πηγή: Πατερικός
Η συνοδοιπορία των διεστώτων και η αυτάρκεια των επηρμένων
Γράφει ο κ. Τριαντάφυλλος Σιούλης
Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων
Μέσα από την διελκυστίνδα των φαινομενικά (;) διαφορετικών θέσεων και απόψεων για τον χαρακτήρα του Μαθήματος των Θρησκευτικών (μη μπορώντας να ερμηνεύσω πως είναι δυνατό οι διακηρυγμένοι οπαδοί της «ανοικτότητας» και του σεβασμού της «ετερότητας» και της διαφορετικής αντίληψης άφησαν στο περιθώριο την ΠΕΘ) θα πρέπει να εκτιμήσουμε ως θετική την προτρεπτική θέση του Αρχιεπισκόπου για το θέμα αυτό (διαβάστε εδώ). Και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι στα θετικά εντάσσω την καλή αγωνία του Αρχιεπισκόπου (κοινή θεωρώ σε πολλούς από εμάς) για την πορεία του μαθήματος....
Αν ερμηνεύω σωστά, με βάση όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τελευταία, καταλήγω σε τρία βασικά «όχι» και τρία βασικά «ναι» στις θέσεις και απόψεις των «διεστώτων», στα οποία δεν διακρίνω αντιπαλότητα και στα οποία, κατά τη γνώμη μου, πρέπει και μπορούμε να «πατήσουμε» και να έχουμε συμπόρευση.
Τα τρία «όχι»:
1)στις περί θρησκειολογικού περιεχομένου και στις προσεγγίσεις του μαθήματος δίκην κοινωνιολογίας της θρησκείας
2)στις προσεγγίσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε συγκρητιστικές θεωρήσεις τους μικρούς και χωρίς αναπτυγμένη κρίση μαθητές
3)στους ακροβατισμούς όσον αφορά στο περιεχόμενο του μαθήματος που δεν θα λαμβάνει υπόψη την ιδοπροσωπία των μαθητών και θα αφήνει στο περιθώριο την περιρρέουσα ιστορική – πολιτιστική – κοινωνική – θρησκευτική κ.λπ. ατμόσφαιρα αυτής της χώρας
Τα τρία «ναι»:
1)κέντρο του μαθήματος πρέπει να είναι η Ορθοδοξία σε όλες της τις διαστάσεις και επαρκώς ενταγμένη στα νέα προγράμματα σπουδών, με ιδιαίτερη προβολή του δικού της αξιακού περιεχομένου για τη διάπλαση των μαθητών
2)στην απολύτως απαραίτητη και με σεβασμό παρουσίαση πολιτισμικών – ιστορικών – κοινωνικών κ.λπ. στοιχείων των διαφόρων δογμάτων και θρησκευμάτων με ιδιαίτερη όμως έμφαση στα τοπικά στοιχεία που χάραξαν και χρωμάτισαν αυτόν εδώ τον τόπο
3)στην διαλεκτική θεώρηση του θρησκευτικού φαινομένου ιδιαίτερα σήμερα και των σημαντικών φιλοσοφικών αντιλήψεων που σημάδεψαν την ιστορία του κόσμου
Σίγουρα στα «όχι» αυτά και τα «ναι» θα μπορούσε κανείς να προσθέσει και πολλά άλλα, όμως θεωρώ πως από κάπου πρέπει να αρχίσουμε και εδώ θεωρώ πως μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε.
Αν ερμηνεύω σωστά, με βάση όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τελευταία, καταλήγω σε τρία βασικά «όχι» και τρία βασικά «ναι» στις θέσεις και απόψεις των «διεστώτων», στα οποία δεν διακρίνω αντιπαλότητα και στα οποία, κατά τη γνώμη μου, πρέπει και μπορούμε να «πατήσουμε» και να έχουμε συμπόρευση.
Τα τρία «όχι»:
1)στις περί θρησκειολογικού περιεχομένου και στις προσεγγίσεις του μαθήματος δίκην κοινωνιολογίας της θρησκείας
2)στις προσεγγίσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε συγκρητιστικές θεωρήσεις τους μικρούς και χωρίς αναπτυγμένη κρίση μαθητές
3)στους ακροβατισμούς όσον αφορά στο περιεχόμενο του μαθήματος που δεν θα λαμβάνει υπόψη την ιδοπροσωπία των μαθητών και θα αφήνει στο περιθώριο την περιρρέουσα ιστορική – πολιτιστική – κοινωνική – θρησκευτική κ.λπ. ατμόσφαιρα αυτής της χώρας
Τα τρία «ναι»:
1)κέντρο του μαθήματος πρέπει να είναι η Ορθοδοξία σε όλες της τις διαστάσεις και επαρκώς ενταγμένη στα νέα προγράμματα σπουδών, με ιδιαίτερη προβολή του δικού της αξιακού περιεχομένου για τη διάπλαση των μαθητών
2)στην απολύτως απαραίτητη και με σεβασμό παρουσίαση πολιτισμικών – ιστορικών – κοινωνικών κ.λπ. στοιχείων των διαφόρων δογμάτων και θρησκευμάτων με ιδιαίτερη όμως έμφαση στα τοπικά στοιχεία που χάραξαν και χρωμάτισαν αυτόν εδώ τον τόπο
3)στην διαλεκτική θεώρηση του θρησκευτικού φαινομένου ιδιαίτερα σήμερα και των σημαντικών φιλοσοφικών αντιλήψεων που σημάδεψαν την ιστορία του κόσμου
Σίγουρα στα «όχι» αυτά και τα «ναι» θα μπορούσε κανείς να προσθέσει και πολλά άλλα, όμως θεωρώ πως από κάπου πρέπει να αρχίσουμε και εδώ θεωρώ πως μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου