1/7/17

Δημήτριου Βογιατζή, Οφειλόμενη απάντηση στις «διαπιστώσεις» για τους Θεολόγους Καθηγητές του Μητροπολίτη Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ

Οφειλόμενη απάντηση στις «διαπιστώσεις» για τους Θεολόγους Καθηγητές του Μητροπολίτη Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ
Δημήτριου Βογιατζή,
Θεολόγου Καθηγητού του 3ου ΓΕΛ Υμηττού,
Μέλους του Εποπτικού Συμβουλίου της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων
Δεν είχαμε πρόθεση να σχολιάσουμε την εισήγηση ενώπιον της Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας του Μητροπολίτη Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Όμως, οι άδικες και απαξιωτικές για τους Θεολόγους Καθηγητές διαπιστώσεις του Σεβασμιωτάτου, μας υποχρεώνουν σε σύντομες απαντήσεις σε ορισμένα σημεία της εισηγήσεως:
Προς το τέλος του κειμένου του ο Μητροπολίτης γράφει: «Νομίζω ὅτι ἀπό τό 1980 καί ἐντεῦθεν τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν τελεῖ ὑπό διαρκή ἀμφισβήτηση. Καί διερωτῶμαι δύο τινά˙
α) Πῶς εἶναι δυνατόν σέ μιά κοινωνία μέ τόσο πλούσια πολιτισμική καί θρησκευτική παράδοση νά προκύπτει κατά καιρούς ἔντονος προβληματισμός, ἐνστάσεις, ἐντάσεις, ἐρωτήματα, ἀμφισβητήσεις κ.λ.π. σχετικά μέ τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν; Ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι εὔκολη. Ψάχνουμε νά βροῦμε τήν ταυτότητά μας. Ἐρίζουμε, συγκρουόμεθα καί ἀποτέλεσμα μηδέν.
β) Μήπως τό πρόβλημα εἶναι ὅτι ὡς Ἐκκλησία καί Ἱεραρχία, ἐδῶ καί τόσες δεκαετίες δεν ἔχουμε θεολογικόν λόγον; Ἡ θεολογία ἀπουσιάζει ἀπ΄ τήν ποιμαντική μας, τά κηρύγματά μας, τήν καθημερινή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Δέν πείσαμε ἀκόμη γιά τήν καθολική μορφωτική ἀξία τοῦ μαθήματος. Δέν ἀμφισβητεῖται μέ ἄλλα λόγια ὁ τρόπος διδασκαλίας του, τά μοντέλα διδασκαλίας, τά ἐν χρήσει ἐγχειρίδια, τό Πρόγραμμα Σπουδῶν, ἤ ἄλλα ζητήματα, ἀλλά ἡ ἴδια ἡ δυνατότητά του νά ἐκπαιδεύσει τούς μαθητές. Καί δέν θά μπορέσουμε ποτέ νά ἀντιμετωπίσουμε ἀποτελεσματικά τήν παρατεταμένη κρίση, ἄν δέν ξεκινήσουμε ἀπό τή διαπίστωση ὅτι ἡ ἑλληνική κοινωνία, στή συντριπτική της πλειοψηφία. δέν δέχεται τήν πνευματική ἀξία τοῦ μαθήματος, δηλαδή τό λόγο ὕπαρξης τοῦ μαθήματος στά Προγράμματα Σπουδῶν τοῦ Σχολείου, καί δέν τούς ἐνδιαφέρουν διόλου τεχνικά ζητήματα καί ἐπί πλέον, ἡ κρίση αὐτή ἀντανακλᾶ μιά βαθύτερη κρίση πού ἀφορᾶ τή θέση καί τό ρόλο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μέσα στήν ἑλληνική κοινωνία».
Εκτός από άδικες και απαξιωτικές για το έργο των Θεολόγων Καθηγητών, οι κρίσεις του Σεβασμιωτάτου είναι και ανακριβείς για τους εξής λόγους:
1. Ο πόλεμος κατά των Θρησκευτικών δεν άρχισε το 1980, αλλά δεκαετίες νωρίτερα. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
α. Τη διαδήλωση διαμαρτυρίας των φοιτητών Θεολογίας το 1962 για την περικοπή των ωρών του μαθήματος.
β. Ότι επί χούντας στα σχολεία μας δε διορίστηκε κανένας Θεολόγος.
γ. Τη μείωση των ωρών του μαθήματος στην Γ΄ Λυκείου το 1985.
δ. Ότι η αριστερά και η φιλελεύθερη δεξιά το 2006 ζήτησαν μαζί, με προτάσεις νόμου, το μάθημα να μετατραπεί σε θρησκειολογικό, με παρόμοια επιχειρήματα με αυτά που χρησιμοποιούν και σήμερα οι συντάκτες των Νέων προγραμμάτων.
ε. Την απόπειρα κατάργησης του μαθήματος από τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου το 2011 και
στ. Την απόπειρα μετατροπής του σε διαθρησκειακό που άρχισε την ίδια εποχή και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Οι επιθέσεις αυτές προέρχονται από τους ιδεολογικούς και πολιτικούς χώρους που παραδοσιακά πολέμησαν και πολεμούν την Εκκλησία. Οι ίδιοι κύκλοι αγωνίζονται εντονότερα τα τελευταία χρόνια για την υποβάθμιση και κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών, επειδή το θεωρούν εμπόδιο στην προώθηση του εθνομηδενισμού και της χρεωκοπημένης πολυπολιτισμικότητας. Τις προκλήσεις αυτές, και πολλές άλλες, οι Θεολόγοι τις αντιμετώπισαν, σύν Θεῷ, με επιτυχία, ανανεώνοντας συγχρόνως το μάθημα.
2. Το 2007 εκδόθηκε η γνωστή εγκύκλιος του Ε. Στυλιανίδη, η οποία απελευθέρωνε τις απαλλαγές, καθιστώντας το μάθημα ουσιαστικά προαιρετικό. Από τότε μέχρι σήμερα οι απαλλαγές αυξήθηκαν ελάχιστα και περιορίζονται στην περιοχή του 1%, παρά τις προσπάθειες
της μαχόμενης αθεΐας (αριστεράς και δεξιάς). Και αυτό συνέβη με καθεστώς σχεδόν ελεύθερων απαλλαγών, ως το 2014, όταν χάρις στις προσπάθειες μελών της ΠΕΘ (απόφαση Χανίων) τέθηκαν και πάλι νόμιμοι συνταγματικά περιορισμοί.
3. Τα ποσοστά των απαλλαγών δεν αυξήθηκαν ούτε όταν το περιβάλλον του ελληνικού σχολείου έπαψε να είναι ομοιογενές. Από το 1989 μέχρι σήμερα, φοίτησαν και φοιτούν στα ελληνικά σχολεία γενιές ολόκληρες παιδιών μεταναστών και προσφύγων, από διάφορες χώρες, με διαφορετικά θρησκεύματα ή χωρίς θρήσκευμα, τα οποία παρακολούθησαν και παρακολουθούν κανονικά το μάθημα. Οι χιλιάδες μαθητές και απόφοιτοι, που δεν είναι ορθόδοξοι, δίνουν την καλή μαρτυρία για την εμβέλεια και την ευρύτητα του μαθήματος μας.
Αν ίσχυαν, λοιπόν, οι διαπιστώσεις του Σεβασμιωτάτου, το μάθημα θα έπρεπε προ πολλού να έχει διαλυθεί και οι Θεολόγοι να ακολουθήσουν τη μοίρα των σαγματοποιών, των ελληνοραπτών και των αειμνήστων λεμβούχων, όπως προέβλεπε πριν από 22 χρόνια γνωστός Καθηγητής, απόστολος του εκσυγχρονισμού. Όμως, οι γονείς και οι μαθητές, Έλληνες και αλλοδαποί, γνωρίζουν πολύ καλά την αξία και το μορφωτικό περιεχόμενο των Θρησκευτικών, παρά τις όποιες αδυναμίες που διογκώνονται (και από ορισμένους θεολόγους) για λόγους σκοπιμότητας. Η πραγματική εικόνα είναι τελείως διαφορετική από την απαξιωτική που μεταφέρει ο Σεβασμιώτατος. Οι Θεολόγοι Καθηγητές στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ανεξάρτητα σε ποιο σύλλογο ή τάση ανήκουν, υπηρετούν το μάθημα με αυτοθυσία και επάρκεια, έχοντας κερδίσει και την αναγνώριση των συνάδελφων τους, όπως απέδειξαν οι πρόσφατες ψηφοφορίες στους Συλλόγους Καθηγητών για την επιλογή Διευθυντών στα σχολεία.
Όσο για τη θέση του κ. Εφραίμ ότι «κανείς δεν γίνεται χριστιανός μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας» θα υπενθυμίσουμε ότι «ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς, ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ ῥήματος Θεοῦ» (Ρωμ. 10, 17). Ο λόγος του Θεού έχει τη δική του δυναμική, που δεν εξαρτάται από τις αδυναμίες του καθενός. Συνεπώς, έχουν μεγάλη σημασία ο τρόπος και τα μοντέλα διδασκαλίας, τα εγχειρίδια, και τελικά το Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος. Είναι εντελώς διαφορετικό να διδάσκεται ο Χριστιανισμός, ως ιστορία της θείας Οικονομίας, δηλαδή της ἐν Χριστῷ σωτηρίας, η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, η Πατερική Θεολογία και η ιστορία της Εκκλησίας και διαφορετικό να συνεξετάζεται με άλλες μεγάλες θρησκείες, ως μια επί μέρους έκφραση κάποιου ανύπαρκτου θρησκευτικού φαινομένου. Το διαθρησκειακό μάθημα που εισάγεται με τα Νέα προγράμματα βασίζεται αποκλειστικά στη δεύτερη μέθοδο. Δυστυχώς, ο Σεβασμιώτατος δεν μελέτησε τις τεκμηριωμένες κριτικές.
Κλείνοντας τη σύντομη αυτή παρέμβαση εκφράζουμε τη λύπη μας για το γεγονός ότι ορισμένοι από τους Ιεράρχες μας υποτιμούν τους Θεολόγους και το έργο τους. Την αξία του μαθήματος των Θρησκευτικών γνωρίζουν καλύτερα από όλους οι πολέμιοι του και οι άσπονδοι φίλοι του. Οι Θεολόγοι Καθηγητές, παρά τις δυσκολίες, στήριξαν και αναβάθμισαν το μάθημα και το ίδιο θα κάνουν και στο μέλλον. Θα απομονώσουν τους γνωστούς μπαγάσες και θα κρατήσουν το μάθημα στη θέση που του αρμόζει.

30/6/2017

9 σχόλια:

Θωμάς Ζώτος είπε...

Συνυπογράφω την απάντηση του συναδέλφου κ. Βογιατζή.Θωμάς Ζώτος θεολόγος του 5ου Γ/σίου Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης.

Ανώνυμος είπε...

Θαυμάσια απάντηση στις "βαθυστόχαστες" αναλύσεις του μητροπολίτη Ύδρας.
Περιμένουμε απαντηση και στις απαράδεκτες δηλώσεις του μητροπολίτη Μεσογαίας.

Ανώνυμος είπε...

Kύριε Βογιατζή. Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε αλλά το Στρατιωτικό καθεστώς της 21ης Απριλίου (πιο γνωστό ως χούντα)δεν διόρισε κανένα θεολόγο , όπως ορθά λέτε, όχι διότι είχε κάτι με τους καθηγητές ΠΕ01 αλλά διότι κάτι τέτοιο το ζήτησε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης από τους τότε ηγέτες! Ήθελε ο μακαριστός Ιερώνυμος με αυτόν τον τρόπο οι άρρενες κάτοχοι πτυχίων θεολογίας, που ήταν και η συντριπτική πλειοψηφία. να αναγκαστούν(έτσι πίστευε ότι θα έκαναν) να εισέλθουν στις τάξεις του κλήρου για επαγγελματική αποκατάσταση! Έτσι λοιπόν εξηγείται το όλο θέμα.

