄψει αὐτοῦ, ἡ ἀξιολόγηση, ἡ ὁποία ἀπαιτεῖ ἀντικειμενικότητα καί σφαιρικότητα, καθίσταται δυσχερής. Ἡ δυσχέρεια ἐπιτείνεται ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ ἀξιολόγηση πρέπει νά ἀποτυπωθεῖ σέ βαθμολογική κλίμακα (ἀπό τό 0 ἕως τό 10), ἐνῶ γιά τούς βαθμούς 9 καί 10, ἀλλά καί τούς κάτω τοῦ 4, ἀπαιτεῖται σαφής καί συγκεκριμένη αἰτιολογία.
9. Τό πρῶτο, τό ὁποῖο βαθμολογεῖται, εἶναι ἡ ἀπόδοση τοῦ Κληρικοῦ στά Γενικά Ἐφημεριακά Καθήκοντα, συνδεόμενη ἄμεσα μέ τήν κατάρτιση αὐτοῦ, νοούμενη ὄχι μόνον ὡς ἀπόκτηση τίτλων σπουδῶν, ἀλλά κυρίως ὡς γνώση καί βίωση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐμπειρίας. Στίς τρεῖς ὑποομάδες ἐλέγχεται: α) ἡ διαρκής κατάρτιση καί ἐνημέρωση τοῦ Κληρικοῦ, β) ἡ δυνατότητα ἐξωτερικεύσεως καί μεταλαμπαδεύσεως τῶν θεολογικῶν γνώσεων καί τῶν πνευματικῶν ἐμπειριῶν, ἀλλά καί γ) ἡ συνέπεια κατά τήν ἄσκηση τῶν ἐφημεριακῶν καθηκόντων (φυσική παρουσία τοῦ Κληρικοῦ στόν Ἱερό Ναό, συνέπεια στήν πραγματοποίηση τῶν Ἀκολουθιῶν καί τῶν ποιμαντικῶν δραστηριοτήτων, ἀνταπόκριση στίς ἀπαιτήσεις τῆς Ἐνορίας κ.λπ.).
10. Δεύτερο στοιχεῖο βαθμολογήσεως εἶναι ἡ ποιμαντική διακονία, ὅπως αὐτή διαπιστώνεται στήν πράξη (Ειδικά Ἐφημεριακά καθήκοντα). Στίς τρεῖς ὑποομάδες βαθμολογεῖται α) ἡ διακονία στό παγιωμένο ποιμαντικό, κοινωνικό καί φιλανθρωπικό ἔργο, ὅπως αὐτό προσδιορίζεται ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες καί το Τυπικό τῆς Ἐκκλησίας μας, τίς Ἐγκυκλίους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τοῦ ἐπιχωρίου Μητροπολίτη, ἀλλά καί τήν ἐντόπια συνήθεια καί πρακτική, β) ἡ ἱκανότητα ἀνταποκρίσεως σέ εἰδικές συνθῆκες καί ἔκτακτες ποιμαντικές καταστάσεις, ἐφ' ὅσον ὑπάρξουν, ὁπότε καί ἀποτυπώνεται ὁ ζῆλος καί ἡ πιστότητα στό ἱερατικό καθῆκον, καί γ) βαθμολογεῖται ὅ,τι ἐξωτερικεύει τήν ἱεραποστολική διάθεση καί ἐπιθυμία μέ τήν ἀνάληψη πρωτοβουλιῶν, τήν ἐφαρμογή καινοτόμων ποιμαντικῶν μεθόδων, ἀλλά καί τήν ἐφευρετικότητα μέ τήν ὑποβολή καί ὑλοποίηση προτάσεων γιά στοχευμένη ποιμαντική δράση.
