Παναγία, «η Μήτηρ της ζωής»
Η πάνδημη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ανακαλεί στη σκέψη μας την ταπεινή και αγνή κόρη της Ναζαρέτ, η οποία συνέβαλε καθοριστικά στο γεγονός της θείας ενανθρώπησης.Ανακαλεί στη μνήμη μας την αλήθεια, ότι η Θεομήτωρ με την υπακοή, την ταπείνωση και την αποδοχή του θελήματος του Θεού καταξίωσε την ανθρώπινη φύση. Εκείνη ένωσε γη και ουρανό και έγινε κλίμακα μέσω της οποίας κατέβηκε ο Θεός Λόγος στον κόσμο, για να αναμορφώσει το ανθρώπινο γένος. Έγινε «αιτία της των πάντων θεώσεως». Παραμυθία και παράκληση των δεομένων. Καταφυγή και ελπίδα των απηλπισμένων. «Θλιβομένων χαρά και αντίληψις», όπως ψάλλουμε στην παράκληση. Πρότυπο κοινωνίας και συνεργασίας του ανθρώπου με τον Θεό.
Παράλληλα, η Παναγία μάς διδάσκει συμβολικά, πρώτον, την αξία της αγνής και ανυπόκριτης ζωής και, δεύτερον, την αξία της μητρότητας, αφού σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά υπήρξε πρότυπο παρθένου και μητέρας.
Στα λειτουργικά κείμενα η Θεοτόκος χαρακτηρίζεται «άσπιλη, αμόλυντος, άφθορος, αγνή, Παρθένος». Τα προσωνύμια αυτά δεν έχουν απλώς κάποιο ηθικολογικό χαρακτήρα, αλλά περιγράφουν τη φυσική και υγιή πνευματική κατάσταση του νου του ανθρώπου. Η κατάσταση του νου επηρεάζει όχι μόνο τον ίδιο τον άνθρωπο αλλά και ευρύτερα την κοινωνία. Ο μολυσμός του νου με εμπαθή νοήματα και εμπαθείς λογισμούς αντανακλάται στη ζωή του καθενός, διαχέεται στην κοινωνία και επιδρά αρνητικά στο φυσικό περιβάλλον. Η απληστία λόγου χάριν, η πλεονεξία και η φιλαργυρία, ως εμπαθείς λογισμοί, έχουν ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση πλούτου στα χέρια ολίγων, την υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων και τη δημιουργία των σημερινών κοινωνικών, οικολογικών και οικονομικών αδιεξόδων. Οπότε, η κάθαρση του νου κατά μίμηση της Παναγίας φέρει σε αρμονία τον άνθρωπο με τον εαυτό του, τον συνάνθρωπό του και το φυσικό περιβάλλον. Και η κάθαρση αυτή συντελείται με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος στην εκκλησία. Επομένως, η Πάναγνος Παρθένος γίνεται πρότυπο εσωτερικής αγνότητας και καθαρότητας για τον καθένα, ο οποίος θέλει να τιμά την ανθρώπινη και χριστιανική του υπόσταση.
Ταυτόχρονα, η Κυρία Θεοτόκος αναδεικνύεται υπόδειγμα μητέρας, αφού υπήρξε «Μήτηρ της ζωής». Από την ταπεινή φάτνη της Ναζαρέτ μέχρι τον φρικτό Γολγοθά, η Παναγία βίωσε όλες τις χαρές και τις λύπες της μάνας. Γι’ αυτό και κάθε μάνα ταυτίζεται μαζί της και βρίσκει στην αγία μορφή της παρηγοριά κι ελπίδα. Όμως στις μέρες μας η μητρότητα υποτιμάται, περιφρονείται και σχεδόν χλευάζεται στο όνομα της απελευθέρωσης της γυναίκας, της καριέρας αλλά και της οικονομικής δυσπραγίας. Και η υποτίμηση της μητρότητας δημιουργεί γερασμένες κοινωνίες, χωρίς προοπτική και μέλλον. Δημιουργεί κοινωνίες χωρίς ελπίδα.
Αγαπητοί αδελφοί, με την ευκαιρία της μεγάλης σημερινής εορτής ας στρέψουμε τη σκέψη μας στη Μητέρα του Κυρίου μας. Ας εμπνευστούμε από το φωτεινό παράδειγμά της. Ας αγωνιστούμε για την πνευματική καθαρότητα του νου και της καρδιάς μας. Ας συμβάλουμε με την προσευχή και την ενθάρρυνση, ώστε η νέα γενιά να τιμήσει το θαύμα της μητρότητας. Σε μια κοινωνία που γηράσκει ηθικά, πολιτιστικά και κοινωνικά, ας στηρίξουμε τη ζωή, εμπνεόμενοι από τη «Μητέρα της όντως ζωής», την Παναγία μας.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 11/8/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου