30/6/16

Ἡ αὐτοαποκληθεῖσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Κρήτης εἶναι καί ἀπεδείχθη Ληστρική διότι συνιστᾶ Καινοτομία καί ἀνατροπή τῆς Παραδόσεως!

ΤΑ ΤΕΛΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ "ΜΕΓΑΛΗΣ" ΣΥΝΟΔΟΥ

Ἀποτίμηση τοῦ γεγονότος καί συμπεράσματα:
ατοαποκληθεσα γία καί Μεγάλη Σύνοδος τς Κρήτης
εναι καί πεδείχθη Ληστρική διότι συνιστ
Καινοτομία καί νατροπή τς Παραδόσεως !
● Προφανής ὁ οὐσιαστικός σκοπός της, ἤτοι ἡ περαιτέρω ("Συνοδικῶς" καί "πανορθοδόξως") προαγωγή τῆς Ὀρθοδοξίας στή νέα ἐποχή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
πό Δημητρίου . Κάτσουρα, Θεολόγου-Τραπεζικο

Ἐν ὄψει καί πρό τῆς συγκλήσεως τῆς λεγομένης Ἁγίας & Μεγάλης Συνόδου τῆς Κρήτης ἔγινε πολύς λόγος γιά τόν σκοπό, τήν προετοιμασία, τόν κανονισμό λειτουργίας καί λήψεως τῶν ἀποφάσεών της καί, βεβαίως, τά ὑποβληθέντα σ' αὐτήν πρός ἔγκριση προσυμπεφωνημένα καί προεγκριθέντα, ἀντίστοιχα πρός τά Θέματά της, Κείμενα.
Ἐπικριτές καί ὑπερασπιστές διεσταύρωσαν τά ξίφη τῶν ἐπιχειρημάτων τους καί δόθηκε ἔτσι ἡ εὐκαιρία σέ ὅσους ἀναζητοῦσαν τήν ἐνημέρωση καί τήν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων νά πληροφορηθοῦν τά σχετικά. Ἀπέμενε ἡ ὑλοποίησή της (τῆς ἐν λόγῳ Συνόδου) προκειμένου ἐκ τῶν πραγμάτων νά κριθοῦν ὅλοι καί ὅλα, πρός ἐπιβεβαίωση ἤ διάψευσή τους.
Ἄν καί δέν ἔλειψαν ἑκατέρωθεν οἱ ἀστοχίες καί οἱ ἀφελεῖς προσεγγίσεις, σέ γενικές γραμμές ἀπεδείχθη τελικῶς ὅτι ο διαστάσεις καί οσία τν πραγμάτων ταν ο προβλεφθεσες καί πισημανθεσες. Ἴσως, τό μόνο πού δέν ἦταν μέχρι τελευταίας στιγμῆς προβλέψιμο, ἀπεδείχθη ἡ ἠχηρή ἀπουσία καί ἄρνηση συμμετοχῆς στήν Σύνοδο τῆς Κρήτης τεσσάρων ἐκ τῶν συνολικῶς δεκατεσσάρων τοπικῶν ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν, μεταξύ τῶν ὁποίων ἕνα ἐκ τῶν τεσσάρων πρεσβυγενῶν πατριαρχείων τῆς Ἀνατολῆς (Ἀντιοχείας) καί ἡ μεγαλυτέρα, ἀπό ἀπόψεως ἀριθμοῦ πιστῶν, ἀνά τόν κόσμο, τοπική ὀρθόδοξος ἐκκλησία (Ρωσίας).
Ἡ Σύνοδος εἶναι πλέον ἱστορικό γεγονός! Ὅλοι χάρη στήν τεχνολογία καί παρά τήν, κατά τό δυνατόν, κατευθυνόμενη ἐπίσημη πληροφόρηση ἐκ μέρους τῶν διοργανωτῶν της ἔχουμε ἐνημερωθεῖ ἐπαρκῶς. Οἱ λεπτομέρεις θά ἔλθουν σιγά-σιγά νά φωτίσουν πλήρως καί τό ἀναμενόμενο παρασκήνιο. Καί, βεβαίως, εἶναι τόσο σημαντική ἡ ἀποτίμηση καί ἡ ἑπομένη ἡμέρα τῆς Συνόδου αὐτῆς πού παρέλκει νά ἀσχοληθοῦμε μέ τά περιφερειακά καί δευτερεύοντα,πλήν χαρακτηριστικά, περί τήν διεξαγωγή τῶν ἐργασιῶν της, ὅπως τά τῆς παρουσίας, διαβιώσεως, ἀλλά καί ψυχαγωγίας τῶν συμμετεχόντων σ' αὐτήν.
Χωρίς θεολογικές ἀναλύσεις, κυρίως πρός ἀποφυγή τῆς παγιδεύσεως στή δίνη ἑνός νέου γύρου ἀντιπαραθέσεως μεταξύ ὑποστηρικτῶν καί ἐπικριτῶν περί τῶν ἀποφασισθέντων καί εἰδικότερον τῶν πολυσηζητηθέντων Κειμένων τῆς Συνόδου καί τῶν προστεθέντων σ΄ αὐτά, ὅπως τό Μήνυμα, ἡ Ἐγκύκλιος, ἡ ἐναρκτήρια εἰσήγηση καί ἡ καταληκτήρια ὁμιλία τοῦ προέδρου (τά ὁποῖα ἀσφαλῶς καί χρήζουν μελέτης καί ἀναλύσεως καί δή τά δύο τελευταῖα, δηλαδή τά ἀναγνωσθέντα ὑπό τοῦ πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ὅπου ἀρκετά σαφῶς διαγράφονται πεποιθήσεις, προθέσεις καί σχεδιασμοί τοῦ ἰθύνοντος αὐτοῦ νοός τῆς Μεγάλης Συνόδου καί τῶν ὁμοφρόνων συνεργατῶν του), πιστεύοντας ὅτι τώρα αὐτό ἀπαιτεῖται, προχωροῦμε στή σαφή καί ρητή διατύπωση τῆς ἀποτιμήσεως καί τῶν γενικῶν συμπερασμάτων, μετά τήν ὁλοκλήρωση τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου καί τήν δημοσίευση τῶν Ἀποφάσεών της.
Σέ γενικές γραμμές τά πρός γκριση προετοιμασθέντα Κείμενα παρέμειναν κτός μερικν πιφανειακν πεμβάσεων καί τροποποιήσεων, ναλλοίωτα σον φορ στήν οσία το πνεύματος καί τόν πυρήνα το περιεχομένου των, μέ ἐν μέρει ὀρθοδοξολογίες, κοσμικοῦ χαρακτῆρος προσεγγίσεις καί κυρίως καί βασικῶς Οἰκουμενιστικές ἑρμηνεῖες καί θεωρήσεις. Τό δέ πίμαχο μεταξύ ατν, τό ναφερόμενο στίς σχέσεις τς ρθοδόξου κκλησίας μέ τόν λοιπό χριστιανικό κόσμο, γιά τό ὁποῖο σέ ἄρθρο μας δημοσιευθέν πρό τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου διετυπώσαμε τήν ἄποψη ὅτι ἐξ αὐτοῦ καί μόνον εἶναι δυνατόν νά χαρακτηρισθεῖ ἤ ὄχι Ληστρική ἡ ἐν λόγῳ Σύνοδος, κατεβλήθη προσπάθεια μεγάλη καί κατορθώθηκε νά παραμείνει πί τς οσίας κέραιο ς πρός τήν λογική καί σκοπιμότητά του, δηλαδή τήν "νομιμοποίηση" τς οκουμενιστικς πορείας τν ρθοδόξων κκλησιν, πό τήν καθοδήγηση το πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως!