11. Σημαντικό στοιχεῖο τοῦ «ἁλιέως τῶν ἀνθρώπων» εἶναι ἡ προσεγμένη, φιλάδελφη καί πνευματική συμπεριφορά. Ἤδη τό ἄρθρο 1, παρ. 1 τοῦ Κανονισμοῦ 230/2012 ὁρίζει τήν ἔννοια τοῦ Ἐφημερίου ὡς ἑξῆς: «Ἐφημέριος καλεῖται Κληρικός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ βαθμό Πρεσβυτέρου, κανονικῶς χειροτονημένος καί κανονικῶς ἐξαρτημένος ἐκ τοῦ ἐπιχωρίου Μητροπολίτου, ὁ ὁποῖος καλύπτει τίς λατρευτικές, τίς ποιμαντικές καί τίς προνοιακές ἀνάγκες τῆς ἐνορίας, ἐντασσόμενος σέ μία ἀπό τίς εἰδικότερες κατηγορίες, τίς ὁποῖες προβλέπει τό ἄρθρο 1 τοῦ Κανονισμοῦ ὑπ’ ἀριθμ. 8/1979 «Περί Ἱερῶν Ναῶν καί Ἐνοριῶν» (Φ.Ε.Κ. Α΄ 1/5.1.1980)». Ἑπομένως τό πρώτιστο πού βαθμολογεῖται εἶναι ἡ συμπεριφορά καί συνεργασία μέ τόν ἐπιχώριο Μητροπολίτη (α), ἀλλά καί τά διοικητικά ὄργανα τῆς οἰκείας Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ὁ Κληρικός ὅμως, εἶναι σημαντικό νά εἶναι «ἡρμοσμένος τῷ ἐπισκόπῳ ὡς χορδαί κιθάρᾳ», ὄχι μόνον γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά γιατί γίνεται ἐπί πλέον ἡ γέφυρα ἑνότητος καί ὁ σύνδεσμος τοῦ ποιμνίου τῆς Ἐνορίας πρός τόν Ἐπίσκοπο. Ἑπομένως, πέραν τῆς ἁρμόζουσας συμπεριφορᾶς καί συνεργασίας μέ τήν οἰκεία ἐκκλησιαστική ἀρχή, ἀπαραίτητη καί ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ εἶναι καί ἡ δέουσα συμπεριφορά πρός τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα (β), ὥστε νά προσωποποιεῖ τόν Ἱερέα ὡς πατέρα του. Ὁμοίως, βαθμολογεῖται και ἡ συμπεριφορά καί συνεργασία μέ συνεφημερίους καί τοπικές ἀρχές (γ), μιᾶς πού σέ περιόδους κρίσιμες, ὅπως ἡ σύγχρονη, ἡ συνεργασία εἶναι ἀπαραίτητο στοιχεῖο ὑπερβάσεως προβλημάτων καί ἀνακουφίσεως τοῦ ἀνθρώπινου πόνου.
12. Στοιχεῖο τό ὁποῖο βαθμολογεῖ ὁ πρῶτος βαθμολογητής εἶναι καί ἡ ἐπιμόρφωση. Βεβαίως, ὁ Ν. 4024/2011 ἐπιβάλλει νά λαμβάνεται ὑπ' ὄψη ἐπιμόρφωση, ἡ ὁποία πραγματοποιεῖται ἀπό πιστοποιημένους πρός τοῦτο φορεῖς (α). Γι' αὐτό καί σέ κάθε περίπτωση, οἱ βεβαιώσεις τέτοιων φορέων λαμβάνονται ὑπ' ὄψη καί αὐτοτελῶς κατά τήν ἀξιολόγηση Κληρικῶν, ἰδίως σέ περιπτώσεις ἰσοβαθμίας. Ἐπειδή ὅμως, λόγοι τοπικῆς σκοπιμότητος καί ποιμαντικῆς ἀναγκαιότητος ἐπιβάλλουν τήν καθιέρωση καί τή διοργάνωση ἀπό τίς Ἱερές Μητροπόλεις κατά τόπους ἐπιμορφωτικῶν σεμιναρίων, ἡμερίδων καί Ἱερατικῶν Συνάξεων ἤ Συνεδρίων, ἡ συμμετοχή σέ αὐτά λαμβάνεται ὑπ' ὄψη κατά τήν ἀξιολόγησιν τοῦ Κληρικοῦ (β), ἀσχέτως τοῦ γεγονότος ὅτι δέν παρέχεται βεβαίωση ἀπό πιστοποιημένο φορέα ἐπιμορφώσεως, χαρακτηρίζεται ὡς ἐξαιρετική ἐπίδοσις καί βαθμολογεῖται
ἀναλόγως. Ὡς ἐξαιρετική ἐπίδοση (γ) λογίζονται ἐπίσης ἡ συμμετοχή τοῦ Κληρικοῦ ὡς ὁμιλητῆ σέ Συνέδριο, ἡ συγγραφή (π.χ. ἄρθρογραφία, ἔκδοση βιβλίων ...), ἡ ἐνεργός συμμετοχή σέ ἐπιμορφωτικά προγράμματα τῆς Μητροπόλεως (π.χ. Καθηγητής Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς, Σχολῆς Γονέων ...) κ.λπ. Αὐτονόητο εἶναι ὅτι πρωταρχική ἀναγκαιότητα ἀποτελεῖ ἡ ἐπιμόρφωση τῶν
Κληρικῶν ἀπό πιστοποιημένο φορέα, καί ὅλα τά ὑπόλοιπα χαρακτηρίζονται ὡς συμπληρωματικά.
13. Τέλος, ὁ πρῶτος ἀξιολογητής ὀφείλει νά καταθέσει ἐλευθέρως καί κατά τήν κρίσιν του, τίς προτάσεις ἤ τίς παρατηρήσεις του γιά τή βελτίωση τῆς ἀποδόσεως τοῦ ἀξι ολογουμένου. Αὐτό τό τμῆμα δέν βαθμολογεῖται, οὔτε λαμβάνεται ὑπ' ὄψη κατά τήν ἀξιολόγηση ἀπό τό Μητροπολιτικό Συμβούλιο. Ὑφίσταται ὡς ἀφορμή προτροπῆς, ἀλλά καί προηγούμενης καταγραφῆς προειδοποιήσεων πρός τόν ἀξιολογούμενο, ἀπό κάποιον, κατά τεκμήριο ἐμπειρότερό του, Κληρικό. Ἐπειδή δέ οἱ Ἐκθέσεις Ἀξιολογήσεως εἶναι προσβάσιμες ἀπό αὐτούς στούς ὁποίους
ἀφοροῦν, ἡ ὅποια πρόταση ἤ παρατήρηση ἔχει χαρακτήρα ἐπίσημο καί οὐσιαστικό.
14. Κατά τό ἄρθρο 11, παρ. 1, ἐδ. 4 τοῦ Κανονισμοῦ 230/2012, τό τρίτο μέρος τῆς Ἐκθέσεως Ἀξιολογήσεως συντάσσεται ἀπό τό δεύτερο ἀξιολογητή. Ὡς δεύτερος ἀξιολογητής ὁρίζεται ἀπό τόν Κανονισμό ὁ Πρωτοσύγκελλος ἤ ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς οἰκείας Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ὅσα ἀναφέρθηκαν ἀνωτέρω γιά τόν τρόπο βαθμολογήσεως ἀπό τόν πρῶτο βαθμολογητή, ἰσχύουν ἀναλόγως καί γιά τό δεύτερο. Ἡ οὐσιαστική διαφορά ἔγκειται στό ὅτι σέ περίπτωση ἀποκλίσεως τῆς βαθμολογίας τοῦ δευτέρου ἀπό τόν πρῶτο ἀξιολογητή, ἡ ὀποία ὑπερβαίνει τίς δύο μονάδες, τότε ὁ δεύτερος ἀξιολογητής ὀφείλει νά αἰτιολογήσει σαφῶς καί συγκεκριμένως τή διαφοροποίησή του αὐτή. Ἡ εἰδική τούτη αἰτιολογία δέν μπορεῖ νά στηριχθεῖ σέ ἀξιολογικούς χαρακτηρισμούς, ἀλλά σέ πραγματικά περιστατικά.
15. Σέ περίπτωση κατά τήν ὁποία, γιά ὁποιονδήποτε λόγο, δέν εἶναι δυνατός ὁ προσδιορισμός τοῦ πρώτου ἤ τοῦ δεύτερου ἀξιολογητῆ, ἤ καί τῶν δύο, κατά τίς πρόνοιες τοῦ ἀνωτέρω Κανονισμοῦ, εἴτε ἐπειδή δέν ὑφίστανται Ἀρχιερατικοί Ἐπίτροποι, εἴτε ἐπειδή ὁ οἰκεῖος Μητροπολίτης δέν ἔχει διορίσει Πρωτοσύγκελλο ἤ Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο, εἴτε ἐπειδή ὁ κρινόμενος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Πρωτοσύγκελλος ἤ ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος ἤ κάποιος ἀπό τούς Ἀρχιερατικούς Ἐπιτρόπους, εἴτε ἐπειδή κατά τίς γενικές ἀρχές τοῦ Διοικητικοῦ Δικαίου ὑφίστανται βάσιμες ὑπόνοιες μεροληψίας ἐκ μέρους κάποιου ἀξιολογητῆ καί αὐτός πρέπει νά ἐξαιρεθεῖ, τότε ὡς ἀξιολογητής ὁρίζεται μέ πράξη τοῦ Μητροπολίτου Κληρικός, ὁ ὁποῖος παρέχει ηὐξημένα ἐχέγγυα δικαίας ἀντιμετωπίσεως τῶν Κληρικῶν, κατά κρίσιν ἀγαθοῦ ἀνδρός. Ὑπ’ αὐτή τήν ἔννοια τεκμαίρονται π.χ. οἱ δύο Κληρικοί-μέλη τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Δικαστηρίου τῆς οἰκείας Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἤ οἱ δύο Ἐφημέριοι-μέλη τοῦ Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου. γ΄.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΑΚΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ
16. Κατά τό ἄρθρο 11, παρ. 2, στοιχ. β΄, σέ περίπτωση κατά τήν ὁποία στόν Ἐφημέριο ἔχει ἀνατεθεῖ ἰδιαίτερη ὑπευθυνότητα (π.χ. Προεδρία Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, εὐθύνη Φιλοπτώχου Ταμείου, εὐθύνη Νεότητος, εὐθύνη κάποιου Ἱδρύματος, κ.λπ.), γιά τήν ἰδιαίτερη αὐτή ὑπευθυνότητα ἀξιολογεῖται εἰδικῶς ἀπό τόν γενικῶς ἁρμόδιο τῆς οἰκείας Ἱερᾶς Μητροπόλεως γιά τή συγκεκριμένη διακονία (γιά τά ἀνωτέρω παραδείγματα ἀντιστοίχως, ἀπό τόν Πρωτοσύγκελλο ἤ Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο, ἀπό τόν ὑπεύθυνο τοῦ Γενικοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου, ἀπό τόν ὑπεύθυνο τοῦ Γραφείου Νεότητος.... κ.λπ.). Σέ περίπτωση κατά τήν ὁποία σέ ἕναν Ἐφημέριο ἔχουν ἀνατεθεῖ περισσότερα τοῦ ἑνός εἰδικά ἐφημεριακά καθήκοντα, τότε ἀξιολογεῖται βαθμολογούμενος διαδοχικῶς ἀπό τούς ἀντιστοίχους ἁρμοδίους καί ἐξάγεται ὁ μέσος ὅρος.
δ΄. ΠΟΙΝΕΣ
17. Στό τέλος τῆς Ἐκθέσεως Ἀξιολογήσεως καί πρό τῆς θεώρησής της ἀπό τόν οἰκεῖο Μητροπολίτη, ἀναγράφονται οἱ ποινές, οἱ ὁποῖες κατεγνώσθησαν σέ βάρος τοῦ ἀξιολογούμενου Κληρικοῦ κατά τό παρελθόν ἔτος. Γιά λόγους προστασίας τῶν προσωπικῶν δεδομένων οἱ ποινές καταχωρίζονται χωρίς νά προσδιορίζεται, οὔτε κἄν γενικῶς, τό παράπτωμα ἐξ αἰτίας τοῦ ὁποίου ἐπιβλήθηκαν (π.χ. «ἀργία ἑνός μηνός» καί ὄχι «ἀργία ἑνός μηνός ἕνεκεν πλημμελοῦς ἐκτελέσεως τῶν ἐφημεριακῶν καθηκόντων»). Οἱ ποινές δέν ὑπόκεινται σέ (ἀρνητική) βαθμολόγηση.Καταχωρίζονται καί λαμβάνονται ὑπ' ὄψη ἀπό τό Μητροπολιτικό Συμβούλιο κατά τή διαδικασία συντάξεως τῶν πινάκων προακτέων καί μή προακτέων τοῦ ἄρθρου 8, παρ. 2 τοῦ Ν. 4024/2011.
ε΄. ΘΕΩΡΗΣΗ
18. Ἡ Ἔκθεση Ἀξιολογήσεως τοῦ Ἐφημερίου ἤ Διακόνου, ὁλοκληρώνεται μέ τήν θεώρησή της ἀπό τόν οἰκεῖο Μητροπολίτη.
ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΝΤΥΠΟΥ
19. Σύμφωνα μέ τήν ἰσχύουσα νομοθεσία ἡ Ἔκθεση Ἀξιολογήσεως συμπληρώνεται κατά τόν μῆνα Ἰανουάριο καί ἀφορᾶ στό παρελθόν ἔτος. Ἡ ἀξιολόγηση τῶν Κληρικῶν ἐπιβάλλεται πλέον, καθ’ ὅτι σύμφωνα μέ τίς διατάξεις τοῦ Ν. 4024/2011 δέν θά προάγονται αὐτόματα ὅλοι οἱ κληρικοί σέ ἀνώτερη βαθμολογική καί μισθολογική βαθμίδα. Ἑπομένως, τό Μητροπολιτικό Συμβούλιο, τό ὁποῖο σύμφωνα μέ τό ἄρθρ. 11 παρ. 2 τοῦ Κανονισμοῦ 230/2012 ἐπέχει θέση Ὑπηρεσιακοῦ Συμβουλίου, ἀποφαίνεται πόσοι καί ποῖοι κληρικοί θά προαχθοῦν, ἐπί τῇ βάσει τῶν κατά τά παρελθόντα ἔτη συνταχθεισῶν Ἐκθέσεων Ἀξιολογήσεως.
20. Ἔκθεση Ἀξιολογήσεως συντάσσεται γιά ὅλους τούς Ἐφημερίους καί τούς Διακόνους, καθώς ἐπίσης καί γιά τούς Ἱεροκήρυκες πού κατέχουν ἐφημεριακή
θέση. Ἐξαιροῦνται μόνον οἱ Ἱεροκήρυκες τοῦ παλαιοῦ Ο.Δ.Ε.Π. καί τοῦ Ν.
1811/1987, οἱ ὁποῖοι λογίζονται ὡς ἐκκλησιαστικοί ὑπάλληλοι (ἄρθρ. 1 παρ. 2 τοῦ Κανονισμοῦ 5/1978) καί ἀξιολογοῦνται, ὅπως ἴσχυε ὡς σήμερα, κατά τό ισχῦον πρότυπο ἀξιολογήσεως τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὑπαλλήλων.
21. Ἡ συμπλήρωση τοῦ ἐντύπου πρῶτα ἀπό τόν ἀξιολογούμενο καί ἕπειτα ἀπό τούς ἀξιολογητές, γίνεται συμφώνως πρός τά προεκτεθέντα καί μέ σημείωση πραγματικῶν γεγονότων καί στοιχείων. Προσωπικοί χαρακτηρισμοί ἤ ἐκτιμήσεις δέον ὅπως ἀποφεύγονται. Ἡ βαθμολογία πρέπει νά εἶναι ἀντικειμενική, προσεκτική καί μέ μεγάλη διάκριση ἐκ μέρους τῶν ἀξιολογητῶν. Δέν εἶναι δυνατόν νά βαθμολογοῦνται ὅλοι μέ τήν ἴδια βαθμολογία, διότι μέ τόν τρόπο αὐτό ἀδικοῦνται οἱ ἐργατικοί καί ἐπαναπαύονται οἱ ράθυμοι.
22. Ὁ ἀξιολογούμενος ἔχει τό δικαίωμα νά δεῖ τήν συμπληρωμένη Ἔκθεση Ἀξιολογήσεώς του, καί ἐάν τό ζητήσει νά λάβει ἀντίγραφο αὐτῆς.
23. Σύμφωνα μέ τίς διατάξεις τοῦ Ν. 4024/2011, βαθμολογική ἐξέλιξη τῶν Κληρικῶν θά πραγματοποιηθεῖ μετά τό τέλος τοῦ 2013. Ὥς τότε ὀφείλουν οἱ Ἱερές Μητροπόλεις νά ἐπιμεληθοῦν τήν σύνταξη τῶν Ἐκθέσεων Ἀξιολογήσεως, οἱ ὁποῖες θά χρησιμεύσουν στό Μητροπολιτικό Συμβούλιο, προκειμένου νά ἀποφανθεῖ περί τῶν προακτέων καί τῶν μή προακτέων Κληρικῶν. Ὥς τότε, ἀνάλογα μέ τά ἔτη ὑπηρεσίας, οἱ Κληρικοί ἀπολαμβάνουν μόνο μισθολογικῆς ὡρίμανσης, σέ ἀνώτερο κλιμάκιο τοῦ βαθμοῦ, στόν ὁποῖο ἔχουν ἤδη καταταγεῖ.
24. Παρακαλεῖσθε ὅπως κοινοποιήσετε τήν παροῦσα Ἐγκύκλιο σέ ὅλους τούς Κληρικούς τῆς καθ΄ ὑμᾶς θεοσώστου Ἐπαρχίας.
Κατόπιν αὐτῶν, κατασπαζόμενοι τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα, διατελοῦμεν
μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης.
† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου Προκόπιος
† Ὁ Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς
† Ὁ Δράμας Παῦλος
† Ὁ Σισανίου καί Σιατίστης Παῦλος
† Ὁ Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμίας
† Ὁ Κορίνθου Διονύσιος
† Ὁ Τριφυλίας καί Ὀλυμπίας Χρυσόστομος
† Ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος
† Ὁ Λευκάδος καί Ἰθάκης Θεόφιλος
† Ὁ Πολυανῆς καί Κιλκισίου Ἐμμανουήλ
† Ὁ Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης Ἰωάννης
† Ὁ Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν Μᾶρκος
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
† Ὁ Διαυλείας Γαβριήλ
Δείτε το Έντυπο της Έκθεσης Αξιολόγησης Κληρικών πατώντας ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου