5/10/15

Μια διαφορετική προσέγγιση των διαθρησκειακών «διαλόγων συμφιλίωσης»

Εν Πειραιεί τη 5η  Οκτωβρίου 2015
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Μια διαφορετική προσέγγιση των διαθρησκειακών «διαλόγων συμφιλίωσης»
Τα τελευταία πέντε χρόνια περίπου, από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στη Συρία, η ανθρωπότητα συνταράσσεται κυριολεκτικά από τη δολοφονική δράση τζιχαντιστών μουσουλμάνων, οι οποίοι, στρατευμένοι σε διάφορες ακραίες ισλαμικές οργανώσεις, και τελευταία υπό την ονομασία της «ISIS»,
έχουν επιδοθεί στην Συρία και στο Ιράκ, σε σφαγές αθώων χριστιανών και   «ετεροδόξων» μουσουλμάνων, που αδυνατεί να συλλάβει και η πιο τολμηρή φαντασία. Στόχος τους να εφαρμόσουν τον Ισλαμικό Νόμο, (Σαρία), «με φωτιά και τσεκούρι» σ’ όλη την Μέση Ανατολή και στη συνέχεια να επεκταθούν σ’ όλο τον πλανήτη και να τον μεταβάλουν σε «Ισλαμικό Χαλιφάτο του Αλλάχ». Σύμφωνα με πληροφορίες που επαληθεύονται συνεχώς, πίσω από τους ανθρωπόμορφους αυτούς δαίμονες, που μας θυμίζουν τους Σαρακηνούς της βυζαντινής εποχής κρύβονται γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων της Η.Π.Α. και της Ε.Ε. Όμως, απ’ ότι φαίνεται, η κατάσταση «ξέφυγε» από τον έλεγχό τους και άρχισαν να ανησυχούν. Πλήθη κατατρεγμένων μεταναστών εγκαταλείπουν τις πατρικές εστίες τους στη μαρτυρική Συρία και την ευρύτερη περιοχή και καταφεύγουν στην Ευρώπη, για να σωθούν από τις σφαγές των ισλαμιστών. Πολλοί από αυτούς δεν προλαβαίνουν να περάσουν στην Ευρώπη, διότι τους καταπίνουν τα νερά της Μεσογείου! Την περασμένη εβδομάδα το ζήτημα συζητήθηκε στον Ο.Η.Ε., όπου ο πρόεδρος της Ρωσίας Β. Πούτιν κατηγόρησε ευθέως και σε υψηλούς τόνους τις Η.Π.Α. και τις χώρες της Ε.Ε., ότι υποθάλπουν την δράση των τζιχαντιστών, παρέχοντες σ’ αυτούς όπλα, ενώ υποκρίνονται ότι επιζητούν τάχα την εξόντωσή των, και ότι επομένως αυτοί ευθύνονται γ’ αυτή την τραγωδία και για την απροθυμία τους να αντιμετωπίσουν την κατάσταση έστω και τώρα. Άλλωστε το λαθρεμπόριο του πετρελαίου της Μοσούλης και του Ιράκ διενεργείται με την βοήθεια και φυσικά το αζημίωτο της γείτονος Τουρκίας και καταλήγει και καταλήγει στις γνωστές «επτά αδελφές» των Η.Π.Α. Η Ρωσία, η  μεγάλη αυτή Ορθόδοξη χώρα ανέλαβε στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία για την σωτηρία των χριστιανικών πληθυσμών.
Μπροστά σε αυτή την ανείπωτη τραγωδία, χριστιανοί και μουσουλμάνοι θρησκευτικοί ηγέτες, (με πρωτοπόρο το Οικουμενικό Πατριαρχείο), ανέλαβαν ενεργό δράση και εντατικοποίησαν τους εδώ και δεκαετίες καθιερωμένους Διαθρησκειακούς Διαλόγους με στόχο την κατάπαυση του ισλαμικού φανατισμού, την καταλλαγή και την ειρηνική συνύπαρξη. Τον περασμένο μήνα πραγματοποιήθηκε Διαθρησκειακή Συνάντηση στην Αθήνα υπό την αιγίδα του λεγομένου «Διεθνούς Κέντρου “Βασιλιάς Αμπντάλα” για τον Διαθρησκειακό και Διαπολιτισμικό Διάλογο». Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο συμμετέχει ενθουσιωδώς στο εν λόγο «Kέντρο», όπως και σε κάθε άλλη παρόμοια διοργάνωση, εκπροσωπήθηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γαλλίας κ. Εμμανουήλ. Ο εν λόγω Ιεράρχης, στα πλαίσια της συνάντησης αυτής έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα των Αθηνών «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (φύλλο 6-9-2-15), με τίτλο: «ΤΟ ISIS ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ». Σύμφωνα με το δημοσίευμα: «Τη συνέχιση και εμβάθυνση του διαλόγου για την αλληλοκατανόηση μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, στη σκιά της αυξανόμενης εγκληματικής δράσης του “Iσλαμικού Κράτους” που απειλεί πολίτες όλων των θρησκευτικών πεποιθήσεων, αποφάσισε διαθρησκειακό συνέδριο που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη στην Αθήνα με τη συμμετοχή υψηλόβαθμων χριστιανών και μουσουλμάνων κληρικών». Ο κ. Εμμανουήλ τόνισε: «Στόχος μας είναι η ειρηνική συνύπαρξη χριστιανών και μουσουλμάνων, μέσα από έναν αλληλοσεβασμό, και στο πλαίσιο αυτό να διασφαλίσουμε τα δικαιώματα των χριστιανών που σήμερα απειλούνται με εξαφάνιση από τη Μέση Ανατολή». Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του τόνισε ότι: «οι χριστιανοί έφυγαν από το Ιράκ. Εάν συμβεί το ίδιο και στη Συρία, όπου βρίσκεται ο μεγαλύτερος αριθμός χριστιανών και ιδιαίτερα ορθοδόξων, απειλείται η παρουσία της Ορθοδοξίας σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Εάν φύγει το ενάμισι εκατομμύριο ορθοδόξων που υπάγονται στο Πατριαρχείο Αντιοχείας, θα χαθεί η δομή του Χριστιανισμού σε όλη την περιοχή […] Το “Ισλαμικό Κράτος” μάχεται οποιονδήποτε είναι υπέρ της μετριοπάθειας και της ειρηνικής συνύπαρξης. Οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι πέφτουν θύματά του, όχι μόνον οι χριστιανοί. Ακραία στοιχεία ήρθαν από έξω. Δεν ήταν από τις τοπικές κοινωνίες. Από άλλες χώρες. Αυτοί που προσέρχονται σε αυτόν τον διάλογο είναι άνθρωποι που δείχνουν κατανόηση. Και πρέπει να βασιστούμε σε αυτούς. Δεν μπορούμε να απορρίψουμε το Ισλάμ συνολικά. Να βάλουμε όλους τους μουσουλμάνους στην ίδια κατηγορία και να τους θεωρούμε όλους ακραίους. Όχι….».
Πολλές φορές έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερα δημοσιεύματά μας γύρω από τους Διαθρησκειακούς Διαλόγους, τους οποίους εξετάσαμε από την Ορθόδοξη θεολογική τους πλευρά. Στην παρούσα ανακοίνωσή μας θα προσπαθήσουμε να δούμε το θέμα από μια άλλη πλευρά, την «ισλαμική» του πλευρά, για να καταδειχτεί και από την πλευρά αυτή όχι μόνο το άσκοπο των διαλόγων, αλλά και το γεγονός ότι οι Διάλογοι μπορούν να γίνουν στα χέρια των ισλαμιστών άριστο εργαλείο για την προώθηση των σκοτεινών σχεδίων τους.
Δεν γνωρίζουμε αν ο Σεβασμιώτατος έχει μελετήσει το Κοράνιο, ωστόσο οι παρά πάνω λόγοι του μαρτυρούν τουλάχιστον άγνοια, του τι κατά βάθος είναι το Ισλάμ και αποτελεί τουλάχιστον αφέλεια να πιστεύει, (όπως και οι ομόφρονές του), ότι με τους διαλόγους θα καταφέρει να αναχαιτίσει τον μουσουλμανικό φανατισμό. Συμφωνούμε και εμείς ότι «δεν μπορούμε να απορρίψουμε το Ισλάμ συνολικά. Να βάλουμε όλους τους μουσουλμάνους στην ίδια κατηγορία και να τους θεωρούμε όλους ακραίους». Πράγματι υπάρχουν δύο βασικές παρατάξεις, δύο ρεύματα στο Ισλάμ: Το ακραίο, (φονταμενταλιστικό), και το μετριοπαθές Ισλάμ. Οι οπαδοί του πρώτου είναι  οι πιστοί και ακραιφνείς τηρητές του Κορανίου, οι «μαχητές του Αλλάχ», οι οποίοι στο ένα χέρι κρατούν το Κοράνιο και στο άλλο τα φονικά τους όπλα! Οι δεύτεροι, οι μετριοπαθείς, αντίθετα με τους πρώτους, δίνουν μια άλλη, δική τους ερμηνεία στο Κοράνιο, «αιρετική» θα λέγαμε, που δεν ανταποκρίνεται με τις σαφέστατες και μη επιδεχόμενες καμία παρερμηνεία, επιταγές περί σφαγής των απίστων και εφαρμογής δια της βίας του ισλαμικού νόμου, (Σαρίας). Οι μεν πρώτοι δεν μπορούν να ανεχθούν την ειρηνική συνύπαρξη με τους χριστιανούς, (το ομολόγησε άλλωστε ο κ. Εμμανουήλ: «Το “Ισλαμικό Κράτος” μάχεται οποιονδήποτε είναι υπέρ της μετριοπάθειας και της ειρηνικής συνύπαρξης»),  ενώ οι δεύτεροι μπορούν. Οι πρώτοι σφάζουν τους χριστιανούς, αλλά και τους δεύτερους, τους «μετριοπαθείς» μουσουλμάνους, επειδή τους θεωρούν παραβάτες και προδότες του Κορανίου. Με τους πρώτους είναι αδύνατος ο Διαθρησκειακός Διάλογος, ενώ με τους δεύτερους είναι περιττός,  αφού και προτού να ξεσπάσει ο πόλεμος στη Συρία υπήρχε, ούτως ή άλλως, ειρηνική συνύπαρξη υπό το μετριοπαθές καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασάντ. Είναι λοιπόν μεγάλη αφέλεια, να νομίζει κανείς, ότι κάνοντας διάλογο με τους δεύτερους, θα καταπαύσει τον φανατισμό των πρώτων. Εδώ επαληθεύεται ο προφητικός λόγος του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού για το ατελέσφορο των σημερινών ειρηνικών διαλόγων: «Δε θα μπορούν να το λύσουν με την πέννα. Ενενήντα εννιά φορές με τον πόλεμο και μια με την πέννα»!
Πέραν αυτών υπάρχει και μια άλλη διάσταση του θέματος: Ισλάμ, πολύ σημαντική, που φαίνεται να αγνοεί ο Σεβασμιώτατος. Ότι εκτός από το βίαιο Τζιχάντ υπάρχει και αυτό, που η Μουσουλαμνική Αδελφότητα, (Μ.Α), αποκαλεί μη βίαιη μορφή του Τζιχάντ, ή «πολιτισμικό Τζιχάντ». Όπως μας πληροφορεί σε σχετικά πρόσφατη δημοσίευσή του, (21 Φεβρουαρίου 2014), στο διαδίκτυο, («Επικαίρα»), με τίτλο «Τζιχάντ - Με δόλο και εξαπάτηση», ο κ. Μάνος Ηλιάδης, σύμφωνα με την ιδεολογία των οπαδών της Σαρία, η μη βίαιη μορφή του Τζιχάντ είναι όχι μόνο αναπόσπαστο μέρος του Τζιχάντ, αλλά και κυρίαρχο στοιχείο του. Το θέμα του «πολιτισμικού Τζιχάντ» αποτέλεσε το αντικείμενο τμήματος μιας εντυπωσιακής μελέτης του αμερικανικού Κέντρου για την Πολιτική Ασφάλεια, (Center for Security Policy), για την απειλή που θέτει η Σαρία ως προς την ασφάλεια των ΗΠΑ. Σύμφωνα με την μελέτη, η Μ.Α. χρησιμοποιεί το μη βίαιο, ή «πολιτισμικό Τζιχάντ» στις Η.Π.Α και στις χώρες της Ευρώπης, όπου κυριαρχεί ο Χριστιανισμός, όχι γιατί απαρνήθηκε το βίαιο Τζιχάντ, αλλά διότι αυτή η φάση της προετοιμασίας του «πεδίου της μάχης» πραγματοποιείται καλύτερα με κρυφά και υπόγεια μέσα, εξ ου και το αποκαλούν επίσης «κρυφό Τζιχάντ», (Stealth Jihad). Στην ουσία, το «πολιτισμικό, ή κρυφό Τζιχάντ», αναφέρει η μελέτη, είναι μια μορφή πολιτικού και ψυχολογικού πολέμου, η οποία περιλαμβάνει πολυεπίπεδη εκστρατεία πολιτιστικής ανατροπής της χώρας-στόχου, τη διάβρωση και τον επηρεασμό της ηγεσίας της, επιχειρήσεις ασκήσεως επηρεασμού της κοινής γνώμης, προπαγάνδα και άλλα σχετικά μέσα, με σκοπό τη βαθμιαία ενστάλαξη και εισαγωγή των αρχών της Σαρίας στις δυτικές κοινωνίες.
Η Ντάουα, (Dawa), το κάλεσμα στο Ισλάμ, η οποία κατά τον Ισλαμικό Νόμο πρέπει να προηγηθεί του Τζιχάντ, συχνά αγνοείται τελείως από τις υπηρεσίες ασφαλείας μιας χώρας, όπως και άλλες μη βίαιες εκδηλώσεις του «πολιτισμικού Τζιχάντ». Ο λόγος είναι ότι δραστηριότητες αυτού του τύπου «δεν σκοτώνουν», αλλά απλώς στοχεύουν στην υποταγή της χώρας-στόχου με μέσα που δεν είναι εύκολα διακριτά. Για το κάλεσμα στον Αλλάχ, που απευθύνει η Ντάουα προς μη μουσουλμάνους, χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα επικοινωνίας, από το Διαδίκτυο, μέχρι φυλλάδια, μπροσούρες, e-mails, βιβλία, διανομή του Κορανίου, press-kits, βίντεο, τα πάντα. Είναι αποκαλυπτική η δήλωση του  κ. Γιουσούφ Αλ Καραντάουι, πνευματικού αρχηγού της Μ.Α., σε συγκέντρωση της Ενώσεως Μουσουλμανικής Αραβικής Νεολαίας στο Τολέδο του Οχάιο το 1995, που αναφέρει η παρά δημοσίευση: «Θα κατακτήσουμε την Ευρώπη, θα κατακτήσουμε την Αμερική! Όχι με το ξίφος, αλλά μέσω της Ντάουα». Ο αντικειμενικός στόχος δηλαδή του «πολιτισμικού, ή κρυφού (Stealth) Τζιχάντ» είναι ο ίδιος με αυτόν του βίαιου Τζιχάντ: η υποταγή του Οίκου του Πολέμου, ή Dar Al Harb, τουτέστιν του μη μουσουλμανικού κόσμου, στη Σαρία ως τμήματος του Οίκου του Ισλάμ, (Dar Al Islam).
Στην Ελλάδα, η Ντάουα και το «πολιτισμικό Τζιχάντ» έχουν απλωθεί από καιρό, όπως, άλλωστε, και ο προσηλυτισμός στο Ισλάμ, Ελλήνων που ήταν χριστιανοί. Για παράδειγμα, σε γνωστό ισλαμικό ιστότοπο μπορεί να βρει κανείς κάθε είδους πληροφορίες για το Ισλάμ, από άρθρα επιφανών απολογητών του και «διαφωτιστικά» κείμενα για το Ισλάμ, μέχρι και το ίδιο το Κοράνι. Ο πλέον δραστήριος προπαγανδιστής του Ισλάμ και με έντονη δράση στον προσηλυτισμό Ελλήνων είναι ο Αχμάντ Ελντίν, ο οποίος εμφανίζει σε βίντεο τους αφελείς Έλληνες, που ασπάσθηκαν το Ισλάμ, γιατί πίστεψαν στα παραμύθια του περί των ειρηνικών σκοπών του Ισλάμ και των αγαθών της Σαρία.
Ένα άλλο στοιχείο της στρατηγικής που χρησιμοποιεί η Μ.Α. για να προωθήσει το «πολιτισμικό Τζιχάντ» είναι η τακτική της διγλωσσίας. Κλασικό παράδειγμα η περίπτωση του Γιουσούφ Αλ-Καραντάουι, ο οποίος έγραφε στη σαουδαραβική εφημερίδα Saudi Gazette στις 11 Ιουνίου 2010, ότι «αποδοχή του κοσμικού κράτους σημαίνει εγκατάλειψη της Σαρία, άρνηση της θείας καθοδηγήσεως και απόρριψη των ναμάτων του Αλλάχ. Για τον λόγο αυτό, το κάλεσμα στον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους σε μουσουλμανικούς πληθυσμούς είναι αθεϊσμός και απόρριψη του Ισλάμ». Σε άλλη δήλωσή του στο Κατάρ είπε ότι «υπάρχουν αυτοί που ισχυρίζονται ότι η Δημοκρατία είναι η κυριαρχία του λαού. Εμείς όμως θέλουμε την κυριαρχία του Αλλάχ». Ωστόσο ο ίδιος αργότερα, αλλάζοντας προσωπείο, εδήλωσε στην ιστοσελίδα της Μ.Α. Islamonline.net, η οποία γράφεται στην αγγλική και απευθύνεται σε δυτικά ακροατήρια, τα ακριβώς αντίθετα, ότι δηλαδή η Σαρία στην πραγματικότητα αγκαλιάζει τη Δημοκρατία: «Το Ισλάμ είναι υπέρ της Δημοκρατίας και παρέχει στον λαό το δικαίωμα να εκλέγει τις κυβερνήσεις του». Την ίδια αυτή διγλωσσία χρησιμοποιούν οι προωθητές «πολιτισμικού Τζιχάντ», όταν έρχονται σε επαφή με θρησκευτικούς ηγέτες του δυτικού κόσμου και συζητούν στα πλαίσια Διαθρησκειακών Διαλόγων θέματα που αφορούν τον θρησκευτικό πλουραλισμό των κοινωνιών και την ειρηνική συμβίωση μεταξύ τους, όπου με πολλή υποκρισία εμφανίζονται ως άκρως διαλλακτικοί οπαδοί της ανεξιθρησκίας και της ειρηνικής συνυπάρξεως.
Σε μεγάλο βαθμό επίσης συνέβαλε στην διείσδυση του Ισλάμ μέσω του «πολιτισμικού Τζιχάντ» στις δυτικές κοινωνίες, η παταγώδης χρεωκοπία του δυτικού «Χριστιανισμού» και η γενικότερη αποστασία του δυτικού ανθρώπου. Διότι δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η συστράτευση με τους τζιχαντιστές χιλιάδων ευρωπαίων, ανδρών και γυναικών, ακόμη και παιδιών, οι οποίοι πολεμούν για την επικράτηση του «Ισλαμικού Κράτους»!
Περαίνοντας, θέλουμε να τονίσουμε για άλλη μια φορά, ότι η μόνη λύση στα σημερινά αδιέξοδά μας είναι η μετάνοια και η επιστροφή μας στην Ορθόδοξη Παράδοσή μας. Η ανάγκη να εγκαταλείψουμε τους «αμαρτωλούς συνεταιρισμούς με τον διάβολο», όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, τις όποιες συνεργασίες με τους δαίμονες, που κρύβονται πίσω την δαιμονική θρησκεία του Ισλάμ, που φέρνουν όχι την ευλογία, αλλά την οργή του Θεού. Να κατανοήσουμε, ότι η παρούσα τραγωδία του Χριστιανισμού στην Μέση Ανατολή και η διαφαινόμενη απειλή του πλήρους αφανισμού του οφείλεται στις χριστολογικές αιρέσεις του Αρείου, Απολλιναρίου, Διοσκόρου και Σεβήρου και στην αποστασία μας, στους «αμαρτωλούς συνεταιρισμούς» και στις Διαθρησκειακές Συνεργασίες και Διαλόγους. Πολλοί πνευματικοί Γέροντες της εποχής μας αποδίδουν τα παρόντα δεινά που υφίσταται σήμερα το Πατριαρχείο Αντιοχείας σε μια παιδαγωγία του Θεού. Στο γεγονός ότι εκεί, και συγκεκριμένα στο Balamand του Λιβάνου πριν από 22 χρόνια, (το 1993), συνομολογήθηκε και υπογράφθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της Εκκλησίας μας η πλήρης αποδοχή του Παπισμού ως Εκκλησίας, που αποτελεί μια φρικτή προδοσία της Ορθοδόξου πίστεώς μας, μια προδοσία που ανατρέπει μια ολόκληρη Πατερική και Συνοδική Παράδοση δέκα αιώνων, αλλά και στην θεήλατο αναγνώριση εκκλησιαστικότητος στους Μονοφυσίτες Συροϊακωβίτες. Ας μετανοήσουμε λοιπόν για όλα τα παρά πάνω εμπράκτως,  «όπως αν έλθωσι καιροί αναψύξεως από προσώπου του Κυρίου» (Πραξ. 3,20).

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

1 σχόλιο:

Νίκος είπε...

Τα κείμενα του Σεβασμιωτάτου και της Ι.Μ.Πειραιώς και οι ομολογιακές θέσεις τους είναι όαση μέσα στην πολυφωνία της σύγχρονης Βαβέλ και ευχαριστούμε γι αυτό.
Όμως ας μου επιτραπεί να διαφωνήσω με τη θέση που εκφράζεται στο παρόν κείμενο, ότι δηλαδή τα όσα εγκληματικά συμβαίνουν εις βάρος του λαού της Συρίας και δη των χριστιανών εξηγούνται ως παιδαγωγία του Θεού...
Ταπεινώς φρονώ, ότι χρειάζεται πάρα πολύ προσοχή στη διατύπωση τέτοιων ισχυρισμών.
Τα όσα συμβαίνουν κατά παραχώρηση Θεού εκεί, αλλά και σε όλες τις χώρες της "Αραβικής Άνοιξης", είναι αντίγραφο και συνέχεια των όσων συνέβησαν στη Μικρά Ασία το 1914-24 αλλά και σε ολόκληρη την πρώην Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά τον 20ο αι., όπου οι ελληνόφωνοι και μη ορθόδοξοι υποχρεώθηκαν εσκεμμένα και δια της βίας σε δραματική συρρίκνωση ενόψει επερχόμενων γεωπολιτικών ανακατατάξεων.

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)