«Ἤκουσα ἀπὸ τὸν Τηλεοπτικὸ Σταθμὸ ΣΚΑΪ τὴν συζήτηση γιὰ τὴν προσπάθεια ποὺ γίνεται νὰ ἱδρυθῇ στὴ Θεσσαλονίκη ‘Κατεύθυνση Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν’ μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ.
Τὴν προσπάθεια αὐτὴ ἐνέκρινε κατὰ πλειονοψηφία τὸ Τμῆμα Θεολογίας καὶ ἀπέῤῥιψε κατὰ πλειονοψηφία τὸ Τμῆμα Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας.
Ἡ προσπάθεια αὐτὴ εἶναι κατὰ τὴν ἄποψή μου καὶ τὴν αἴσθηση τοῦ λαοῦ τῆς Θεσσαλονίκης ἐγκληματική.
Ἐνῷ τὸ πρόβλημα τῆς Θράκης μας εἶναι τόσο σοβαρό, οἱ δικοί μας θέλουν νὰ ἐπεκτείνουν τὴν παρουσία τῶν Ἰσλαμιστῶν στὴ Θεσσαλονίκη!
Πέραν αὐτοῦ, τίθεται τὸ ἐρώτημα:
Εἶναι δυνατὸν ποτὲ νὰ συνυπάρξῃ τὸ Ἰσλὰμ μὲ τὴν ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Θεολογία;
Ἐὰν τελικὰ αὐτὸ συμβῇ, μέσα σὲ δυὸ χρόνια οἱ Τοῦρκοι θὰ ὑπερηφανεύωνται ὅτι ἐπεκτείνονται ἀπὸ τὸν Ἕβρο μέχρι τὴν Θεσσαλονίκη!
Οἱ Τοῦρκοι ἐμπαίζουν σαράντα χρόνια τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μας γιὰ τὴν ἐπαναλειτουργία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης, καὶ ἐμεῖς τοὺς λέμε περάστε στὴ Θεσσαλονίκη. Εἶναι ἔγκλημα αὐτὸ ποὺ ἐπιχειρεῖται.
Ὁ ὑπουργὸς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων κ. Ἀνδρέας Λοβέρδος, τὸν ὁποῖο γνωρίζω καὶ ἐκτιμῶ, γιὰ νὰ δικαιολογήσῃ τὴν θετικὴ ἄποψή του ἐπὶ τοῦ θέματος, ἐχρησιμοποίησε ὡς ἐπιχείρημα, ὅτι οἱ τέσσαρες Μητροπολῖτες τῆς Θράκης, οἱ ὁποῖοι μοῦ εἶναι πολὺ ἀγαπητοί, συμφωνοῦν στὴ λειτουργία Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στὴν Ὀρθόδοξη Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ !
Κύριε Ὑπουργέ, συγγνώμη, ἀλλὰ θέσατε, παρακαλῶ, τὸ ἐρώτημα στὸν Γενικὸ Γραμματέα Θρησκευμάτων, λόγῳ ἁρμοδιότητος, τὸ ἑξῆς ἐρώτημα:
Τέσσαρες ἢ καὶ περισσότεροι Μητροπολῖτες ἐπαρχιοῦχοι, ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ ἀποφασίσουν ἐνυπογράφως, ἐπὶ ἑνὸς οἱουδήποτε ζητήματος, τὸ ὁποῖον ἀφορᾷ σὲ μία ἄλλη Μητρόπολη;
Δηλαδὴ οἱ τέσσαρες Μητροπολῖτες τῆς Θράκης θὰ ἀποφασίσουν γιὰ τὴν λύση ἑνὸς σοβαροτάτου προβλήματος, τὸ ὁποῖον ἀφορᾷ στὴν Ἀποστολικὴ καὶ ἱστορικὴ Μητρόπολη τῆς Θεσσαλονίκης; Κύριε ἐλέησον.
Ὅσον γιὰ τὰ ἄλλα ποὺ ἐλέχθησαν στὴν ἐκπομπὴ τοῦ ΣΚΑΪ ἐκ μέρους τοῦ Δημάρχου κ. Μπουτάρη καὶ τῶν ἐκφωνητῶν-δημοσιογράφων βρίθουν ἐσφαλμένων ἐκτιμήσεων καὶ διατυπώσεων.
Εἶναι χρέος ὅλων μας νὰ ἀξιολογήσωμε τὴν προσπάθεια τῆς Τουρκίας νὰ ἐπεκταθῇ καὶ πάλι στὴ Βαλκανικὴ μὲ πονηροὺς τρόπους καὶ νὰ προσέξωμε τὶς φρικαλεότητες στὸ Ἱρὰκ καὶ στὴ Συρία γιὰ θρησκευτικοὺς λόγους.
Ἡ Ἑλλάδα μας εἶναι ὀρθόδοξη χριστιανικὴ χώρα καὶ μέλος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Δὲν δεχόμεθα ἰσλαμοτουρκικὲς παρουσίες στὴν πατρίδα μας.
+ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ
5 σχόλια:
Δεν δικαιούνται να έχουν άποψη οι τέσσερις Μητροπολίτες για ένα ζήτημα που αφορά ένα κρατικό θεσμό, δηλ. το ΑΠΘ, και έχει δικαίωμα ο Άγιος Θεοσαλονίκης; Το πανεπιστήμιο είναι αυτοδιοίκητο. Όλοι μπορούν να πουν την άποψή τους και το Πανεπιστήμιο να κάνει τη δουλειά του. Παράδοξα σήμερον...!
Έχει πανεπιστήμιον και η Θράκη, αγαπητέ της "31 Ιουλίου 2014 - 2:28 μ.μ.". Ας αποφάσιζαν εκεί την δημιουργίαν του τμήματος Ισλαμικών Σπουδών εις των τόπον διαμονής των μελλόντων σπουδαστών, ώστε να μην επιβαρύνονται οικονομικώς, εις τους χαλεπούς σημερινούς καιρούς. Επομένως οι "τέσσαρις" της Θράκης υποκρίνονται επικινδύνως, αγαπητέ...
μήπως ο κος Λοβέρδος θα έπρεπε να ενημερωθεί οτι η απόφαση αυτή είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ;
Δε γνωρίζω, όπως, φαντάζομαι, και οι περισσότεροι απ τους αναγνώστες του ιστολογίου, εν ονόματι ποίων σκοπιμοτήτων οι τέσσερις ιεράρχες της Θράκης προέβησαν στην επίμαχη δήλωση.
Εκείνο, πάντως, που έχει καταστεί γνωστό μετά τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις των καθηγητών Σιάσου και Τσελεγγίδη είναι το ερεβώδες παρασκήνιο που κρύβεται πίσω απ την ίδρυση του τμήματος Ισλαμικών Σπουδών, πτυχές του οποίου και φωτίστηκαν με τις προαναφερθείσες αποκαλύψεις.
Υποτίθεται ότι οι ρηθέντες επίσκοποι έγιναν γνώστες των όσων αποκάλυψαν οι κύριοι καθηγητές.
Επίσης όφειλαν, προτού προβούν στις, επιεικώς ατυχείς, δηλώσεις τους, να λάβουν σοβαρά υπόψιν την αρνητική, εν προκειμένω, θέση του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ καθώς και άλλων συλλογικοτήτων και φορέων.
Λ.Ν.
Σεβαστό επιχείρημα. Να προβάλλουν λοιπόν οι διαφωνούντες αυτό το επιχείρημα (το οποίο πάντως αναφέρεται σε ἴδρυση και λειτουργία του τμήματος)και να μη μιλούν ελαφρά τη καρδία περί "προδοσίας και ανοησίας" από τη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης.
Δημοσίευση σχολίου