κ. Βαρθολομαος δοκιμάζοντας ἀντιδράσεις καί πνεύματα, ἀρχικῶς καθιέρωσε τσιθελικς τήν καινοτομία τν Συνάξεων τν Προκαθημένων τν ρθοδόξων κκλησιν,τοποθετώντας παρ' αὐτῶ, ὡς πάπα τῆς Ἀνατολῆς, ἕκαστον ἐξ αὐτῶν, ὡς μικρό πάπα τῆς ἐκκλησίας ἑκάστου, καταργώντας ἐμμέσως τόν δῆθεν ὑπ' αὐτοῦ τιμώμενο κανονικό Συνοδικό θεσμό. Μετά δέ ἀπό τόν πρῶτο αὐτό πειραματισμό του προχώρησε σέ μία ἐκτρωματικῶν, ἀπό ὀρθοδόξου ἀπόψεως, προδιαγραφῶν (συμμετοχῆς, λειτουργίας, τρόπου λήψεως ἀποφάσεων) Σύνοδο, στήν ὁποία ὅσοι θά συμμετεῖχαν,θά ἐγκλωβίζονταν στήν ὑπηρεσία τῶν σκοπῶν τῶν ἐμπνευστῶν καί διοργανωτῶν της! Ὅπερ καί ἐγένετο!
Σύνοδος τς Κρήτης, ὅπως ἐνδεικτικῶς θά δείξωμε κατωτέρω, κ τν προτέρων, λόγ προδιαγραφν, σκοπο καί περιεχομένου, βρισκόταν στόν ντίποδα τν γίων καί Μεγάλων Συνόδων τς κκλησίας!ς πρός τήν συγκρότηση, τή λειτουργία, τόν χαρακτήρα, τή θεματολογία καί τίς προδιαγεγραμμένες ποφάσεις της συνιστοσε, πως καί πεδείχθη, Καινοτομία στό χρο τς ρθοδοξίας καί βλάσφημη νατροπή τς διαχρονικς καί καθηγιασμένης Παραδόσεώς της. Γι' ατό καί δέν μπορε παρά νά χαρακτηρισθε πό τν ρθοδόξων ς Ληστρική καί νά πιβάλλεται νά ποκηρυχθε ς τοιαύτη!
Εἰδικότερον:
ς πρός τόν χαρακτήρα της ποτελε ναντιρρήτως Καινοτομία, διότι τελικῶς δέν εἶναι δυνατόν νά καταταγεῖ σέ καμμία παραδοσιακή Συνοδική μορφή καί κατηγορία, βάσει τῆς διαχρονικῆς κανονικῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως καί παραδόσεως. Ἐνῶ, δηλαδή, ἔπρεπε νά προσδιορισθεῖ γιά νά κινηθεῖ ἐντός κανονικῶν ὁρίων καί νά κριθεῖ ἀναλόγως, τεχνηέντως καί μέχρι τέλους ἀρνήθηκε τήν ἔνταξή της σέ κανονικό πλαίσιο, πρός ἀποφυγή συγκρίσεων,μέ τό φαιδρό ἐπιχείρημα, ὑποστηριχθέν ὑπό τοῦ κ. Βαρθολομαίου καί τοῦ κ. Ἀναστασίου (Τιράνων) χωρίς καμμία κανονική καί πατερική κατοχύρωση, ὅτι εναι κάτι ντελς νέο καί πρωτόγνωρο,τό ποο ρχεται νά ξυπηρετήσει τήν εσοδο τς ρθοδοξίας στή νέα ποχή!
Οσιαστικς πρόκειται γιά τέχνασμα καί φεύρημα προκειμένου καί ἐν ὀνόματι τοῦ δῆθεν ἀνοίγματος πρός τόν σύγχρονο κόσμο καί τίς ἀνάγκες τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, νά πιλεγε συνοδικς καί πανορθοδόξως νέα δός το Οκουμενισμο, δηλαδή τς ψευδεπιγράφου νότητος κτός ληθείας.
Ὡς πρός τήν συγκρότηση καί τήν λειτουργία της, ἐπίσης, συνιστᾶ Καινοτομία καί ἀνατροπή τῆς Παραδόσεως, ἐφ' ὅσον δέν ἔλαβον μέρος, ὑπό τήν ἔννοια ὅτι δέν ἐπιτρεπόταν νά λάβουν μέρος, ὅλοι οἱ ἀνά τόν κόσμο ἐπίσκοποι, ἐλευθέρως καί μέ δικαίωμα-δυνατότητα ψήφου ἕκαστος, ὡς ὑπεύθυνος ποιμήν καί ἐπίσκοπος τῆς καθόλου ἐκκλησίας. Ἀντ' αὐτοῦ συμμετεῖχε προκαθορισμένος ἀριθμός ἐπισκόπων κατά ὁμάδες, ἀνά ἐκκλησία καί μέ ἐπικεφαλῆς τόν ἑκασταχοῦ προκαθήμενο ὡς διαχειριστή τῆς μιᾶς ἀνά ἐκκλησία ψήφου!
ς πρός τή Θεματολογία της, πίσης πρξε Καινοτόμος φο δέν κολούθησε τήν παγία καί καθιερωμένη καί κκλησιολογικς πιβεβλημένη ρχή τς διαπιστώσεως πρωτίστως τς συμφωνίας τν συγκροτούντων ατήν μελν ν τ ατ ρθοδόξ Πίστει καί μολογία καί λων μο μετά τν γίων Πατέρων καί τν ρων καί ποφάσεων τν προγενεστέρων γίων ρθοδόξων Συνόδων, καθώς καί τς πρό παντός λλου θέματος ξετάσεως τν Θεμάτων Πίστεως καί τς καταδίκης τν χρηζόντων καταδίκης συγχρόνων αρέσεων μέ πρτον τόν ντίχριστο καί κκλησιομάχο Οκουμενισμό! Ἀντιθέτως ἀπεδέχθη σιωπηλῶς τή συμμετοχή καί δεδηλωμένων οἰκουμενιστῶν, δηλαδή αἱρετιζόντων, μέ χαρακτηριστικό παράδειγμα τόν προεδρεύσαντα αὐτῆς κ. Βαρθολομαῖο!
λλά καί ς πρός τίς ποφάσεις της, Σύνοδος τς Κρήτης συνιστ μείζονα νατροπή τς Παραδόσεως καί προσβολή κατά τς παραδοθείσης Πίστεως,                                                                                                                                                                                                                                          ξαιτίας σειρς λης κακοδόξων θέσεων (μέ ἀποκορύφωμα τή θεωρητική νομιμοποίηση τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως καί τή σιωπηρή ἀμνήστευση ὅλων τῶν μέχρι σήμερον τερατουργιῶν της, καθώς καί τήν ἀποδοχή τοῦ ἔργου τοῦ παναιρετικοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν) λλά καί τς πρωτοφανος διαδικασίας τν προειλημμένων ξωσυνοδικς καί ν πολλος προκατασκευασμένων ποφάσεων καί ρα τςμπράκτου ναιρέσεως τς τάξεως τς ν Συνόδω καί ν γίω Πνεύματι λήψεως ατν.Ἐπιπροσθέτως σέ αὐτόν τόν τομέα τῶν Ἀποφάσεων ἀλλά καί τῶν συζητηθέντων ἐν Συνόδω θά πρέπει ἰδιαιτέρως νά ἐπισημάνωμε τή σημασία καί τή βαρύτητα τῶν δίκην Πρακτικῶν αὐτῆς θεωρουμένων καί ἐκλαμβανομένων ὁμιλιῶν-εἰσηγήσεων τοῦ Προέδρου αὐτῆς, διά τῶν ὁποίων, ὅμως, σαφῶς καί εὐθέως κηρύσσεται καί προάγεται ὁ παναιρετικός Οἰκουμενισμός!
Δυστυχῶς, οὔτε ἡ πληροφορία περί τῆς μή ὑπογραφῆς ὑπό μικρᾶς μειοψηφίας ἐπισκόπων τῶν ἀδέκτων Κειμένων τῆς Συνόδου μετριάζειτήν ἀποκαρδιωτική γιά τούς πιστούς διαπίστωση τῆς ἐκ φόβου, δειλίας, ἀνοχῆς, ὑποτιμήσεως τῆς σημασίας των ἤ συμφωνίας, ἀποδοχῆς πάντως ἀδιαμαρτυρήτως ὑπό πάντων, τῶν ὅσων προκλητικῶς ἀνέφερε καί ἐπαρουσίασε ὡς πλαίσιο καί προοπτική τῆς συγκεκριμένης διοργανώσεως καί ὅσων παρομοίων ἀκολουθήσουν, ὁ κ. Βαρθολομαῖος.
Τολμοῦμε νά διατυπώσουμε τήν ἄποψη ὅτι άν προσυνοδικς τό κέντρο βάρους καί τό πίμαχο σημεο ναφορς ατς τς ληστρικς Συνόδου ταν τό πολυσυζητημένο Κείμενο τν σχέσεων τς ρθοδόξου κκλησίας μέ τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον (ὄχι τυχαίως, βεβαίως, ἀφοῦ εἶναι κοινός τόπος γιά τούς σκεπτομένους καί στοιχειωδῶς ἀντιλαμβανομένους ποῦ βαδίζωμε, ὅτι δηλαδή ἑπομένη προτεραιότητα τοῦ Φαναρίου εἶναι ἡ προώθηση τῆς φανερώσεως τῆς ἑνότητος μέ τόν Παπισμό), μετά τήν λοκλήρωση τν ργασιν της σημεο ναφορς πρέπει νά εναι (καί) ναρκτήριος καί καταληκτήριος ποκαλυπτικές μιλίες-εσηγήσεις το πρωτοστάτου τς προαγωγς τς ρθοδόξου νατολς στόν Οκουμενισμό κ. Βαρθολομαίου.
Ὁ τύποις Οἰκουμενικός καί οὐσίᾳ Οἰκουμενιστής Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαῖος μετά τοῦ ἐπιτελείου του εἶναι οἱ φορεῖς τῆς παναιρέσεως «ἐντός τῶν τειχῶν». Αὐτοί ὡς συνεχιστές, καί καθ' ὁμολογία των, τῆς προδοτικῆς γραμμῆς τοῦ Μασόνου καί πανθρησκειαστοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου, τό ὅραμα τοῦ ὁποίου ὑλοποιοῦν, προάγουν τήν Ὀρθοδοξία στή λεωφόρο τῆς ἀποστασίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Μέ τόλμη καί κατά πρόσωπο πάντων τῶν συμμετεχόντων κ. Βαρθολομαος διεκήρυξε εθαρσς (κατά τή λήξη τν ργασιν) τι βαδίζει τήν δό πού χάραξε γκύκλιος το 1920, το Καταστατικο Χάρτου το Οκουμενισμο, καί ργάζεται μέ λες του τίς δυνάμεις γιά τήν οκουμενιστική παγχριστιανική νότητα! Γι' ατό δέν δίστασε νώπιον πάντων καί ν μέση "γία καί ρθοδόξω Συνόδω" νά νομάσει τίς κοινότητες τν αρετικν "δελφές κκλησίες" καί τούς παρισταμένους (πρωτοφανς!) στήν ναρξη καί λήξη τν ργασιν τς Συνόδου  κπροσώπους των, ς "ργάτας το μπελνος το Κυρίου". Ἐπανειλημένως, πέραν τῶν ὅσων βλασφήμως εἶναι καί καταγεγραμμένα στά τελικῶς ἐπικυρωθέντα Κείμενα, κ. Βαρθολομαος πέμεινε στή διαστρέβλωση τν εαγγελικν καί Κυριακν λόγων περί νότητος ν Χριστ καί ν τ ληθεί, ἐπισύρων τίς σχετικές περί τῆς περιστροφῆς καί διαστροφῆς τῶν Θείων λόγων ἀρές καί τά ἀναθέματα τῶν Ἁγίων Συνόδων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ!
