Αξιολογώντας την επί χάρτου αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και το ωράριό τους
Κύριε διευθυντά
Διάβασα στην «Καθημερινή» της 1/12/2017 και 3/12/2017 το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου σας Απόστολου Λακασά υπό τον τίτλο «Αύξηση ωραρίου και αξιολόγηση ζητεί η τρόικα στην εκπαίδευση».
1. Σχετικά με το ωράριο: Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση κατά την πρόσληψη εκπαιδευτικών, μέσω ΑΣΕΠ ή επί συμβάσει, δημιουργεί μια άτυπη σύμβαση μεταξύ αυτής και των υποψηφίων εκπαιδευτικών, περί τηρήσεως ακριβώς της κλίμακας του εβδομαδιαίου ωραρίου προγράμματος εργασίας. Η μη τήρηση αυτής της άτυπης συμφωνίας εργασίας, κατά την άποψη έγκριτων νομικών, προσβάλλεται στο ΣτΕ, ανεξάρτητα εάν αυτό είναι απαίτηση της τρόικας. Ως εκ τούτου, κάθε υπουργική απόφαση ή Π.Δ. ή νομοθετική ρύθμιση θα είναι άκυρη. Ο εργοδότης, είτε είναι το κράτος είτε ΝΠΔΔ είτε ελεύθερος επαγγελματίας, δεν δύναται να αυξάνει το ωράριο εργασίας με το ίδιο μίσθωμα στον εργαζόμενο.
2. Σχετικά με την αξιολόγηση εκπαιδευτικών: Το θέμα αυτό είναι αρκετά σοβαρό, δύσκολο και πολύπλοκο.
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, εάν γίνει, θα πρέπει να γίνει από αξιόλογους εκπαιδευτικούς, ανώτατης βαθμίδος, όπως του συμβούλου, με αντίστοιχη γνώση επιστημονική - διδακτική - παιδαγωγική. Οι τρεις βασικοί τομείς αξιολογήσεων, όπως αναφέρεται στο υπουργείο Παιδείας, είναι ο επιστημονικός τομέας, η παιδαγωγική κατάρτιση και η υπηρεσιακή συνέπεια με πολλούς υποτομείς των ανωτέρω τομέων. Αυτή η αξιολόγηση θα πρέπει να γίνεται ανά διετία. Αντιλαμβάνεται κανείς, αναφερόμενος στο πλήθος των αξιολογητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με τους 165.000 εκπαιδευτικούς, πόσες εκατοντάδες αξιολογητών θα πρέπει να υπάρχουν; Τουλάχιστον 600 έως 700 για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση! Το μέγιστο ερώτημα που τίθεται είναι με τι κριτήρια θα επιλεγούν οι αξιολογητές. Ποια επιτροπή θα επιλέξει το υπουργείο Παιδείας;
Το τι έχει να επακολουθήσει είναι ασύλληπτο! Η επιλογή των αξιολογητών είναι το δυσκολότερο θέμα στην εκπαίδευση γενικώς! Εάν ένας εκπαιδευτικός δεν είναι συνεπής στα καθήκοντά του ή είναι «προβληματικός» αυτό υπάγεται στη νομοθεσία των δημοσίων υπαλλήλων και είναι θέμα του διευθυντή του σχολείου και της διευθύνσεως όπου υπάγεται το σχολείο.
Το σημαντικότερο είναι ότι η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού δεν του προσφέρει ούτε θετικά ούτε αρνητικά αποτελέσματα. Αυτό το γνωρίζουν όλοι οι εκπαιδευτικοί.
Θα συσχετισθεί η αξιολόγηση με τα μόρια που έχει κάθε εκπαιδευτικός, λόγω ετών υπηρεσίας και κατά ποίον τρόπο;
3. Η αναλογία μαθητών ανά τάξη: Σε καμιά περίπτωση δεν δύναται να γίνει η αύξηση των μαθητών ανά τάξη, διότι αυτό θα έχει δυσμενή αποτελέσματα και εις βάρος των μαθητών και των καθηγητών.
Το μάθημα δεν είναι «διάλεξη» αλλά παιδαγωγική προσφορά γνώσεων από τον διδάσκοντα σε ολόκληρο σχεδόν το σύνολο των διδασκομένων, με διάφορους παιδαγωγικούς και επιστημονικούς τρόπους του διδάσκοντος. Αλλο είναι το πανεπιστήμιο και άλλο η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ως προς τον τρόπο διδασκαλίας.
Τέλος, επισημαίνω η Ν.Δ. να μην παγιδευτεί στις προτάσεις της τρόικας και να αντιδράσει σθεναρώς. Εδώ κρύβονται και άλλα μυστικά τα οποία δεν θα αναφέρω. Το δε υπουργείο Παιδείας προ των ευθυνών του!
Ιωαννης Θ. Χαϊνης, Ομ. καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου