- Εμάς, στο σχολείο, ένας καθηγητής μας είπε πως δεν υπάρχει ο θεός που πιστεύουμε. Μας είπε πως οι χριστιανοί όταν ήρθαν στην Ελλάδα έκαψαν και σκότωσαν για να επιβάλουν το χριστιανισμό… έχτισαν τις εκκλησίες πάνω στους αρχαίους ναούς και επιβλήθηκαν στους Έλληνες με την βία… Μας είπε ότι ο ίδιος είναι χριστιανός, αλλά αυτά τα έμαθε στο πανεπιστήμιο από τον καθηγητή του…- Και τι μάθημα σας κάνει αυτός ο καθηγητής; Αναρωτήθηκα φωναχτά. Θρησκευτικά; Είναι Θεολόγος;
- Όχι, μας κάνει γεωγραφία, μου απάντησε ο μαθητής, αλλά σχεδόν ποτέ δεν κάνουμε μάθημα, αφού μας αφήνει να κάνουμε ό,τι θέλουμε στην ώρα του μαθήματος.
Αυτό είναι ένα μικρό απόσπασμα από το αποκαλυπτικό κείμενο που δημοσιεύει σήμερα το ιστολόγιο "Ας μιλήσουμε επιτέλους". Διαβάστε παρακάτω ολόκληρο το κείμενο......
Αυτή η Παιδεία εφαρμόζεται στη Θράκη, δυστυχώς
* Πέφτει το σκοτάδι στη χώρα του φωτός;
* Οκνηροί, αδαείς και επίορκοι συνεχίζουν να βρίσκονται μέσα στους ναούς της γνώσης, στα σχολεία
Η Παιδεία στην Ελλάδα διανύει ίσως την χειρότερη ιστορικά περίοδό της. Δάσκαλοι και καθηγητές, εκπαιδευτικοί που χρέος έχουν να δημιουργήσουν ανθρώπους σκεπτόμενους και ικανούς να αντεπεξέλθουν στο αύριο, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης σε έναν συνεχή αγώνα του οποίου οι καρποί θα αποδώσουν ή θα κατακρημνίσουν αξίες και ιδανικά, που με τόσο αγώνα και μόχθο οι προγενέστεροί τους μόχθησαν να μεταφέρουν στις επόμενες γενιές.
Σήμερα, δυστυχώς, οι μέντορες των νέων, αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή, επειδή έχουν στρεβλή αντίληψη για τον ρόλο τους. Φυσικά δεν γίνεται αναφορά στους πολλούς, αλλά σε εκείνους τους λίγους, τους ελάχιστους ίσως, που θα έπρεπε πρώτη η εκπαιδευτική κοινότητα να καταγγείλει και να φροντίσει να τους πετάξει άμεσα μέσα από τις αίθουσες διδασκαλίας, ως λίαν επικίνδυνους για την εκπαίδευση.
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές στάθηκε μία συνάντησή μου με νεαρά παιδιά, μαθητές του γυμνασίου. Παιδιά ελλήνων μουσουλμάνων και χριστιανών, που γνωρίζουν μέχρι και σήμερα την αθλιότητα κάποιων «δασκάλων» που απλώς φέρουν την ιδιότητα ενώ δεν ανταποκρίνονται σε καμία απαίτηση του ρόλου που τους έχει επιφορτίσει η Ελληνική πολιτεία.
Με αφορμή την δυσκολία να μιλούν καθαρά την ελληνική γλώσσα, που συναντάται στους νεαρούς μουσουλμάνους, τα νέα αυτά παιδιά μου κατέθεσαν σοκαριστικά συμβάντα που παραμένουν κρυφά, με ευθύνη των εκπαιδευτικών - συναδέλφων (δασκάλων κα καθηγητών) και που οι οποίοι μέσα από την οκνηρία τους αποδίδουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που ένας φυσιολογικός δάσκαλος-εκπαιδευτικός οφείλει να παράγει σαν εκπαιδευτικό έργο.
Καταθέτω την σύντομη συνομιλία, όπως ακριβώς αυτή έγινε, και αφήνω την κρίση σε όλους τους έλληνες και σε όλους τους υπεύθυνους, προκειμένου έστω και σήμερα να παρέμβουν και να διορθώσουν τα τραγικά λάθη των επίορκων εκπαιδευτικών.
- Πώς μπορείτε και μιλάτε τρεις γλώσσες; Ελληνικά, Πομακικά και Τουρκικά; Δεν δυσκολεύεστε;
- Φυσικά μας είναι δύσκολο. Αλλά αυτό δεν το έχουμε αποφασίσει εμείς. Άλλοι αποφασίζουν για εμάς.
- Απορώ γιατί δεν μιλάτε καλά τα ελληνικά, αφού εδώ ζείτε, εδώ διασκεδάζετε, εδώ πηγαίνετε σχολείο, εδώ θα εργαστείτε…
- Ναι, θα μπορούσαμε να μιλάμε καλύτερα τα ελληνικά αν δεν μας «φόρτωναν» τόσο με τα τούρκικα, αλλά είπαμε, άλλοι αποφασίζουν. Όμως, και στο σχολείο που πάμε, τι γίνεται; Τίποτε!!! Σπάνια έρχονται καλοί δάσκαλοι. Κάποια στιγμή, στο δικό μου χωριό είχε έρθει ένας πάρα πολύ καλός δάσκαλος. Ήταν νέος. Όλοι τον είχαν αγαπήσει. Προσπαθούσε να μάθουν τα παιδιά γράμματα. Αλλά δεν τον πρόλαβα, γιατί έμεινε μία μόνο χρονιά. Μετά έφυγε…
- Εγώ, είχα έναν δάσκαλο στο δημοτικό, που είχε μπει μέσα στην αίθουσα μόνο τρεις φορές ολόκληρη την χρονιά. Εκείνη τη χρονιά είμασταν συνέχεια στην αυλή (προαύλιο) για διάλειμμα. Κι ενώ την προηγούμενη χρονιά ήμουν πρώτος μαθητής στην τάξη, από εκεί και μετά, χάλασα… έγινα τελευταίος… από τότε δεν τα πάω καλά με το διάβασμα...
Δεν άντεξα, έπρεπε να τον ρωτήσω τι εννοούσε με αυτά που μου είπε. Τον ρώτησα λοιπόν:
- Τι εννοείς μπήκε στην αίθουσα τρεις φορές ολόκληρη τη χρονιά; Μήπως δεν ερχόταν στο σχολείο επειδή αρρώστησε;
- Όχι! Ερχόταν στο σχολείο κάθε μέρα, αλλά έμενε στο γραφείο των δασκάλων και έπαιζε τάβλι και χαρτιά με άλλους δασκάλους. Απλά ήρθε και τρεις φορές για να μας κάνει μάθημα…
Απίστευτο και όμως αληθινό! Σοκαριστικό; Ίσως… Αλλά είναι ένα σαφές (αν και κακό δείγμα) του τι είδους υπηρεσίες μπορεί να προσφέρει ένας κακός δάσκαλος-εκπαιδευτικός μέσα σε μία σχολική αίθουσα, όταν απαξιεί να εργαστεί και να δικαιολογήσει (έστω) τον μισθό που παίρνει.
Η συνέχεια όμως, ήταν συγκλονιστικότερη, επειδή κατέδειξε τον «αντίποδα» του κακού και ασυνείδητου δασκάλου. Τον λόγο πήρε μία μουσουλμάνα κοπέλα λέγοντάς μου:
- Και να φανταστείτε πως έχουμε και μουσουλμάνους δασκάλους, οι οποίοι είναι χειρότεροι. Μας μιλάνε για το πόσο ωραία είναι στην Τουρκία, μας λένε διάφορες ιστορίες από την Τουρκία και σπάνια κάναμε μάθημα. Τώρα ευτυχώς πηγαίνουμε σε δημόσιο γυμνάσιο και όχι στο μειονοτικό..
- Τι εννοείς; Τι ιστορίες σας λένε; Τόλμησα να ρωτήσω, φοβούμενος για την απάντηση που θα έπαιρνα…
- Εννοώ πως μας λένε ότι εδώ στη Θράκη, αυτά τα μέρη ήταν τουρκικά και τα πήραν οι Έλληνες από τους Τούρκους και άλλα τέτοια… Μας λένε διάφορα, που να σας τα λέω τώρα…
Τότε, πετάχτηκε ένας νεαρός μουσουλμάνος από την παρέα λέγοντάς μου:
- Εγώ πάντως θα γίνω δάσκαλος.
