Τι κρύβεται πίσω από την συνταγματική αναθεώρηση;

Τι κρύβεται πίσω από την συνταγματική αναθεώρηση;

Γρηγόρης Γ. Καλύβας

Στο πλαίσιο της Συνταγματικής αναθεώρησης η Εθνική Αντιπροσωπεία, ύστερα από πρόταση της πλειοψηφίας, εισηγείται προς την αναθεωρητική Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2019 ή όποτε αυτές διεξαχθούν, την τροποποίηση του άρθρου 3 του Συντάγματος

δια του οποίου, ως γνωστόν, προσδιορίζονται οι Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, ορίζοντας ότι η «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Xριστού. Στόχος της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης είναι, όπως ισχυρίζονται οι εμπνευστές της πρότασης, η εισαγωγή της έννοιας του ανεξίθρησκου κράτους που βάζει, λένε, την Ελλάδα στη χωρία των σύγχρονων Ευρωπαϊκών κρατών. Ωστόσο η αλήθεια απέχει παρασάγγας των πραγματικών επιδιώξεων των εισηγητών καθώς πρόκειται για μια αλλαγή που ανοίγει την Κερκόπορτα αμφισβήτησης όλων εκείνων των άρθρων του συντάγματος που διαμορφώνουν την εθνική μας υπόσταση και πολιτιστική μας ταυτότητα.

Αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί η σημερινή αναφορά του Συντάγματος εσχάτως θεωρείται αναχρονιστική εκφράζοντας την παράδοση ,κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί καθώς το έθνος μας έτσι πορεύτηκε στην ιστορική του διαδρομή, αλλά και μια ζώσα πραγματικότητα καθώς το 97% του Ελληνικού λαού είναι ομόδοξο , και είναι προοδευτικό αυτό που πάει να γίνει όταν είναι γνωστό ότι η Θρησκευτική ελευθερία στη χώρα μας είναι κατοχυρωμένη συνταγματικά. Αν δεν είναι έτσι, ας μας πουν ποιος δεν μπορεί να θρησκεύεται ελευθέρως στην Ελλάδα ή ποιος πολίτης κυνηγήθηκε για τα θρησκευτικά του πιστεύω.

Ας μην λησμονούμε ότι κατά την Επανάσταση του 1821, το Έθνος, αποβλέποντας στον προσδιορισμό της εθνικής του υπόστασης και της πολιτιστικής του ταυτότητας, έθεσε, με βάση την χριστιανική πίστη, ως επικεφαλίδα του προοιμίου της «Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας» του την φράση «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος». Η ιστορική αυτή ομολογία που «άντεξε» σε όλες τις αναθεωρήσεις των προηγούμενων Συνταγμάτων, συναντάται αναγεγραμμένη και στο προοίμιο του ισχύοντος Συντάγματος, σηματοδοτούσα την ευρύτερη έννοια της σχέσης Θρησκείας – Εκκλησίας και Πολιτείας – Κράτους.

Θεμελιώδη εξειδίκευση της εν λόγω σχέσης αποτελούν οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 3 του Συντάγματος Ο όρος «επικρατούσα Θρησκεία» που απαντάται σε όλα τα προηγούμενα ελληνικά συνταγματικά κείμενα, έχει την έννοια ότι η μέγιστη πλειονότητα των Ελλήνων πρεσβεύει την Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία.

Στις αρχές Νοεμβρίου 2018 και στο πλαίσιο αναθεωρήσεως του Συντάγματος, δόθηκε στη δημοσιότητα προσχέδιο συμφωνίας μεταξύ του πρωθυπουργού της Χώρας και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών για την, μεταξύ άλλων, αναθεώρηση του άρθρου 3 και την διαμόρφωσή του ως εξής : «Άρθρο 3. Παρ 1. Η ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη. Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία που βρίσκεται αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και κάθε άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία και τηρεί απαρασάλευτα τους Κανόνες των Αποστόλων και των ΟΙκουμενικών Συνόδων και την εκκλησιαστική Παράδοση.

Η ορθόδοξη Εκκλησία είναι αυτοκέφαλη και διοικείται σύμφωνα με τα όσα ορίζουν ο Καταστατικός Χάρτης της, ο Πατριαρχικός Τόμος του 1850 και η Συνοδική Πράξη του 1928. Το εκκλησιαστικό καθεστώς της Κρήτης και των Δωδεκανήσων δεν αντίκειται στις παραπάνω διατάξεις».

Από τα ανωτέρω διαφαίνεται ότι η ένταξη της Ελληνικής Εκκλησίας σε περιβάλλον θρησκειακά ουδετέρου κράτους είναι τελείως ανεδαφική και απαράδεκτη για λόγους συνταγματικής τάξεως και αντίθεσης στα Δόγματα της Ορθοδοξίας, τα ήθη, τα έθιμα, τις πρακτικές και τις ιστορικές καταβολές των Ελλήνων. Και αυτό πρέπει να το εννοήσουν καλά όσοι επιχειρούν να επιβάλλουν τέτοιο καθεστώς στην Χώρα μας.

Αυτοί που επιδιώκουν τον λεγόμενο χωρισμό , ουσιαστικά εκείνο που επιζητούν είναι η Εκκλησία να πάψει να είναι επικρατούσα θρησκεία των Ελλήνων , οι κληρικοί και οι εργαζόμενοι σ΄ αυτήν να μην έχουν κοινωνικά δικαιώματα και οικονομική αρωγή από το κράτος, οι Έλληνες να μην συνεχίσουν την παράδοσή τους με την οποία γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές. Επιδιώκουν η Εκκλησία να μεταβληθεί σε ένα κοινό σωματείο ιδιωτικού δικαίου, να καταργηθούν οι Θεολογικές σχολές στα Πανεπιστήμιά μας και η Εκκλησιαστική εκπαίδευση, να καταργηθεί το μάθημα των Θρησκευτικών, η προσευχή και ο Εκκλησιασμός και όλα αυτά που χαρακτηρίζουν και συνδιαμορφώνουν την γνήσια εθνική μας ταυτότητα.

Με ένα λόγο επιδιώκεται η περιθωριοποίηση της Εκκλησίας η οποία για αυτούς που επιδιώκουν τον λεγόμενο χωρισμό είναι άχρηστη μέσα στην κοινωνία και συνεπώς ένας χωρισμός θα υποκρύπτει «κρυφό διωγμό» συν το χρόνο ώστε η Εκκλησία να οδηγηθεί σε μαρασμό. Βεβαίως δίπλα σ΄ αυτά υλοποιείται μεθοδικά και ένα άλλο σχέδιο. Το σχέδιο της δυσφήμησης και της απαξίας προσώπων και θεσμών που συγκροτούν την Εκκλησία. Ωστόσο οι πόθοι αυτοί αγνοούν το γεγονός ότι οι πολίτες είναι και θρησκευτικές οντότητες και είναι αδύνατο χωριστούν στα δύο ώστε το κράτος να πάρει τον πολίτη και η θρησκεία τον θρησκευόμενο Χριστιανό πολίτη.

Αυτά και πολλά άλλα που συμβαίνουν τελευταία στη χώρα μας δεν συμβαίνουν τυχαία. Όλα τελούν υπό την καθοδήγηση των παγκοσμιοτών και της Νέας Τάξης πραγμάτων στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και της δημιουργίας του πλανητικού πολίτη. Του πολίτη καταναλωτή , του πολίτη εργαλείο της τεχνολογικής εξέλιξης, του αποχρωματισμένου εθνικά πολίτη. Ωστόσο λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Όσο και να προσπαθήσουν , τα σχέδιά τους δεν θα περάσουν για ένα και μοναδικό λόγο: Ότι Έλληνας και Ορθοδοξία αποτελούν ταυτόσημα και άρρηκτα συνδεδεμένα στοιχεία της πολιτιστικής ταυτότητάς του!

stagonnews.gr