Εγκύκλιος Χριστουγέννων Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Νῦν Ἄγγελοι χαίρουσι, νῦν ποιμένες περιαστράπτονται, νῦν ἀστήρ ἐξ Ἀνατολῶν τρέχει πρός τό μέγιστον Φῶς καί ἀπρόσιτον˙ νῦν μάγοι προσπίπτουσι, καί δωροφοροῦσι, καί τόν πάντων Βασιλέα γινώσκουσι...» (Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, PG 35, Λόγος ιθ', παραγρ. ιβ', σ.1057)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!

Παγκόσμια καί πανανθρώπινη ἡ χαρά τῶν Χριστουγέννων, τῆς Μεγάλης αὐτῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς, τῆς Μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν τῆς Χριστιανοσύνης. Χαρά οὐράνια, χαρά ἀγγελική, χαρά λυτρωτική, χαρά πνευματική, χαρά ἀνέκφραστη καί ἀπερίγραπτη.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ἕνας ἀπό τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος, ὁ ὑψιπέτης αὐτός ἀετός τῆς Θεολογίας, διαλαλεῖ σέ πανηγυρικό τόνο :

«Τώρα χαίρουν οἱ ἄγγελοι. Τώρα οἱ βοσκοί ἀστράφτουν μέσα στό θεῖο φῶς. Τώρα τό ἀστέρι ἀπό τήν Ἀνατολή τρέχει νά συναντήση τό μέγιστο καί ἀπρόσιτο Φῶς, τόν Σωτῆρα Χριστό. Τώρα οἱ μάγοι προσκυνοῦν, καί προσφέρουν τά δῶρα, καί γνωρίζουν τόν Βασιλέα τῶν ὅλων...».

Ἀσφαλῶς ἡ θεϊκή καί ὑπερκόσμια αὐτή χαρά διαφέρει καθ' ὅλα ἀπό τήν κοσμική, τήν ἐφήμερη καί ἐπιφανειακή χαρά. Ἐδῶ δέν γελοῦν μόνο τά χείλη, ἀλλά χαίρει καί σκιρτᾶ ὁ ὅλος ἄνθρωπος. Λάμπει τό πρόσωπο, τέρπεται ὁ νοῦς, ἀγάλλεται καί φαιδρύνεται ἡ ψυχή καί ἡ καρδία, περιχορεύει ὅλη ἡ ὕπαρξις καί ἡ ὑπόστασίς του. Τό φρόνημά του γίνεται ὑψηλό καί ἅγιο, τά συναισθήματά του ἀνώτερα καί ἱερά, ὁ λόγος του θεοφιλής καί χριστοκεντρικός, ἡ ἐν γένει ζωή καί ἀναστροφή του πιό πνευματική καί θεάρεστη.

Ἡ θεία λυτρωτική χαρά, ἀφοῦ διαλύει προηγουμένως τό σκότος τῆς ἀγνωσίας, χαρίζει τό φῶς τό τῆς γνώσεως, τήν ἀληθινή θεογνωσία καί θεοσέβεια, καί ἀπορρέει ἀπό τήν πηγή τῆς πραγματικῆς χαρᾶς, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Γι' αὐτό καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἀφοῦ μᾶς διεγείρει εἰς δοξολογίαν καί εἰς τήν προϋπάντησιν τοῦ ἐκ Παρθένου τεχθέντος Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ μᾶς παρακινεῖ λέγουσα : «ᾂσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ καί ἐν εὐφροσύνῃ, ἀνυμνήσατε λαοί (τόν σαρκωθέντα Θεῖον Λυτρωτήν μας) ὅτι δεδόξασται».

Αὐτήν τήν σωτηριολογική καί ἀπολυτρωτική ἀλήθεια ἐξαίρει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, βάζοντας εἰς τό στόμα τοῦ Ἀδάμ καί τοῦ κάθε ἀνθρώπου τά ἀκόλουθα λόγια (τά παραθέτουμε σέ ἁπλῆ μετάφρασι) : «Ποιά ὀνόματα πῆρε ἀπό ἐμένα, ποιά ἐκεῖνος μοῦ ἔδωσε; Αὐτός εἶναι Θεός καί ὠνόμασε ἐμένα θεό. Ἐκεῖ τό ὄνομα ἀνταποκρίνεται στήν πραγματικότητα, ἐδῶ εἶναι τιμητικό. «Ἐγώ εἶπα˙ Ὅλοι εἶσθε θεοί (κατά χάριν) καί παιδιά τοῦ Ὑψίστου» λέγει ὁ Θεός μέ τό στόμα τοῦ Προφητάνακτα Δαυΐδ. Λέξεις εἶναι ἐδῶ, ἐκεῖ εἶναι ἡ φύσις τῶν πραγμάτων. Μέ ὠνόμασε θεό γιά νά μέ τιμήση. Ὠνομάσθηκε Ἐκεῖνος ἄνθρωπος, ὠνομάσθηκε θύρα, ὠνομάσθηκε πέτρα. Αὐτά τά ἔλαβε ἀπό ἐμένα, ἐνῶ ἐκεῖνα τά ὀνόματα μοῦ τά ἔδωσε ἀπό τόν ἑαυτό Του» (Ε.Π.Ε. 33,128).

Σέ ἄλλο σημεῖο προσθέτει τά ἑξῆς ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Ὁ ἄνθρωπος ἀξίζει περισσότερο ἀπό ὅλο τόν κόσμο. Διότι δι' αὐτόν ἐδημιουργήθησαν καί ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ καί ἡ θάλασσα καί ὁ ἥλιος καί τά ἄστρα» (Ε.Π.Ε. 34, 362). Καί, ἐξαίροντας τήν μέγιστη διαφορά τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τά ζῶα, συμπληρώνει : «Στά ζῶα δέν ὑπάρχει τίποτε κοινό μέ τόν οὐρανό, ἐνῶ ἐσένα ἀπό τήν ἀρχή ὁ Θεός σέ ἔπλασε ν' ἀτενίζης περισσότερο τά ἄνω. Τό δικό σου σῶμα τό ἔπλασε ὄρθιο, ἐνῶ τῶν ζώων νά βλέπη πάντα πρός τά κάτω. Καί μέ τήν σωματική σου διάπλασι σέ διδάσκει νά μήν ἔχης κανένα κοινό μέ τή γῆ, οὔτε νά προσκολλᾶσαι στά πράγματα τῆς παρούσης ζωῆς» (Ε.Π.Ε. 34, 554).

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ἡ πνευματική καί ἅγια χαρά τῶν Χριστουγέννων βιώνεται ἀληθινά, ὅταν ἀναλογισθοῦμε πῶς ἐζούσαμε καί τί εἴμαστε πρίν τήν Γέννησιν τοῦ Σωτῆρος οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά καί πόσο μᾶς ἀνεγέννησε καί ἀνέπλασε μέ τήν ἔλευσίν του εἰς τόν κόσμον ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας. Ἀνεκαίνισε τό κατ' εἰκόνα τοῦ ἀνθρώπου καί ἀνύψωσε τήν ἀνθρώπινη φύσι εἰς τό καθ' ὁμοίωσιν.

Σήμερα, πού ἡ εἰκόνα καί τό πρόσωπον τοῦ θεόπλαστου ἀνθρώπου ὄχι σπάνια ἐξαχρειώνεται καί ἀμαυρώνεται. Σήμερα, πού διαπιστώνεται συχνά ἡ ἔκπτωσις τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν κατά φύσιν πνευματικήν ζωήν εἰς τήν παρά φύσιν, τήν ζωώδη κατάστασιν. Σήμερα, πού παρατηρεῖται τόση σύγχυσις εἰς τά θέματα τῆς πίστεως καί τῆς θεοπαραδότου ὀρθοδόξου παραδόσεως καί κληρονομίας μας. Σήμερα, πού οἱ θεῖοι πνευματικοί καί ἠθικοί νόμοι δέν ὑπολογίζονται καί περιφρονοῦνται πρός μεγάλην πνευματικήν ζημίαν τῶν ἀνθρώπων. Σήμερα, πού συστηματικά ἀμφισβητοῦνται ἱεροί θεσμοί, ἀξίες καί σύμβολα. Σήμερα, ναι σήμερα ἠχεῖ γλυκύτατα τό θεῖο μήνυμα τοῦ ἱεροῦ ὑμνῳδοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας˙ «Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε» καί ἔχει ἰδιαίτερη ἀπήχησι ὁ περί τῆς μοναδικῆς ἀξίας τοῦ προσώπου καί τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου θεολογικός λόγος. «Ἄνθρωπος γίνεται Θεός, ἵνα θεόν τόν Ἀδάμ ἀπεργάσηται».

Ὁ ἰσόβιος ἀγώνας τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά διασώσῃ ἤ καί νά ἀνακτήσῃ τό κατ' εἰκόνα Θεοῦ καί ἀγωνιζόμενος διά τήν σωτηρίαν του νά ἀναχθῇ καί ἀνυψωθῇ μέ τήν δύναμιν καί τήν χάριν τοῦ σαρκί νηπιάσαντος Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν εἰς τό καθ' ὁμοίωσιν τοῦ Θεοῦ. Αὐτός, ἄλλωστε, εἶναι καί ὁ σκοπός τῆς Θείας ἐνανθρωπήσεως.

Εὐχόμενος ἀπό κέντρου καρδίας πᾶσαν Θείαν εὐλογίαν καί ποθητήν ἀγαθοδωρίαν παρά τοῦ σαρκωθέντος «δι' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν» Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ὅλους σας, τάς προσφιλεῖς σας οἰκογενείας καί ὅλους τούς ἐν Χριστῷ οἰκείους καί ἀδελφούς, καί ἰδιαίτερα εἰς τούς ἀγαπητούς μας ναυτικούς καί τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς διαβιοῦντας Κυθηρίους καί Ἀντικυθηρίους ἀδελφούς μας, διατελῶ

Μέ ἑόρτιες πατρικές εὐχές καί εὐλογίες

Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