- Γιατί θα γίνεις δάσκαλος; τον ρώτησα χαμογελώντας. Θέλεις να βοηθήσεις τους ανθρώπους να γίνουν καλύτεροι μέσα από αυτά που θα τους μάθεις;
- Όχι, φυσικά. Θέλω να γίνω μουσουλμάνος δάσκαλος για να παίρνω δύο μισθούς…
- Δύο; Και γιατί να παίρνεις δύο μισθούς; Απόρησα... και το χαμόγελό μου εξαφανίστηκε.
- Επειδή αυτοί οι δάσκαλοι, οι μουσουλμάνοι, πληρώνονται και από την Τουρκία… Όλοι στο χωριό το ξέρουν αυτό...
Μήπως είπατε τίποτε; Μήπως κάποιος σκέφτηκε για την ελληνική παιδεία; Μήπως κανείς σας σκέφτηκε για δικαιώματα στην εκπαίδευση που παραβιάζονται; Μήπως κανείς αναρωτήθηκε εάν κάτω από τέτοιες συνθήκες μέσα στα ελληνικά σχολεία δημιουργούνται οι αυριανοί γενίτσαροι και πολέμιοι της χώρας μας;
Είχα σκύψει το κεφάλι, δεν είχα τι να πω… Τότε, ένας άλλος νεαρός μίλησε, χριστιανός μαθητής του γυμνασίου, με έκανε να θυμώσω αλλά και να μην ξέρω πλέον τι να του απαντήσω…
- Εμάς, στο σχολείο, ένας καθηγητής μας είπε πως δεν υπάρχει ο θεός που πιστεύουμε. Μας είπε πως οι χριστιανοί όταν ήρθαν στην Ελλάδα έκαψαν και σκότωσαν για να επιβάλουν το χριστιανισμό… έχτισαν τις εκκλησίες πάνω στους αρχαίους ναούς και επιβλήθηκαν στους Έλληνες με την βία… Μας είπε ότι ο ίδιος είναι χριστιανός, αλλά αυτά τα έμαθε στο πανεπιστήμιο από τον καθηγητή του…
- Και τι μάθημα σας κάνει αυτός ο καθηγητής; Αναρωτήθηκα φωναχτά. Θρησκευτικά; Είναι Θεολόγος;
- Όχι, μας κάνει γεωγραφία, μου απάντησε ο μαθητής, αλλά σχεδόν ποτέ δεν κάνουμε μάθημα, αφού μας αφήνει να κάνουμε ό,τι θέλουμε στην ώρα του μαθήματος…
Έσκυψα το κεφάλι μου, έχασα το χαμόγελό μου. Δεν είχα λόγια να πω και να εξηγήσω σε αυτά τα παιδιά πως δεν είναι αυτή η ελληνική Παιδεία.
Μετά από λίγο αποχαιρέτησα τα παιδιά, ελπίζοντας να βρω κουράγιο να τα ξανακοιτάξω στα μάτια, ενώ μέχρι και τη στιγμή που γράφω αυτές τις αράδες ο νους μου δεν μπορεί να χωρέσει αυτό που συμβαίνει και που κατακερματίζει τις ψυχές και την ηθική αυτών των νέων παιδιών.
Οι μέντορες της απάτης, της κονόμας και της τεμπελιάς, τοποθετήθηκαν από την πολιτεία για να προάγουν στο μυαλό των νέων ανθρώπων ό,τι χειρότερο μπορεί να υπάρξει. Καλοθελητές του ωχαδερφισμού ή του επεκτατισμού του μίσους μεταξύ των ανθρώπων, συναγελάζονται εις βάρος άλλων που προσπαθούν άοκνα και τίμια να προσφέρουν. Ευτυχώς, είναι λίγοι οι κακοί δάσκαλοι, μα εμένα δεν θα σταματήσει να με ανησυχεί η πιθανότητα να γίνουν περισσότεροι...
Κωνσταντίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου