Επί των πληγών...

Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν...

Καί σάν νά μήν ἔφθανε ἡ ἐπιχείρησις «στραγγαλίσεως» τῶν διδακτικῶν ὡρῶν τοῦ μαθήματος, σάν νά μήν ἔφθανε τό «ἄκρως δημοκρατικόν» τοῦ «προαιρετικοῦ» τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τελευταίως ἐνεφανίσθη καί ὁ ἀποχαρακτηρισμός αὐτοῦ, ἀπό μαθήματος κατηχήσεως, εἰς θρησκειολογικόν τοιοῦτον. Τί νά κάνωμε, ὅμως, τά πάντα μεταβάλλονται «θεολογικῷ τῷ τρόπῳ». Κυρίως δέ, μακρυά ἀπό κάθε «καιροσκοπισμόν», ἄν καί πολλοί βιώνουν τό ἀμετάβλητο δόγμα «κατά τόν καιρό καί ἀρμένιζε».

Ἔπρεπε λοιπόν νά ὑποστῇ καί αὐτό τό ταλαίπωρο μάθημα τήν ἀλλαγή τοῦ «φύλου» του. Ὄχι λοιπόν κατηχητικό, ἀλλά θρησκειολογικό ἐφεξῆς τό προφίλ τοῦ μαθήματος. Ἔτσι, δέν θά μπορῇ κανείς νά μᾶς κατηγορήσῃ γιά φανατισμό καί μονολιθικότητα, ἤ, τό ἀκόμη χειρότερο, γιά ἄρνησι γνώσεων τῶν ἄλλων θρησκειῶν, οἱ ὁποῖες, ὅλες μαζί, ὅπως κηρύσσεται, ὁδηγοῦν εἰς τόν ἴδιο θεό, κι ἄν ὄχι εἰς τόν ἴδιο θεό σέ ἕναν τέλος πάντων κόσμο ἀπελευθερωτικά πλασμένο.

Ἀλλά ἐκεῖνο τό ὁποῖο δέν μπορῶ νά ξεδιαλύνω μέσα μου, ἐκεῖνο τό ὁποῖο σάν σφήνα μοῦ ἔχει καρφωθῆ εἰς τόν «θρησκειολογικόν μου ἐγκέφαλον» εἶναι τό ποιοί θά εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι θά διδάξουν τίς ἄλλες θρησκεῖες στά παιδιά. Μήπως τό «ὑπάρχον διδακτικόν προσωπικόν», τοὐτέστιν οἱ σοφές κεφαλές τῶν ὑπαρχόντων θεολόγων; Μά, οἱ περισσότεροι ἐξ αὐτῶν ἀγνοοῦν τά τῆς Χριστιανικῆς πίστεως. Δοθέντος δέ ὅτι οἱ πλεῖστοι ἐξ αὐτῶν εἰσῆλθαν εἰς τήν Θεολογική Σχολή ἔχοντες ἐπιλέξει αὐτήν ὡς τήν τελευταία τῶν ἐπιλογῶν τους, ὅπερ σημαίνει ὅτι ἐσπούδασαν ἕνεκεν ἀποτυχίας. Καί, ἐπί πλέον, εἰς τά βασικά μαθήματα τοῦ κλάδου ἔφεραν θριαμβευτικά τήν «παγκόσμια φοιτητική σταθερά τοῦ 5» καί μάλιστα μέ ἐρωτηματικό. Ἕνας δέ ἀπό αὐτούς εἶναι καί ὁ λόγος πού ὅταν βλέπουν κάποιον αἱρετικό ἐξαφανίζονται «ὡς ἀπό προσώπου πυρός», φοβούμενοι νά ἀνοίξουν διάλογο, λόγῳ τῆς θεολογικῆς καί ὄχι μόνον ἀνεπαρκείας των.

Διερωτῶμαι λοιπόν, καί ἄν θέλετε, ἐσεῖς πού γνωρίζετε, σᾶς παρακαλῶ βοηθῆστε με: Ποῦ θά μάθουν τώρα αὐτοί οἱ «θεολόγοι» ὅλες τίς ἄλλες θρησκεῖες, ὥστε νά τίς διδάξουν σωστά εἰς τά σχολεῖα; Τί εἴπατε; Θά τίς μελετήσουν μόνοι τους; Ὡραῖο ἀνέκδοτο! Δέν γνωρίζετε, ὅτι οἱ περισσότεροι αὐτοῦ τοῦ φυράματος «θεολόγοι», ἅμα τῇ λήψει τοῦ πτυχίου των, ἀμέσως ἐκκίνησαν τήν διαδικασία τοῦ αὐτομάτου διαζυγίου μέ τήν μελέτη; Πῶς εἴπατε; Ὑπάρχουν καί Θεολογικές Ἀκαδημίες Ἱερῶν Μητροπόλεων; Ἄ, λέτε γιά κάτι Μ.Κ.Ο. (μή κυβερνητικές ὀργανώσεις) οἱ ὁποῖες ἔχουν μεταβληθῆ εἰς «θρησκευτικήν πασσαρέλαν» καί, ἀπό ὑψηλή ἐπιστήμη, τήν Θεολογία τήν κατήντησαν ἕνα μάτσο χάλια, μᾶλλον ἕναν «βῶλον» θρησκευτικοφιλοσοφικῆς λάσπης; Πῶς εἴπατε; Οἱ τρανοί μας θεολόγοι θά μεταβοῦν σέ σχολές τῶν ἄλλων θρησκειῶν γιά μετεκπαίδευσι; Καλό κι αὐτό, ἀλλά ἐάν δείξουν καί ἐκεῖ τόν ἴδιο ζῆλο τόν ὁποῖον ἔδειξαν στίς Θεολογικές Ἀθηνῶν καί Θεσσαλονίκης, τότε τά πράγματα γίνονται ἀκόμη πιό τραγικά. Δέν νομίζετε; Τί νά σᾶς πῶ; Λέτε ἐκεῖ νά μεταβληθοῦν σέ ἀστέρες τῆς θρησκειολογίας; (Ἐννοεῖται, ὅτι δέν κάνομε λόγο γιά ἐκείνους τούς θεολόγους μας οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν Ὀρθόδοξη θεολογία καί τήν βιώνουν, ἀλλά γιά ὅσους κινοῦνται εἰς τά μήκη κύματος πού προανεφέραμε).

Ἀλλά, εἰς τό δημοκρατικό αὐτό πλαίσιο τῶν διδασκαλιῶν, ποιός θά διδάξῃ τά χριστιανόπουλα σωστά τήν χριστιανική τους πίστι, δοθέντος ὅτι οἱ ἀστέρες αὐτοί «θεολόγοι» θά ἀριστεύσουν μέν εἰς τίς ἄλλες θρησκεῖες, εἰς τήν Ὀρθόδοξη ὅμως θά συνεχίσουν νά ἔχουν μαῦρα μεσάνυχτα; Δέν γνωρίζω. Δέν γνωρίζω, καί ἀντί νά μέ βοηθήσετε μέ τίς ἀπαντήσεις σας, τελικῶς μᾶλλον μέ ἐζαλίσατε καί μοῦ ἐκάνατε τό κεφάλι «θρησκειολογικό κοκτέϊλ». Ἴσως χρειασθῇ νά πάρω ὀλίγον «μαγνήσιον» γιά νά χαλαρώσω, νά συνέλθω καί κάτι «ἁλμυρόν» γιά νά τονωθῶ...

Τώρα ὅμως σᾶς ἀφήνω, διότι ἐπείγομαι νά μελετήσω τό πρόγραμμα κάποιας «Θεολογικῆς Ἀκαδημίας» μή τυχόν καί βρῶ ἐκεῖ μέσα κάποια λύσι εἰς τό πρόβλημα. Ἄν ὄχι καί ἐκεῖ, δέν μοῦ μένει ἄλλο παρά νά πάρω μία τριήμερη ἄδεια διακοπῶν ἀπό τόν ἑαυτό μου, μήπως καί βγάλω ἄκρη.

Μοῦ εἶπαν ὅτι ἀπό τά καλύτερα μέρη γιά ἀνάπαυσι καί στοχασμό εἶναι τό Πήλιο... Αὐτά γιά σήμερα.

Καλή ἀντάμωσι.

Ἔρρωσθε...

ΥΓ. Ἀχνοφέγγει καί μία ἐλπίδα μήπως ἀναλάβῃ τήν ὑπόθεσι ἡ ἴδια ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία, ὁ κλῆρος καί ὁ μοναχισμός. Ἄλλωστε, ἡ Ἱεραρχία γνωρίζει τό θέμα καί πρέπει νά ἔχῃ λόγον καί μάλιστα δυναμικόν. Ὁπωσδήποτε, ὑπάρχουν καί τά κατάλληλα στελέχη πού μποροῦν νά χειρισθοῦν εἰς τήν σωστή του βάσι τό ὅλο θέμα. Ἑπομένως, αὐτό, ἐφ᾽ ὅσον δέν ἔχῃ γίνει ἕως τώρα, θά πρέπῃ νά γίνῃ σύντομα. Ὀψόμεθα...

Χριστοΰφαντος