Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009 στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας (Μελισσιάτικα) από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος & Αλμυρού, στο πλαίσιο του Προγράμματος Σπουδών Ακαδημαϊκού Έτους 2008-2009, ημερίδα με θέμα: «Προς μια Οικουμενική Διακήρυξη για την Ειρήνη και την Καταλλαγή. Μια Ορθόδοξη Συμβολή». 
Οι εισηγήσεις των συνέδρων της ημερίδας αποκαλύπτουν τη συνέχιση του οικουμενιστικού έργου της στο οποίο και άλλοτε έχουμε αναφερθεί.
Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να απαντήσει σε όλες τις επιμέρους αποκλίσεις των συνέδρων από την ορθή πατερική διδασκαλία. Σε λίγες μόνο από αυτές με σύντομο τρόπο θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε, για να φανεί για μια ακόμη φορά ότι στο Βόλο και στην Ακαδημία συντελείται μεθοδική αλλοίωση της Ορθόδοξης Πίστης, γεγονός για το οποίο καλείται να λάβει αποφάσεις η Εκκλησία με τρόπο σοβαρό και υπεύθυνο.
1. Διερωτάται ο κ. Νικόλαος Ασπρούλης στην Περίληψη της Εισήγησής του «Θεμελιακές προϋποθέσεις για μια (ορθόδοξη) θεολογία της καταλλαγής»: «Πως μπορούν, τα «παραδοσιακά» δόγματα της χριστιανικής πίστης (π.χ. Χριστολογικό δόγμα, η περί αγίας Τριάδος θεολογία, κλπ.), που αποτελούν κοινή κληρονομιά του χριστιανικού κόσμου, να προσφέρουν το αναγκαίο πλαίσιο, στον οικουμενικό διάλογο, για την καλλιέργια και προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης;»
.
Απαντούμε: Η περί Αγίας Τριάδος θεολογία αποτελεί «κοινή κληρονομιά του χριστιανικού κόσμου»; Πότε αλήθεια οι Λατίνοι αποκήρυξαν το filioque που αποτελεί σαφέστατη αλλοίωση της Θεολογίας για την Αγία Τριάδα; Όποιος μελετήσει του λόγους του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά «Περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος» μπορεί πολύ εύκολα να διακρίνει την αλλοίωση στην Αγία Τριάδα που επιφέρει η προσθήκη του filioque από τους Λατίνους (Λατίνους ονομάζει ο άγιος Γρηγόριος τους Παπικούς και όχι αδελφή Εκκλησία). Είναι περιττό να αναφέρουμε λόγους για τους οποίους η προτεσταντική «θεολογία» περί της Αγίας Τριάδος πόρρω απέχει από την ορθή (ορθόδοξη) Πίστη. Δεν υπάρχει λοιπόν κοινή κληρονομιά και «παραδοσιακά» κοινά δόγματα.
.
2. Γράφει η κ. Αγγελική Ζιάκα στην περίληψη της Εισήγησής της «Προς μια Οικουμενική Διακήρυξη για την Ειρήνη και την Καταλλαγή. Μια Ορθόδοξη Συμβολή»: «Κύρια άλλωστε επιθυμία για τη διεξαγωγή του διαθρησκειακού διαλόγου είναι η αναζήτηση και κατανόηση του «άλλου» και η πεποίθηση ότι, μέσα από την διαφορετικότητά τους, οι άνθρωποι, οι θεολογίες και οι πανανθρώπινες αξίες συναντιούνται»
.
Απαντούμε: Είναι τελείως αντίθετη με την πατερική θεολογία η θέση ότι «οι θεολογίες συναντιούνται μέσα από τη διαφορετικότητά τους». Η διαφορετικότητα στη θεολογία οδηγεί σε αίρεση και σχίσμα. Πως είναι δυνατόν αλλιώς να θεολογούμε, δηλαδή να έχουμε διαφορετική αντίληψη και πίστη για το Θεό και μέσα από τη διαφορετικότητα αυτή να οδηγηθούμε σε συνάντηση; Αιτία του Σχίσματος με τους Λατίνους αλλά και με όλους τους αιρετικούς ήταν η απόκλισή τους από την ορθή (ορθόδοξη) Θεολογία. Ας μην γράφουμε ό,τι μας συμφέρει για να καλύψουμε την αντίθετη με τους Ιερούς Κανόνες συναναστροφή μας (και συμπροσευχή) με αιρετικούς.
.
