20/9/15

Ἀρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου, Ἡ προετοιμαζόμενη Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος πιστὴ διάκονος τοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ (3)

Δείτε και το Μέρος 1, Μέρος 2.
Εν Πειραιεί τη 20η Σεπτεμβρίου 2015
 προετοιμαζόμενη γία κα Μεγάλη Σύνοδος πιστ διάκονος τοπαναιρετικο Οκουμενισμο
(Προσδοκίες-στορικ πορεία-Γενικς κτιμήσεις-Συμπεράσματα)
ρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου,
Διευθυντο το Γραφείου Αρέσεων κα Παραθρησκειν
ερς Μητροπόλεως Πειραις
(3ον)
Προσυνοδικές Διασκέψεις
Τ 1976 συνεκλήθη Α΄ Πανορθόδοξος Προσυνοδικ Διάσκεψη, στὸ ἐν Σαμπεζὺ τῆς Γενεύης Ὀρθόδοξο Πατριαρχικὸ Κέντρο, ἡ ὁποία ἐκπροσωπήθηκε ἀπὸ ὅλα τὰ Πατριαρχεῖα καὶ τὶς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, πλήν τῆς Γεωργιανῆς.
Ἡ Διάσκεψη, κατόπιν μακρῶν συζητήσεων, προχώρησε σὲ ναθεώρηση το καταλόγου τν θεμάτων τς Α΄ Πανορθοδόξου Διασκέψεως τς Ρόδου, (1961), κα π τ θέματα ατ πέλεξε μόνο δέκα, γι τ μέλλουσα ν συγκληθε γία κα Μεγάλη Σύνοδο, τ ξς: 1) ρθόδοξος Διασπορά, 2) Τ Ατοκέφαλον κα τρόπος νακηρύξεως ατο, 3) Τ Ατόνομον κα τρόπος νακηρύξεως ατο, 4) Δίπτυχα, 5) Τ ζήτημα το κοινο μερολογίου, 6) Κωλύματα γάμου, 7) ναπροσαρμογ τν περ νηστείας κκλησιαστικν διατάξεων, 8) Σχέσεις ρθοδόξων κκλησιν πρς τν λοιπν χριστιανικν κόσμον, 9) ρθοδοξία κα Οκουμενικ Κίνησις, 10) Συμβολ τν κατ τόπους ρθοδόξων κκλησιν ες τν πικράτησιν τν χριστιανικν δεωδν τς ερήνης, τς λευθερίας, τς δελφοσύνης κα τς γάπης μεταξ τν λαν κα ρσιν τν φυλετικν διακρίσεων.
Ἐπίσης ἡ Διάσκεψη προχώρησε σὲ γενικὴ ἐπισκόπηση καὶ ἀξιολόγηση τῆς πορείας τῶν σχέσεων καὶ τῶν διαλόγων μὲ τὶς ἄλλες χριστιανικὲς ὁμολογίες καὶ τὸ Π.Σ.Ε. (Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν), καὶ ἀπεφάσισε τὴν περαιτέρω προώθηση τους. Τὸ ἐκπληκτικὸ ὅμως εἶναι ὅτι δὲν περιορίσθηκε μόνο σὲ διαχριστιανικοὺς διαλόγους, ἀλλὰ προχώρησε ἀκόμη περισσότερο, στὴν υἱοθέτηση καὶ προώθηση καὶ διαθρησκειακῶν διαλόγων: « Διάσκεψις κφράζουσα τν πιθυμίαν τς ρθοδόξου κκλησίας ν συμβάλ ες τν διαθρησκειακν συνεννόησιν κα  συνεργασίαν, δι’ ατς δ ες τν πάλειψιν το φανατισμο π πάσης πλευρς κα τοιουτοτρόπως ες τν συμφιλίωσιν τν λαν κα τν πικράτησιν τν δεωδν τς λευθερίας κα τς ερήνης ες τν κόσμον πρς ξυπηρέτησιν το συγχρόνου νθρώπου, νεξαρτήτως φυλς κα θρησκεύματος, πεφάσισεν, πως ρθόδοξος κκλησία συνεργασθ πρς τοτο μετ τν λλων κτς το Χριστιανισμο θρησκευμάτων».[1] 
Τ 1982 συνεκλήθη Β΄ Πανορθόδοξος Προσυνοδικ Διάσκεψη, στὸ ἐν Σαμπεζὺ τῆς Γενεύης Ὀρθόδοξο Πατριαρχικὸ Κέντρο, ἡ ὁποία ἐκπροσωπήθηκε ἀπὸ ὅλα τὰ Πατριαρχεῖα καὶ τὶς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες. Ἡ Διάσκεψη αὐτὴ ἀσχολήθηκε μὲ ὁρισμένα μόνο ἀπὸ τὰ δέκα θέματα,  στὰ ὁποῖα κατέληξε ἡ προηγούμενη Α΄ Προσυνοδική, τὰ ἑξῆς: 1) Κωλύματα Γάμου, 2) ναπροσαρμογ τν περ νηστείας κκλησιαστικν διατάξεων, 3) Τ ζήτημα το κοινο μερολογίου. Ἀσχολήθηκε ἐπίσης καὶ μὲ ἕνα ἔκτακτο θέμα, τὸ ὁποῖο δὲν περιλαμβάνεται στὸν κατάλογο τῶν δέκα θεμάτων καὶ τὸ ὁποῖο ἔθεσε πρὸς συζήτηση ἡ Βουλγαρικὴ Ἐκκλησία, τ θέμα το καθορισμο κατ πόσον εναι δυνατ στ μέλλον ν χειροτονονται πίσκοποι κ μοναχν.
Σχετικὰ μὲ τὸ πρῶτο θέμα, τῶν κωλυμάτων τοῦ γάμου, ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι ἡ Διάσκεψη προχώρησε σ καινοτομίες, διότι υοθέτησε κατ’ οκονομίαν τν τέλεση μικτν γάμων ρθοδόξων μ τεροδόξους κα τεροθρήσκους, ο ποοι μως παγορεύονται ρητ π τος ερος Κανόνες:  14ος Κανν τς Δ΄ Οκουμενικς Συνόδου ρίζει: «πειδ ν τισιν παρχίαις συγκεχώρηται τος ναγνώσταις κα ψάλταις γαμεν, ρισεν γία Σύνοδος, μ ξεναί τινι ατν τερόδοξον γυνακα λαμβάνειν ... μήτε μν συνάπτειν (τέκνον) πρς γάμον αρετικ, ουδαί, λληνι (εδωλολάτρ), ε μ ρα παγγέλλοιτο μετατίθεσθαι ες τν ρθόδοξον πίστιν τ συναπτόμενον πρόσωπον τ ρθοδόξ». 72ος Κανν τς Πενθέκτης ρίζει: «Μ ξέστω ρθόδοξον νδρα αρετικ συνάπτεσθαι γυναικί, μήτε μν αρετικ νδρ γυνακα ρθόδοξον συζεύγνυσθαι. λλ’ ε κα φανείη τι τοιοτον πό τινος τν πάντων γινόμενον, κυρον γεσθαι τν γάμον, κα τ θεσμον διαλύεσθαι συνοικέσιον». (Πρβλ. κα 10ον κα 31ον τς ν Λαοδικεί, κα 29ον τς ν Καρθαγέν).
Ὡς πρὸς τὸ δεύτερο θέμα τῆς νηστείας ἡ Διάσκεψη δὲν κατέληξε σὲ κάποιες ἀποφάσεις, ἀλλὰ παρέπεμψε τὸ θέμα πρὸς ἐπανεξέταση στὴν ἑπομένη Γ΄ Προσυνοδική Διάσκεψη , ἀφοῦ  προηγουμένως μελετηθεῖ ἀπὸ Διορθόδοξο ΠροπαρασκευαστικὴἘπιτροπή. Τ τρίτο θέμα, το μερολογιακο  ζητήματος, συζητήθηκε ν ναφορ κα πρς τ λλο συναφς θέμα το κοινο ορτασμο το Πάσχα σ ρισμένη Κυριακ π λους τος Χριστιανούς, ρθοδόξους κα τεροδόξους. Διάσκεψη κατέληξε, μεταξ λλων, στ συμπέρασμα τι «τ θέμα, πολ πέραν τς πιστημονικς κριβείας, εναι θέμα κκλησιολογικς ατοσυνειδησίας τς μις κα διαιρέτου ρθοδοξίας, τς ποίας νότης κατ’ οδένα λόγον τρόπον πρέπει ν διασαλευθ», κα τι « πιστς λας το Θεο εναι  νέτοιμος, τουλάχιστον προπαράσκευος κα πληροφόρητος, δι ν ντιμετωπίσ κα δεχθ μίαν λλαγν ες τ θέμα το προσδιορισμο τς μερομηνίας το Πάσχα».[2]
Τ 1986 συνεκλήθη Γ΄ Πανορθόδοξος Προσυνοδικ Διάσκεψη, στὸ ἐν Σαμπεζὺ τῆς Γενεύης Ὀρθόδοξο Πατριαρχικὸ Κέντρο, ἡ ὁποία καὶ αὐτὴ ἐκπροσωπήθηκε ἀπὸ ὅλα τὰ Πατριαρχεῖα καὶ τὶς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες. Ἡ Διάσκεψη μεταξὺ ἄλλων ἀσχολήθηκε μὲ τέσσερα ἀκόμη θέματα ἀπὸ τὴ θεματολογία τοῦ καταλόγου τῶν δέκα θεμάτων τῆς Α΄ Προσυνοδικῆς, τὰ ἑξῆς: 1) ναπροσαρμογ τν περ νηστείας κκλησιαστικν διατάξεων, 2) Σχέσεις ρθοδόξων κκλησιν πρς τν λοιπν χριστιανικν κόσμον,  3) ρθοδοξία κα Οκουμενικ Κίνησις, 4) Συμβολ τν κατ τόπους ρθοδόξων κκλησιν ες τν πικράτησιν τν χριστιανικν δεωδν τς ερήνης, τς λευθερίας, τς δελφοσύνης κα τς γάπης μεταξ τν λαν, κα ες τν ρσιν τν φυλετικν διακρίσεων. Στὴ συζήτηση τῶν τριῶν  τελευταίων θεμάτων ἐκφράσθηκαν δυστυχῶς θέσεις καὶ ἐλήφθησαν ἀποφάσεις ξένες πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, ποὺ ἀπηχοῦν τὸ πνεῦμα τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ καὶ τὴν ἰδεολογία τῆς συγχρόνου παναιρέσεως τοῦ Διαχριστιανικοῦ καὶ Διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐκτενέστερο σχολιασμὸ ἐπὶ τῶν θέσεων καὶ ἀποφάσεων τῆς Γ΄ Προσυνοδικῆς θὰ ἐπιχειρήσουμε στὸ ἑπόμενο κεφάλαιο, τὸ ἀναφερόμενο στὴ γενικὴ ἀξιολόγηση τῆς μέχρι σήμερα πορείας τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου. Στὴν Γ΄ Πανορθόδοξο Προσυνοδικὴ ἐνεκρίθη ἐπίσης μερήσια Διάταξη τς Δ΄  Πανορθοδόξου Προσυνοδικς, ἡ ὁποία ἐπρόκειτο νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὰ ὑπόλοιπα τέσσερα θέματα τοῦ καταλόγου, τὰ ἑξῆς: 1) ρθόδοξος Διασπορά, 2) Τ Ατοκέφαλον κα τρόπος νακηρύξεως ατο, 3) Τ Ατόνομον κα τρόπος νακηρύξεως ατο, 4) Δίπτυχα. σύγκληση τς Δ΄  Πανορθοδόξου Προσυνοδικς στόσο δν γινε στ μεσο προσεχς μέλλον, πως ταν ναμενόμενο, λλ μ μεγάλη καθυστέρηση 23 τν. Πραγματοποιήθηκε δηλαδ μόλις τ 2009, στὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχικὸ Κέντρο, στὸ Σαμπεζὺ τῆς Γενεύης, καὶ ἀσχολήθηκε μὲ ἕνα καὶ μόνο θέμα, τῆς  Ὀρθοδόξου Διασπορᾶς. Ἡ ἀνακοπὴ τῆς προπαρασκευαστικῆς διαδικασίας στὴ δεκαετία τοῦ 90 ὀφείλεται στὴ σοβαρὴ ἐπιδείνωση τῶν διμερῶν σχέσεων μεταξὺ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία ἔφθασε μάλιστα γιὰ ἕνα διάστημα μέχρι διακοπῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μεταξὺ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, καὶ ὀφείλεται στὴ διαφωνία, ἡ ὁποία προέκυψε ἐξ αἰτίας τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος τῆς αὐτονομίας τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐσθονίας. Τὸ ζήτημα αὐτὸ τακτοποιήθηκε τελικὰ στὴ Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τὸ 2008, μὲ τὸν ἀποκλεισμὸ τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐσθονίας ἀπὸ τὶς Προσυνοδικὲς καὶ Πανορθόδοξες Διασκέψεις.
Δ΄ Προσυνοδικ Διάσκεψη το 2009 κατέληξε σ κάποια συμφωνία, στ κανθδες ζήτημα τς ρθοδόξου Διασπορς, ἐπὶ τῇ βάσει μελετῶν τοῦ θέματος ἀπὸ Διορθόδοξες Προπαρασκευαστικὲς Ἐπιτροπές, τὸ 1990, τὸ 1993, καὶ ἀπὸ  Συνέδριο Κανονολόγων, τὸ 1995. Ὅπως ἀναφέρεται στὸ κοινὸ ἀνακοινωθέν, ἡ Διάσκεψη ἀναγνωρίζει κατ’ ἀρχήν, ὅτι παροσα κατάσταση στν ρθόδοξη Διασπορά,  κατ τν ποίαν φίστανται πλέον το νς πίσκοποι στν ατν τόπον ρχεται σ ντίθεση μ τν ρθόδοξο κκλησιολογία κα τος ερος Κανόνες, (βλ. Καν. 8 Α΄ Οκουμενικς), στόσο γι λόγους ποιμαντικος μεση μετάβαση στν κανονικ κατάσταση δν εναι δυνατή. Γι’ ατ κα ποφάσισε ς μεταβατικ στάδιο τν δρυση πισκοπικν Συνελεύσεων κατ γεωγραφικς περιοχές, οἱ ὁποῖες μάλιστα καθορίστηκαν ἀπὸ τὴν Διάσκεψη. Πρόεδροι τῶν Συνελεύσεων, θὰ εἶναι «ο πρτοι κ τν πισκόπων το Οκουμενικο Πατριαρχείου, ν πουσί δ ατν ο πόμενοι κατ τν τάξη τν Διπτύχων τν κκλησιν». Μέλη τῶν Συνελεύσεων θὰ εἶναι ὅλοι οἱ ἀναγνωρισμένοι ὡς κανονικοὶ ἐπίσκοποι, καὶ ἀποστολὴ τῶν Συνελεύσεων θὰ εἶναι « νάδειξη κα προαγωγ τς νότητας τς ρθοδόξου κκλησίας, κοιν ποιμαντικ διακονία τν ρθοδόξων πιστν τς περιοχς κα π κοινο μαρτυρία ατν πρς τν κόσμο». Οἱ ἀποφάσεις τῶν Συνελεύσεων θὰ λαμβάνονται ὁμόφωνα. Ἡ Δ΄ Προσυνοδικὴ ἐνέκρινε ἐπίσης σχέδιο Κανονισμο λειτουργίας τν πισκοπικν Συνελεύσεων καὶ ἀπεφάσισε νὰ τεθοῦν ἀμέσως σὲ λειτουργία, πράγμα τὸ ὁποῖο καὶ ἔγινε.
Τν Δεκέμβριο το 2009 συζητήθηκε γι πρώτη φορ π Διορθόδοξη Προπαρασκευαστικ πιτροπ τ θέμα το Ατονόμου. Ἡ Ἐπιτροπὴ κατέληξε σὲ κάποιο κείμενο, τὸ ὁποῖο πρόκειται νὰ μελετηθεῖ στὴν προσεχῆ Πανορθόδοξο Ε΄ Προσυνοδική, ἡ ὁποία ἀναμένεται νὰ συγκληθεῖ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2015. Τν Φεβρουάριο το 2011 συζητήθηκε π τ Διορθόδοξη Προπαρασκευαστικ πιτροπ καί τ θέμα τν ερν Διπτύχων, χωρς ν πάρξει συμφωνία. Καμία συμφωνία πίσης δν πρξε μέχρι σήμερα κα στ θέμα το Ατοκεφάλου.
Ἡ Προπαρασκευαστικὴ Ἐπιτροπή, ποὺ συνῆλθε στὸ Σαμπεζύ τον Φεβρουάριο τοῦ 2015 ἀσχολήθηκε μὲ ζητήματα πικαιροποίησης τν θεμάτων: 1. «Σχέσεις τς ρθοδόξου κκλησίας πρς τν Οκουμενικν Κίνησιν», 2. «Σχέσεις τς ρθοδόξου κκλησίας πρς τν λοιπν χριστιανικν κόσμον», 3. Συμβολ τν κατ τόπους ρθοδόξων κκλησιν ες τν πικράτησιν τν χριστιανικν δεωδν της ερήνης, τς λευθερίας, τς δελφοσύνης κα τς γάπης μεταξύ των λαν κα ρσιν τν φυλετικν διακρίσεων». Τὰ θέματα αὐτὰ εἶχαν ἐγκριθεῖ ἤδη ἀπὸ τὴν Γ΄ Προσυνοδικὴ Διάσκεψη, (1986). Καὶ τὰ τρία θέματα παρεπέμφθησαν πρς τελικ γκριση στν προσεχ Ε΄ Προσυνοδικ Διάσκεψη, (κτώβριος 2015). Ἡ Ἐπιτροπὴ δὲν ἀσχολήθηκε ὅμως μὲ τὰ καυτὰ θέματα τοῦ Αὐτοκεφάλου καὶ τῶν Διπτύχων,  τὰ ὁποῖα σύμφωνα με νεώτερες πληροφορίες θά ἀποκλειστοῦν ἀπὸ τὴν θεματολογία  τῆς Ἁγίας καὶ μεγάλης Συνόδου. (Συνεχίζεται)


[1] Μητροπολίτου πρώην Ἑλβετίας Δαμασκηνοῦ, Πρὸς τὴν Ἁγίαν καὶ Μεγάλην  Σύνοδον, Προβλήματα καὶ προοπτικαί, Ἀθῆναι 1990, σελ. 29. 
[2] Μητροπολίτου πρώην Ἑλβετίας Δαμασκηνοῦ, Πρὸς τὴν Ἁγίαν. . ., ὅ.π.  σελ.39-40.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)