Κατόπιν λων τν νωτέρω ο ρθόδοξοι φείλουν, πόμενοι ατοί, φο δέν τό πραξαν ο συμμετασχόντες κπρόσωποί των πίσκοποι, τος γίοις ποστόλοις καί γίοις Πατράσι, νά καταδικάσουν καί ποκηρύξουν τή Ληστρική Σύνοδο τς Κρήτης, πρίν καθιερωθε καί παναληφθε, κατά τά διακηρυχθέντα! Πρέπει δέ,νά πορριφθε ς γεγονός καί συνολικς, γιά νά μή πάρχει περιθώριο συγχύσεως καί παραπλανήσεως τν νυποψιάστων καί πλουστέρων πιστν κ τς συζητήσεως καί ντιπαραθέσεως περί τν πί μέρους. Αὐτό θά ἐξυπηρετοῦσε τούς σκοπούς τῶν φιλαιρετικῶν καί τῶν οἰκουμενιστῶν.
Περί δέ τῆς τελικῆς στάσεως ὅσων (ἐκκλησιῶν) ἀπουσίασαν ἀπό τήν Σύνοδο, ἔναντι αὐτῆς καί τῶν Ἀποφάσεών της, μόλις πού χρειάζεται νά διατυπωθεῖ ὅτι θά πρέπει, κατά τά προαναφερθέντα, συνολικῶς νά τά ἀπορρίψουν καί νά μή παρασυρθοῦν σέ ὁτιδήποτε ἄλλο, τό ὁποῖο θά τούς ἐξέθετε ἀκυρώνοντας τήν ἀρχική ὀρθή στάση καί ἐπιλογή των, ἀκόμη καί ἄν καί ἕτεροι παράγοντες εἶχαν συμβάλλει σέ ἐκεῖνα.
Εἰδάλλως, τό νέο πνεῦμα αὐτῆς τῆς Συνόδου, δηλαδή ἡ πλάνη καί ἡ διαβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, σάν ἄλλο δηλητήριο, θά περάσει στό αἷμα τοῦ σώματος τῶν πιστῶν καί ὅπως δήλωσε ἀκόμη καί τήν τελευταία στιγμή ὁ κ. Βαρθολομαῖος, κατά τήν ὁμιλία του στό Συλλείτουργο τῶν ἐννέα προκαθημένων στά Χανιά τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων, θά μυηθοῦν σ' αὐτά ὅλοι καί θά "κατηχηθοῦν" σχετικῶς, ἀκόμη καί τά μικρά παιδιά!
Ἡ εὐθύνη ἔναντι τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν ὁποία μᾶς παρέδωσαν οἱ Πατέρες μας, εἶναι στά χέρια μας καί θά δώσουμε φρικτό λόγο γι' αὐτό!
ντα τονυν τ παραδεδομνα μν δι τε νμου, κα προφητν, κα ποστλων κα Εαγγελιστν δεχμεθα κα γινσκομεν, κα σβομεν, οδν περαιτρω τοτων πιζητοντες...Τατα μες στρξωμεν, κα ν ατος μενωμεν, μ μεταροντες ρια αἰώνια, μηδ περβντες τν θεαν Παρδοσιν".

"Δι, δελφο, στμεν ν τ πτρα τς πστεως, κα τ παραδσει τς κκλησας μ μεταροντες ρια θεντο ο γιοι Πατρες μν, μ διδντες τπον τος βουλομνοις  καινοτομεν κα καταλειν τν οκοδομν τς γας το Θεο καθολικς κα ποστολικς κκλησας. Ε γρ δοθ δεια παντ βουλομνω κατ μικρν λον τ σμα τς κκλησας καταλυθσεται" ( γίου΄ωάννου Δαμασκηνο, κδ.ρθ. Πστεως P.G.94, c722A, PG 94 c1356 CD).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)