Οἱ συμπροσευχὲς τῶν οἰκουμενιστῶν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικοὺς καὶ προτεστάντες πρέπει νὰ σταματήσουν

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ἔχουν καθιερώσει τὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς ἑτεροδόξους. Παρὰ τὴ ρητὴ ἀπαγόρευση τῶν Ἱερῶν Κανόνων, αὐτοὶ συναντῶνται μὲ τοὺς παπικοὺς καὶ τοὺς προτεστάντες καὶ συμπροσεύχονται, προφανῶς γιατὶ ἡ ἀγάπη εἶναι τόσο θερμή, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ περιοριστεῖ ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες. «Ἡ ἀγάπη εἶναι πάνω ἀπὸ ὅλα», ὑποστηρίζουν μὲ ἐπιπολαιότητα. Συχνὰ οἱ οἰκουμενιστὲς ἀναφέρονται καὶ στοὺς σύγχρονους γέροντες καὶ τοὺς θαυμάζουν, χωρὶς ὅμως νὰ ἐπηρεάζονται οἱ ἴδιοι ἀπὸ τὸν ἀσκητικὸ τρόπο ζωῆς τους καὶ τὴ στάση τους ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς. Τοὺς ἐξυμνοῦν γιὰ δημιουργία ψευδῶν ἐντυπώσεων καὶ μόνο. Ἐὰν ἔχει τύχει νὰ τοὺς εἶχαν ἐπισκεφθεῖ καὶ καμιὰ φορά, τότε θέλουν νὰ ἐμφανίζονται καὶ ὡς πνευματικά τους τέκνα, γιὰ νὰ γίνουν καὶ αὐτοὶ ἀξιοσέβαστοι! Ὅμως δὲν θέλω νὰ φύγω ἀπὸ τὸ θέμα μου, ποὺ εἶναι ἡ συμπροσευχὴ μὲ τοὺς ἑτεροδόξους.

Θὰ ἀναφέρω ἕνα περιστατικὸ ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ Γέροντος Παϊσίου, ὅπως τὸ εἶχε διηγηθεῖ ὁ ἴδιος

καὶ τὸ ὁποῖο δείχνει σὲ ὅλους, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, τὸ δρόμο. Εἶπε λοιπὸν ὁ Γέροντας: «Ἦρθαν μιὰ φορὰ στὸ καλύβι δύο καθολικοί• ὁ ἕνας ἦταν δημοσιογράφος καὶ ὁ ἄλλος γραμματέας στὸ Βατικανό. «Πρῶτα νὰ ποῦμε τὸ Πάτερ ἡμῶν», μοῦ εἶπαν. «Γιὰ νὰ ποῦμε τὸ Πάτερ ἡμῶν, τοὺς λέω, πρέπει νὰ συμφωνοῦμε καὶ στὸ δόγμα, ἀλλὰ μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστί». «Καλά, μοῦ λέει ὁ ἕνας, μόνον οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ σωθοῦν; Ὁ Θεὸς εἶναι μὲ ὅλον τὸν κόσμον». «Ναί, τοῦ λέω, ἀλλὰ ἐσὺ μπορεῖς νὰ μοῦ πῆς πόσος κόσμος εἶναι μὲ τὸν Θεόν;». «Νὰ δείξουμε ἀγάπη», μοῦ λένε μετά. «Καὶ ἡ ἁμαρτία ἔγινε μόδα», τοὺς λέω. «Καὶ αὐτὸ μέσα στὴν ἀγάπη εἶναι», μοῦ λένε. «Ὅλοι μιλᾶνε γιὰ ἀγάπη, εἰρήνη καὶ ὁμόνοια, τοὺς εἶπα στὸ τέλος, ἀλλὰ αὐτοὶ εἶναι διχασμένοι καὶ μὲ τὸν ἑαυτό τους καὶ μὲ τοὺς ἄλλους, γι᾽ αὐτὸ ἑτοιμάζουν ὅλο καὶ μεγαλύτερες βόμβες». Ἀξιοπρόσεκτο καὶ διδακτικὸ συνάμα εἶναι καὶ τὸ συμπέρασμα: «Ἀγάπη ἀληθινὴ ἔχει ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει ὀρθὴ πίστη, ζῆ κοντὰ στὸν Θεό, καὶ τότε ὁ Θεὸς ζωγραφίζεται στὸ πρόσωπό του, καὶ οἱ ἄλλοι βλέπουν στὸ πρόσωπό του τὸν Θεό».

Ἐκεῖνος ποὺ δέχεται τὰ ὅσα λέει ὁ Γέροντας, εἶναι φυσικὸ νὰ ἀρνεῖται τὶς συμπροσευχὲς τῶν οἰκουμενιστῶν μὲ τοὺς ἑτεροδόξους καὶ νὰ ἀμφισβητεῖ τὰ περὶ ἀγάπης μεγάλα λόγια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν συνοδοιπόρων του. Πρέπει κάποτε οἱ χριστιανοὶ νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὸ φόβο, ποὺ ἐμπνέουν οἱ μεγαλόσχημοι οἰκουμενιστὲς καὶ νὰ διατυπώνουν δημοσίως τὸν ἀντιρρητικό τους λόγο, χωρὶς νὰ περιμένουν τὸ παράδειγμα ἀπὸ τοὺς κατὰ τόπους Μητροπολίτες, οἱ ὁποῖοι ἔχουν χάσει πρὸ πολλοῦ τὴν ἀναγκαία παρρησία, γιὰ νὰ καταδικάσουν τὸν οἰκουμενισμό, ποὺ εἶναι ἡ παναίρεση τῆς ἐποχῆς μας. Δυστυχῶς θυσιάζουν τὰ πάντα ἀρκεῖ νὰ φαίνονται στὸν Πατριάρχη ὑπάκουοι καὶ νὰ ἐξασφαλίζουν τὴν ἀγάπη του, ἀπὸ τὴν ὁποία ὡστόσο οἱ ἴδιοι ποτὲ δὲν πρόκειται νὰ ὠφεληθοῦν.

Οἱ συμπροσευχὲς τῶν οἰκουμενιστῶν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικοὺς καὶ προτεστάντες πρέπει νὰ σταματήσουν, διότι δημιουργοῦν στοὺς ἑτεροδόξους τὴν ψευδαίσθηση ὅτι εἶναι τὸ ἴδιο μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους. Κάτι ποὺ εἶναι μεγάλη πλάνη. Μὲ τὴν κατάργηση τῶν συμπροσευχῶν ἴσως νὰ δεχτοῦν τὴν καλὴ ἀνησυχία καὶ ἐπιστρέψουν στὴν Μία Ἐκκλησία, δηλ. τὴν Ὀρθοδοξία.

Ορθόδοξος Τύπος, 9/11/2012