3.Γράφει η κ. Ειρήνη Κασσελούρη Χατζηβασιλειάδη στην περίληψη της Εισήγησής της «Γιατί η ειρήνη αποτελεί προτεραιότητα για τις Εκκλησίες και τις κοινωνίες σήμερα;»: «Κατά τη διάρκεια κυρίως των τελευταίων δεκαετιών του 20ου αιώνα, με την ανάδυση των διαφόρων θεολογικών ρευμάτων, κάποια από τα οποία δεν άφησαν ανεπηρέαστη και την Ορθόδοξη θεολογία, όπως η θεολογία της απελευθέρωσης, της φεμινιστικής θεολογίας και το άνοιγμα των ομολογιακών θεολογιών στους ορίζοντες της οικουμενικής θεολογίας και της θεολογίας των θρησκειών μπαίνουμε, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Rosino Gibellini, σε μια «οικουμενική και πλανητική περιοχή». Περνάμε δηλαδή σε μια εποχή που η χριστιανική θεολογία, βασισμένη στους θεολογικούς άξονες της ενσάρκωσης και της λύτρωσης, συναισθάνεται ολοένα και πιο επιτακτικά την ανάγκη της να υπηρετήσει τον άνθρωπο».
.
Απαντούμε: Πάντοτε η Ορθόδοξη Θεολογία υπηρετούσε τον άνθρωπο. Τώρα ανακαλύψατε εσείς αυτή την αποστολή της Θεολογίας. Γι’ αυτό άλλωστε η Θεολογία πήγαζε από την εκκλησιαστική και πνευματική ζωή αγίων ανθρώπων και δεν υπήρξε διανοητικό κατασκεύασμα θεολόγων του δωματίου. Δεν μπορούμε όμως να καταλάβουμε τι υποκρύπτεται πίσω από τη φράση «το άνοιγμα των ομολογιακών θεολογιών στους ορίζοντες της οικουμενικής θεολογίας». Μήπως επιδιώκεται σταδιακά και από κάποιους «Ορθόδοξους» θεολόγους η εγκατάλειψη της πατερικής Ορθόδοξης Θεολογίας και η υιοθέτηση μια οικουμενιστικής χριστιανικής θεολογίας, κοινής για όλες τις χριστιανικές ομολογίες; Από την Ακαδημία αυτή άλλωστε έχει διατυπωθεί το αίτημα για μια μετα-πατερική θεολογία. Τέτοια θεολογία δεν υπάρχει. Ή αν υπάρχει είναι αιρετική και υπηρετεί τα σχέδια του Οικουμενισμού, όχι όμως και την αλήθεια.
.
Η μικρή αναφορά μας σε σημεία μόνο των εισηγήσεων των συνέδρων του Βόλου αποδεικνύει ότι στην Ακαδημία αυτή υπάρχουν πολλές αποκλίσεις από την Ορθόδοξη Θεολογία. Η Εκκλησία οφείλει να λάβει θέση απέναντι στο έργο της Ακαδημίας, το οποίο μάλιστα επιτελείται με τις ευλογίες του Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου. Και μόνο το γεγονός ότι οι εργασίες της Ακαδημίας είναι καρπός συνεργασίας με το ΠΣΕ (Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών) πρέπει να μας βάζει σε ανησυχία.
Οι εισηγήσεις των συνέδρων της ημερίδας αποκαλύπτουν τη συνέχιση του οικουμενιστικού έργου της στο οποίο και άλλοτε έχουμε αναφερθεί.
Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να απαντήσει σε όλες τις επιμέρους αποκλίσεις των συνέδρων από την ορθή πατερική διδασκαλία. Σε λίγες μόνο από αυτές με σύντομο τρόπο θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε, για να φανεί για μια ακόμη φορά ότι στο Βόλο και στην Ακαδημία συντελείται μεθοδική αλλοίωση της Ορθόδοξης Πίστης, γεγονός για το οποίο καλείται να λάβει αποφάσεις η Εκκλησία με τρόπο σοβαρό και υπεύθυνο.
1. Διερωτάται ο κ. Νικόλαος Ασπρούλης στην Περίληψη της Εισήγησής του «Θεμελιακές προϋποθέσεις για μια (ορθόδοξη) θεολογία της καταλλαγής»: «Πως μπορούν, τα «παραδοσιακά» δόγματα της χριστιανικής πίστης (π.χ. Χριστολογικό δόγμα, η περί αγίας Τριάδος θεολογία, κλπ.), που αποτελούν κοινή κληρονομιά του χριστιανικού κόσμου, να προσφέρουν το αναγκαίο πλαίσιο, στον οικουμενικό διάλογο, για την καλλιέργια και προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης;»
.