Ανώνυμος είπε...

Συνάδελφοι, έχω ακούσει κάποιους ιεράρχες να μιλούν για "κάποιον άθεο θεολόγο", για "καποιον άσχετο ή τεμπέλη", αυτό είναι το πρόβλημα θέλουν να μας πούν;
Στις άλλες ειδικότητες δεν υπάρχουν αυτά; Σε μας έχουν συγκεντρωθεί όλοι οι ανάξιοι, ασυνείδητοι και οι θρασείς για να μην 'πω οι αναίσθητοι (γιατί χρειάζεται αναισθησία μεγάλη να στέκεσαι αδιάφορος, απροετοίμαστος και άσχετος μπροστά σε 100 και πλέον μαθητές κάθε μέρα).
Εμένα μου φτάνει που μας αγαπάνε τα παιδιά, κι εκτιμούν τον αγώνα μας.
Πιστεύω ότι ο Θεός θα δείξει την αλήθεια. Αργεί αλλά δεν λησμονεί όπως λέει ο λαός μας.

Υποτιμούν πολλές φορές τους θεολόγους, αλλα, (άνθρωποι του Χριστού), δεν περίμενα να τους απαξιώνουν τόσο ανοικτά και με τόση άνεση, λές και συναγωνίζονται τα άθεα κανάλια.

Ανώνυμος είπε...

Συγχαίρω τον ανώνυμο 7.08 μ.μ. που αποκάλυψε ότι δεν φταίει η Χούντα που δεν διορίστηκε κανείς θεολόγος στα σχολεία το 1967-74: Ήταν απαίτηση του Ιερωνύμου Κοτσώνη για να πεινάσουν οι θεολόγοι και να χειροτονηθούν παπάδες

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Συνάδελφε, Δημήτρη Βογιατζή,:

Πρώτη φορά διαβάζω για ''Τη μείωση των ωρών του μαθήματος στην Γ΄Λυκείου το 1985''. Αυτό που γνωρίζω σίγουρα είναι ότι οι δύο ώρες της Γ΄ Λυκείου έγιναν μία 01 , επί Οικουμενικής–Τζ. Τζαννετάκη το Σεπτέμβριο του 1989 και ίσχυσε για το Σχολικό Έτος του 1989-1990. Αργότερα, σε κάποιο επόμενο έτος, επέστρεψαν στις δύο αλλά μέχρι και το Σχολικό Έτος 1996-1997 οπότε κατά την Εκπαιδευτική ''Μεταρρύθμιση '' του αλήστου μνήμης Γεράσιμου Αρσένη καταργήθηκε οριστικά - και όπως απεδείχθη αμετάκλητα - η δεύτερη ώρα. Έκτοτε παρέμεινε μόνο η μία 01 στη Γ' Λυκείου, παρότι άλλα Μαθήματα όπως η Γυμναστική και η Βιολογία από μονόωρα, που έγιναν κι αυτά στη ‘’Μεταρρύθμιση’’ Αρσένη, μετατράπηκαν από ετών σε δίωρα! Νομίζω πως η αδικία για τον Κλάδο μας είναι προφανής, για να μην πω απροκάλυπτη και διαρκής.
Όλα αυτά τα γράφω για το Ιστορικό του θέματος και την ενημέρωση των μεταγενεστέρων Συναδέλφων αλλά και για να επισημάνω, για μία ακόμη φορά, το πόσο ανεπανόρθωτα επλήγη ο Κλάδος μας ( επαγγελματικά ) από την κατάργηση της μίας ώρας στα Γενικά Λύκεια - διότι στα Τεχνικά Λύκεια η μείωση ήταν πολύ περισσότερη - που ουσιαστικά ελαχιστοποίησε, από τότε, τους διορισμούς Θεολόγων ενώ σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη κατάργηση και της Επετηρίδας διορισμών, όλων των Εκπαιδευτικών, καταδίκασε χιλιάδες Συναδέλφους σε οριστική αδιοριστία - ανεργία ή ετεροαπασχόληση. Πολύ λίγοι, μόλις που προλάβαμε και μπορέσαμε να διοριστούμε, αναγκαστικά μέσω του άθλιου και ψυχοφθόρου γραπτού Διαγωνισμού του ΑΣΕΠ - προσωπικώς του 2000 - κάποιοι άλλοι με ευνοϊκές διατάξεις Πολυτεκνίας και μορίων προϋπηρεσίας Ωρομισθίων κτλ. όμως το πρόβλημα του αποδεκατισμένου Κλάδου διευρύνεται διαρκώς.
Όσο για τις παρεμβάσεις και τα Υπομνήματά μας προς την Ιερά Σύνοδο την περίοδο 1997-1998 δηλαδή επί Σεραφείμ, η απάντηση ήταν άτυπα και προφορικά : « Γιατί δεν ερχόσαστε να στελεχώσετε την Εκκλησία ;» - εννοείται δια χειροτονίας, για δε τις κοπέλες αντιπρότειναν οικιακά ( καταπληκτικά !!) - εν συνεχεία, επί Χριστόδουλου τον Ιούνιο 1998 υπήρξε μία μόνο δήλωση, ανενεργή, σε μονόστηλο της Εφημερίδας Βραδυνής όπου τόνιζε « Στηρίζουμε την πρόταση των Αδιορίστων Θεολόγων Ελλάδος για διδασκαλία του Μαθήματος των Θρησκευτικών στα Δημοτικά Σχολεία από Θεολόγους » και την οποίαν απέρριψε σε έγγραφό του προς εμάς ο τότε Υφυπουργός Παιδείας του ΠΑΣΟΚ Ιω.Ανθόπουλος ενώ ο ΙΣΚΕ υπό τον π.Ευάγγελο Σκορδά υποσχέθηκε πως θα μας στήριζε - χωρίς βέβαια να μας πεί το πώς - με τον όρο ότι δεν θα στραφούμε στα Διοικητικά Δικαστήρια κατά της διπλοθεσίας των Κληρικών... Σημειωτέον πως, σύμφωνα με έρευνά μας, οι υπηρετούντες ως Ιερείς συγχρόνως δε ως Καθηγητές στα Σχολεία, ανέρχονταν τότε σε περίπου 500-600 διορισμένους. Κατά τα άλλα, εμείς να τρέχουμε στις πορείες, διαδηλώσεις και να δεχόμασταν τα δακρυγόνα για να μην καταργηθεί η Επετηρίδα και κατ΄επέκτασιν και το Μάθημα... Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήρθε μετεκλογικά το 2000 το νέο μέτωπο με την κατάργηση του Θρησκεύματος – καθόλου τυχαία - από τις ταυτότητες. Προτεινόμενος Επίλογος : Ντροπή στο διαχρονικά Αθεϊστικό Κράτος – Κόμμα και Εύγε στους Πατέρες της Ιεράς Συνόδου για τη διαχρονική αδιαφορία τους, απέναντι στον Κλάδο μας.

Παυλίδης Δημήτριος

Πρώην Αντιπρόεδρος του Συλλόγου
Αδιορίστων Θεολόγων Ελλάδος

Ευάγγελος Πονηρός είπε...

Είναι κάτι παραπάνω από αστείο, το να ισχυρίζεται κάποιος, και μάλιστα ανωνύμως, ότι το στρατιωτικό καθεστώς των συνταγματαρχών, το οποίο επιβλήθηκε με τα τεθωρακισμένα, υπέκυψε τάχα στην παράκληση ενός αρχιεπισκόπου. Η αλήθεια είναι, ότι εκδόθηκε αρχιεπισκοπική εγκύκλιος η οποία προέτρεπε, ως έσχατη λύση, τους τότε αδιόριστους θεολόγους να χειροτονηθούν. Τελείως άστοχη εγκύκλιος, διότι η ιερωσύνη δεν πρέπει να προβάλλεται ως λύση στο βιοποριστικό πρόβλημα κανενός. Διότι είναι εν Χριστώ διακονία με αυτοθυσία. Και πώς θα μπορούσαμε να δεχθούμε, ότι το στρατιωτικό καθεστώς "υπάκουσε" στον αρχιεπίσκοπο; Εάν ο αρχιεπίσκοπος προέβαλε αξιώσεις, δεν μπορούσε να τον απομακρύνει, όπως έπραξε για τον προκάτοχό του Χρυσόστομο Β΄, ο οποίος δεν ήθελε να το αναγνωρίσει; Υπάρχουν μάλιστα μαρτυρίες, ότι ασφαλίτες ντυμένοι νοσοκόμοι άρπαξαν τον Χρυσόστομο από την πομπή τού επιταφίου και τον εισήγαγαν δια της βίας σε ασθενοφόρο και κατόπιν αυτού ανακοινώθηκε η "ασθένεια" του αρχιεπισκόπου και η "χηρεία" του θρόνου. Συνεπώς αγαπητοί ανώνυμοι, λίγη προσοχή στα γραφόμενά σας!

Ανώνυμος είπε...

κ. Πονηρέ σκεφθήκατε μήπως το στρατιωτικό καθεστώς των συνταγματαρχών δέχθηκε την παράκληση ενός φίλου τους αρχιεπισκόπου που το εξυπηρέτησε αρκετά; Σκεφθείτε το και αυτό.
Αν δεχθούμε ότι ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος το εξυπηρέτησε, κάτι που είναι ιστορικό γεγονός, γιατί να μην του κάνει και αυτό μια λογική χάρη για το καλό της Εκκλησίας όπως νόμιζαν, να εμπλουτιστεί ο αγράμματος κλήρος με μορφωμένους πτυχιούχους κληρικούς.
Μην βιάζεστε να κατακρίνετε τόσο εύκολα ούτε τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Κοτσώνη, ούτε τις προθέσεις του καθεστώτος, που σίγουρα δεν ήταν νεοταξικές και αντιχριστιανικές όπως είναι η σημερινή παγκόσμια κατάσταση διεθνώς.

Δεν είμαι κανένας απο τους παραπάνω σχολιαστές. Πρώτη φορά μιλάω και με αναγκάσατε εσείς κ. Πονηρέ με το σχόλιο σας.

Αρχαίος

Ευάγγελος Πονηρός είπε...

Θα το πώ για πολλοστή φορά: σχολιάζω πάντοτε επώνυμα και ποτέ ανώνυμα, γι΄ αυτό δεν ανέχομαι να μού απευθύνουν τον λόγο και να μη δηλώνουν το όνομά τους. Ένα αυτό. Δεύτερον: δεν δέχομαι θεωρίες του τύπου "η δικτατορία δεν ήταν νεοταξική". Πώς δεν ήταν νεοταξική; Τη ζημία της την έκαμε μια χαρά εμποδίζοντας την ορθόδοξη παιδεία, αφού δεν διόρισε ΚΑΝΕΝΑ θεολόγο! Όπως καρατόμησε και την ιεραρχία! Όποιον ήθελε έδιωξε, όποιον ήθελε τοποθέτησε και με "αριστίνδην" συνόδους. Έχετε δει μεγαλύτερη απάτη από τις "αριστίνδην" συνόδους; Και γνωρίζετε άραγε με ποιό τρόπο καθύβρισε ο συνταγματάρχης Γ. Παπαδόπουλος το μυστήριο του γάμου; Αν το γνωρίζετε γράψτε το. Αν όχι, θα το αναφέρω σε επόμενο σχόλιό μου.

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)