Προσφυγή στο ΕΔΑΔ για κατάργηση του θρησκευτικού όρκου στα δικαστήρια
Το θέμα της κατάργησης του θρησκευτικού όρκου στα ελληνικά δικαστήρια θα συζητηθεί την ερχόμενη Τρίτη στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μετά από σειρά προσφυγών κατά της Ελλάδας.
Οι προσφεύγοντες, Παναγιώτης Δημητράς, Αντρέα Τζίλμπερτ, Νικόλαος Μυλωνάς, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Ευαγγελία Βλάμη, Αντωνία Παπαδοπούλου, Ναυσικά Παπανικολάτου και Δημήτρης Τσαμπρούνης, μέλη της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης
«Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι» διαμαρτύρονται, στην προσφυγή τους, για την υποχρέωση που επιβάλλεται στους μάρτυρες των ελληνικών δικαστηρίων να ορκίζονται στο Ευαγγέλιο.
Σημειώνοντας ότι τα μέλη του «Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι» παραβρέθηκαν ως μάρτυρες υπεράσπισης σε 48 ποινικές υποθέσεις που αφορούσαν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η υποχρέωση των μαρτύρων να ορκίζονται στο Ευαγγέλιο συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, του δικαιώματος στην ελευθερία της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των σχετικών διατάξεων της Σύμβασης, με τις οποίες απαγορεύονται οι διακρίσεις.
Παράλληλα, οι προσφεύγοντες, ισχυρίζονται στην προς εκδίκαση προσφυγή τους, ότι η παρουσία χριστιανικών συμβόλων στις αίθουσες των ελληνικών δικαστηρίων, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όλοι οι Έλληνες δικαστές είναι ορθόδοξοι χριστιανοί, δημιουργούν αμφιβολίες για την αμεροληψία των αποφάσεών τους.
in.gr
3 σχόλια:
Τόσο βλάκες είναι. Ο όρκος δηλώνει ότι ο ορκιζόμενος απεκδέχεται την ύπρξη μιας αξιακής Αρχής υπερβαίνουσας τα ανθρώπινα κριτήρια, μέτρα και σταθμά, περί αρχών και αξιών. Όποιος αρνείται τον όρκο σημαίνει ότι στερείται αρχών και αξιών έχοντας από πάνω το θράσος, να τις επικαλείται και να προσφεύγει σε υποτιθέμενες, και φυσικά ανύπαρκτες γι΄ αυτόν, αρχές Δικαίου.
Η Ευαγγελική εντολή του "μη ομόσαι όλως" αφορά στα κείμενα και ισχύοντα της, επί του υποκριτικού φαρισαϊκού ιερατείου, εποχής.
Αν ίσχυε το "μη ομόσαι όλως", τότε τι θα λέγαμε για το "καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς" ή το " μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί"; Γιατί αυτά δεν τα καταργούν, παρά το μόνο που θέλουν, για να είναι δήθεν σύννομοι με το Ευαγγέλιο, είναι η κατάργηση του όρκου;
Αυτά, βέβαια, δεν θα τα σκεφθεί το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αφού δεν τα σκέφθηκαν οι δικοί μας.
Έτσι, ο κάθε Δημητράς, Τζίλμπερτ, Μυλωνάς, Βαλλιανάτος, Βλάμης και οι λοιποί επιδοτούμενοι των ΜΚΟ θα μας ζητούν να τους πληρώσουμε κι από πάνω, κραδαίνοντας την αναμενόμενη καταδίκη μας.
Τόση βλακεία γιατί θεέ μου;
Για όσους κρίνουν τα πράγματα από κοσμική πλευρά, οι εντολές του ευαγγελίου είναι αδιάφορες, φαντάζομαι. Για ένα συνειδητό χριστιανό, όμως, ή την Εκκλησία, γενικότερα, δεν μπορεί να σταθεί επιχείρημα υπέρ της διατήρησης του όρκου και της μη κατάργησής του. Η εντολή του Χριστού είναι ξεκάθαρη. Ούτε είναι σωστό να λέμε: "αφού τόσα που έχει πει ο Χριστός δεν τα εφαρμόζουμε, αυτό (ή άλλο) μας πείραξε τώρα;". Γιατί ορισμένοι παντού βλέπουν εχθρούς της Εκκλησίας; Γιατί φοβόμαστε τόσο πολύ; Μήπως η πίστη μας στο Θεό είναι πολύ ανώριμη και η πίστη στον εαυτό μας παραωριμασμένη;
Αγαπητέ κύριε Γιώργο,
Ας μου επιτραπεί να δευτερολογήσω σύντομα, και δη και επ΄ αυτού :
"Για όσους κρίνουν τα πράγματα από κοσμική πλευρά ... Για ένα συνειδητό χριστιανό, όμως, ή την Εκκλησία, γενικότερα, δεν μπορεί να σταθεί επιχείρημα υπέρ της διατήρησης του όρκου"
Η αναφορά του Κυρίου στον όρκο αφορά στην επιποθούμενη - μη ξεχνάμε το "ελθέτω η βασιλεία σου" - κοινωνία, όπου η Χριστιανοσύνη, δηλαδή το κατά Χριστόν Δίκαιο, άρα και η Δικαιοσύνη, έχουν γίνει πράξη.
Όταν όμως αυτό δεν υφίσταται, αλλά κυριαρχεί η κατά κόσμο δικαιοσύνη, άρα, το κατ΄ άνθρωπον Δίκαιο, τότε ο συνειδητός Χριστιανός - γενικότερα η Εκκλησία - δεν μπορεί να αγνοεί ότι, κυρίως, αυτό το κατ΄ άνθρωπον Δίκαιο ισχύει. Διότι γνωρίζει ότι επικρατεί "το δίκαιον του ισχυροτέρου".
Οπότε, προκειμένου να καταδείξει τη φαυλότητα αυτού του Δικαίου, την οποία επικαλούνται άνθρωποι τύπου Βαλλιανάτος, Δημητράς και η λοιπή συντροφιά, τότε οφείλει κι αυτή να μιλήσει με τη δική τους γλώσσα : "Πας ορκιζόμενος σημαίνει ότι απεκδέχεται την ύπρξη μιας αξιακής Αρχής υπερβαίνουσας τα ανθρώπινα κριτήρια, μέτρα και σταθμά, περί αρχών και αξιών".
Αν οι συνειδητοί Χριστιανοί, γενικότερα η Εκκλησία, όπως και κάθε αγνώστων δοξασιών άνθρωπος, θέλουν να καταδείξουν το ψεύδος και την υποκρισία αυτού του Ειδικού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που εκπηγάζει από το Δίκαιο της ισχύος των εξουσιαστών, οφείλει ή να δεχθεί, ή να απορρίψει, τα έωλα και ανωμοτί επιχειρήματα περί καταργήσεως του όρκου.
Η Εκκλησία δεν μιλεί μόνο με την πνευματική γλώσσα, μιλεί και με τη γλώσσα του κόσμου. Το Δίκαιο υπέρκειται αυτού του κόσμου και των πλανεμένων ανθρώπων του. Αν ισχύει το δίκαιο του ισχυροτέρου, τότε ποιος ο λόγος να έχουμε τα ειδικά, και ανώτερα, δικαστήρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Δικαιώματα των ισχυροτέρων δεν είναι κι αυτά; Αλλά, φευ, ενισχύουν και στηρίζουν υποκριτικά τις μειοψηφίες, διότι από αυτές προσδοκούν να γίνουν η άθεη και αντίχριστη πλειοψηφία, που θα κυβερνήσει τον κόσμο ... άνευ όρκου.
Δημοσίευση σχολίου