Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου, Μνήμη Μητροπολίτου Φιλίππων Προκοπίου

Μνήμη Μητροπολίτου Φιλίππων Προκοπίου

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

          Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κυρός Προκόπιος αφήνει ανεξίτηλη τη σφραγίδα της προσφοράς του στην Ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Αξιότεροι και εμπειρότεροι του υπογράφοντος θα γράψουν και θα περιγράψουν το σημαντικότατο ποιμαντικό, πνευματικό, εκκλησιαστικό, πολιτιστικό, κοινωνικό και ιεραποστολικό έργο του απελθόντος στας αιωνίους Μονάς Μητροπολίτου. Για εκείνο που μπορώ να μαρτυρήσω, από προσωπική εμπειρία, είναι ότι αφήνει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην Ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος στο θέμα της υπεράσπισης της εκκλησιαστικής περιουσίας.

          Σε χαλεπούς καιρούς για την Εκκλησία και κατόπιν αναθέσεως από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο ο αείμνηστος Μητροπολίτης, ανέλαβε, μαζί με δύο ακόμη Μητροπολίτες,  το δύσκολο έργο να  Την ενημερώσει για τη διαχείριση των οικονομικών της Εκκλησίας. Ο αείμνηστος είχε τη γνώση, την ευφυΐα, την  ικανότητα, την αφοσίωση στο έργο, που του ανατέθηκε, το πνεύμα επιμέλειας και το εκκλησιαστικό ήθος για την αντικειμενική παρουσίαση των πραγμάτων και συνετέλεσε αποφασιστικά στο να κατατεθεί στη Σύνοδο η σχετική ιστορική Έκθεση – ντοκουμέντο.

Τα προσωπικά του τάλαντα, με τα οποία τον είχε προικίσει ο Θεός, η σε μεγάλο βαθμό συναίσθηση της επισκοπικής του ευθύνης  και το υπέρ της Εκκλησίας ανιδιοτελές φρόνημα του,  συνετέλεσαν στο να αντιμετωπίσει με θάρρος, γενναιότητα και αποτελεσματικότητα   όλες τις δυσχέρειες που προέκυψαν κατά την αναζήτηση της αλήθειας για τη διαχείριση των οικονομικών της Εκκλησίας. Η έρευνα του και τα συμπεράσματα της προκάλεσαν την οργή των θιγομένων. Όμως εκείνος δεν υποχώρησε ποτέ μπρος στις ανοίκειες προσωπικές επιθέσεις και στους απαράδεκτους υβριστικούς χαρακτηρισμούς, που δέχθηκε από συνεργαζόμενους εκκλησιαστικούς και εξωεκκλησιαστικούς κύκλους.

Στις προκλήσεις τους και στην παραπληροφόρησή τους  απαντούσε με σαφήνεια, ηρεμία, εν Χριστώ αγάπη και με τη βεβαιότητα  των ατράνταχτων στοιχείων, που διέθετε, όσο και αν επιχειρήθηκε αυτά να φανούν ως φαντασιοκοπήματα... Δεν υπέστειλε ακόμη τη σημαία μπρος στις δικαστικές μηνύσεις, που υποβλήθηκαν σε βάρος του και κράτησαν χρόνια. Όλες, με εισαγγελικές διατάξεις, χαρακτηρίστηκαν αβάσιμες και καμία δεν έφτασε ποτέ στο ακροατήριο. Κατά δική του μαρτυρία προς τον υπογράφοντα καθόλου δεν λύγισε ακόμη και όταν εξεταζόταν ως μάρτυρας, προασπιζόμενος τα δίκαια της Εκκλησίας και βίωσε μιαν προκατάληψη σε βάρος του και έναν ειρωνικό τρόπο αντιμετώπισής του από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου και τους άλλους παράγοντες της Έδρας.

Αγωνίστηκε, ταλαιπωρήθηκε, πικράθηκε, αλλά έμεινε όρθιος και πέτυχε και θα μείνει στην Ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος ότι συνετέλεσε στο να διασωθεί η περιουσία Της. Ντοκουμέντα της κατάστασης που βίωσε κατά το διάστημα της ενασχόλησής του με τη διαχείριση των οικονομικών της Εκκλησίας και πέραν της Έκθεσης και των εγγράφων που έχει καταθέσει στην Ιερά Σύνοδο, αποτελούν οι επιστολές που αντήλλαξε με τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, από τότε που ήταν Μητροπολίτης  Θηβών και Λεβαδείας. Για την Ιστορία αυτές πρέπει να διασωθούν και κάποτε να δημοσιοποιηθούν, όπως και όλα τα στοιχεία – ντοκουμέντα, που  είχε στη διάθεσή του και είναι αδημοσίευτα. Για να λάμψει το δίκαιο και η αλήθεια.

Αιωνία η μνήμη του Αγωνιστή Ιεράρχη.