Απαντούμε: Η περί Αγίας Τριάδος θεολογία αποτελεί «κοινή κληρονομιά του χριστιανικού κόσμου»; Πότε αλήθεια οι Λατίνοι αποκήρυξαν το filioque που αποτελεί σαφέστατη αλλοίωση της Θεολογίας για την Αγία Τριάδα; Όποιος μελετήσει του λόγους του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά «Περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος» μπορεί πολύ εύκολα να διακρίνει την αλλοίωση στην Αγία Τριάδα που επιφέρει η προσθήκη του filioque από τους Λατίνους (Λατίνους ονομάζει ο άγιος Γρηγόριος τους Παπικούς και όχι αδελφή Εκκλησία). Είναι περιττό να αναφέρουμε λόγους για τους οποίους η προτεσταντική «θεολογία» περί της Αγίας Τριάδος πόρρω απέχει από την ορθή (ορθόδοξη) Πίστη. Δεν υπάρχει λοιπόν κοινή κληρονομιά και «παραδοσιακά» κοινά δόγματα.
.
2. Γράφει η κ. Αγγελική Ζιάκα στην περίληψη της Εισήγησής της «Προς μια Οικουμενική Διακήρυξη για την Ειρήνη και την Καταλλαγή. Μια Ορθόδοξη Συμβολή»: «Κύρια άλλωστε επιθυμία για τη διεξαγωγή του διαθρησκειακού διαλόγου είναι η αναζήτηση και κατανόηση του «άλλου» και η πεποίθηση ότι, μέσα από την διαφορετικότητά τους, οι άνθρωποι, οι θεολογίες και οι πανανθρώπινες αξίες συναντιούνται»
.
Απαντούμε: Είναι τελείως αντίθετη με την πατερική θεολογία η θέση ότι «οι θεολογίες συναντιούνται μέσα από τη διαφορετικότητά τους». Η διαφορετικότητα στη θεολογία οδηγεί σε αίρεση και σχίσμα. Πως είναι δυνατόν αλλιώς να θεολογούμε, δηλαδή να έχουμε διαφορετική αντίληψη και πίστη για το Θεό και μέσα από τη διαφορετικότητα αυτή να οδηγηθούμε σε συνάντηση; Αιτία του Σχίσματος με τους Λατίνους αλλά και με όλους τους αιρετικούς ήταν η απόκλισή τους από την ορθή (ορθόδοξη) Θεολογία. Ας μην γράφουμε ό,τι μας συμφέρει για να καλύψουμε την αντίθετη με τους Ιερούς Κανόνες συναναστροφή μας (και συμπροσευχή) με αιρετικούς.
.
3.Γράφει η κ. Ειρήνη Κασσελούρη Χατζηβασιλειάδη στην περίληψη της Εισήγησής της «Γιατί η ειρήνη αποτελεί προτεραιότητα για τις Εκκλησίες και τις κοινωνίες σήμερα;»: «Κατά τη διάρκεια κυρίως των τελευταίων δεκαετιών του 20ου αιώνα, με την ανάδυση των διαφόρων θεολογικών ρευμάτων, κάποια από τα οποία δεν άφησαν ανεπηρέαστη και την Ορθόδοξη θεολογία, όπως η θεολογία της απελευθέρωσης, της φεμινιστικής θεολογίας και το άνοιγμα των ομολογιακών θεολογιών στους ορίζοντες της οικουμενικής θεολογίας και της θεολογίας των θρησκειών μπαίνουμε, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Rosino Gibellini, σε μια «οικουμενική και πλανητική περιοχή». Περνάμε δηλαδή σε μια εποχή που η χριστιανική θεολογία, βασισμένη στους θεολογικούς άξονες της ενσάρκωσης και της λύτρωσης, συναισθάνεται ολοένα και πιο επιτακτικά την ανάγκη της να υπηρετήσει τον άνθρωπο».
.
Απαντούμε: Πάντοτε η Ορθόδοξη Θεολογία υπηρετούσε τον άνθρωπο. Τώρα ανακαλύψατε εσείς αυτή την αποστολή της Θεολογίας. Γι’ αυτό άλλωστε η Θεολογία πήγαζε από την εκκλησιαστική και πνευματική ζωή αγίων ανθρώπων και δεν υπήρξε διανοητικό κατασκεύασμα θεολόγων του δωματίου. Δεν μπορούμε όμως να καταλάβουμε τι υποκρύπτεται πίσω από τη φράση «το άνοιγμα των ομολογιακών θεολογιών στους ορίζοντες της οικουμενικής θεολογίας». Μήπως επιδιώκεται σταδιακά και από κάποιους «Ορθόδοξους» θεολόγους η εγκατάλειψη της πατερικής Ορθόδοξης Θεολογίας και η υιοθέτηση μια οικουμενιστικής χριστιανικής θεολογίας, κοινής για όλες τις χριστιανικές ομολογίες; Από την Ακαδημία αυτή άλλωστε έχει διατυπωθεί το αίτημα για μια μετα-πατερική θεολογία. Τέτοια θεολογία δεν υπάρχει. Ή αν υπάρχει είναι αιρετική και υπηρετεί τα σχέδια του Οικουμενισμού, όχι όμως και την αλήθεια.
.
Η μικρή αναφορά μας σε σημεία μόνο των εισηγήσεων των συνέδρων του Βόλου αποδεικνύει ότι στην Ακαδημία αυτή υπάρχουν πολλές αποκλίσεις από την Ορθόδοξη Θεολογία. Η Εκκλησία οφείλει να λάβει θέση απέναντι στο έργο της Ακαδημίας, το οποίο μάλιστα επιτελείται με τις ευλογίες του Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου. Και μόνο το γεγονός ότι οι εργασίες της Ακαδημίας είναι καρπός συνεργασίας με το ΠΣΕ (Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών) πρέπει να μας βάζει σε ανησυχία.
6 σχόλια:
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! ΠΟΛΥ ΣΠΟΥΔΑΙΕΣ ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΣΑΣ! ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΓΕΜΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΞΙΟΛΥΠΗΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ, ΚΑΘΗΤΗΤΕΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ, ΣΧΟΛΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ,ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟ ΨΕΜΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΧΟΥΝ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΗ ΔΟΞΑ!
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΑΤΑΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ!
ΚΡΙΜΑ! ΑΣ ΛΥΠΗΘΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!
Η απορία που έχω και σας θέτω είναι οι 3 αυτοί εισηγητές είναι Θεολόγοι;Αν όντως είναι, τότε η κατάσταση έχει ξεφύγει και κάποιος πρέπει να τους νουθετήσει και όχι να τους δίνεται και βήμα να εκθέτουν τις διαστρεβλωμένες απόψεις τους.Δυστυχώς, αν και δεν είμαι του χώρου της Θεολογίας, διακρίνω μία προώθηση σε θέσεις ευθύνης του κλάδου σας, ατόμων τα οποία έχουνε σπουδάσει ή μετεκπαιδευτεί σε σχολές της Δυτικής αθεϊστικής Ευρώπης (Ιταλίας, Γαλλίας, Ελβετίας)που καμιά σχέση δεν έχουν με την Χριστιανική Ορθόδοξη διδασκαλία.Αυτοί θα είναι που θα διδάξουν τα παιδιά μας στο μέλλον;Αυτοί θα είναι που θα φτιάξουν τα αναλυτικά προγράμματα στα σχολεία της νεολαίας μας;Αυτοί είναι που θα συγγράψουν στο μέλλον τα βιβλία των παιδιών μας;Δυστυχώς ο εγωισμός τους και η κενοδοξία τους δεν τους αφήνει να καταλάβουν σε τι δρόμους βαδίζουν και τι ευθύνες έχουνε στις πλάτες τους.Είμαι σίγουρος ότι ο Κύριος δεν θα αφήσει το πλήρωμά Του στην τύχη του να παλεύει μόνο του, αλλά θα τείνει το χέρι Του την κατάλληλη στιγμή και θα καθαρίσει την εκκλησία Του από τέτοιες καταστάσεις και άτομα.Η ιστορία αυτό έχει διδάξει και μερικοί ας μην τρέφουν αυταπάτες περί του αντιθέτου.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΣΑΣ!ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΠΟΥ ΤΕΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΣΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ. Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ/ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΗΣ, ΑΘΕΙΣΤΙΚΗΣ/ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΩΝ. Η ΕΞΩΘΕΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΠΕΡΙ ΙΣΧΥΟΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΔΗΘΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΚΟΠΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΗ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ.ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΒΙΟΛΟΓΟΙ ΑΣ ΛΑΒΟΥΝ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΥΠΟΨΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΙΣΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ. ΔΕ ΘΑ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΕ ΑΛΛΟ ΕΙΔΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΛΑΣΤΗΚΕ, ΟΥΤΕ Η ΦΥΣΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΑΞΙΩΝΕΙ ΗΘΙΚΕΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΗΔΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΟΣΟΙ ΒΙΟΛΟΓΟΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΝΟΜΙΚΑ.
Aς θυμηθούμε τι λέγει η Ορθόδξη Θεολογία μας για τις επικρίσεις (..σας σε βάρος της Ακαδημίας του Βόλου):
"...Μήν κατακρίνετε τούς ἄλλους, γιά νά μήν κατακριθεῖτε κι ἐσεῖς ἀπό τό Θεό. Μέ τό κριτήριο πού κρίνετε θά κριθεῖτε, καί μέ τό μέτρο πού μετρᾶτε θά μετρηθεῖτε. Γιατί βλέπεις τό σκουπιδάκι πού εἶναι στό μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου καί δέ νιώθεις ὁλόκληρο δοκάρι πού εἶναι στό δικό σου μάτι; (Ματθ. 7, 1-3).
Ἔνοχος καί ἀνυπολόγητος εἶσαι, ἄνθρωπέ μου, ἐσύ πού γίνεσαι κριτής τῶν ἄλλων. Γιατί, κρίνοντας τόν ἄλλο, καταδικάζεις τόν ἴδιο τόν ἑαυτό σου, ἀφοῦ κι ἐσύ κάνεις τά ἴδια κακά πού κάνει ἐκεῖνος (Ρωμ. 2, 1).
Μήν κάνετε, ἀδελφοί, καμιά κρίση πρίν ἀπό τόν καιρό τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου. Ἐκεῖνος θά ρίξει τότε φῶς σέ ὅσα ἔργα εἶναι τώρα κρυμμένα στό σκοτάδι, καί θά φανερώσει τούς κρυφούς λογισμούς τῶν καρδιῶν τῶν ἀνθρώπων (Α’ Κορ. 4, 5).
Μήν κακολογεῖτε καί κατηγορεῖτε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, ἀδελφοί. Ὅποιος κατηγορεῖ ἤ κατακρίνει τόν ἀδελφό του, κατηγορεῖ καί κατακρίνει τόν ἴδιο τό νόμο τοῦ Θεοῦ. Κι ὅταν κρίνεις τό νόμο τοῦ Θεοῦ, δέν εἶσαι τηρητής καί ὑποκείμενος στό νόμο, ἀλλά κριτής καί ἀνώτερός του. Ἕνας εἶναι ὁ νομοθέτης καί ὁ κριτής, ὁ Χριστός, πού ἔχει τή δύναμη νά σώσει τόν ἄνθρωπο ἤ νά τόν κολάσει. Ἐνῶ ἐσύ ποιός εἶσαι πού κρίνεις τόν ἄλλο; (Ἰακ. 4, 11-12)..."
Καλό είναι να διακρίνουμε την κρίση σε απόψεις θεολογικές από την κρίση προς πρόσωπα για ίδιον όφελος.
Η κατάκριση αφορά στα πρόσωπα. Η κρίση γύρω από απόψεις θεολογικές είναι απαραίτητη αν θέλουμε να κρατήσουμε ανόθευτη την Πίστη μας. Οι άγιοι Πατέρες μας μιλούσαν με πολύ "σκληρά" λόγια για λανθασμένες απόψεις στα της Πίστεως. Και το έκαναν όχι βέβαια γιατί δεν αγαπούσαν τους ανθρώπους (ακόμη και τους αιρετικούς) αλλά γιατί έπρεπε να εκδιώξουν την πλάνη των αιρετικών διδασκαλιών από την Εκκλησία.
Ας μη συγχέουμε την κρίση για θεολογικές θέσεις και απόψεις με την κατάκριση προς τα πρόσωπα.
Συμφωνώ με τον Ανώνυμο 8 Απρίλιος 2009 12:04 πμ, για την θεωρία της εξέλιξης.
Αγαπητοί κύριοι Διαχειριστές, οι Πατέρες δεν μιλούσαν πολύ "σκληρά" για τις αιρέσεις μόνο αλλά και για τους αιρετικούς και ιδίως τους ηγέτες τους. Για να μην μεταδοθεί η ψώρα της αιρέσεως στο Ποίμνιο του ΧΡΙΣΤΟΥ.
Αυτά προς επίρρωση και επαύξηση των απόψεων σας, ότι δεν είναι κατάκριση ο έλεγχος των αιρετικών και των κακώς κειμένων.
Δημοσίευση σχολίου