Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Η δημογραφική κρίση επαχθέστερη της οικονομικής

Η δημογραφική κρίση επαχθέστερη της οικονομικής

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η οικονομική κρίση στη χώρα μας περνά σε μια νέα φάση, μετά την υπογραφή τη Δευτέρα, 13 Ιουλίου 2015, του νέου Μνημονίου μεταξύ της ελληνικής κυβερνήσεως και των δανειστών της. Δικαίως η κρίση θεωρείται πρώτα ηθική και κοινωνική, κρίση συνειδησιακή, που έχει επίπτωση στην οικονομική μας κατάσταση. Αυτή η ψυχική κρίση, μαζί με τις επαχθείς οικονομικές συγκυρίες, έχει οδηγήσει σε βαθιά δημογραφική κρίση.

Η οικονομική κρίση προκαλεί σοβαρότατα  κοινωνικά προβλήματα ιδιαίτερα στους νέους, που η ανεργία ξεπερνά σήμερα το 50%, έναντι του 25,5% που ήταν το 2007. Αποτέλεσμα της κρίσης είναι οι νέοι να μην αποφασίζουν να παντρευτούν, να μην συγκροτούνται οικογένειες, να μην γεννιούνται παιδιά. Από το 2010 ο πληθυσμός της χώρας  μας φυλλοροεί και αυξάνεται συνεχώς η έξοδος των νέων μας, του σημαντικότερου και δυναμικότερου τμήματος του πληθυσμού, σε άλλες χώρες,  για μια καλύτερη τύχη. Η εκροή του ανθρωπίνου δυναμικού της χώρας μας  είναι πολύ επαχθέστερη εθνικά από ό, τι η εξαγωγή των χρημάτων των Ελλήνων στο εξωτερικό. Η οικονομική κρίση ήρθε να προστεθεί στην ηθική και κοινωνική κρίση, που προϋπήρχαν και, φυσικά, επέτεινε το πληθυσμιακό πρόβλημα.

          Τα δημογραφικά στοιχεία, που δημοσιεύθηκαν στο διεθνές πρακτορείο «Reinformation», στις 9 τρέχοντος μηνός Ιουλίου, προκαλούν έντονα συναισθήματα λύπης και ανησυχίας για το μέλλον του Ελληνικού Έθνους. Στα έτη 2013 και 2014 το δημογραφικό ισοζύγιο ήταν αρνητικό. Σε απόλυτους αριθμούς ο πληθυσμός μειώθηκε κάθε χρονιά κατά 75.000 ψυχές. Για ένα πληθυσμό 11.000.000 κατοίκων η πληθυσμιακή μείωση είναι εντυπωσιακή, περίπου 0,7% το χρόνο. Το 2014 οι θάνατοι ήσαν 20.000 περισσότεροι από τις γεννήσεις. Το υπόλοιπο της μείωσης οφείλεται στη μετανάστευση νέων ανθρώπων ή και ολόκληρων οικογενειών. Στην Αυστραλία υπολογίζεται ότι από το  2013 εγκαταστάθηκαν 10.000 έως 20.000 ελληνικές οικογένειες και οι αρχές της Αυστραλίας προβλέπουν ότι ο ρυθμός μετανάστευσης στην πέμπτη ήπειρο θα ενταθεί μετά το νέο μνημόνιο.  

          Ο πληθυσμός στη χώρα μας δεν μειώνεται μόνο, αλλά παράλληλα γηράσκει. Οι άνω των 65 ετών είναι σήμερα το 20% του πληθυσμού, έναντι του 11% που ήταν το 1971. Στο ίδιο διάστημα έχει μειωθεί εντυπωσιακά το δυναμικό εργασιακό μέρος του πληθυσμού των νέων ηλικιών, από το 25,4% που ήταν το 1971 στο 14,4% το 2011. Το 2015 θα είναι ακόμη χαμηλότερο. Η μείωση των γάμων οδήγησε και στη σοβαρή μείωση των γεννήσεων: Το 1980 οι γεννήσεις ήσαν 2,1 παιδιά ανά γυναίκα γόνιμης ηλικίας και σήμερα είναι μεταξύ 1,3 και 1,5 παιδιά, που σημαίνει μια μείωση των γεννήσεων κατά 25% έως 30% ετησίως.

          Το δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα επιτείνεται και από την αύξηση του αριθμού των εκτρώσεων. Μελέτη πρόσφατη του Πανεπιστημίου του Λονδίνου σημειώνει ότι η χώρα μας έχει τα πρωτεία στις εκτρώσεις σε όλη την Ευρώπη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης αυτές φτάνουν τις 80.000 ετησίως, δηλαδή είναι όσες περίπου και οι γεννήσεις. Το 50% αυτών προέρχονται από κορίτσια ανήλικα και σε νεανική ηλικία. Θεωρητικά το δημογραφικό πρόβλημα θα είχε λυθεί αν περιορίζονταν οι αμβλώσεις στη χώρα μας...

          Το τραγικό είναι ότι την ώρα  που η Ελλάδα έχει μείζον δημογραφικό πρόβλημα εθνικής επιβίωσης είναι παράλληλα από τις ευρωπαϊκές χώρες με τις μεγαλύτερες εξαγωγές γενετικού υλικού (ωαρίων, σπερματοζωαρίων και εμβρύων)! Στοιχεία που δημοσίευσε η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, στις 10 Ιουνίου 2015 εμφανίζουν την Ελλάδα να είναι η τρίτη χώρα (μετά την Ισπανία και το Βέλγιο) από την οποία οι ιταλοί εισάγουν γαμέτες και η δεύτερη (μετά την Τσεχία), που εισάγουν έμβρυα! Δηλαδή η Ελλάδα όχι μόνο έχει υπογεννητικότητα, όχι μόνο έχει διαρροή νέων στο εξωτερικό, όχι μόνο έχει πολυάριθμες εκτρώσεις, αλλά εξάγει και τα δικά της έμβρυα, ελληνόπουλα δηλαδή, στην Ιταλία και σε άλλες χώρες!

          Η ελληνική νομοθεσία για την εφαρμογή της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ΙΥΑ) και η έλλειψη σοβαρού επιστημονικού ελέγχου εκ μέρους των κρατικών  υπηρεσιών στις 67 μονάδες ΙΥΑ, που λειτουργούν, οδηγούν στο να θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους και να γίνονται θύματα  «εμπορίου» χιλιάδες ελληνικές αδύναμες  ανθρώπινες υπάρξεις, όπως είναι τα έμβρυα,  που δεν μπορούν να διαμαρτυρηθούν, ούτε φυσικά ερωτήθηκαν αν συμφωνούν, που θα γεννηθούν και θα νομίζουν ότι έχουν λ.χ. ιταλούς γονείς, την ώρα που δημιουργήθηκαν από Έλληνες. Αυτά τα τραγικά συμβαίνουν ενώ η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής και η Επιτροπή Βιοηθικής της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος σιωπούν.