Αποφάσεις κληρικών Μητροπόλεων Γλυφάδας, Παροναξίας, Νεάς Σμύρνης και Χίου για τη συμφωνία Τσίπρα - Ιερώνυμου

ΨΗΦΙΣΜΑ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ

Με αφορμή την ανακοινωθείσα «Ιστορική Συμφωνία μεταξύ Εκκλησίας και Κράτους» οι κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης συνήλθαμε εκτάκτως σε Ιερατική Σύναξη στο Αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής Αγίου Νεκταρίου της Ιεράς Μητροπόλεως μας την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018 και ομοφώνως εκδώσαμε το ακόλουθο ψήφισμα:

Με δυσάρεστη έκπληξη παρακολουθήσαμε από τα Μ.Μ.Ε. την κοινή συνέντευξη του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. κ. Ιερωνύμου και του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα και διαβάσαμε τις 15 «κοινές προτάσεις μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας που θα πάρουν τη μορφή της νομοθετικής ρύθμισης» σχετικά με την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος και την μισθοδοσία του Ιερού Κλήρου.

Εκφράζουμε την έντονη διαφωνία μας στα εξής κυρίως σημεία:

1. Στην αναθεώρηση του άρθρου 3 του Συντάγματος, όπου προτείνεται η φράση «Η Ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη» και όπως ερμηνεύεται στην αιτιολογική έκθεση «με ότι αυτό συνεπάγεται κανονιστικά και πρακτικά». Διερωτώμαστε, πώς μπορεί μία Πολιτεία να θεωρείται «θρησκευτικά ουδέτερη», όταν έχει «επικρατούσα θρησκεία»; Σε ποία περίπτωση με το ισχύον Σύνταγμα δεν υπήρξαν σεβαστές οι θρησκευτικές πεποιθήσεις οιουδήποτε πολίτη; Η διευκρίνηση «με ότι αυτό συνεπάγεται…» είναι ασαφής και μπορεί να υποκρύπτει δυσάρεστες εκπλήξεις. Μήπως ο απώτερος σκοπός της προσθήκης αυτής είναι ο υποβιβασμός της Εκκλησίας σε Σωματείο. Μπορεί σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες η Εκκλησία να χαρακτηρίζεται ως Σωματείο, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν είναι δυνατό να ισχύει στη Χώρα μας. Στον τόπο αυτό πάντοτε οι σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας υπήρξαν σχέσεις συναλληλίας. Και στα σκοτεινά χρόνια της δουλείας η Εκκλησία ήταν Εθναρχεύουσα. Η Ελλαδική Εκκλησία έχει προσφέρει τη ζωή και το αίμα της σε αυτόν εδώ τον τόπο. Είναι η τροφός του Γένους. Χάρις σ΄ αυτήν διασώθηκε η εθνική μας συνείδηση. Αυτή με τους Νεομάρτυρες και Εθνομάρτυρες ανέκοψε τον εξισλαμισμό της φυλής μας. Χωρίς αυτήν θα είμαστε ακόμη σκλαβωμένοι και δεν θα υπήρχε Κράτος ελεύθερο Ελληνικό. Αυτό το Κράτος που εκείνη ανέστησε, έρχεται σήμερα να την ευτελίσει!

2. Στην αναθεώρηση του άρθρου 21, που έρχεται σαν επιστέγασμα των Νόμων που η παρούσα Βουλή έχει ψηφίσει και οδηγούν στην αποδόμηση του ιερού θεσμού του Γάμου και της Οικογένειας. Καταργείται το αυτονόητο που ισχύει σε κάθε ευνομούμενη Πολιτεία, ότι δηλαδή «Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασίαν του Κράτους».

3. Στον τρόπο μισθοδοσίας του Ιερού Κλήρου. Με το προτεινόμενο καθεστώς αφ’ ενός δεν διασφαλίζονται τα εργασιακά δικαιώματα των Ιερέων, ενώ αφ’ ετέρου υπάρχουν τόσες ασάφειες και κενά, που εύλογα οδηγούν στην υποψία, ότι ετέθησαν επί τούτω για να ξεγελασθούν προσωρινά η κοινή γνώμη και οι ενδιαφερόμενοι που σε δεύ-τερη φάση θα πάψουν να μισθοδοτούνται.

Η έννοια της Επιδότησης αφ’ εαυτής ενέχει την έννοια της αβεβαιότητας. Η επιδότηση δεν αποτελεί μισθολογική υποχρέωση του εργοδότη, αλλά μια δέσμευση από την οποία ανά πάσα στιγμή υπάρχει κίνδυνος να υπαναχωρήσει. Οι αφορμές είναι πολύ εύκολο να κατασκευαστούν: δήθεν δεν υπάρχουν χρήματα, οι «Θεσμοί» το απορρίπτουν κ.ο.κ. Άλλωστε και στην περίπτωση που καταβάλλονται οι επιδοτήσεις πόσες φορές με τα ελληνικά δεδομένα κατά-βάλλονται εγκαίρως και χωρίς περικοπές;

Το δικαίωμα αμοιβής ανθρώπων που εργάζονται χωρίς ωράριο και χωρίς να απολαμβάνουν ποτέ καμία αργία, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, με τις μεθοδεύσεις αυτές καταντά επαιτεία!

Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος των Ιεραρχών της Κρήτης, ψηφίσματα Ιερατικών Συνάξεων άλλων Μητροπόλεων (π.χ. Κερκύρας, Διδυμότειχου, Καλύμνου) και διακεκριμένοι επί μέρους Ιεράρχες επεσήμαναν και ανέδειξαν τα τρωτά σημεία της Προτάσεως. Εμείς εκφράζουμε την απόρία και κατάπληξη μας από τον ισχυρισμό της Κυβέρνησης ότι για τις καταργούμενες θέσεις των Ιερέων θα γίνουν προσλήψεις 10.000 νέων υπαλλήλων. Από πού θα ευρεθούν τα χρήματα για να πληρωθούν αυτοί που θα προσληφθούν; Μήπως αυτό εκφράζει πλέον μια ειλημμένη απόφαση της Κυβέρνησης να πάψει να μισθοδοτεί τους Ιερείς με τη μεθόδευση που περιγράψαμε πάρα πάνω; Διερωτώμεθα μήπως η όλη αυτή μεθόδευση αποσκοπεί στον ευτελισμό του Κλήρου μέσα σε ένα γενικότερο σχέδιο περιθωριοποιήσεως της Εκκλησίας. Μήπως το ζητούμενο είναι να μην προσέρχονται στις τάξεις του κλήρου νέοι Ιερείς και αυτοί που υπάρχουν σήμερα να καταντήσουν επαίτες; Και τέλος, αυτή η Πολιτεία που κόπτεται για τα δικαιώματα των ανθρώπων και ψηφίζει με τόση ευαισθησία τους αντιρατσιστικούς νόμους φέρεται η ίδια τόσο ρατσιστικά στους εκπροσώπους της «επικρατούσας» όπως (και μετά την προτεινομένη τροποποίηση) ονομάζει τη θρησκεία μας. Οι Μουφτήδες της Θράκης και οι ιεροδιδάσκαλοι του Κορανίου στα ελληνικά σχολεία θα εξακολουθήσουν όμως να είναι δημόσιοι υπάλληλοι.

Με βαθύτατο υιικό σεβασμό, εμπιστοσύνη και πόνο μέσω του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας απευθυνόμαστε προς την Σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας μας εν όψει μάλιστα της μεθαυριανής συγκλίσεως Της και παρακαλούμε να ληφθούν υπ’ όψιν και να συνεκτιμηθούν οι ανωτέρω θέσεις της Ιερατικής μας Συνάξεως.

Άπαντες οι Κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης.

____________________________________________

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΨΗΦΙΣΜΑ

ΚΛΗΡΙΚΩΝ & ΛΑΪΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

Έκτακτες Ιερατικές Συνάξεις πραγματοποιήθηκαν σε Πάρο και Νάξο αντίστοιχα την Πέμπτη 8-11-2018 και το Σάββατο 10-11-2018 που συνεκάλεσε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Καλλίνικος εξ αφορμής της αιφνιδίως ανακοινωθείσης «εν δυνάμει» συμφωνίας μεταξύ του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος και του Πρωθυπουργού της Ελλάδος.

Ο Σεβασμιώτατος ενημέρωσε τους 56 κληρικούς και τους 4 λαϊκούς εκκλησιαστικούς υπαλλήλους της Μητροπόλεώς μας για το θέμα που ανέκυψε και ακολούθησε εκτενής συζήτηση με τους ιερείς οι οποίοι εξέφρασαν την αγωνία και τον προβληματισμό τους για τις συνέπειες που θα έχει τυχόν εφαρμογή των «κατά πρόθεσιν» αποφάσεων αυτών.

Κατά την παραπάνω συζήτηση διαπιστώθηκε ταύτιση απόψεων, ομοφωνία και ομοψυχία. Ακολούθησε η σύνταξη και έγκριση σχετικού ψηφίσματος που έχει ως ακολούθως:

«Την Πέμπτη 8-11-2018 στην Πάρο και το Σάββατο 10-11-2018 στην Νάξο πραγματοποιήθηκαν έκτακτες Ιερατικές Συνάξεις των κληρικών και των λαϊκών εκκλησιαστικών υπαλλήλων της Ιεράς Μητροπόλεως Παροναξίας.

Τις έκτακτες αυτές Ιερατικές Συνάξεις συγκάλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παροναξίας κ. Καλλίνικος, με αφορμή την αναγγελθείσα «εν δυνάμει» συμφωνία περί σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας, μεταξύ του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Ο Σεβασμιώτατος, εξέθεσε αρχικά προς τους Ιερείς τις δικαιολογημένες ανησυχίες του εν σχέσει με το προτεινόμενο πλαίσιο συμφωνίας συνολικά, αλλά και για τις σπουδαιότατες προεκτάσεις που επιφέρει έναντι της Ιστορίας και του Έθνους σε πολλαπλούς τομείς, ἐκκλησιαστικούς, κοινωνικούς, νομικούς κλπ.

Ακολούθησε ευρεία διαλογική συζήτηση, κατά τη διάρκεια της οποίας οι Κληρικοί εξέφρασαν ομοφώνως την έντονη ανησυχία και αγωνία τους για τις αρνητικές συνέπειες που θα διαμορφωθούν με την πιθανή εφαρμογή του προτεινόμενου νέου καθεστώτος σχέσεων μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας. Συγκεκριμένα:

1, Διαφωνούν κάθετα με τήν αναθεώρηση του άρθρου 3 του Ελληνικού Συντάγματος και την προτεινόμενη προσθήκη τής φράσης: «Η Ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη με ότι αυτό συνεπάγεται κανονιστικά και πρακτικά» καθώς δεν συντρέχουν Εθνικές, κοινωνικές ἤ νομικές ανάγκες οιασδήποτε αλλαγής. Η θρησκευτική ελευθερία στην Ελλάδα είναι ισχυρά κατοχυρωμένη (και μάλιστα συνταγματικά) και ούτε έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα θρησκευτικού ρατσισμού που να χρήζουν νομικής προστασίας. Αντιθέτως ο όρος θρησκευτική ουδετερότητα στην Ελλάδα, που προτείνεται να θεσμοθετηθεί μπορεί εύκολα να παρερμηνευθεί και να επιφέρει αρνητικές συνέπειες στον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό και στους παραδοσιακούς και ανθρωπιστικούς θεσμούς της Ελληνικής Κοινωνίας, και κυρίως επικίνδυνη αλλοίωση της εν γένει Ελληνορθοδόξου παραδόσεως και ιδιοπροσωπείας μας.

2, Εκφράζουν ωσαύτως την αντίθεση τους και για την οιαδήποτε αλλαγή στο άρθρο 21 του Ελληνικού Συντάγματος που προστατεύει τον θεσμό της Ελληνικής οικογένειας με την φράση «θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του Έθνους» που δεν πρέπει να απαλειφθεί. Άλλωστε η Ελληνική οικογένεια είναι αυτή που παραδοσιακά στηρίζει την Εθνική μας συνείδηση και ταυτότητα αλλά και προσφάτως στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης απέτρεψε την κοινωνική αποδόμηση. Η οικογένεια χρειάζεται προστασία και όχι απαξίωση.

3, Αντιτίθενται με τον πιο έντονο τρόπο στην αλλαγή του μισθολογικού καθεστώτος του Ιερού Κλήρου με την επικείμενη απόλυσή τους ως δημοσίων υπαλλήλων-λειτουργών. Η μετατροπή της θεσμοθετημένης τακτικής μισθοδοσίας με χαρακτηρισμό επιδότησης εμπεριέχει τον κίνδυνο στο άμεσο μέλλον μείωσης ή και κατάργησης ενός τέτοιου κονδυλίου λόγω οικονομικής αδυναμίας του Κράτους. Ασαφές και αόριστο είναι και ποια σχέση εργασίας θα συνάψουν οι κληρικοί με το νέο “εργοδότη” τους, που πλέον δεν θα είναι η Ελληνική Πολιτεία και τι θα προβλέπει αυτή για το ύψος του μισθού, την μισθολογική εξέλιξη, τα ειδικά επιδόματα μισθοδοσίας όπως είναι οι παραμεθόριες, δυσπρόσιτές και προβληματικές περιοχές, το συνταξιοδοτικό, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ. Η μέχρι τώρα αξιοποίηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας δεν έχει αποδώσει καρπούς τέτοιους που θα μπορούσαν να προσδώσουν ενθαρρυντικό χαρακτήρα στην είσπραξη χρημάτων προς μελλοντική κάλυψη ή έστω την συμπλήρωση των εξόδων μισθοδοσίας.

4, Διαμαρτύρονται και εκφράζουν την πικρία τους για τις ερήμην τους αποφάσεις και συμφωνίες και τις δρομολογούμενες ρυθμίσεις που τους οδηγούν προ τετελεσμένων γεγονότων. Ας σημειωθεί εδώ ότι οι Ιερείς είναι ο μόνος κλάδος που παρά την οικονομική κρίση που έπληξε με αλλεπάλληλα μέτρα τους ιδίους και τις οικογένειές τους, απέφυγαν τις κινητοποιήσεις και τις κάθε είδους διεκδικήσεις των οικονομικών απωλειών τους. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα δεχθούν και την καταφανή αυτή αδικία να απολυθούν από τη θέση τους και την δημοσιοϋπαλληλική τους ιδιότητα που τους εξασφαλίζει την σιγουριά της κοινής μοίρας (σε μια ενδεχόμενη νέα κρίση) με όλους τους άλλους δημοσίους υπαλλήλους.

5, Με υιικό σεβασμό απευθύνονται προς την Σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, ζητώντας να απορρίψει την απαράδεκτη αυτή πρόταση συμφωνίας δίνοντας συγχρόνως την δυνατότητα να ακουστούν και οι θέσεις του Ιερού Κλήρου κατά τις εργασίες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Άπαντες οι Κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Παροναξίας και οι λαϊκοί Εκκλησιαστικοί υπάλληλοι Αυτής»

_____________________________________

Υπόμνημα των Κληρικών της Ι.Μ. Νέας Σμύρνης για την επίμαχη «συμφωνία»

Τη στιγμή που η πατρίδα μας βρίσκεται ακόμη στη δίνη της οικονομικής κρίσης, με εθνικά θέματα σ’ εκκρεμότητα και ενώ ο κλήρος εργάζεται άοκνα να στηρίξει ηθικά και υλικά τον ελληνικό λαό, αίφνης, την Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2018, ο πρωθυπουργός της χώρας και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών προέβησαν σε κοινό ανακοινωθέν προκειμένου πανηγυρικά ν’ ανακοινώσουν την «ιστορική συμφωνία» για τη σχέση Κράτους και Εκκλησίας.

Μολονότι για πρώτη φορά «Το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι μέχρι το 1939 οπότε εκδόθηκε ο αναγκαστικός νόμος 1731/1939 απέκτησε εκκλησιαστική περιουσία έναντι ανταλλάγματος που υπολείπεται της αξίας της» και πως «αναγνωρίζει ότι ανέλαβε τη μισθοδοσία του κλήρου, ως με ευρεία έννοια, αντάλλαγμα για την εκκλησιαστική περιουσία που απέκτησε», σημεία αναντίρρητα θετικά, στη συνέχεια εντελώς απροειδοποίητα, δίχως προηγούμενη γνώση των αμέσως ενδιαφερομένων, χωρίς διαβούλευση, προβαίνει σε μια δραματική, βίαιη και πρόδηλα καταχρηστική αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις, καθώς σαφώς αναφέρει: «Το Ελληνικό Δημόσιο και η Εκκλησία αναγνωρίζουν ότι οι κληρικοί δεν θα νοούνται στο εξής ως δημόσιοι υπάλληλοι και ως εκ τούτου διαγράφονται από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών»!

Αντί των μέχρι τώρα ισχυόντων που διασφάλιζαν μια διαυγή νομική θέση των κληρικών, μια υπεύθυνη, αδιάβλητη, σύννομη διαδικασία μισθοδοσίας, 10.000 κληρικοί και οι οικογένειές τους επαφίενται σε μια ολότελα αβέβαιη «ετήσια επιδότηση» η οποία θα καταβάλλεται σ’ ένα ειδικό ταμείο της Εκκλησίας και η Εκκλησία θα έχει την αποκλειστική ευθύνη για τη διενέργεια της μισθοδοσίας.

Δεν χρειάζεται παρά κοινός νους για να αντιληφθεί κανείς πως με την συμφωνία αυτή η κυβέρνηση ξεφορτώνεται τη μισθοδοσία των κληρικών για λόγους μικροπολιτικής, ενώ παράλληλα επιθέτει την ευθύνη στους ώμους της Εκκλησίας δίχως αυτή να έχει την υποδομή για να βαστάξει αυτό το έργο και δίχως να υπάρχει το απαιτούμενο εκείνο σύνολο αρχών, κανόνων και διαδικασιών που θα εξασφαλίζουν το αδιάβλητο της διαδικασίας.

Περαιτέρω η «ιστορική συμφωνία» αφήνει αναπάντητα πλειάδα ερωτημάτων σχετικά με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τη συνταξιοδότηση, τη φορολογία, την ασφάλιση των κληρικών.

Γεννά εύλογη αβεβαιότητα, καθώς πάσχει σκανδαλωδώς από α ο ρ ι σ τ ί α και π ρ ο χ ε ι ρ ό τ η τ α.

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, εμείς, οι κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Σμύρνης διαμαρτυρόμαστε έντονα για τα βιαστικά, αόριστα, πρόχειρα σημεία της συμφωνίας που έρχονται σε αντίθεση με τις θεμελιώδεις αρχές της χρηστής διοίκησης, της καλής πίστης και της αμεροληψίας.

Παρακαλούμε θερμώς τη σεπτή Ιεραρχία μας, να αρνηθεί την όποια «συμφωνία» και να υπερσπιστεί το υφιστάμενο καθεστώς μισθοδοσίας, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και συταξιοδότησης των κληρικῶν και των οικογενειών τους.

Δηλώνουμε πως παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις, αναμένουμε πρόσκληση για κατάθεση των προτάσεων και των απόψεών μας και επιφυλασσόμαστε για την ενάσκηση κάθε νόμιμου δικαιώματός μας.

Για την επίλυση του ζητήματος προσευχόμαστε στον Κύριό μας Ιησού Χριστό και στηριζόμαστε στον πιστό ελληνικό λαό, στου οποίου τη διακονία έχουμε ταχθεί.

Το κείμενο υπογράφεται από 45 κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Σμύρνης.

_________________________

Έκτακτη Ιερατική Σύναξη της Ι.Μ. Κερκύρας

Το πρωί της Τετάρτης 14 Νοεμβρίου 2018 συνεκλήθη εκτάκτως Ιερατική Σύναξη της Ι.Μ. Κερκύρας, υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, στο Πνευματικό Κέντρο, όπου και εξέδωσε το κάτωθι ψήφισμα :

“Οἱ ἱερεῖς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κερκύρας, Παξῶν καί Διαποντίων Νήσων συμμετείχαμε σέ ἔκτακτη ἱερατική σύναξη ἡ ὁποία ἔγινε ὑπό τήν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νεκταρίου τήν Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018 στό Πνευματικό Κέντρο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Θέμα τῆς συνάξεως ἦταν οἱ ἐξελίξεις οἱ ὁποῖες ἀφοροῦν τόσο τήν ἐπικείμενη συνταγματική ἀναθεώρηση, ὅσο καί τήν θέση μας στήν ἑλληνική κοινωνία, ὕστερα ἀπό τήν αἰφνίδια ἀνακοίνωση προθέσεως συμφωνίας μεταξύ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλάδος κ. Ἱερωνύμου καί τοῦ Πρωθυπουργοῦ κ. Τσίπρα.

Οἱ ἱερεῖς, ὕστερα ἀπό συζήτηση καί κατάθεση προβληματισμῶν, ὁμοφώνως ἐγκρίνουμε καί ὑπογράφουμε τό κάτωθι ψήφισμα:

Ἐκφράζουμε τήν βαθιά ἀνησυχία μας καί τήν ἀντίθεσή μας στήν πρόταση τοῦ κυβερνῶντος κόμματος γιά ἀναθεώρηση τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Συντάγματος τῆς χώρας μας μέ τήν εἰσαγωγή τῆς πρότασης: «Ἡ Ἑλληνική Πολιτεία εἶναι θρησκευτική οὐδέτερη». Κατ’ ἀρχάς ἡ δήλωση αυτή διαγράφει μέ τόν πλέον ἐπίσημο τρόπο ἕνα συστατικό στοιχεῖο τῆς ταυτότητας τῆς πατρίδος μας, ὅπου Πολιτεία καί Ἐκκλησία πορεύονται ἀπό τά χρόνια τοῦ Βυζαντίου μέ συναλληλία. Ἡ θρησκευτική οὐδετερότητα τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας θά ἔχει ἄμεσες συνέπειες στόν τρόπο λειτουργίας τοῦ κράτους ἔναντι τῶν παραδόσεων τοῦ λαοῦ μας, οἱ ὁποῖες εἶναι κατοχυρωμένες θεσμικά. Εἶναι πιθανόν νά καταργηθοῦν γιά παράδειγμα ἀπό ἐπίσημες ἑορτές τοῦ κράτους οἱ ἑορτές τῆς πίστεώς μας, ὅπως τά Χριστούγεννα, τά Θεοφάνεια, ἡ Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ μνήμη τῶν τοπικῶν Ἁγίων, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τίς ἀργίες ἀπό τήν ἐργασία, ἀπό τά μαθήματα τῶν σχολείων, ἀπό τό δικαίωμα στολισμοῦ τῶν πόλεων, ἀπό τήν τέλεση λιτανειῶν, εφόσον ὅλες αὐτές οἱ ἐκδηλώσεις θά θεωροῦνται στοιχεῖα τοῦ ἰδιωτικοῦ βίου τῶν ἀνθρώπων καί ὄχι τῆς δημόσιας παράδοσης. Παράλληλα, δέν ἀποκλείεται νά τεθοῦν ζητήματα ὅπως ἡ ἀφαίρεση τοῦ σταυροῦ και τῶν εἰκόνων ἀπό δημόσιους χώρους, ἀπό τά σχολεῖα, τά δικαστήρια, ἐνῶ καί τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν αὐτομάτως θά μετατραπεῖ σέ Θρησκειολογία.

Ἡ μέχρι τώρα συμπόρευση Πολιτείας καί Ἑκκλησίας εἶναι σύμφωνη μέ τα πατροπαράδοτα τοῦ λαοῦ μας, ενῶ οὐδέποτε ἐτέθη ζήτημα παραβίασης τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας καί ὅλων τῶν δκαιωμάτων τῶν ἑτεροδόξων, τῶν ἀλλοθρήσκων, τῶν θρησκευτικῶς ἀδιαφόρων, τῶν ἀθέων, καθότι προστατεύονται ἐπαρκῶς ἀπό τό ἄρθρο 13 τοῦ ὑφιστάμενου Συντάγματος.

Ἐπικρατοῦσα θρησκεία σημαίνει μέχρι σήμερα ὅτι ἡ πολιτεία ἀναγνωρίζει ὡς θρησκεία τοῦ κράτους τήν πίστη τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποία ἀκολουθεῖ ἡ συντριπτική πλειονότητα τῶν Ἑλλήνων. Ὅπως παρατηρεῖ, ἄλλωστε, ὁ Σεβασμιωτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: «Ἡ Ἑλληνική Πολιτεία δέν μπορεῖ νά εἶναι θρησκευτικά οὐδέτερη ὅταν εἶναι ὑποχρεωμένη νά προστατεύση τήν μουσουλμανική μειονότητα τῆς Θράκης, βάσει τῆς συνθήκης τῆς Λωζάννης».

Διαμαρτυρόμεθα λοιπόν γιά τήν πρόταση καί ζητοῦμε τό ἄρθρο 3 νά παραμείνει ὥς ἔχει.

Σέ ὅ,τι ἀφορᾶ στό θέμα τῆς μισθοδοσίας τοῦ κλήρου ἐκφράζουμε τήν βαθιά ἀνησυχία μας γιά τήν ἀνακοινωθεῖσα πρόθεση συμφωνίας γιά τούς κάτωθι λόγους:

α. διότι ἔγιναν διαπραγματεύσεις ἐν κρυπτῷ μεταξύ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καί τοῦ πρωθυπουργοῦ, ὡσάν ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος νά μήν διοικεῖται ἀπό τήν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας, ἀλλά μόνον ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο. Τήν ἴδια στιγμή, γιά ἕνα θέμα τό ὁποῖο ἔχει ἄμεσες συνέπειες στήν ζωή τόσο ἡμῶν τῶν ἰδίων ὅσο καί τῶν οἰκογενειῶν μας, καθότι οἱ περισσότεροι εἴμαστε ἔγγαμοι καί γονεῖς, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐφάνη σάν νά μήν ἐνδιαφέρεται γιά τήν γνώμη μας, σάν νά μήν ἐνδιαφέρεται γιά τούς ἱερεῖς, τά παιδιά του, τά παιδιά ὅλων τῶν ἐπισκόπων!

β. Ἡ ὅλη μεθόδευση τῆς συμφωνίας εἶναι τό εὐχαριστῶ γιά τό ὅτι ἐπί δέκα χρόνια στά ὁποῖα ἐκράτησε καί κρατᾶ ἡ οἰκονομική κρίση στήν πατρίδα μας, ἡ Ἐκκλησία καί ἰδιαίτερα οἱ ἐνορίες καί οἱ ἱερεῖς, ὡς ἀχθοφόροι τῆς ἀγάπης, τρέξαμε καί θά συνεχίσουμε νά τρέχουμε προκειμένου νά συλλέξουμε τόν ἐπιούσιο ἄρτο τῶν ἀνθρώπων πού μαστίζονται ἀπό τήν κρίση καί ἔχασαν τήν ἀξιοπρεπῆ ζωή καί διαβίωσή τους. Οἱ ἱερεῖς, εἴτε μέ τά συσσίτια, εἴτε μέ τά κοινωνικά παντοπωλεῖα, μέ τήν συγκέντρωση ρούχων καί φαρμάκων προσπαθήσαμε νά στηρίξουμε τό σύνολο τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, γιά νά μήν καταρρεύσει. Τό μεγαλύτερο προνοιακό ἔργο τῆς πατρίδας μας τό ἔχει ἀναλάβει ἡ Ἐκκλησία καί οἱ προνοιακές μονάδες εἶναι οἱ ἄριστες, σέ σύγκριση μάλιστα καί μέ τίς κρατικές. Ἀντί τοῦ μάνα λοιπόν χολή; Ἀντί τοῦ εὐχαριστῶ ὁ διωγμός καί ὁ ἐμπαιγμός;

γ. Ἡ ὅλη ἐπιχειρηματολογία περί τῆς προθέσεως συμφωνίας στηρίζεται οὐσιαστικά στό ὅτι τό ἑλληνικό κράτος δέν ἔχει ἀναγνωρίσει ἐπίσημα ὅτι ὀφείλει στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀποζημίωση γιά τήν ἀναγκαστική ἀπαλλοτρίωση τῆς περιουσίας της, καί γι’ αὐτό χορηγεῖ τούς μισθούς τῶν κληρικῶν. Ὅταν ὅμως τό ἑλληνικό κράτος ἐν τοῖς πράγμασι (de facto) χορηγεῖ αὐτήν τήν μισθοδοσία, μέ πρώτη ἀπόφαση τῆς Δ’ Ἐθνοσυνέλευσης τοῦ 1829 καί μέ ὁριστική καταβολή τῶν ὑπεσχημένων ἀπό τό 1945 (μέρους τοῦ μισθοῦ), τό 1968 (πλήρης ἐξομοίωση τῶν κληρικῶν μέ τούς ὑπόλοιπους δημοσίους ὑπαλλήλους) καί τό 2013 μέ τήν ἔνταξη τῶν κληρικῶν στήν Ἑνιαία Ἀρχή Πληρωμῶν, τί ἄλλο μαρτυρεῖ παρά τήν ἀναγνώριση ἐκ μέρους τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας ὅτι ὀφείλει στήν Ἐκκλησία;

Σκόπιμα (;) ὁ Ἁρχιεπίσκοπος σπεύδει νά χαιρετίσει τήν συμφωνία ὡς τήν πρώτη ἐπίσημη ἀναγνώριση ἀπό τήν πλευρά τοῦ κράτους ὅτι μισθοδοτεῖ τόν κλῆρο ἀντί τῆς περιουσίας πού ἀπαλλοτρίωσε. Μήπως ὅμως ἡ ἔμμεση παραίτηση τῆς Ἐκκλησίας ἀπό ὅποιο δικαίωμα ἄλλης ἀποζημίωσης, ἔστω καί μέ ἀμφίβολα ἀποτελέσματα (ἄν καί ἡ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τό 1994 γιά τήν μοναστηριακή περιουσία, διά τῆς ὁποίας δικαιώθηκαν οἱ Μονές πού προσέφυγαν σ’ αὐτό ἐναντίον τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους πού ἐπεχείρησε νά ἀπολλοτριώσει γιά μία ἀκόμη φορά τίς περιουσίες τους μέ τόν νόμο Τρίτση τοῦ 1987, δείχνει ὅτι ὅταν ὑπάρχει θέληση, προετοιμασία καί ἀποφασιστικότητα ὅλα γίνονται), λύνει τά χέρια τοῦ κράτους γιά νά φανεῖ ἐπιλῆσμον γιά μία ἀκόμη φορά;

δ. Πόσο βέβαιοι καί ἥσυχοι μποροῦμε νά εἴμαστε γιά τήν ἀπόδοση τῆς ἐπιδότησης μέ τήν ὁποία τό ἑλληνικό κράτος θά καλύψει τούς μισθούς τῶν κληρικῶν, ὅταν διαπιστώνουμε καθημερινά ὅτι ὅπου ὑπάρχει ὁ τρόπος τῆς ἐπιδότησης, αὐτή δέν καταβάλλεται πάντοτε πλήρως καί στήν ὥρα της; Γιατί δέν ἀρκούμαστε στήν καταβολή τῶν μισθῶν μας ἀπό τήν Ἑνιαία Ἁρχή Πληρωμῶν, διά τῆς ὁποίας ὅ,τι ἰσχύει γιά τούς ἄλλους κρατικούς ὑπαλλήλους ἰσχύει καί γιά μᾶς, κάτι πού μᾶς ἀπάλλαξε ἀπό τό ἄγχος τῆς ἐπιβίωσης, δίδοντάς μας τήν δυνατότητα νά ἀφοσιωθοῦμε ἀπρόσκοπτα στά καθήκοντά μας;

ε. Γιατί νά ὑπάρξει διαχωρισμός ἀνάμεσα στούς ἱερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί στούς ἱερεῖς τῆς Κρήτης καί τῶν Δωδεκανήσων, ὅπως δυστυχῶς ἀφήνεται νά διαφανεῖ σχετικά μέ τήν συμφωνία; Δύο ταχυτήτων ἱερεῖς θά ὑπάρξουν: αὐτοί πού θά περιμένουν τήν ἐπιδότηση καί αὐτοί πού θά ἀνήκουν στήν Ἑνιαία Ἁρχή Πληρωμῶν. Μήπως στήν συνέχεια θά ὑπάρξουν καί δύο καθεστῶτα ἐκκλησιαστικῆς ἐκπαίδευσης, αὐτά τῶν Ἀκαδημιῶν Ἀθήνας, Θεσσαλονίκης καί Ἰωαννίνων, στά ὁποῖα οἱ διδάσκοντες καί τό προσωπικό θά πληρώνονται μέ ἐπιδότηση, καί τῆς Κρήτης, στό ὁποῖο οἱ πληρωμές θά γίνονται ἀπό τήν Ἑνιαία Ἀρχή Πληρωμῶν; Μήπως θά ὑπάρξουν καί δύο περιεχόμενα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, δύο τρόποι ἀναγνωρίσεως τῶν Μητροπολιτῶν κ.ο.κ. Τραγελαφικές καταστάσεις…

στ. Διαμαρτυρόμαστε γιά τόν χαρακτηρισμό ὅτι μέ τήν συμφωνία «θά ἀποτινάξουμε τήν ρετσινιά τοῦ δημοσίου ὑπάλλήλου». Τό ὅτι τύποις δέν εἴμαστε «δημόσιοι ὑπάλληλοι» ἀλλά «θρησκευτικοί λειτουργοί», τό γνωρίζουμε. Τό ὅτι στήν οὐσία οὐδέποτε συμπεριφερόμαστε καί λειτουργοῦμε ὡς «δημόσιοι ὑπάλληλοι», μέ τήν κακή ἔννοια τοῦ ὅρου, δηλαδή ὡς ἀνεύθυνοι, ἀδιάφοροι, κακοί ἐπαγγελματίες, οἱ ὁποῖοι κοιτοῦμε μόνο τό ὡράριο καί τόν μισθό μας, τό γνωρίζει τόσο ὁ ἐπίσκοπός μας ὅσο καί ὁ λαός τόν ὁποῖο διακονοῦμε ἀπό φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτός, χωρίς ἀργίες, χωρίς Κυριακές, χωρίς νά ἐπικαλεστοῦμε ὡράρια, μέ στερήσεις, κάποτε καί μέ παραμέληση τῶν παιδιῶν μας. Προτιμοῦμε ὅμως νά εἴμαστε «δημόσιοι ὑπάλληλοι» μέ τήν ἔννοια ὅτι ὑπηρετοῦμε τό κοινό καλό καί ἐπιστρέφουμε στό πολλαπλάσιο στήν πολιτεία πού μᾶς χορηγεῖ τόν μισθό μας, κοινωνικό, ἠθικό, ὑλικό, πνευματικό καλό, μέ πνεῦμα προσφορᾶς καί θυσίας, καθώς καί διάσωσης τῶν πατροπαράδοτων τοῦ τόπου μας, ὅπως κανένας ἄλλος δημόσιος θεσμός!

ζ. Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἰσχύουν ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου, «ἡ τῶν πλειόνων ψῆφος», ἀλλά καί ἡ πειθώ καί ὁ διάλογος καί ὄχι «ἡ ἑνός ἀνδρός ἀρχή». Ζητοῦμε λοιπόν ἀπό τήν Ἱεραρχία τῆς Ἑκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά μήν συναινέσει στήν πρόθεση συμφωνίας, γιά τήν ὁποία, ἀληθινά τί ἐμπαιγμός, τόσο ὁ πρωθυπουργός ὅσο καί ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος, ἀλλά καί ἄλλα ἁρμόδια χείλη, θεώρησαν ὅτι εἶναι ἤδη συμφωνία, καθώς διακήρυξαν τήν πρόθεσή τους νά προκηρύξουν τήν πρόσληψη 10.000 δημοσίων ὑπαλλήλων στήν θέση ἡμῶν, τούς ὁποίους κατά τά ἄλλα ἡ δική μας φυσική ἡγεσία μᾶς θεωρεῖ «μή δημόσιους ὑπάλληλους»!

Ἐξουσιοδοτοῦμε τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Νεκτάριο, ὁ ὁποῖος ὡς ἀληθινός πατέρας ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού πληροφορήθηκε τά τῆς συμφωνίας ἐξέφρασε τήν συμπαράσταση, τό ἐνδιαφέρον καί τήν ἀγωνία του γιά μᾶς καί τίς οἰκογένειές μας, ὅπως πράττει ἀδιαλείπτως ἐδῶ καί δεκαέξι χρόνια, νά μεταφέρει τίς θέσεις μας στήν Ἱεραρχία καί νά ὑπερασπιστεῖ ὄχι δικαιώματα μόνο, ἀλλά κυρίως τήν τιμή πρός τά πρόσωπά μας τήν ὁποία ἐπέδειξαν ὅλες οἱ προηγούμενες κυβερνήσεις καί πού ἡ παροῦσα δείχνει ὅτι θέλει νά θέσει σέ ἀμφισβήτηση”.

ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ

_______________________________________

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΧΙΟΥ

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΡΟΝΤΑΔΟΥ

Χίος, 12/11/2018

822 00 ΒΡΟΝΤΑΔΟΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οινουσσών συνεδρίασε εκτάκτως σήμερα Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018 στην έδρα του Συνδέσμου, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Γεωργίου Βροντάδου με αφορμή την πρόσφατη επικαιρότητα.

Μία ημέρα μετά τον εορτασμό των Ελευθερίων της μαρτυρικής και αγιοτόκου νήσου μας και στον τόπο, όπου σφαγιάστηκε ο Ιερομάρτυς παπά Σταμάτης Χαρτουλάρης, ένας από τους πολλούς Κληρικούς όλων των βαθμίδων, που πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της ελευθερίας μας, ομόφωνα δηλώνουμε προς πάσα κατεύθυνση:

Ως Κληρικοί της Αγιοτόκου, Μαρτυρικής, Ακριτικής και Μυροβόλου Χίου, των Ψαρών και των Οινουσσών, είμαστε ενωμένοι σε ένα σώμα, μαζί με τον Επίσκοπό μας, απέναντι σε κάθε προσπάθεια εναντίον της Ορθόδοξης Πίστης μας, του Έθνους μας και του ιερού θεσμού της οικογένειας και όσων προσπαθούν να απαλείψουν τις σχετικές αναφορές από το Σύνταγμα της Ελλάδας.

Εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας προς τον Σεπτό Ποιμενάρχη μας, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκο, ο οποίος από την πρώτη στιγμή, τόσο δια λόγων, όσο και δι’ έργων, εξέφρασε την πατρική του αγάπη του και την αμέριστη συμπαράστασή του προς τον Ιερό Κλήρο της Χίου, συγκαλώντας έκτακτη Ιερατική Σύναξη, αλλά και με τον ευκρινή πατρικό λόγο του κατά τον εορτασμό των Ελευθερίων της Χίου.

Συντασσόμαστε με τον Ιερό Σύνδεσμο Κληρικών Ελλάδος, τον αρχαιότερο σύνδεσμο της χώρας, καθώς επίσης με την Ένωση Συνδέσμων Κληρικών της Εκκλησίας της Κρήτης και με κάθε άλλο νόμιμο τοπικό σύνδεσμο κληρικών, στον κοινό αγώνα για την αξιοπρέπεια των Κληρικών όλης της Ελλάδας και των οικογενειών μας και δεν θα επιτρέψουμε τη βίαιη μεταβολή του εργασιακού καθεστώτος μας με αναίτιες καταστρατηγήσεις κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των Κληρικών.

Από την ακριτική Χίο, που μαζί με τα άλλα ακριτικά σημεία της Ελλάδας, φυλά Θερμοπύλες, όπου σε πάρα πολλά χωριά, μόνον ο παπάς απέμεινε, από τους δημόσιους λειτουργούς, απευθύνουμε έκκληση προς τον Μακαριώτατο Πρόεδρο και ολόκληρη την Σεπτή Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, πριν την απόφασή της, να αφουγκραστεί τον Εφημεριακό Κλήρο καλώντας τους νόμιμους εκπροσώπους του, τον Ιερό Σύνδεσμο Κληρικών Ελλάδος, να καταθέσει ενώπιον του Σώματος της Ιεραρχίας τις προτάσεις του και η Σεπτή Ιεραρχία να διασφαλίσει τα κεκτημένα δικαιώματα των Κληρικών μέσα από τον συγκεκριμένο δημόσιο φορέα.

Ευελπιστούμε ότι με την απόφασή σας υπέρ των δικαίων του Ιερού Κλήρου, θα σφυρηλατήσετε την ενότητα του Σώματος της Ελλαδικής Εκκλησίας διασφαλίζοντας εσαεί τη μισθοδοσία, την ασφάλεια και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των Κληρικών και των οικογενειών τους από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών.

ΓΙΑ ΤΟ Δ. Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                          Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Πρωτοπρεσβύτερος                  Πρωτοπρεσβύτερος

Γεώργιος Κωνσταντίνου          Δημήτριος Πύρρος