Γράφει "ο περαστικός"
Η ενότητα 11 του βιβλίου Θρησκευτικών της Β΄ Γυμνασίου αναφέρεται στην εκλογή των Δώδεκα Μαθητών από το Χριστό. Στα Ερμηνευτικά σχόλια (στο 2ο σχόλιο) αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Δεν είναι σωστό αυτό που λέγεται ότι οι μαθητές του Χριστού ήταν αγράμματοι ψαράδες. Π.χ. ο Πέτρος, ο Ιωάννης και ο Ματθαίος είχαν εξαιρετικές πνευματικές ικανότητες. Αυτό φαίνεται από τα βιβλία της Κ.Διαθήκης που έγραψαν».
Οι συγγραφείς του βιβλίου παρουσιάζουν στους μαθητές τους Αποστόλους του Χριστού όχι σαν απλούς και αμόρφωτους ψαράδες, αλλά ως μορφωμένους ταλαντούχους συγγραφείς. Απόδειξη του ισχυρισμού τους είναι τα βιβλία της Κ.Διαθήκης που γράφτηκαν από τους Αποστόλους. Φαίνεται πως παραθεωρείται σκοπίμως η θεοπνευστία των Γραφών, τα κείμενα της Καινής Διαθήκης προβάλλονται ως απλά ανθρώπινα έργα και δεν παρουσιάζεται πουθενά ο φωτισμός του Αγίου Πνεύματος στους Μαθητές που συγγράφουν όσα άκουσαν και είδαν κοντά στον Ιησού. Ο μαθητής έτσι αγνοεί τη σημαντικότερη ίσως παράμετρο της συγγραφικής δράσης των Αποστόλων που είναι η έλευση του Αγίου Πνεύματος πάνω τους κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.
Οι μαθητές ήταν απλοί αγράμματοι ψαράδες, όσο κι αν θέλουν οι συγγραφείς του σχολικού βιβλίου να αποδώσουν τη συγγραφική τους δεινότητα σε ανθρώπινη μόρφωση. Οι μαθητές έγιναν φωτισμένοι συγγραφείς αποκτώντας ιδιαίτερο χάρισμα με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.
Αλήθεια οι συγγραφείς του βιβλίου δεν άκουσαν ποτέ το «Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους του αλιείς αναδείξας καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το Άγιον»; Είναι φανερό από το τροπάριο ότι οι Μαθητές έγιναν πάνσοφοι ενώ πριν ήταν απλοί αλιείς με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.
Ας αναφερθούμε όμως στα παραδείγματα του Απ. Πέτρου και του Απ. Ιωάννη που αναφέρονται στο βιβλίο. Ο Απ. Πέτρος μετά την Πεντηκοστή μίλησε στο συγκεντρωμένο πλήθος και πίστεψαν 3000 άνθρωποι! Τι τους οδήγησε στην Πίστη; Η ρητορική δεινότητα του Πέτρου ή η χάρη του Αγίου Πνεύματος που είχε πληρώσει το μαθητή του Χριστού;
Στις 26 Σεπτεμβρίου (μνήμη της Μετάστασης του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου) ένα ωραίο τροπάριο του Εσπερινού λέει: «Όντως, σύ εφάνης αληθώς, επιστήθιος μέγας, τώ Διδασκάλω Χριστώ, στήθει γάρ ανέπεσας, όθεν εξήντλησας, της σοφίας τα δόγματα» Βλέπετε την πηγή των χαρισμάτων και της θεολογικής δεινότητας του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου; Είναι το στήθος του Κυρίου και όχι οι κοσμικές σπουδές και η ανθρώπινη σοφία.
Επομένως, η Χάρη του Αγίου Πνεύματος κατέστησε τους Μαθητές συγγραφείς και όχι κάποια κοσμική μόρφωση. Ας μην ισοπεδώνουν τα πάντα οι συγγραφείς των σχολικών βιβλίων. Εκείνοι γράφουν με το μυαλό μόνο και τη λογική, αλλά οι Απόστολοι έγραψαν με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.
Οι συγγραφείς του βιβλίου παρουσιάζουν στους μαθητές τους Αποστόλους του Χριστού όχι σαν απλούς και αμόρφωτους ψαράδες, αλλά ως μορφωμένους ταλαντούχους συγγραφείς. Απόδειξη του ισχυρισμού τους είναι τα βιβλία της Κ.Διαθήκης που γράφτηκαν από τους Αποστόλους. Φαίνεται πως παραθεωρείται σκοπίμως η θεοπνευστία των Γραφών, τα κείμενα της Καινής Διαθήκης προβάλλονται ως απλά ανθρώπινα έργα και δεν παρουσιάζεται πουθενά ο φωτισμός του Αγίου Πνεύματος στους Μαθητές που συγγράφουν όσα άκουσαν και είδαν κοντά στον Ιησού. Ο μαθητής έτσι αγνοεί τη σημαντικότερη ίσως παράμετρο της συγγραφικής δράσης των Αποστόλων που είναι η έλευση του Αγίου Πνεύματος πάνω τους κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.Οι μαθητές ήταν απλοί αγράμματοι ψαράδες, όσο κι αν θέλουν οι συγγραφείς του σχολικού βιβλίου να αποδώσουν τη συγγραφική τους δεινότητα σε ανθρώπινη μόρφωση. Οι μαθητές έγιναν φωτισμένοι συγγραφείς αποκτώντας ιδιαίτερο χάρισμα με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.
Αλήθεια οι συγγραφείς του βιβλίου δεν άκουσαν ποτέ το «Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους του αλιείς αναδείξας καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το Άγιον»; Είναι φανερό από το τροπάριο ότι οι Μαθητές έγιναν πάνσοφοι ενώ πριν ήταν απλοί αλιείς με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.
Ας αναφερθούμε όμως στα παραδείγματα του Απ. Πέτρου και του Απ. Ιωάννη που αναφέρονται στο βιβλίο. Ο Απ. Πέτρος μετά την Πεντηκοστή μίλησε στο συγκεντρωμένο πλήθος και πίστεψαν 3000 άνθρωποι! Τι τους οδήγησε στην Πίστη; Η ρητορική δεινότητα του Πέτρου ή η χάρη του Αγίου Πνεύματος που είχε πληρώσει το μαθητή του Χριστού;
Στις 26 Σεπτεμβρίου (μνήμη της Μετάστασης του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου) ένα ωραίο τροπάριο του Εσπερινού λέει: «Όντως, σύ εφάνης αληθώς, επιστήθιος μέγας, τώ Διδασκάλω Χριστώ, στήθει γάρ ανέπεσας, όθεν εξήντλησας, της σοφίας τα δόγματα» Βλέπετε την πηγή των χαρισμάτων και της θεολογικής δεινότητας του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου; Είναι το στήθος του Κυρίου και όχι οι κοσμικές σπουδές και η ανθρώπινη σοφία.
Επομένως, η Χάρη του Αγίου Πνεύματος κατέστησε τους Μαθητές συγγραφείς και όχι κάποια κοσμική μόρφωση. Ας μην ισοπεδώνουν τα πάντα οι συγγραφείς των σχολικών βιβλίων. Εκείνοι γράφουν με το μυαλό μόνο και τη λογική, αλλά οι Απόστολοι έγραψαν με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου