23/7/19

Φώτης Μιχαήλ, Σεμνόν τό τῆς ἱερωσύνης ἀξίωμα

Σεμνόν τό τς ερωσύνης ξίωμα
(γιος ωάννης Χρυσόστομος)
Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός
Στήν κκλησία μας ποτέ δέν μετροσαν τά κοσμικς τάξεως προσόντα τν ποψηφίων ερέων.
Ο περισσότεροι γιοι ερες τν μερν μας ταν παπάδες λιγογράμματοι τέλος πάντων χωρίς τίτλους καδημαϊκν σπουδν.
Συνεπς, γιά τίς σημερινές νάγκες τς κκλησίας μας, ς μή μιλμε γιά παπάδες ‘’προσοντούχους’’ καί ‘’μή προσοντούχους’’. Γιά παπάδες πτυχιούχους νωτάτων σχολν καί γιά παπάδες το δημοτικο. Καλύτερα νά μιλμε πλά καί μόνον γιά ερες ξίους τς ερωσύνης. Μέ λιγοστά γράμματα νδεχομένως, λλά ξίους. Νά πληρον, δηλαδή, λες τίς εροκανονικές προϋποθέσεις ερωσύνης καί νά γωνίζονται φιλότιμα στον στβο τς πνευματικς ζως μιμούμενοι γίους προκατόχους τους. πως λεγε καί μακαριστός π. ωάννης Ρωμανίδης, νά εναι ο διοι θεραπευμένοι, στε νά μπορον νά θεραπεύσουν καί τούς λλους.
Στό ρώτημα, κατά πόσον ντελς προϋπόθετα μπορε ποιοσδήποτε νά γίνει ερεύς, γία μας κκλησία παντ μονολεκτικά καί πόλυτα: χι. προϋπόθετα δέν μπορε κανένας νά γίνει παπάς.
Συνοδικς ο γιοι Πατέρες καί  θεοπνεύστως ρμηνεύοντας τό θέλημα το Θεο, ξεκαθάρισαν λεπτομερς τίς προϋποθέσεις ερωσύνης καί ρισαν μέ σαφήνεια καί κρίβεια τά λεγόμενα ‘’κωλύματα ερωσύνης’’. Δηλαδή, ποιά μαρτήματα, κόμα καί μετά πό ελικρινή μετάνοια, στέκονται ξεπέραστα μπόδια στό νά γίνει κάποιος παπάς (πορνεία, μοιχεία, τοκογλυφία, μαγεία, φόνος, δεύτερος γάμος κ.α.).
Τά κωλύματα ατά περιγράφονται σέ ερούς Κανόνες, τοτέστιν ποφάσεις Οκουμενικν Συνόδων, ο ποοι εροί Κανόνες δέν πιδέχονται καμμία πολύτως οκονομία παραχώρηση. Μέ λλα λόγια, άν κάποιος ποψήφιος πρός ερωσύνη παρουσιάζει στω καί να κώλυμα, δύναται μέν ν μετανοί νά γίνει τό πολύ-πολύ μοναχός, λλά ερεύς δέν μπορε νά γίνει.
πό τό πρτο κι λας βιβλίο τς γίας Γραφς ποκαλύπτεται πό τόν διο τόν Θεό, πό ποιούς καί πό ποιές προϋποθέσεις κάνει τίς θυσίες δεκτές.
Θυσία προσέφεραν καί Κάϊν καί βελ. Θεός, μως, τήν θυσία το Κάϊν δέν τήν κανε δεκτή. Δέχθηκε μονάχα τήν θυσία το βελ, δείχνοντάς μας τσι τό θέλημά του:  ποιαδήποτε προσφορά, ποιαδήποτε φιέρωση στον Θεό (πως ερέας), φείλει νά εναι κλεκτή καί χι πλά νεκτή.
Γι’ ατό καί κκλησία μας θέλει τό σκεος τς προσφορς (τόν ερέα), καί στήν ψυχή καί στό σμα κέραιο καί ρραγές.
Προφήτευε γιοςΚοσμς Ατωλός: ρχονται καιροί, πού θά ψάχνετε γιά νά βρτε παπ. Τό λεγε, χι βέβαια γιατί θά λείπουν ο ρασοφόροι, λλά, γιατί θά εναι λιγοστοί ο ξιοι.
ς εναι λοιπόν ο ερες μας λιγάριθμοι, δέν πειράζει. Νά εναι, μως, κατά πς ρισαν θεοπνεύστως ο γιοι Πατέρες τς κκλησίας μας: ξιοι.
ς εναι λιγογράμματοι, ς εναι πλοϊκοί. Τί ταν λλωστε ο μαθητές το Κυρίου;  

κκλησία μας, πού εναι θεραπευτήριο μέγα καί μοναδικό, τούς θέλει ατρούς. Τούς θέλει θεούμενους, γιά νά μπορον καί κενοι μέ τήν σειρά τους νά δηγον στήν θέωση τά δέλφια τους, τό ποίμνιό τους.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Καλά τα γράφει ο κ. Φώτης Μιχαήλ.

Κ.

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)