ΒΡΕ ΤΟΥΣ ΑΘΕΟΦΟΒΟΥΣ ΒΑΛΘΗΚΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ!
Έξι λόγοι για τους οποίους το μάθημα των Θρησκευτικών
θα πρέπει να διδάσκεται υποχρεωτικά
και
έξι λόγοι για τους οποίους το μάθημα των Θρησκευτικών
θα πρέπει να εξακολουθήσει να έχει ομολογιακό χαρακτήρα
Γράφει ο "Basilperson"
Ο θυμόσοφος Ελληνικός λαός, όταν θέλει να χαρακτηρίσει κάποιο ιδιαίτερα κακόηθες άτομο, αδίστακτο και πονηρό, το χαρακτηρίζει έτσι, « αθεόφοβο » ή « αντίχριστο ». Σχετική είναι και η έκφραση « Αυτός δεν έχει το Θεό του ». Είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική έκφραση για να αποδώσει τον αμοραλισμό και την απανθρωπιά κάποιου.
Και για να δηλώσει την έσχατη ταλαιπωρία ή το έσχατο δεινό χρησιμοποιεί μια άλλη έκφραση. « Μου άλλαξε την πίστη » ή « Μου έβγαλε την πίστη ».
Όταν λέει ο Έλληνας για κάποιον « αυτός μου άλλαξε την πίστη » δηλώνει πως αυτός ο κάποιος τον ταλαιπώρησε πολύ, του προξένησε μεγάλο κακό. Και αυτό γιατί ο Έλληνας δεν άλλαζε την πίστη του παρά μόνο, ίσως, μετά από τρομερά βασανιστήρια και αν αυτό, τελικά, συνέβαινε, θεωρούνταν το μεγαλύτερο κακό. Αυτές οι εκφράσεις χρησιμοποιούνται μεταφορικά.Έλα, όμως, που στις μέρες μας βρέθηκαν κάποιοι, κυριολεκτικά, αθεόφοβοι που βάλθηκαν, κυριολεκτικά, να μας αλλάξουν την πίστη. Πώς; Με ποικίλους τρόπους. Ένας από αυτούς η ύπουλη υπονόμευση του μαθήματος των Θρησκευτικών. Η συστηματική κατασυκοφάντησή του. Η μεθοδευμένη επίθεση εναντίον του. Έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό. Πρόσφατα, ήλθε ξανά στην επικαιρότητα με τις επίμαχες εγκυκλίους του Υπουργείου. Φαίνεται πως κάποιοι δεν θέλουν να διδάσκεται το μάθημα των Θρησκευτικών. Θέλουν να το μειώσουν, και, αν είναι δυνατόν, να το εξαφανίσουν. Ή, έστω, να το αλλάξουν. Να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του. Να το κόψουν και να το ράψουν στα μέτρα τους. Να το κάνουν σχετικιστικό, ανέκφραστο, άχαρο και θλιβερό. Άοσμο και άγευστο. « Άλας μωρανθέν ». « Άλας ανάλατον ».
Βέβαια, υπήρξαν και οι ανάλογες απαντήσεις. Αποδείχτηκε πως σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα Θρησκευτικά διδάσκονται περισσότερες ώρες απ’ ότι στην Ελλάδα. Και ότι σε χώρες, όπου το μάθημα των θρησκευτικών είχε καταργηθεί, όπως η Ρουμανία και η Ρωσία, επανέρχεται πλέον ως υποχρεωτικό μάθημα. Επισημάνθηκε πως σε όλες σχεδόν τις χώρες και, μάλιστα, στα σχολεία που βρίσκονται υπό την άμεση εποπτεία της Ε.Ε. το μάθημα έχει ομολογιακό χαρακτήρα. Και τονίστηκε πως η μείωση των ωρών διδασκαλίας του ή η αλλοίωση του χαρακτήρα του αντίκεινται στο σύνταγμα. Δόθηκαν ωραίες απαντήσεις. Ωστόσο, βλέπουμε τις επιθέσεις εναντίον του να συνεχίζουν. Και τα ίδια κέντρα, και τα ίδια πρόσωπα, ευκαίρως ακαίρως, επιμένουν. « Delenda Carthago ». Γι’ αυτό και αποφασίσαμε να αναφέρουμε κάποια πράγματα σχετικά με το θέμα.
Σ’ αυτό το κείμενο θα δείξουμε πως αυτή η επίθεση και επιχείρηση απαξίωσης του μαθήματος των θρησκευτικών έρχεται σε αντίθεση με την ιστορική παράδοση του λαού μας, τις αρχές της δημοκρατίας και αυτήν, ακόμη, την κοινή λογική. Και θα παραθέσουμε έξι λόγους για τους οποίους το μάθημα των Θρησκευτικών θα πρέπει να συνεχίσει να διδάσκεται υποχρεωτικά και έξι λόγους για τους οποίους θα πρέπει να διατηρήσει τον ομολογιακό χαρακτήρα που έχει. Θα κλείσουμε με κάποιες παρατηρήσεις και προτάσεις.
ΕΞΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ
ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί η Αγία Γραφή είναι το μεγαλύτερο μπεστ σέλλερ όλων των εποχών.
Και αυτό το μεγαλύτερο μπεστ σέλλερ όλων των εποχών είναι γραμμένο στην Ελληνική γλώσσα.
Γιατί η Αγία Γραφή είναι το μεγαλύτερο μπεστ σέλλερ όλων των εποχών. Εκτιμάται πως μόνο από το 1815 μέχρι το 1984 κυκλοφόρησαν περίπου τρία δισεκατομμύρια αντίτυπα ( Regis Burnet, “ Η Καινή Διαθήκη ”, σειρά « Τί γνωρίζω; », εκδ. Το Βήμα, γνώση, σελ. 115 ) .......
Συνολικά, υπολογίζεται πως έχουν κυκλοφορήσει μέχρι και 6 δισεκατομμύρια αντίτυπα ( wikipedia ). Μόνο το 2007 οι Ηνωμένες Βιβλικές Εταιρείες κυκλοφόρησαν σε ολόκληρο τον κόσμο 391,1 εκκατομύρια αντίτυπα του Λόγου του Θεού. Και είναι, επίσης, το βιβλίο που έχει μεταφραστεί στις περισσότερες ( 2426 ) γλώσσες και διαλέκτους ( wikipedia ). Δεν είναι απλά ένα βιβλίο. Είναι ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ. Γι’ αυτό και ονομάζεται και ΒΙΒΛΟΣ ( ή στα αγγλικά THE BOOK ). Είναι το ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ. Και έχει επηρεάσει την ανθρώπινη ιστορία περισσότερο από κάθε άλλο βιβλίο. Δεν πρέπει, λοιπόν, οι μαθητές να γνωρίζουν γι’ αυτό το βιβλίο αυτά, έστω, τα ελάχιστα που μαθαίνουν μέσα από το μάθημα των Θρησκευτικών;
Άλλωστε, η Βίβλος, και, ειδικά, η Καινή Διαθήκη, είναι γραμμένη στα Ελληνικά. Και ένα μεγάλο μέρος της μιλά για την Ελλάδα ( Πράξεις των Αποστόλων, Επιστολές …). Καταβάλλουμε μεγάλες προσπάθειες σαν κράτος, να εξάγουμε πολιτισμό και λογοτεχνικά έργα στο εξωτερικό. Αν κάποιος Έλληνας συγγραφέας πουλήσει μερικές χιλιάδες αντίτυπα, το θεωρούμε μεγάλο κατόρθωμα. Και καλά κάνουμε. Επιδοτούμε, μάλιστα, εκδοτικούς οίκους του εξωτερικού για να κυκλοφορούν μεταφρασμένη Ελληνική λογοτεχνία. Και, πάλι, καλά κάνουμε. Το ερώτημα είναι. Την ίδια στιγμή που πανηγυρίζουμε για μερικές χιλιάδες αντίτυπα μεταφρασμένης Ελληνικής λογοτεχνίας γιατί δεν εκτιμούμε τα 6 δισεκατομμύρια της Καινής Διαθήκης; Γιατί αγνοούμε το γεγονός πως το σημαντικότερο βιβλίο της ιστορίας είναι γραμμένο στα Ελληνικά; Ποια είναι η τιμή που του αποδίδουμε; Το διδάσκουμε δύο με μία ώρες την εβδομάδα και αυτές θέλουμε να τις κόψουμε. Αυτό δεν είναι, απλά, θλιβερό. Είναι κατάντια.
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί στην Χριστιανική θρησκεία βασίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα του σύγχρονου πολιτισμού.
Γιατί στην Χριστιανική θρησκεία βασίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα του σύγχρονου πολιτισμού. Η κατάργηση των ανθρωποθυσιών και άλλων ανίερων λατρευτικών πρακτικών, όπως π.χ. τα ομαδικά σεξουαλικά όργια, η κατάργηση της δουλείας και της πολυγαμίας, η αναβάθμιση της θέσης της γυναίκας και του παιδιού στην κοινωνία, οι θεσμοί της φιλανθρωπίας και της κοινωνικής πρόνοιας, ο εν γένει εξανθρωπισμός της κοινωνίας, όλη, σχεδόν, η δομή και οργάνωση των Ανατολικών και Δυτικών Χριστιανικών κοινωνιών είναι μια προσφορά του Χριστιανισμού στην ανθρωπότητα. Ρίξτε μια εικόνα στο χάρτη. Καί δείτε πού αναπτύχθηκαν οι επιστήμες και ο πολιτισμός. Θα δείτε ότι αναπτύχθηκαν στις χριστιανικές χώρες.
ΤΡΙΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί τα μεγαλύτερα έργα τέχνης είναι θρησκευτικά μνημεία.
Αδειάστε τα μουσεία από τα θρησκευτικά έργα. Και θα έχετε κενές αίθουσες και άδειους τοίχους.
Βγάλτε τα θρησκευτικά μνημεία απ’ τον κατάλογο με τα τουριστικά αξιοθέατα. Και δεν θα έχετε τουριστικά αξιοθέατα.
Γιατί τα μεγαλύτερα έργα τέχνης είναι θρησκευτικά μνημεία. Από την Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως ως τον Άγιο Πέτρο της Ρώμης, από τις τοιχογραφίες του Μανουήλ Πανσελήνου στο Πρωτάτο ως την Καπέλα Σιξτίνα του Μιχαήλ Αγγέλου, από την Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, όπως την μελοποίησαν οι Βυζαντινοί μελωδοί, ως την Missa Solemnis του J.S.Bach και το requiem του W.A. Mozart. Ο Εβραίος Steiner αναφερόμενος στο θρησκευτικό υπόβαθρο και την Χριστιανική βάση των μεγάλων δημιουργών της τέχνης είπε « Δεν υπάρχει Άμλετ χωρίς το φάντασμα. Δεν υπάρχει Missa Solemnis χωρίς την Λειτουργία ». Για να καταλάβεις αυτά τα έργα τέχνης θα πρέπει να κατανοήσεις την πίστη που τα ενέπνευσε, τα ιδανικά των δημιουργών τους, το μεταφυσικό τους υπόβαθρο. Δεν θέλετε να δείτε την Θεία Λειτουργία σαν λατρευτική πράξη. Δείτε την σαν έργο πολιτισμού. Ποιό άλλο έργο τελείται κάθε ημέρα σε χιλιάδες τόπους στην γλώσσα που γράφτηκε 1600 χρόνια μετά την συγγραφή του; Μήπως τα έργα του Σαίξπηρ που και αυτός πίστευε βαθύτατα; Όχι, η απάντηση είναι αρνητική. Μήπως οι τραγωδίες του Σοφοκλή; Ούτε αυτές. Μόνο η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ποιο άλλο έθνος έχει την δυνατότητα να ακούει και να ψάλλει κάθε ημέρα ύμνο που γράφτηκε πριν 1600 χρόνια, σαν το « ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ », τονισμένο πάνω σε μέτρα Αρχαίας Ελληνικής μουσικής; Ή το « Ο μονογενής Υιός », ποίημα του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού; Πότε, επιτέλους θα απαλλαγούν οι διάφοροι σχετικιστές-μηδενιστές διανοουμενίσκοι και αρνητές της ιστορικής τους παράδοσης από το σύμπλεγμα εθνικής κατωτερότητας και μειονεξίας που τους κατατρύχει; Πότε θα σταματήσουν να φτύνουν με μανία στο πηγάδι απ’ όπου πίνουν νερό; Πότε θα πάψουν να πριονίζουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται; Και, επιτέλους, πότε θα σταματήσουν να προσπαθούν να μας πείσουν να κάνουμε και εμείς το ίδιο;
Πρόσφατα, γράφτηκε πως σε ιδιωτικό σχολείο απομακρύνθηκαν από τις αίθουσες όλες οι Βυζαντινές εικόνες. Δεν γνωρίζουμε αν, πράγματι, συνέβη κάτι τέτοιο. Αλλά, υποθετικά μιλώντας. Έστω πως συνέβη. Ερωτούμε: Μήπως μόνο οι συνεπείς Ρωμαιοκαθολικοί στέκουν με δέος και σεβασμό μπροστά στις εικόνες του Φρα Αντζέλικο και τις τοιχογραφίες της Καπέλα Σιξτίνα; Μήπως μόνο οι πιστοί Λουθηρανοί απολαμβάνουν την θρησκευτική μουσική του Μπαχ; Στο Άγιο Όρος καταφθάνουν επισκέπτες από την Ιαπωνία, την Αμερική, άνθρωποι όλων των θρησκευτικών και πολιτιστικών παραδόσεων. Αδειάστε τα μουσεία από τα θρησκευτικά έργα. Και θα έχετε κενές αίθουσες και άδειους τοίχους. Αφαιρέστε τα θρησκευτικά μνημεία απ’ τον κατάλογο με τα τουριστικά αξιοθέατα. Και δεν θα έχετε τουριστικά αξιοθέατα.
Πόσο τυφλό φανατισμό θα πρέπει να έχει κάποιος για να αρνείται ακόμη και την καλλιτεχνική αξία των θρησκευτικών έργων τέχνης; Άλλωστε, αναλογιστείτε ποιες μνήμες ξυπνούν μέσα μας ειδήσεις σαν και αυτήν. Τις εικόνες κατέβασαν οι εικονομάχοι αυτοκράτορες και οι μουσουλμάνοι κατακτητές. Αν κάποιος ενοχλείται από την θρησκευτική αξία των εικόνων δεν μπορεί, όμως, να αρνηθεί την καλλιτεχνική τους αξία. Δεν θέλεις να βλέπεις την εικόνα σαν εικόνα, δες την σαν έργο τέχνης. Η πλειοψηφία των μαθητών θέλει να υπάρχει η εικόνα του Χριστού στην αίθουσα. Γι’ αυτούς έχει θρησκευτική αξία. Τους δίνει δύναμη και κουράγιο στον καθημερινό αγώνα τους. Από την άλλη τα παιδιά που δεν πιστεύουν στο Χριστό μπορούν να βλέπουν την εικόνα σαν ένα έργο τέχνης.
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί η θρησκεία είναι ένα θέμα που άγγιζε, αγγίζει και θα αγγίζει βαθύτατα τον άνθρωπο. Σε έρευνα που ανακοινώθηκε από περιοδικό σχετικό με θέματα διαδικτύου και πληροφορικής η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ήταν το πρώτο σε παγκόσμιο επίπεδο θέμα αναζήτησης στο διαδίκτυο.
Γιατί η θρησκεία είναι ένα θέμα που άγγιζε, αγγίζει και θα αγγίζει βαθύτατα τον άνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι σύμφωνα με έρευνα που ανακοινώθηκε από περιοδικό σχετικό με θέματα διαδικτύου και πληροφορικής η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ήταν σε παγκόσμιο επίπεδο το πρώτο θέμα αναζήτησης στο διαδίκτυο ( περιοδικό TOMORROW, Aπρίλιος 2005 ). ΤΟ ΠΡΩΤΟ. Ήδη είπαμε πως το πρώτο σε κυκλοφορία έντυπο είναι η Βίβλος. Και προσθέτουμε πως το πρώτο σε πωλήσεις και, ταυτόχρονα, το πιο διαδεδομένο τραγούδι σε ολόκληρο τον κόσμο, το τραγούδι με τις περισσότερες εκτελέσεις, είναι το « white Christmas ». Η σημαντικότερη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου είναι ο Μπεν Χουρ, ένα θρησκευτικό δράμα Βιβλικού περιεχομένου, που μιλά για ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Η θρησκεία είναι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παντού γύρω μας. Δεν είναι λοιπόν παράλογο ένα θέμα που έρχεται πρώτο σε ενδιαφέρον σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής ζωής να υποτιμάται τόσο πολύ στο σχολικό πρόγραμμα; Θα πει κάποιος. Μα υπάρχουν άνθρωποι που δεν πιστεύουν πως υπάρχει Θεός. Πράγματι, όπως υπάρχουν και άνθρωποι που δεν πιστεύουν πως η γη είναι στρογγυλή. Αλλά δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν πιστεύουν πως υπάρχουν θρησκείες. Θρησκείες υπάρχουν, είναι μέσα στην ανθρώπινη ζωή και, επομένως, πρέπει να διδάσκονται.
ΠΕΜΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί η θρησκεία είναι βασικότατο στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας και παράδοσης.
Ναι, η θρησκεία είναι βασικότατο στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας και παράδοσης. Από τους αρχαίους χρόνους τρία στοιχεία θεωρούνταν πως συνέθεταν την ταυτότητα ενός έθνους. Το « ομόθρησκον », το « όμαιμον » και το « ομόγλωσσον ». Και, μάλιστα, το « ομόθρησκον » θεωρούνταν ως το σημαντικότερο όλων. Γι’ αυτό και στις μάχες οι στρατιώτες φώναζαν ότι πολεμούν « υπέρ βωμών και εστιών » προτάσσοντας το θρησκευτικό στοιχείο. Γι’ αυτό και ο Βενιζέλος με τον Κεμάλ αποφάσισαν να γίνει η ανταλλαγή των πληθυσμών με βάση το θρήσκευμα. Άλλωστε, είναι γνωστό πως η προσήλωση του Ελληνικού λαού στην Ορθοδοξία ήταν αυτή που διέσωσε και αυτήν καθαυτήν την εθνική του ταυτότητα κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΗΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.
Δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε λεπτομέρειες. Θα πω μόνο κάτι απλό. Ο Σταυρός που υπάρχει στη Σημαία μας είναι ο Σταυρός πάνω στον οποίο σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός, ο Σταυρός που ύψωσε το 313 ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο Αυτοκράτορας που μετέτρεψε μια λατινική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σε Ελληνική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο Σταυρός που κοσμεί και τόσες άλλες σημαίες κρατών. Δεν πρέπει να ξέρει ο Έλληνας μαθητής τί είναι αυτός ο Σταυρός που υπάρχει στη σημαία του; Ο Εθνικός μας ύμνος είναι γεμάτος θρησκευτικές αναφορές και φράσεις από την Βίβλο. Θα τον καταργήσουμε και αυτόν; Η σχέση του Ελληνισμού προς τον Χριστιανισμό είναι δυνατότερη και από την σχέση του προς την αρχαία μας παράδοση. Υπενθυμίζουμε τα λόγια του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά: « Μήτ’ ο οιστρήλατος του Αισχύλου με δονεί παλμός, των θεών ούτε η γαλήνη που την έκλεψε ο Φειδίας, όσο εσύ με συνεπαίρνεις ο λειτουργικός ψαλμός, « Άνω σχώμεν τας καρδίας » ». Θα ξεγράψουμε και τον Παλαμά; Και τον Παπαδιαμάντη; Και τον Μακρυγιάννη; Καί τί θα μείνει;
ΕΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Διότι σαν κοινωνία ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
Όταν διώχνεις τον Θεό απ’ την Εκπαίδευση πρέπει να περιμένεις ότι αυτή θα πάει - κυριολεκτικά και μεταφορικά - « κατά διαβόλου ».
Δεν ισχύει η ανόητη και αφελής κατηγορία πως η Θρησκεία αναχαιτίζει την πρόοδο. Όχι απλά δεν την αναχαιτίζει αλλά αντίθετα την γεννά και την προάγει.
ΝΑΙ, σαν κοινωνία ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ. Πρόσφατα, η Ελλάδα κατέκτησε άλλη μια αξιοθρήνητη πρωτιά. Μετά από κάποιες πρωτιές μας στα τροχαία ατυχήματα, τις εκτρώσεις και τη χρήση αλκοόλ και καπνού από ανήλικους και γυναίκες, κατακτήσαμε και την πρωτιά στην διαφθορά. Ανακοινώθηκε πως η Ελλάδα είναι πρώτη σε διαφθορά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πραγματικό όνειδος. Ράπισμα στην εικόνα μας στο εξωτερικό. Πλήγμα στο κύρος και την αξιοπιστία μας. Και ερωτώ. Πώς θα καταπολεμήσουμε την διαφθορά; Με τα μαθηματικά, την Φυσική και την Χημεία; Όλοι γνωρίζουν πως οι θετικές επιστήμες ακονίζουν μεν το μυαλό αλλά δεν διαπλάθουν χαρακτήρα, δεν χτίζουν προσωπικότητες. Είναι σαν το μαχαίρι που χρησιμοποιείται είτε για καλό είτε για κακό. Μάλιστα, όσο πιο μορφωμένος είναι κάποιος, τόσο μεγαλύτερο κακό μπορεί να προκαλέσει. Γι’ αυτό και έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι πως « Επιστήμη αρετής χωριζομένη πανουργία ου σοφία φαίνεται ». Ήθος, αξιοπρέπεια, αγάπη, τιμή δεν χαρίζουν τα μαθηματικά αλλά οι θεωρητικές επιστήμες και, μάλιστα, η Θεολογία, τα Θρησκευτικά. Τα Θρησκευτικά είναι το πρώτο μάθημα που εξασφαλίζει την καλλιέργεια και ανάπτυξη ηθικής και θρησκευτικής συνείδησης στους πολίτες της αυριανής κοινωνίας. Ποιος δεν γνωρίζει τον χρυσούν κανόνα του Ευαγγελίου; « Όσα εάν θέλητε ίνα ποιώσιν ημίν οι άνθρωποι ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως ». Η εφαρμογή του θα μετέτρεπε την κοινωνία σε παράδεισο. Γνωρίζω πως δεν πρέπει να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα, αλλά δεδομένων των συνθηκών και επειδή είδα σε τηλεοπτικά παράθυρα να γίνεται αυτή η σύγκριση από συναδέλφους καθηγητές φυσικών επιστημών εις βάρος του μαθήματος των Θρησκευτικών, θα κάνω μια εξαίρεση. Και θα ερωτήσω. Τί είναι, άραγε, πιο χρήσιμο για την ευδαιμονία του ανθρώπου; Το « E= mc2 » ή το « αγαπάτε αλλήλους »; Το να φορτώνουμε με γνώσεις και δεξιότητες τους μαθητές και να παραγνωρίζουμε την ανάπτυξη και καλλιέργεια χριστιανικού χαρακτήρα είναι σαν να δίνουμε σε ένα παιδί ένα μαχαίρι ή ένα όπλο αλλά να μην του λέμε πώς και σε ποιες περιπτώσεις θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσει. Είναι σχεδόν βέβαιο πως κάποιος θα πληρώσει αυτήν την απερισκεψία.
Ναι, αγαπητοί συνάδελφοι. Περιορίσαμε το μάθημα των θρησκευτικών στις μία με δύο ώρες και το χλευάσαμε ευκαίρως ακαίρως. Πρακτικά, ακυρώσαμε και τον Εκκλησιασμό, που και όταν γίνεται, γίνεται χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, πρόχειρα, έτσι για να γίνει. Μιλήσαμε υποτιμητικά για τον Θεολόγο και τα θρησκευτικά θέματα στους μαθητές μας. Ας μην απορούμε, λοιπόν, όταν βλέπουμε αυτούς τους ίδιους μαθητές να κάθονται σταυροπόδι και να μας μιλούν με περιφρόνηση και αναίδεια, σχεδόν να βρίζουν εμάς τους καθηγητές τους. Ας μην εξοργιζόμαστε όταν ακούμε πως στις εκδρομές ή και στις τουαλέτες ( ενίοτε τα βλέπουμε και στην τηλεόραση ) γίνονται βιασμοί και όργια με συνεπακόλουθες εκτρώσεις… Ας μην αγανακτούμε όταν βλέπουμε το εμπόριο των ναρκωτικών να γίνεται στις αυλές των σχολείων και κανείς να μην αντιδρά. Ας μην χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα, ας μην κλαυθμηρίζουμε υποκριτικά. Σπείραμε ανέμους και θερίζουμε θύελλες. Όταν διώχνεις τον Θεό απ’ την Εκπαίδευση πρέπει να περιμένεις ότι αυτή θα πάει - κυριολεκτικά και μεταφορικά - « κατά διαβόλου ». Διώξαμε τον Θεό από την Εκπαίδευση και τώρα παραπονιόμαστε. Τί παραπονιόμαστε; Αυτά θέλαμε, αυτά παίρνουμε. Ας χαιρόμαστε την Εκπαίδευση, όπως την καταντήσαμε. Ο λαός όταν θέλει να χαρακτηρίσει με τον χειρότερο τρόπο κάποιον τον χαρακτηρίζει « αθεόφοβο », « αντίχριστο », ή λέει πως « αυτός δεν έχει τον Θεό του ». Το ερώτημα είναι: Τέτοιους μαθητές θέλουμε να έχουμε σήμερα; Και τέτοιους πολίτες αύριο;
Άλλωστε, για να επανέλθουμε και στο ζήτημα της σχέσης της Θεολογίας με τις φυσικές επιστήμες, είναι γνωστό ότι η καλλιέργεια Χριστιανικών συναισθημάτων και ιδανικών προάγει το ερευνητικό πνεύμα και την επιστήμη. Οι μεγαλύτεροι πρωτοπόροι των επιστημών ήταν βαθύτατα θρησκευόμενοι Χριστιανοί. Ο Ισαάκ Νεύτωνας είχε όχι μία και δύο αλλά τριάντα βίβλους, τις οποίες μελετούσε επισταμένα. Μάλιστα, τα έργα του που αναφέρονται σε θρησκευτικά θέματα υπερτερούν σε αριθμό σελίδων τα αντίστοιχα επιστημονικά. Ο Γαλιλαίος, όταν τον φυλάκισε η Ιερά Εξέταση, παραπονιόταν γιατί δεν μπορούσε να πάει στην Εκκλησία. Οι στοχασμοί του Πασκάλ είναι αθάνατο μνημείο Χριστιανικού πνεύματος. Ο Κοπέρνικος ήταν παπάς. Ο Μέντελ, ο πατέρας της Βιολογίας καλόγερος. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πληθώρα άλλων τέτοιων παραδειγμάτων. Όλοι αυτοί οι γίγαντες που δημιούργησαν το θαύμα της σύγχρονης επιστήμης ήταν πιστοί Χριστιανοί. Δεν ισχύει η ανόητη και αφελής κατηγορία πως η Θρησκεία αναχαιτίζει την πρόοδο. Όχι απλά δεν την αναχαιτίζει αλλά αντίθετα την γεννά και την προάγει.
Γιατί η Αγία Γραφή είναι το μεγαλύτερο μπεστ σέλλερ όλων των εποχών.
Και αυτό το μεγαλύτερο μπεστ σέλλερ όλων των εποχών είναι γραμμένο στην Ελληνική γλώσσα.
Γιατί η Αγία Γραφή είναι το μεγαλύτερο μπεστ σέλλερ όλων των εποχών. Εκτιμάται πως μόνο από το 1815 μέχρι το 1984 κυκλοφόρησαν περίπου τρία δισεκατομμύρια αντίτυπα ( Regis Burnet, “ Η Καινή Διαθήκη ”, σειρά « Τί γνωρίζω; », εκδ. Το Βήμα, γνώση, σελ. 115 ) .......
Συνολικά, υπολογίζεται πως έχουν κυκλοφορήσει μέχρι και 6 δισεκατομμύρια αντίτυπα ( wikipedia ). Μόνο το 2007 οι Ηνωμένες Βιβλικές Εταιρείες κυκλοφόρησαν σε ολόκληρο τον κόσμο 391,1 εκκατομύρια αντίτυπα του Λόγου του Θεού. Και είναι, επίσης, το βιβλίο που έχει μεταφραστεί στις περισσότερες ( 2426 ) γλώσσες και διαλέκτους ( wikipedia ). Δεν είναι απλά ένα βιβλίο. Είναι ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ. Γι’ αυτό και ονομάζεται και ΒΙΒΛΟΣ ( ή στα αγγλικά THE BOOK ). Είναι το ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ. Και έχει επηρεάσει την ανθρώπινη ιστορία περισσότερο από κάθε άλλο βιβλίο. Δεν πρέπει, λοιπόν, οι μαθητές να γνωρίζουν γι’ αυτό το βιβλίο αυτά, έστω, τα ελάχιστα που μαθαίνουν μέσα από το μάθημα των Θρησκευτικών;
Άλλωστε, η Βίβλος, και, ειδικά, η Καινή Διαθήκη, είναι γραμμένη στα Ελληνικά. Και ένα μεγάλο μέρος της μιλά για την Ελλάδα ( Πράξεις των Αποστόλων, Επιστολές …). Καταβάλλουμε μεγάλες προσπάθειες σαν κράτος, να εξάγουμε πολιτισμό και λογοτεχνικά έργα στο εξωτερικό. Αν κάποιος Έλληνας συγγραφέας πουλήσει μερικές χιλιάδες αντίτυπα, το θεωρούμε μεγάλο κατόρθωμα. Και καλά κάνουμε. Επιδοτούμε, μάλιστα, εκδοτικούς οίκους του εξωτερικού για να κυκλοφορούν μεταφρασμένη Ελληνική λογοτεχνία. Και, πάλι, καλά κάνουμε. Το ερώτημα είναι. Την ίδια στιγμή που πανηγυρίζουμε για μερικές χιλιάδες αντίτυπα μεταφρασμένης Ελληνικής λογοτεχνίας γιατί δεν εκτιμούμε τα 6 δισεκατομμύρια της Καινής Διαθήκης; Γιατί αγνοούμε το γεγονός πως το σημαντικότερο βιβλίο της ιστορίας είναι γραμμένο στα Ελληνικά; Ποια είναι η τιμή που του αποδίδουμε; Το διδάσκουμε δύο με μία ώρες την εβδομάδα και αυτές θέλουμε να τις κόψουμε. Αυτό δεν είναι, απλά, θλιβερό. Είναι κατάντια.
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί στην Χριστιανική θρησκεία βασίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα του σύγχρονου πολιτισμού.
Γιατί στην Χριστιανική θρησκεία βασίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα του σύγχρονου πολιτισμού. Η κατάργηση των ανθρωποθυσιών και άλλων ανίερων λατρευτικών πρακτικών, όπως π.χ. τα ομαδικά σεξουαλικά όργια, η κατάργηση της δουλείας και της πολυγαμίας, η αναβάθμιση της θέσης της γυναίκας και του παιδιού στην κοινωνία, οι θεσμοί της φιλανθρωπίας και της κοινωνικής πρόνοιας, ο εν γένει εξανθρωπισμός της κοινωνίας, όλη, σχεδόν, η δομή και οργάνωση των Ανατολικών και Δυτικών Χριστιανικών κοινωνιών είναι μια προσφορά του Χριστιανισμού στην ανθρωπότητα. Ρίξτε μια εικόνα στο χάρτη. Καί δείτε πού αναπτύχθηκαν οι επιστήμες και ο πολιτισμός. Θα δείτε ότι αναπτύχθηκαν στις χριστιανικές χώρες.
ΤΡΙΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί τα μεγαλύτερα έργα τέχνης είναι θρησκευτικά μνημεία.
Αδειάστε τα μουσεία από τα θρησκευτικά έργα. Και θα έχετε κενές αίθουσες και άδειους τοίχους.
Βγάλτε τα θρησκευτικά μνημεία απ’ τον κατάλογο με τα τουριστικά αξιοθέατα. Και δεν θα έχετε τουριστικά αξιοθέατα.
Γιατί τα μεγαλύτερα έργα τέχνης είναι θρησκευτικά μνημεία. Από την Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως ως τον Άγιο Πέτρο της Ρώμης, από τις τοιχογραφίες του Μανουήλ Πανσελήνου στο Πρωτάτο ως την Καπέλα Σιξτίνα του Μιχαήλ Αγγέλου, από την Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, όπως την μελοποίησαν οι Βυζαντινοί μελωδοί, ως την Missa Solemnis του J.S.Bach και το requiem του W.A. Mozart. Ο Εβραίος Steiner αναφερόμενος στο θρησκευτικό υπόβαθρο και την Χριστιανική βάση των μεγάλων δημιουργών της τέχνης είπε « Δεν υπάρχει Άμλετ χωρίς το φάντασμα. Δεν υπάρχει Missa Solemnis χωρίς την Λειτουργία ». Για να καταλάβεις αυτά τα έργα τέχνης θα πρέπει να κατανοήσεις την πίστη που τα ενέπνευσε, τα ιδανικά των δημιουργών τους, το μεταφυσικό τους υπόβαθρο. Δεν θέλετε να δείτε την Θεία Λειτουργία σαν λατρευτική πράξη. Δείτε την σαν έργο πολιτισμού. Ποιό άλλο έργο τελείται κάθε ημέρα σε χιλιάδες τόπους στην γλώσσα που γράφτηκε 1600 χρόνια μετά την συγγραφή του; Μήπως τα έργα του Σαίξπηρ που και αυτός πίστευε βαθύτατα; Όχι, η απάντηση είναι αρνητική. Μήπως οι τραγωδίες του Σοφοκλή; Ούτε αυτές. Μόνο η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ποιο άλλο έθνος έχει την δυνατότητα να ακούει και να ψάλλει κάθε ημέρα ύμνο που γράφτηκε πριν 1600 χρόνια, σαν το « ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ », τονισμένο πάνω σε μέτρα Αρχαίας Ελληνικής μουσικής; Ή το « Ο μονογενής Υιός », ποίημα του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού; Πότε, επιτέλους θα απαλλαγούν οι διάφοροι σχετικιστές-μηδενιστές διανοουμενίσκοι και αρνητές της ιστορικής τους παράδοσης από το σύμπλεγμα εθνικής κατωτερότητας και μειονεξίας που τους κατατρύχει; Πότε θα σταματήσουν να φτύνουν με μανία στο πηγάδι απ’ όπου πίνουν νερό; Πότε θα πάψουν να πριονίζουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται; Και, επιτέλους, πότε θα σταματήσουν να προσπαθούν να μας πείσουν να κάνουμε και εμείς το ίδιο;
Πρόσφατα, γράφτηκε πως σε ιδιωτικό σχολείο απομακρύνθηκαν από τις αίθουσες όλες οι Βυζαντινές εικόνες. Δεν γνωρίζουμε αν, πράγματι, συνέβη κάτι τέτοιο. Αλλά, υποθετικά μιλώντας. Έστω πως συνέβη. Ερωτούμε: Μήπως μόνο οι συνεπείς Ρωμαιοκαθολικοί στέκουν με δέος και σεβασμό μπροστά στις εικόνες του Φρα Αντζέλικο και τις τοιχογραφίες της Καπέλα Σιξτίνα; Μήπως μόνο οι πιστοί Λουθηρανοί απολαμβάνουν την θρησκευτική μουσική του Μπαχ; Στο Άγιο Όρος καταφθάνουν επισκέπτες από την Ιαπωνία, την Αμερική, άνθρωποι όλων των θρησκευτικών και πολιτιστικών παραδόσεων. Αδειάστε τα μουσεία από τα θρησκευτικά έργα. Και θα έχετε κενές αίθουσες και άδειους τοίχους. Αφαιρέστε τα θρησκευτικά μνημεία απ’ τον κατάλογο με τα τουριστικά αξιοθέατα. Και δεν θα έχετε τουριστικά αξιοθέατα.
Πόσο τυφλό φανατισμό θα πρέπει να έχει κάποιος για να αρνείται ακόμη και την καλλιτεχνική αξία των θρησκευτικών έργων τέχνης; Άλλωστε, αναλογιστείτε ποιες μνήμες ξυπνούν μέσα μας ειδήσεις σαν και αυτήν. Τις εικόνες κατέβασαν οι εικονομάχοι αυτοκράτορες και οι μουσουλμάνοι κατακτητές. Αν κάποιος ενοχλείται από την θρησκευτική αξία των εικόνων δεν μπορεί, όμως, να αρνηθεί την καλλιτεχνική τους αξία. Δεν θέλεις να βλέπεις την εικόνα σαν εικόνα, δες την σαν έργο τέχνης. Η πλειοψηφία των μαθητών θέλει να υπάρχει η εικόνα του Χριστού στην αίθουσα. Γι’ αυτούς έχει θρησκευτική αξία. Τους δίνει δύναμη και κουράγιο στον καθημερινό αγώνα τους. Από την άλλη τα παιδιά που δεν πιστεύουν στο Χριστό μπορούν να βλέπουν την εικόνα σαν ένα έργο τέχνης.
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί η θρησκεία είναι ένα θέμα που άγγιζε, αγγίζει και θα αγγίζει βαθύτατα τον άνθρωπο. Σε έρευνα που ανακοινώθηκε από περιοδικό σχετικό με θέματα διαδικτύου και πληροφορικής η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ήταν το πρώτο σε παγκόσμιο επίπεδο θέμα αναζήτησης στο διαδίκτυο.
Γιατί η θρησκεία είναι ένα θέμα που άγγιζε, αγγίζει και θα αγγίζει βαθύτατα τον άνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι σύμφωνα με έρευνα που ανακοινώθηκε από περιοδικό σχετικό με θέματα διαδικτύου και πληροφορικής η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ήταν σε παγκόσμιο επίπεδο το πρώτο θέμα αναζήτησης στο διαδίκτυο ( περιοδικό TOMORROW, Aπρίλιος 2005 ). ΤΟ ΠΡΩΤΟ. Ήδη είπαμε πως το πρώτο σε κυκλοφορία έντυπο είναι η Βίβλος. Και προσθέτουμε πως το πρώτο σε πωλήσεις και, ταυτόχρονα, το πιο διαδεδομένο τραγούδι σε ολόκληρο τον κόσμο, το τραγούδι με τις περισσότερες εκτελέσεις, είναι το « white Christmas ». Η σημαντικότερη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου είναι ο Μπεν Χουρ, ένα θρησκευτικό δράμα Βιβλικού περιεχομένου, που μιλά για ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Η θρησκεία είναι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παντού γύρω μας. Δεν είναι λοιπόν παράλογο ένα θέμα που έρχεται πρώτο σε ενδιαφέρον σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής ζωής να υποτιμάται τόσο πολύ στο σχολικό πρόγραμμα; Θα πει κάποιος. Μα υπάρχουν άνθρωποι που δεν πιστεύουν πως υπάρχει Θεός. Πράγματι, όπως υπάρχουν και άνθρωποι που δεν πιστεύουν πως η γη είναι στρογγυλή. Αλλά δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν πιστεύουν πως υπάρχουν θρησκείες. Θρησκείες υπάρχουν, είναι μέσα στην ανθρώπινη ζωή και, επομένως, πρέπει να διδάσκονται.
ΠΕΜΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί η θρησκεία είναι βασικότατο στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας και παράδοσης.
Ναι, η θρησκεία είναι βασικότατο στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας και παράδοσης. Από τους αρχαίους χρόνους τρία στοιχεία θεωρούνταν πως συνέθεταν την ταυτότητα ενός έθνους. Το « ομόθρησκον », το « όμαιμον » και το « ομόγλωσσον ». Και, μάλιστα, το « ομόθρησκον » θεωρούνταν ως το σημαντικότερο όλων. Γι’ αυτό και στις μάχες οι στρατιώτες φώναζαν ότι πολεμούν « υπέρ βωμών και εστιών » προτάσσοντας το θρησκευτικό στοιχείο. Γι’ αυτό και ο Βενιζέλος με τον Κεμάλ αποφάσισαν να γίνει η ανταλλαγή των πληθυσμών με βάση το θρήσκευμα. Άλλωστε, είναι γνωστό πως η προσήλωση του Ελληνικού λαού στην Ορθοδοξία ήταν αυτή που διέσωσε και αυτήν καθαυτήν την εθνική του ταυτότητα κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΗΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.
Δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε λεπτομέρειες. Θα πω μόνο κάτι απλό. Ο Σταυρός που υπάρχει στη Σημαία μας είναι ο Σταυρός πάνω στον οποίο σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός, ο Σταυρός που ύψωσε το 313 ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο Αυτοκράτορας που μετέτρεψε μια λατινική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σε Ελληνική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο Σταυρός που κοσμεί και τόσες άλλες σημαίες κρατών. Δεν πρέπει να ξέρει ο Έλληνας μαθητής τί είναι αυτός ο Σταυρός που υπάρχει στη σημαία του; Ο Εθνικός μας ύμνος είναι γεμάτος θρησκευτικές αναφορές και φράσεις από την Βίβλο. Θα τον καταργήσουμε και αυτόν; Η σχέση του Ελληνισμού προς τον Χριστιανισμό είναι δυνατότερη και από την σχέση του προς την αρχαία μας παράδοση. Υπενθυμίζουμε τα λόγια του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά: « Μήτ’ ο οιστρήλατος του Αισχύλου με δονεί παλμός, των θεών ούτε η γαλήνη που την έκλεψε ο Φειδίας, όσο εσύ με συνεπαίρνεις ο λειτουργικός ψαλμός, « Άνω σχώμεν τας καρδίας » ». Θα ξεγράψουμε και τον Παλαμά; Και τον Παπαδιαμάντη; Και τον Μακρυγιάννη; Καί τί θα μείνει;
ΕΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Διότι σαν κοινωνία ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
Όταν διώχνεις τον Θεό απ’ την Εκπαίδευση πρέπει να περιμένεις ότι αυτή θα πάει - κυριολεκτικά και μεταφορικά - « κατά διαβόλου ».
Δεν ισχύει η ανόητη και αφελής κατηγορία πως η Θρησκεία αναχαιτίζει την πρόοδο. Όχι απλά δεν την αναχαιτίζει αλλά αντίθετα την γεννά και την προάγει.
ΝΑΙ, σαν κοινωνία ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ. Πρόσφατα, η Ελλάδα κατέκτησε άλλη μια αξιοθρήνητη πρωτιά. Μετά από κάποιες πρωτιές μας στα τροχαία ατυχήματα, τις εκτρώσεις και τη χρήση αλκοόλ και καπνού από ανήλικους και γυναίκες, κατακτήσαμε και την πρωτιά στην διαφθορά. Ανακοινώθηκε πως η Ελλάδα είναι πρώτη σε διαφθορά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πραγματικό όνειδος. Ράπισμα στην εικόνα μας στο εξωτερικό. Πλήγμα στο κύρος και την αξιοπιστία μας. Και ερωτώ. Πώς θα καταπολεμήσουμε την διαφθορά; Με τα μαθηματικά, την Φυσική και την Χημεία; Όλοι γνωρίζουν πως οι θετικές επιστήμες ακονίζουν μεν το μυαλό αλλά δεν διαπλάθουν χαρακτήρα, δεν χτίζουν προσωπικότητες. Είναι σαν το μαχαίρι που χρησιμοποιείται είτε για καλό είτε για κακό. Μάλιστα, όσο πιο μορφωμένος είναι κάποιος, τόσο μεγαλύτερο κακό μπορεί να προκαλέσει. Γι’ αυτό και έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι πως « Επιστήμη αρετής χωριζομένη πανουργία ου σοφία φαίνεται ». Ήθος, αξιοπρέπεια, αγάπη, τιμή δεν χαρίζουν τα μαθηματικά αλλά οι θεωρητικές επιστήμες και, μάλιστα, η Θεολογία, τα Θρησκευτικά. Τα Θρησκευτικά είναι το πρώτο μάθημα που εξασφαλίζει την καλλιέργεια και ανάπτυξη ηθικής και θρησκευτικής συνείδησης στους πολίτες της αυριανής κοινωνίας. Ποιος δεν γνωρίζει τον χρυσούν κανόνα του Ευαγγελίου; « Όσα εάν θέλητε ίνα ποιώσιν ημίν οι άνθρωποι ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως ». Η εφαρμογή του θα μετέτρεπε την κοινωνία σε παράδεισο. Γνωρίζω πως δεν πρέπει να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα, αλλά δεδομένων των συνθηκών και επειδή είδα σε τηλεοπτικά παράθυρα να γίνεται αυτή η σύγκριση από συναδέλφους καθηγητές φυσικών επιστημών εις βάρος του μαθήματος των Θρησκευτικών, θα κάνω μια εξαίρεση. Και θα ερωτήσω. Τί είναι, άραγε, πιο χρήσιμο για την ευδαιμονία του ανθρώπου; Το « E= mc2 » ή το « αγαπάτε αλλήλους »; Το να φορτώνουμε με γνώσεις και δεξιότητες τους μαθητές και να παραγνωρίζουμε την ανάπτυξη και καλλιέργεια χριστιανικού χαρακτήρα είναι σαν να δίνουμε σε ένα παιδί ένα μαχαίρι ή ένα όπλο αλλά να μην του λέμε πώς και σε ποιες περιπτώσεις θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσει. Είναι σχεδόν βέβαιο πως κάποιος θα πληρώσει αυτήν την απερισκεψία.
Ναι, αγαπητοί συνάδελφοι. Περιορίσαμε το μάθημα των θρησκευτικών στις μία με δύο ώρες και το χλευάσαμε ευκαίρως ακαίρως. Πρακτικά, ακυρώσαμε και τον Εκκλησιασμό, που και όταν γίνεται, γίνεται χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, πρόχειρα, έτσι για να γίνει. Μιλήσαμε υποτιμητικά για τον Θεολόγο και τα θρησκευτικά θέματα στους μαθητές μας. Ας μην απορούμε, λοιπόν, όταν βλέπουμε αυτούς τους ίδιους μαθητές να κάθονται σταυροπόδι και να μας μιλούν με περιφρόνηση και αναίδεια, σχεδόν να βρίζουν εμάς τους καθηγητές τους. Ας μην εξοργιζόμαστε όταν ακούμε πως στις εκδρομές ή και στις τουαλέτες ( ενίοτε τα βλέπουμε και στην τηλεόραση ) γίνονται βιασμοί και όργια με συνεπακόλουθες εκτρώσεις… Ας μην αγανακτούμε όταν βλέπουμε το εμπόριο των ναρκωτικών να γίνεται στις αυλές των σχολείων και κανείς να μην αντιδρά. Ας μην χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα, ας μην κλαυθμηρίζουμε υποκριτικά. Σπείραμε ανέμους και θερίζουμε θύελλες. Όταν διώχνεις τον Θεό απ’ την Εκπαίδευση πρέπει να περιμένεις ότι αυτή θα πάει - κυριολεκτικά και μεταφορικά - « κατά διαβόλου ». Διώξαμε τον Θεό από την Εκπαίδευση και τώρα παραπονιόμαστε. Τί παραπονιόμαστε; Αυτά θέλαμε, αυτά παίρνουμε. Ας χαιρόμαστε την Εκπαίδευση, όπως την καταντήσαμε. Ο λαός όταν θέλει να χαρακτηρίσει με τον χειρότερο τρόπο κάποιον τον χαρακτηρίζει « αθεόφοβο », « αντίχριστο », ή λέει πως « αυτός δεν έχει τον Θεό του ». Το ερώτημα είναι: Τέτοιους μαθητές θέλουμε να έχουμε σήμερα; Και τέτοιους πολίτες αύριο;
Άλλωστε, για να επανέλθουμε και στο ζήτημα της σχέσης της Θεολογίας με τις φυσικές επιστήμες, είναι γνωστό ότι η καλλιέργεια Χριστιανικών συναισθημάτων και ιδανικών προάγει το ερευνητικό πνεύμα και την επιστήμη. Οι μεγαλύτεροι πρωτοπόροι των επιστημών ήταν βαθύτατα θρησκευόμενοι Χριστιανοί. Ο Ισαάκ Νεύτωνας είχε όχι μία και δύο αλλά τριάντα βίβλους, τις οποίες μελετούσε επισταμένα. Μάλιστα, τα έργα του που αναφέρονται σε θρησκευτικά θέματα υπερτερούν σε αριθμό σελίδων τα αντίστοιχα επιστημονικά. Ο Γαλιλαίος, όταν τον φυλάκισε η Ιερά Εξέταση, παραπονιόταν γιατί δεν μπορούσε να πάει στην Εκκλησία. Οι στοχασμοί του Πασκάλ είναι αθάνατο μνημείο Χριστιανικού πνεύματος. Ο Κοπέρνικος ήταν παπάς. Ο Μέντελ, ο πατέρας της Βιολογίας καλόγερος. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πληθώρα άλλων τέτοιων παραδειγμάτων. Όλοι αυτοί οι γίγαντες που δημιούργησαν το θαύμα της σύγχρονης επιστήμης ήταν πιστοί Χριστιανοί. Δεν ισχύει η ανόητη και αφελής κατηγορία πως η Θρησκεία αναχαιτίζει την πρόοδο. Όχι απλά δεν την αναχαιτίζει αλλά αντίθετα την γεννά και την προάγει.
ΚΑΙ ΕΞΙ ΛΟΓΟΙ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Διότι αυτό επιτάσσουν οι δημοκρατικές αρχές.
Η εκπαίδευση που αφορά στο 100% των μαθητών δεν μπορεί να ρυθμίζεται με βάση τις ανάγκες του 3% των μαθητών.
Το να υποστηρίζεις πως σε μια χώρα, όπου η συντριπτική πλειοψηφία είναι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πρέπει να διδάσκονται το ίδιο όλες οι θρησκείες δεν είναι προοδευτικότητα αλλά παραφροσύνη. Είναι σαν να δείχνεις κάθε μέρα στο γιο σου το άλμπουμ με τις οικογενειακές φωτογραφίες του γείτονα.
Βασική αρχή της Δημοκρατίας είναι η εξής. « Η γνώμη των πλειόνων κρατείτω ». Η εκπαίδευση που αφορά στο 100% των μαθητών δεν μπορεί να ρυθμίζεται με βάση τις ανάγκες του 3% των μαθητών. Η μειονότητα δεν πρέπει ούτε να καταπιέζεται αλλά ούτε και να καταπιέζει. Πίσω από όλη αυτήν την κίνηση για την καθιέρωση μιας άθρησκης εκπαίδευσης και ενός άθρησκου κράτους κρύβεται μια βαθιά αντιδημοκρατική και κρυπτοφασίζουσα ιδεολογία. Μια ιδεολογία που οδήγησε στα ολοκαυτώματα, τα γκουλάγκ και τις μαζικές εκκαθαρίσεις εκατομμυρίων Χριστιανών από μια ανήθικη και μοχθηρή μειοψηφία. Μια ιδεολογία επικίνδυνη.
Ακούστηκε πως στο μάθημα των Θρησκευτικών θα πρέπει όλες οι θρησκείες να αντιμετωπίζονται το ίδιο, όλες οι θρησκείες να διδάσκονται το ίδιο. Αν ισχύσει αυτό για τα Θρησκευτικά, τότε θα πρέπει να ισχύσει και για την Γλώσσα και να διδάσκονται π.χ. τα κορεάτικα τόσες ώρες όσες διδάσκονται και τα Ελληνικά. Εμπρός λοιπόν. Ας ξεκινήσουμε να διδάσκουμε στα παιδιά σουαχίλι και φαρσί, κινέζικα, κογκολέζικα και μανδαρίνικη γραφή. Το ίδιο πρέπει να γίνει και με την Ιστορία. Ας ξεκινήσουμε να διδάσκουμε την ιστορία του Ναγκόρνο Καραμπάκ. Και πάει λέγοντας.
Το να υποστηρίζεις πως σε μια χώρα, όπου η συντριπτική πλειοψηφία είναι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πρέπει να διδάσκονται το ίδιο όλες οι θρησκείες δεν είναι προοδευτικότητα αλλά παραφροσύνη. Είναι σαν να δείχνεις κάθε μέρα στο γιο σου το άλμπουμ με τις οικογενειακές φωτογραφίες του γείτονα.
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί ανεξάρτητα του τί πιστεύουν οι αλλοδαποί μαθητές πρέπει να μάθουν τί πιστεύουν οι Έλληνες
Το αν οι αλλοδαποί μαθητές ενστερνιστούν τις αξίες του Ελληνισμού και σε ποιο βαθμό είναι, πράγματι, ζήτημα προσωπικής τους επιλογής. Το αν θα τις γνωρίσουν, όμως, δεν είναι. Ζούνε σε μια Χριστιανική κοινωνία και θα πρέπει να γνωρίζουν τις βασικές αρχές και αξίες της.
“ In Rome you do as the Romans do ”. Στην Ρώμη πράττεις, συμπεριφέρεσαι, όπως συμπεριφέρονται οι Ρωμαίοι.
Λένε κάποιοι: Μα υπάρχουν και αλλοδαποί μαθητές. Γιατί αυτοί θα πρέπει να διδάσκονται την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία; Ένα αγγλικό ρητό λέει: “ In Rome you do as the Romans do ”. Στην Ρώμη πράττεις, συμπεριφέρεσαι, όπως συμπεριφέρονται οι Ρωμαίοι. Δεν θέλουμε γκετοποιημένους αλλοδαπούς μαθητές που αγνοούν τα βασικότερα στοιχεία του πολιτισμού του έθνους που τους φιλοξενεί και που επιθυμεί να τους ενσωματώσει σε αυτό σαν συνειδητούς πολίτες. Άλλωστε το γεγονός πως οι αλλοδαποί αποφάσισαν να γίνουν Έλληνες πολίτες σημαίνει πως εκτιμούν και αγαπούν τον πολιτισμό και την κουλτούρα μας. Ελληνισμός είναι η Καινή Διαθήκη, Ελληνισμός είναι η Αγία Σοφία, Ελληνισμός είναι το κρυφό Σχολειό, και η Θεία Λειτουργία Ελληνισμός είναι. Ανεξάρτητα του τί πιστεύουν οι αλλοδαποί μαθητές πρέπει να μάθουν τί πιστεύουν οι Έλληνες. Πρέπει να μυηθούν στην ατμόσφαιρα του Ελληνο-Χριστιανικού πολιτισμού που τους περιβάλλει. Να γνωρίσουν τα ιδανικά που τον καθόρισαν, το περιρρέον πολιτιστικό περιβάλλον, τις αξίες του. Το άν θα τις ενστερνιστούν και σε ποιο μέτρο είναι, πράγματι, ζήτημα προσωπικής τους επιλογής. Το αν θα τις γνωρίσουν, όμως, δεν είναι. Ζούνε σε μια Χριστιανική κοινωνία και θα πρέπει να γνωρίζουν τις βασικές αρχές και αξίες της. Γι’ αυτό, άλλωστε, και πολλοί μη ορθόδοξοι μαθητές επιλέγουν να παρακολουθούν το μάθημα των θρησκευτικών με παρότρυνση μάλιστα των γονέων τους. Κατά την γνώμη μας και οι αλλοδαποί μαθητές πρέπει, υποχρεωτικά, να παρακολουθούν το μάθημα των Θρησκευτικών. Ας μην εξετάζονται, αν δεν το επιθυμούν, ας μην εκβιάζεται η ενεργητική συμμετοχή τους σε αυτό. Αλλά πρέπει να το παρακολουθούν για να πληροφορηθούν για την επικρατούσα θρησκεία της χώρας που τους φιλοξενεί. Ας πληροφορηθούν και, στην συνέχεια, αν θέλουν, ας μην αποδεχθούν. « Άκουσον μεν πάταξον δε ». Άλλωστε δεν μπορείς να απορρίψεις κάτι που δεν γνωρίζεις. Η τραγικότητα όλων αυτών των επιθέσεων κατά του μαθήματος των θρησκευτικών είναι πως αυτές οργανώνονται από αρνητές του Χριστιανισμού που δεν γνωρίζουν τον Χριστιανισμό, δεν γνωρίζουν ακριβώς τί απορρίπτουν. Οι περισσότεροι είναι, απλά, αδιάβαστοι. Ελάχιστοι διάβασαν αλλά δεν κατάλαβαν. Γι’ αυτούς ισχύει η απάντηση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου στον Ιουλιανό τον Παραβάτη. « Ανέγνως αλλ’ ουκ έγνως. Ει γαρ έγνως, ουκ αν κατέγνως ».
ΤΡΙΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Διότι η δυνατότητα απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών θα αποτελέσει ένα κακό προηγούμενο και για άλλα μαθήματα.
Ναι, η δυνατότητα απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών θα αποτελέσει ένα κακό προηγούμενο και για άλλα μαθήματα. Αν δεν είναι υποχρεωτικό για τους μη Χριστιανούς μαθητές το μάθημα των Θρησκευτικών, τότε δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό και το μάθημα της Ιστορίας για τα παιδιά των διεθνιστών ή για τους αλλοδαπούς που προέρχονται από άλλη χώρα. Ή το μάθημα της φιλοσοφίας για τα παιδιά όσων έχουν ενστερνιστεί συγκεκριμένο φιλοσοφικό δόγμα. Ας διδάσκονται τα παιδιά των μηδενιστών το δόγμα του Σάρτρ « ο άλλος είναι η κόλασή μου ». Ας διδάσκονται τα παιδιά των Νιτσεϊστών τη θεωρία του Υπερανθρώπου, και ότι πρέπει να καταπατούν τους γύρω τους για να επικρατήσουν οι ίδιοι. Ας διδάσκονται τα παιδιά των φασιστών τα περί Αρείας Φυλής κ.ο.κ.. Αλλά και όλα τα μαθήματα θα πρέπει να πάψουν να είναι υποχρεωτικά για όποιον δηλώσει πως για κάποιο λόγο, μεταφυσικό ή άλλο, δεν επιθυμεί το παιδί του να τα διδαχθεί. Του ενός μπορεί να μην του αρέσει ο Όμηρος, ο άλλος να μην εκτιμά τον Πλάτωνα. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως ανήκει σε μία σέκτα που θεωρεί πως τα μαθηματικά είναι διαβολικά ή πως δεν συμφωνεί με την διδακτέα ύλη ή την μέθοδο διδασκαλίας τους. Ο καθένας θα μπορεί να επικαλεστεί λόγους συνείδησης ή άλλους. Και τί θα πρέπει να γίνει τότε;
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Ο κατηχητικός χαρακτήρας του μαθήματος των θρησκευτικών είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο, απόλυτα λογικό και αυτονόητο. Και αυτό γιατί η πλειονότητα των μαθητών είναι ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ. Γιατί οι γονείς τους κατά την βάπτισή τους δεσμεύτηκαν να τα κατηχήσουν .
Είναι γνωστό πως Βάπτιση χωρίς Κατήχηση δεν νοείται. Η ΒΑΠΤΙΣΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΡΡΗΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ. Όταν ο άνθρωπος βαπτίζεται σε μεγάλη ηλικία προηγείται η Κατήχηση. Όταν ο άνθρωπος βαπτίζεται μικρός, όπως έχει επικρατήσει ( νηπιοβαπτισμός ), τότε προηγείται η βάφτιση και έπεται η κατήχηση. Σχεδόν όλοι οι Έλληνες βαπτίζουν τα παιδιά τους και, συχνά, γίνονται ανάδοχοι. Ακόμη και οι περισσότεροι από όσους βάλλουν κατά του μαθήματος των Θρησκευτικών ή του ομολογιακού χαρακτήρα του έχουν βαπτίσει τα παιδιά τους και παιδιά άλλων. Αλλά, όπως είπαμε, η Βάπτιση και η κατήχηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. ΟΙ ΑΝΑΔΟΧΟΙ ΔΕΣΜΕΥΟΝΤΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΑ ΚΑΤΗΧΗΣΟΥΝ ΤΟ ΒΑΠΤΙΖΟΜΕΝΟ ΒΡΕΦΟΣ. Και επειδή οι περισσότεροι δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν κάτι τέτοιο, το κράτος αναλαμβάνει να κατηχήσει αυτά τα παιδιά με κατάλληλους εκπαιδευτικούς Θεολόγους. Τί πιο απλό απ’ αυτό; Το μάθημα των Θρησκευτικών θα αλλάξει χαρακτήρα όταν η πλειονότητα των μαθητών αποτελείται από αβάπτιστους. Κάτι τέτοιο, όμως, ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως δεν είναι σωστό να αποφασίζουν οι γονείς την θρησκεία του παιδιού. Δεν ερωτάται το παιδί, λένε, ποια θρησκεία θα ακολουθήσει. Μα μήπως το ρώτησαν αν θέλει να γεννηθεί; Το ρώτησαν ποιά ιστορία θα διδαχθεί; Ποιά μαθήματα; Τί διατροφή θα ακολουθήσει; Τί ρούχα θα φορέσει; Ποιά φιλοσοφία και ποιά κοσμοθεωρία θα του μεταδώσουν; Είναι αναπόφευκτο οι γονείς να παίρνουν κάποιες αποφάσεις για τα παιδιά τους μέχρι αυτά να ενηλικιωθούν. Να φροντίζουν για την σωματική και πνευματική του τροφή και ανάπτυξη. Πού είναι το περίεργο;
Σε αυτό το σημείο δεν είναι άσκοπο να αναφερθούμε και σε μια άλλη πτυχή του θέματος. Όλοι όσοι κόπτονται για την αλλαγή του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών έχουν βαπτίσει τα παιδιά τους ή παιδιά άλλων. Εκτός ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων. Το θέμα είναι γιατί θα πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά ανθρώπους που άλλα λένε τη μια και άλλα κάνουν την άλλη. Που από τη μια δεσμεύονται να κατηχήσουν τα παιδιά τους και από την άλλη αγωνίζονται για το αντίθετο. Γιατί θα πρέπει να συζητάμε στα σοβαρά προτάσεις ανθρώπων που εμφανίζουν μια τέτοια αντίφαση στις πράξεις τους. Γιατί θα πρέπει να ακολουθούμε ανθρώπους μπερδεμένους και αντιφατικούς, που δεν ξέρουν, τελικά, και οι ίδιοι τί θέλουν. Την παιδεία θα πρέπει να καθορίζουν άνθρωποι ψαγμένοι και όχι άνθρωποι που ακόμα ψάχνονται. Αυτοί ούτε συνειδητοποιημένοι Χριστιανοί είναι ούτε συνειδητοποιημένοι αντίχριστοι. Στην ουσία ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν τί είναι και τί θέλουν. Αυτούς τους ανθρώπους θα ακούσουμε; Σε αυτούς θα εμπιστευτούμε το μέλλον των παιδιών μας;
ΠΕΜΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Διότι δεν είναι όλες οι θρησκείες το ίδιο.
Το να ισχυριζόμαστε πως όλες οι θρησκείες έχουν την ίδια αξία είναι σαν να λέμε πως η ποδοσφαιρική ομάδα που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης έχει την ίδια αξία με μια τυχαία ομάδα΄Γ κατηγορίας στην περιφέρεια.
Γνωρίζω πολλούς που ελαφρά τη καρδία μιλούν για την ίση αξία των πολιτισμών και για την αξία της ιδανικής πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Αλλά ούτε ένας από αυτούς δεν θα αντιμετώπιζε θετικά το ενδεχόμενο η κόρη του να γίνει η τέταρτη σύζυγος του μουσουλμάνου γείτονά του ( ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ).
Ναι, δεν είναι όλες οι θρησκείες το ίδιο. Όπως υπάρχει διαβάθμιση στην αξιολόγηση των μαθητών, των επαγγελματιών, των προϊόντων κ.ο.κ., ανάλογα συμβαίνει και με τις θρησκείες. Δεν έχουν όλοι οι μαθητές την ίδια επίδοση ούτε παίρνουν όλοι είκοσι. Αλλά μήπως και όλοι οι δημοσιογράφοι πληρώνονται το ίδιο; Μήπως όλοι οι πολιτικοί μένουν στην Ιστορία; Υπάρχει καμιά εταιρεία όπου όλοι είναι πρόεδροι; Θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα που μπορεί να το κατανοήσει ο καθένας. Το να ισχυριζόμαστε πως όλες οι θρησκείες έχουν την ίδια αξία είναι σαν να λέμε πως η ποδοσφαιρική ομάδα που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης έχει την ίδια αξία με μια τυχαία ομάδα ΄γ κατηγορίας στην περιφέρεια. Σε αυτό το κείμενο δεν θα αναφερθούμε στο γεγονός ότι ο Χριστιανισμός είναι εξ αποκαλύψεως θρησκεία. Δεν είναι του παρόντος. Αλλά, πρέπει, επιτέλους να κατανοηθεί το αυτονόητο. Όλες οι θρησκείες δεν έχουν την ίδια αξία. Ακόμη και αν αρνείται κάποιος την μεταφυσική διάσταση των θρησκειών, δεν μπορεί να αρνηθεί την κοινωνική, ηθική και πολιτιστική τους διάσταση, το γεγονός πως από κάθε θρησκεία πηγάζει αντίστοιχη κοινωνική οργάνωση, πολιτισμός και, κυρίως, ηθική. Η θρησκεία που επιτρέπει την πολυγαμία και την υποτίμηση της γυναίκας ή η θρησκεία που διδάσκει τις ανθρωποθυσίες ή την χρήση ναρκωτικών και σεξουαλικών οργίων δεν είναι ίσης αξίας με τον Χριστιανισμό. Το είπαμε και το επαναλαμβάνουμε. Δεν είναι όλες οι θρησκείες το ίδιο.
Και, εν πάση περιπτώσει, αν αποφασίσει το κράτος να αντιμετωπίζει όλες τις θρησκείες με τον ίδιο τρόπο ας μην αρχίσει από την εκπαίδευση αλλά ας ξεκινήσει από το οικογενειακό δίκαιο. Ας νομιμοποιήσει την πολυγαμία, που επιτρέπουν κάποιες θρησκείες. Ή από το κληρονομικό δίκαιο. Ας κληρονομούν οι μουσουλμάνες γυναίκες λιγότερα από τους άνδρες. Και από την οικονομία. Ας δίνει το κράτος επιδόματα γάμου για τις τέσσερις γυναίκες ενός μουσουλμάνου. Ας επιτραπεί η χρήση βίας από τον άνδρα προς την γυναίκα, όταν κάποια θρησκεία το επιτρέπει. Ας επιτραπεί ακόμη και η δουλεία για θρησκείες που την αποδέχονται, ή η παιδεραστία, οι ανθρωποθυσίες κ.ο.κ.. Αυτά μπορεί να ακούγονται παράξενα αλλά, ήδη, κάποια εξ αυτών τουλάχιστον, είναι ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες της Ευρώπης. Όταν ο Αρχιεπίσκοπος του Καρντέρμπουρυ της εκκοσμικευμένης Αγγλικανικής Εκκλησίας δήλωσε πως ίσως το κοινοβούλιο θα πρέπει να σκεφτεί την ψήφιση νόμων που θα είναι σύμφωνοι με το ισλαμικό δίκαιο, οι αγγλικές εφημερίδες τον λοιδόρησαν. Στην Ελλάδα, μάλλον, θα υπερθεμάτιζαν. Γνωρίζω πολλούς που ελαφρά τη καρδία μιλούν για την ίση αξία των πολιτισμών και για την αξία της ιδανικής πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Αλλά ούτε ένας από αυτούς δεν θα αντιμετώπιζε θετικά το ενδεχόμενο η κόρη του να γίνει η τέταρτη σύζυγος του μουσουλμάνου γείτονά του ( ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ). Και γνωρίζω ελάχιστους που θα μετανάστευαν με χαρά στο Κατμαντού. Όπως, πρόσφατα, επεσήμαναν πολλοί Ευρωπαίοι διανοητές, όλοι θέλουν να πάνε στην Ευρώπη αλλά ελάχιστοι φεύγουν από αυτήν. Όμως, θεμέλιος λίθος του Ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι, είτε μας αρέσει είτε όχι, ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Και όταν χτυπάμε αυτόν τον λίθο, κλονίζεται συθέμελα ο ίδιος ο πολιτισμός μας. Είτε το θέλουμε είτε όχι ο Χριστιανισμός είναι η βάση του Ευρωπαϊκού τρόπου σκέψης και ζωής. Αν απομακρύνεις αυτή τη βάση θα γκρεμιστεί ολόκληρο το οικοδόμημα. Η κατάργηση της Κυριακής αργίας, μιας αργίας που θεσμοθετήθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα χριστιανικού θεσμού. Απομακρύνθηκε η Ευρώπη από τον Χριστό, μεθοδεύεται η κατάργηση της Κυριακής αργίας. Ποιος θα ωφεληθεί από αυτήν; Κανείς. Και αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και πολλά περισσότερα. Δεν μπορείς να έχεις τα φρούτα του δένδρου, αν δεν έχεις το δένδρο. Δεν μπορείς να έχεις τους καρπούς του Χριστιανισμού, χωρίς τον Χριστό. Από την στιγμή που μια κοινωνία αποχριστιανικοποιείται, η αποδόμηση και φθορά της μέχρι την τελική κατάρρευση είναι, απλά, ζήτημα χρόνου.
ΕΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Για λόγους γεωπολιτικής και για άλλους λόγους.
Μπορεί η θρησκεία να είναι, πρωτίστως, κάτι πνευματικό αλλά δεν παύει ως φαινόμενο να έχει και τις προεκτάσεις του στην σφαίρα της πολιτικής, της διπλωματίας και των διεθνών σχέσεων. Όλοι γνωρίζουμε πως η Ελλάδα είναι η ηγεμών δύναμις στον χώρο της Ορθοδοξίας. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι, ουσιαστικά, Ελληνικό πατριαρχείο με οικουμενικό ρόλο. Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έχει την κυριαρχία επί των περισσοτέρων ιερών προσκυνημάτων στους Αγίους τόπους, κυριαρχία που βλέπουν με φθόνο πανίσχυρα Χριστιανικά κράτη, όπως η Αμερική, η Αγγλία και η Ρωσία. Το πατριαρχείο Αλεξανδρείας που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον χώρο της Αφρικής είναι και αυτό Ελληνικό. Ελληνικό είναι και το Άγιο Όρος που έχει παγκόσμια ακτινοβολία. Η ηγεμονία μας στον χώρο της Ορθοδοξίας είναι η μόνη ηγεμονία που μας έχει απομείνει ως έθνος. Δεν έχουμε στρατιωτική ισχύ. Δεν έχουμε πολιτική δύναμη. Δεν έχουμε αριθμητική υπεροχή. Δεν έχουμε τεχνολογική ανάπτυξη, εφάμιλλη άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Σε όλους αυτούς τους τομείς υστερούμε σημαντικά. Μια υπεροχή έχουμε. Την πνευματική υπεροχή μας στον χώρο της Ορθοδοξίας. Και αντί να στηριχθούμε σε αυτήν και να την αναπτύξουμε, αντί να την χρησιμοποιήσουμε σαν βάση για να προοδεύσουμε περισσότερο και σε άλλους τομείς, την υποτιμάμε, την πλήττουμε και την πολεμούμε. Δεν είναι σα να χαστουκίζουμε τους εαυτούς μας; Ο Στήβεν Ράνσιμαν είχε δηλώσει πως ο εικοστός πρώτος αιώνας θα είναι ο αιώνας της Ορθοδοξίας. Άραγε, το άκουσε κανείς;
Εμείς, απλά, θα αναφέρουμε κάποια πράγματα. Αυτή τη στιγμή η Ιερουσαλήμ είναι το κέντρο του κόσμου. Και λόγω του θρησκευτικού της χαρακτήρα αλλά και λόγω του ότι το Ισραήλ διαθέτει τεράστια οικονομική δύναμη και ασκεί σημαντική επιρροή στην πολιτική ζωή της υπερδύναμης. Το πατριαρχείο Ιεροσολύμων είναι εκεί και ασκεί έναν σημαντικό ρόλο. Είναι ένας « παίκτης » στην περιοχή, ένας συνομιλητής στις τράπεζες διαπραγματεύσεων. Συνειδητοποιούμε, άραγε, πόσοι θα επιθυμούσαν την δική μας θέση, πόσοι μας υποβλέπουν γι’ αυτό το σημαντικό προνόμιο; Ύστερα, υπάρχει το λεγόμενο « Ορθόδοξο τόξο ». Αναλογιστείτε πόσα οφέλη σε κάθε επίπεδο θα μπορούσαμε να αποκομίσουμε σαν έθνος αν επενδύαμε σοβαρά σ’ αυτήν την υπόθεση. Κατ’ αρχήν σε επίπεδο διπλωματίας, δεδομένου του « άσπονδου » μουσουλμάνου γείτονά μας και γνωστού « νταή » της περιοχής. Όλοι θυμούνται την επίσκεψη του Παπούλια στην Βουλγαρία την περίοδο της κρίσης του « Σισμίκ ». Αλλά ακόμη και σε πιο πρακτικά θέματα. Φέτος επισκέφτηκαν την Ελλάδα 2 εκατομμύρια Ρώσοι. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια. Οι περισσότεροι ζούνε σε γειτονικές χώρες. Και βλέπουν την Ελλάδα σαν μητέρα που τους έδωσε το φως της Ορθοδοξίας. Όταν ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος μιλούσε για την ανάπτυξη του Θρησκευτικού τουρισμού πολλοί τον λοιδορούσαν. Όμως η μορφή του Θρησκευτικού τουρισμού είναι, ίσως, η σημαντικότερη μορφή τουρισμού, και, το κυριότερο, δεν περιορίζεται στους δύο μήνες του καλοκαιριού. Νομίζετε πως οι κοσμικοί προορισμοί των Κυκλάδων προσελκύουν περισσότερους τουρίστες από όσους προσελκύει το Ιερό Προσκύνημα της Μεγαλόχαρης; Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ ΕΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ. Και η Χριστιανική θρησκεία είναι η πρώτη, αριθμητικά, θρησκεία στον κόσμο. Όσοι δεν μπορούν να βιώσουν την Ορθοδοξία, να αναχθούν σε πνευματικό ύψος, να πυρωθούν από τον Θείο Έρωτα ας δουν αυτό που είναι ικανοί να δουν. Ότι η Ορθοδοξία μπορεί να τους είναι, πρακτικά, χρήσιμη. Και ας παύσουν να την πολεμούν, έστω και γι’ αυτό. Και αυτό κάπου θα τους οδηγήσει.
Κλείνουμε με δύο παρατηρήσεις και τρεις προτάσεις.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1) Περιμένουμε μια πιο γενναία στάση από το Υπουργείο Παιδείας το οποίο φαίνεται πως σύρθηκε στην έκδοση των επίμαχων εγκυκλίων κατά του μαθήματος των Θρησκευτικών. Όλοι γνωρίζουμε πως ο Ελληνικός λαός επικρότησε την γενναιότητα που επέδειξε στην υπόθεση του βιβλίου της Ιστορίας της έκτης δημοτικού. Μια τέτοια γενναιότητα υπέρ της θρησκευτικής και ιστορικής μας παράδοσης περιμένουμε απ’ την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας της όποιας κυβέρνησης του όποιου κόμματος και για το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών.
2) Μας έθλιψε βαθύτατα η στάση διαφόρων συνδικαλιστικών οργάνων των εκπαιδευτικών που εκφράστηκαν με σχετικές ανακοινώσεις καθώς και οι εναντίον του μαθήματος θέσεις που εξέφρασαν καθηγητές άλλων ειδικοτήτων. Υπάρχει, αγαπητοί συνάδελφοι, ένα πράγμα που λέγεται « συναδελφική αλληλεγγύη ». Όταν διάβασα τις σχετικές ανακοινώσεις των συνδικαλιστών αναρωτήθηκα. Αυτοί οι άνθρωποι ψηφίστηκαν από μας; Για να μας υποστηρίζουν; Στο κάτω κάτω, εμείς, σαν σύλλογος Θεολόγων, δεν θυμάμαι ποτέ να τους κάναμε αυστηρές υποδείξεις για το πώς πρέπει να κάνουν την δουλειά τους, ή να τους κατηγορήσαμε για χαμηλές επιδόσεις στο ζήτημα της διεκδίκησης των συμφερόντων των εκπαιδευτικών. Αντίθετα, τους περιβάλλουμε με τον σεβασμό και την αγάπη μας, πληρώνουμε τις συνδρομές μας και τους ψηφίζουμε. Δεν θα έπρεπε να μας προστατεύουν αντί να μας χτυπούν;
Και, όσον αφορά στην επιθετική κριτική που εξέφρασαν συνάδελφοι άλλων κλάδων, πρέπει να πω πως εξ όσων γνωρίζω, είναι πολύ περισσότεροι οι μαθητές που μένουν σε άλλα μαθήματα, παρά στα Θρησκευτικά. Ας κοιτάξουν λοιπόν οι αγαπητοί συνάδελφοι να βελτιώσουν τα δικά τους αναλυτικά προγράμματα, τα δικά τους σχολικά εγχειρίδια και τις δικές τους μεθόδους διδασκαλίας και ας μας αφήσουν ήσυχους. Ας κοιτάξει ο καθένας τα του οίκου του. Αν δεν θέλουν να σταθούν δίπλα μας, ας μην στέκονται απέναντί μας. Αν δεν θέλουν να μας βοηθήσουν, ας μην μας πολεμούν.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1) Να οργανωθεί καλύτερα ο εορτασμός των Χριστουγέννων και του Πάσχα με σχετικές εορταστικές εκδηλώσεις. Δεν είναι λογικό να κλείνουν τα σχολεία δεκαπέντε μέρες προς τιμήν χριστιανικών εορτών και να μην γίνεται στα σχολεία κάποια επίσημη εορτή. Για τα Χριστούγεννα, βέβαια, γίνονται εορταστικές εκδηλώσεις. Πρέπει, όμως, να τους δοθεί μεγαλύτερη επισημότητα και να καθιερωθούν ανάλογες εκδηλώσεις και για το Πάσχα.
2) Να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στο ζήτημα του Εκκλησιασμού. Να υπάρχει κατάλληλη προετοιμασία. Να διδάσκεται από τους φιλολόγους και Θεολόγους το κυριότερο, τουλάχιστον, μέρος της Θείας Λειτουργίας, ώστε να κατανοούν οι μαθητές τα αδόμενα και τα τελούμενα. Και, κυρίως, να γίνεται συχνότερα, τουλάχιστον μια φορά το μήνα.
3) Να επανέλθει το μάθημα των Θρησκευτικών στα ΕΠΑΛ.
4) Να μπουν τα Θρησκευτικά σε όλες τις σχολές του Πανεπιστημίου. Σε αυτό το μάθημα να διδάσκεται η σχέση του Χριστιανισμού με την επιστήμη που διδάσκεται σε κάθε σχολή. Χριστιανισμός και Νομική επιστήμη. Χριστιανισμός και οικονομία. Χριστιανισμός και βιοτεχνολογία. Χριστιανισμός και τέχνη. Χριστιανισμός και Φυσική. Χριστιανισμός και μαθηματικά. Χριστιανισμός και Ιατρική κ.ο.κ..
Πρέπει να κατανοήσουμε πως η κακοδαιμονία που κατατρύχει διάφορες πτυχές του σύγχρονου βίου δεν οφείλεται στην απουσία τεχνικών γνώσεων και δυνατοτήτων αλλά στην απουσία θρησκευτικής συνείδησης που θα καθοδηγήσει τον άνθρωπο στη σωστή χρήση και αξιοποίηση αυτών των τεχνικών γνώσεων και δυνατοτήτων. Ας μάθει ο γιατρός ότι ο άρρωστος δεν είναι απλά ένας πελάτης αλλά ο « πλησίον ». Ας μάθει ο οικονομολόγος ότι ο άνθρωπος δεν είναι απλά μια οικονομική μονάδα αλλά « αδελφός υπέρ ου Χριστός απέθανε » κ.ο.κ..
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
« Εγώ ειμί το φως και η αλήθεια και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον ».
Διότι αυτό επιτάσσουν οι δημοκρατικές αρχές.
Η εκπαίδευση που αφορά στο 100% των μαθητών δεν μπορεί να ρυθμίζεται με βάση τις ανάγκες του 3% των μαθητών.
Το να υποστηρίζεις πως σε μια χώρα, όπου η συντριπτική πλειοψηφία είναι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πρέπει να διδάσκονται το ίδιο όλες οι θρησκείες δεν είναι προοδευτικότητα αλλά παραφροσύνη. Είναι σαν να δείχνεις κάθε μέρα στο γιο σου το άλμπουμ με τις οικογενειακές φωτογραφίες του γείτονα.
Βασική αρχή της Δημοκρατίας είναι η εξής. « Η γνώμη των πλειόνων κρατείτω ». Η εκπαίδευση που αφορά στο 100% των μαθητών δεν μπορεί να ρυθμίζεται με βάση τις ανάγκες του 3% των μαθητών. Η μειονότητα δεν πρέπει ούτε να καταπιέζεται αλλά ούτε και να καταπιέζει. Πίσω από όλη αυτήν την κίνηση για την καθιέρωση μιας άθρησκης εκπαίδευσης και ενός άθρησκου κράτους κρύβεται μια βαθιά αντιδημοκρατική και κρυπτοφασίζουσα ιδεολογία. Μια ιδεολογία που οδήγησε στα ολοκαυτώματα, τα γκουλάγκ και τις μαζικές εκκαθαρίσεις εκατομμυρίων Χριστιανών από μια ανήθικη και μοχθηρή μειοψηφία. Μια ιδεολογία επικίνδυνη.
Ακούστηκε πως στο μάθημα των Θρησκευτικών θα πρέπει όλες οι θρησκείες να αντιμετωπίζονται το ίδιο, όλες οι θρησκείες να διδάσκονται το ίδιο. Αν ισχύσει αυτό για τα Θρησκευτικά, τότε θα πρέπει να ισχύσει και για την Γλώσσα και να διδάσκονται π.χ. τα κορεάτικα τόσες ώρες όσες διδάσκονται και τα Ελληνικά. Εμπρός λοιπόν. Ας ξεκινήσουμε να διδάσκουμε στα παιδιά σουαχίλι και φαρσί, κινέζικα, κογκολέζικα και μανδαρίνικη γραφή. Το ίδιο πρέπει να γίνει και με την Ιστορία. Ας ξεκινήσουμε να διδάσκουμε την ιστορία του Ναγκόρνο Καραμπάκ. Και πάει λέγοντας.
Το να υποστηρίζεις πως σε μια χώρα, όπου η συντριπτική πλειοψηφία είναι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πρέπει να διδάσκονται το ίδιο όλες οι θρησκείες δεν είναι προοδευτικότητα αλλά παραφροσύνη. Είναι σαν να δείχνεις κάθε μέρα στο γιο σου το άλμπουμ με τις οικογενειακές φωτογραφίες του γείτονα.
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ
Γιατί ανεξάρτητα του τί πιστεύουν οι αλλοδαποί μαθητές πρέπει να μάθουν τί πιστεύουν οι Έλληνες
Το αν οι αλλοδαποί μαθητές ενστερνιστούν τις αξίες του Ελληνισμού και σε ποιο βαθμό είναι, πράγματι, ζήτημα προσωπικής τους επιλογής. Το αν θα τις γνωρίσουν, όμως, δεν είναι. Ζούνε σε μια Χριστιανική κοινωνία και θα πρέπει να γνωρίζουν τις βασικές αρχές και αξίες της.
“ In Rome you do as the Romans do ”. Στην Ρώμη πράττεις, συμπεριφέρεσαι, όπως συμπεριφέρονται οι Ρωμαίοι.
Λένε κάποιοι: Μα υπάρχουν και αλλοδαποί μαθητές. Γιατί αυτοί θα πρέπει να διδάσκονται την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία; Ένα αγγλικό ρητό λέει: “ In Rome you do as the Romans do ”. Στην Ρώμη πράττεις, συμπεριφέρεσαι, όπως συμπεριφέρονται οι Ρωμαίοι. Δεν θέλουμε γκετοποιημένους αλλοδαπούς μαθητές που αγνοούν τα βασικότερα στοιχεία του πολιτισμού του έθνους που τους φιλοξενεί και που επιθυμεί να τους ενσωματώσει σε αυτό σαν συνειδητούς πολίτες. Άλλωστε το γεγονός πως οι αλλοδαποί αποφάσισαν να γίνουν Έλληνες πολίτες σημαίνει πως εκτιμούν και αγαπούν τον πολιτισμό και την κουλτούρα μας. Ελληνισμός είναι η Καινή Διαθήκη, Ελληνισμός είναι η Αγία Σοφία, Ελληνισμός είναι το κρυφό Σχολειό, και η Θεία Λειτουργία Ελληνισμός είναι. Ανεξάρτητα του τί πιστεύουν οι αλλοδαποί μαθητές πρέπει να μάθουν τί πιστεύουν οι Έλληνες. Πρέπει να μυηθούν στην ατμόσφαιρα του Ελληνο-Χριστιανικού πολιτισμού που τους περιβάλλει. Να γνωρίσουν τα ιδανικά που τον καθόρισαν, το περιρρέον πολιτιστικό περιβάλλον, τις αξίες του. Το άν θα τις ενστερνιστούν και σε ποιο μέτρο είναι, πράγματι, ζήτημα προσωπικής τους επιλογής. Το αν θα τις γνωρίσουν, όμως, δεν είναι. Ζούνε σε μια Χριστιανική κοινωνία και θα πρέπει να γνωρίζουν τις βασικές αρχές και αξίες της. Γι’ αυτό, άλλωστε, και πολλοί μη ορθόδοξοι μαθητές επιλέγουν να παρακολουθούν το μάθημα των θρησκευτικών με παρότρυνση μάλιστα των γονέων τους. Κατά την γνώμη μας και οι αλλοδαποί μαθητές πρέπει, υποχρεωτικά, να παρακολουθούν το μάθημα των Θρησκευτικών. Ας μην εξετάζονται, αν δεν το επιθυμούν, ας μην εκβιάζεται η ενεργητική συμμετοχή τους σε αυτό. Αλλά πρέπει να το παρακολουθούν για να πληροφορηθούν για την επικρατούσα θρησκεία της χώρας που τους φιλοξενεί. Ας πληροφορηθούν και, στην συνέχεια, αν θέλουν, ας μην αποδεχθούν. « Άκουσον μεν πάταξον δε ». Άλλωστε δεν μπορείς να απορρίψεις κάτι που δεν γνωρίζεις. Η τραγικότητα όλων αυτών των επιθέσεων κατά του μαθήματος των θρησκευτικών είναι πως αυτές οργανώνονται από αρνητές του Χριστιανισμού που δεν γνωρίζουν τον Χριστιανισμό, δεν γνωρίζουν ακριβώς τί απορρίπτουν. Οι περισσότεροι είναι, απλά, αδιάβαστοι. Ελάχιστοι διάβασαν αλλά δεν κατάλαβαν. Γι’ αυτούς ισχύει η απάντηση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου στον Ιουλιανό τον Παραβάτη. « Ανέγνως αλλ’ ουκ έγνως. Ει γαρ έγνως, ουκ αν κατέγνως ».
ΤΡΙΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Διότι η δυνατότητα απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών θα αποτελέσει ένα κακό προηγούμενο και για άλλα μαθήματα.
Ναι, η δυνατότητα απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών θα αποτελέσει ένα κακό προηγούμενο και για άλλα μαθήματα. Αν δεν είναι υποχρεωτικό για τους μη Χριστιανούς μαθητές το μάθημα των Θρησκευτικών, τότε δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό και το μάθημα της Ιστορίας για τα παιδιά των διεθνιστών ή για τους αλλοδαπούς που προέρχονται από άλλη χώρα. Ή το μάθημα της φιλοσοφίας για τα παιδιά όσων έχουν ενστερνιστεί συγκεκριμένο φιλοσοφικό δόγμα. Ας διδάσκονται τα παιδιά των μηδενιστών το δόγμα του Σάρτρ « ο άλλος είναι η κόλασή μου ». Ας διδάσκονται τα παιδιά των Νιτσεϊστών τη θεωρία του Υπερανθρώπου, και ότι πρέπει να καταπατούν τους γύρω τους για να επικρατήσουν οι ίδιοι. Ας διδάσκονται τα παιδιά των φασιστών τα περί Αρείας Φυλής κ.ο.κ.. Αλλά και όλα τα μαθήματα θα πρέπει να πάψουν να είναι υποχρεωτικά για όποιον δηλώσει πως για κάποιο λόγο, μεταφυσικό ή άλλο, δεν επιθυμεί το παιδί του να τα διδαχθεί. Του ενός μπορεί να μην του αρέσει ο Όμηρος, ο άλλος να μην εκτιμά τον Πλάτωνα. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως ανήκει σε μία σέκτα που θεωρεί πως τα μαθηματικά είναι διαβολικά ή πως δεν συμφωνεί με την διδακτέα ύλη ή την μέθοδο διδασκαλίας τους. Ο καθένας θα μπορεί να επικαλεστεί λόγους συνείδησης ή άλλους. Και τί θα πρέπει να γίνει τότε;
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Ο κατηχητικός χαρακτήρας του μαθήματος των θρησκευτικών είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο, απόλυτα λογικό και αυτονόητο. Και αυτό γιατί η πλειονότητα των μαθητών είναι ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ. Γιατί οι γονείς τους κατά την βάπτισή τους δεσμεύτηκαν να τα κατηχήσουν .
Είναι γνωστό πως Βάπτιση χωρίς Κατήχηση δεν νοείται. Η ΒΑΠΤΙΣΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΡΡΗΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ. Όταν ο άνθρωπος βαπτίζεται σε μεγάλη ηλικία προηγείται η Κατήχηση. Όταν ο άνθρωπος βαπτίζεται μικρός, όπως έχει επικρατήσει ( νηπιοβαπτισμός ), τότε προηγείται η βάφτιση και έπεται η κατήχηση. Σχεδόν όλοι οι Έλληνες βαπτίζουν τα παιδιά τους και, συχνά, γίνονται ανάδοχοι. Ακόμη και οι περισσότεροι από όσους βάλλουν κατά του μαθήματος των Θρησκευτικών ή του ομολογιακού χαρακτήρα του έχουν βαπτίσει τα παιδιά τους και παιδιά άλλων. Αλλά, όπως είπαμε, η Βάπτιση και η κατήχηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. ΟΙ ΑΝΑΔΟΧΟΙ ΔΕΣΜΕΥΟΝΤΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΑ ΚΑΤΗΧΗΣΟΥΝ ΤΟ ΒΑΠΤΙΖΟΜΕΝΟ ΒΡΕΦΟΣ. Και επειδή οι περισσότεροι δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν κάτι τέτοιο, το κράτος αναλαμβάνει να κατηχήσει αυτά τα παιδιά με κατάλληλους εκπαιδευτικούς Θεολόγους. Τί πιο απλό απ’ αυτό; Το μάθημα των Θρησκευτικών θα αλλάξει χαρακτήρα όταν η πλειονότητα των μαθητών αποτελείται από αβάπτιστους. Κάτι τέτοιο, όμως, ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως δεν είναι σωστό να αποφασίζουν οι γονείς την θρησκεία του παιδιού. Δεν ερωτάται το παιδί, λένε, ποια θρησκεία θα ακολουθήσει. Μα μήπως το ρώτησαν αν θέλει να γεννηθεί; Το ρώτησαν ποιά ιστορία θα διδαχθεί; Ποιά μαθήματα; Τί διατροφή θα ακολουθήσει; Τί ρούχα θα φορέσει; Ποιά φιλοσοφία και ποιά κοσμοθεωρία θα του μεταδώσουν; Είναι αναπόφευκτο οι γονείς να παίρνουν κάποιες αποφάσεις για τα παιδιά τους μέχρι αυτά να ενηλικιωθούν. Να φροντίζουν για την σωματική και πνευματική του τροφή και ανάπτυξη. Πού είναι το περίεργο;
Σε αυτό το σημείο δεν είναι άσκοπο να αναφερθούμε και σε μια άλλη πτυχή του θέματος. Όλοι όσοι κόπτονται για την αλλαγή του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών έχουν βαπτίσει τα παιδιά τους ή παιδιά άλλων. Εκτός ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων. Το θέμα είναι γιατί θα πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά ανθρώπους που άλλα λένε τη μια και άλλα κάνουν την άλλη. Που από τη μια δεσμεύονται να κατηχήσουν τα παιδιά τους και από την άλλη αγωνίζονται για το αντίθετο. Γιατί θα πρέπει να συζητάμε στα σοβαρά προτάσεις ανθρώπων που εμφανίζουν μια τέτοια αντίφαση στις πράξεις τους. Γιατί θα πρέπει να ακολουθούμε ανθρώπους μπερδεμένους και αντιφατικούς, που δεν ξέρουν, τελικά, και οι ίδιοι τί θέλουν. Την παιδεία θα πρέπει να καθορίζουν άνθρωποι ψαγμένοι και όχι άνθρωποι που ακόμα ψάχνονται. Αυτοί ούτε συνειδητοποιημένοι Χριστιανοί είναι ούτε συνειδητοποιημένοι αντίχριστοι. Στην ουσία ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν τί είναι και τί θέλουν. Αυτούς τους ανθρώπους θα ακούσουμε; Σε αυτούς θα εμπιστευτούμε το μέλλον των παιδιών μας;
ΠΕΜΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Διότι δεν είναι όλες οι θρησκείες το ίδιο.
Το να ισχυριζόμαστε πως όλες οι θρησκείες έχουν την ίδια αξία είναι σαν να λέμε πως η ποδοσφαιρική ομάδα που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης έχει την ίδια αξία με μια τυχαία ομάδα΄Γ κατηγορίας στην περιφέρεια.
Γνωρίζω πολλούς που ελαφρά τη καρδία μιλούν για την ίση αξία των πολιτισμών και για την αξία της ιδανικής πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Αλλά ούτε ένας από αυτούς δεν θα αντιμετώπιζε θετικά το ενδεχόμενο η κόρη του να γίνει η τέταρτη σύζυγος του μουσουλμάνου γείτονά του ( ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ).
Ναι, δεν είναι όλες οι θρησκείες το ίδιο. Όπως υπάρχει διαβάθμιση στην αξιολόγηση των μαθητών, των επαγγελματιών, των προϊόντων κ.ο.κ., ανάλογα συμβαίνει και με τις θρησκείες. Δεν έχουν όλοι οι μαθητές την ίδια επίδοση ούτε παίρνουν όλοι είκοσι. Αλλά μήπως και όλοι οι δημοσιογράφοι πληρώνονται το ίδιο; Μήπως όλοι οι πολιτικοί μένουν στην Ιστορία; Υπάρχει καμιά εταιρεία όπου όλοι είναι πρόεδροι; Θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα που μπορεί να το κατανοήσει ο καθένας. Το να ισχυριζόμαστε πως όλες οι θρησκείες έχουν την ίδια αξία είναι σαν να λέμε πως η ποδοσφαιρική ομάδα που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης έχει την ίδια αξία με μια τυχαία ομάδα ΄γ κατηγορίας στην περιφέρεια. Σε αυτό το κείμενο δεν θα αναφερθούμε στο γεγονός ότι ο Χριστιανισμός είναι εξ αποκαλύψεως θρησκεία. Δεν είναι του παρόντος. Αλλά, πρέπει, επιτέλους να κατανοηθεί το αυτονόητο. Όλες οι θρησκείες δεν έχουν την ίδια αξία. Ακόμη και αν αρνείται κάποιος την μεταφυσική διάσταση των θρησκειών, δεν μπορεί να αρνηθεί την κοινωνική, ηθική και πολιτιστική τους διάσταση, το γεγονός πως από κάθε θρησκεία πηγάζει αντίστοιχη κοινωνική οργάνωση, πολιτισμός και, κυρίως, ηθική. Η θρησκεία που επιτρέπει την πολυγαμία και την υποτίμηση της γυναίκας ή η θρησκεία που διδάσκει τις ανθρωποθυσίες ή την χρήση ναρκωτικών και σεξουαλικών οργίων δεν είναι ίσης αξίας με τον Χριστιανισμό. Το είπαμε και το επαναλαμβάνουμε. Δεν είναι όλες οι θρησκείες το ίδιο.
Και, εν πάση περιπτώσει, αν αποφασίσει το κράτος να αντιμετωπίζει όλες τις θρησκείες με τον ίδιο τρόπο ας μην αρχίσει από την εκπαίδευση αλλά ας ξεκινήσει από το οικογενειακό δίκαιο. Ας νομιμοποιήσει την πολυγαμία, που επιτρέπουν κάποιες θρησκείες. Ή από το κληρονομικό δίκαιο. Ας κληρονομούν οι μουσουλμάνες γυναίκες λιγότερα από τους άνδρες. Και από την οικονομία. Ας δίνει το κράτος επιδόματα γάμου για τις τέσσερις γυναίκες ενός μουσουλμάνου. Ας επιτραπεί η χρήση βίας από τον άνδρα προς την γυναίκα, όταν κάποια θρησκεία το επιτρέπει. Ας επιτραπεί ακόμη και η δουλεία για θρησκείες που την αποδέχονται, ή η παιδεραστία, οι ανθρωποθυσίες κ.ο.κ.. Αυτά μπορεί να ακούγονται παράξενα αλλά, ήδη, κάποια εξ αυτών τουλάχιστον, είναι ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες της Ευρώπης. Όταν ο Αρχιεπίσκοπος του Καρντέρμπουρυ της εκκοσμικευμένης Αγγλικανικής Εκκλησίας δήλωσε πως ίσως το κοινοβούλιο θα πρέπει να σκεφτεί την ψήφιση νόμων που θα είναι σύμφωνοι με το ισλαμικό δίκαιο, οι αγγλικές εφημερίδες τον λοιδόρησαν. Στην Ελλάδα, μάλλον, θα υπερθεμάτιζαν. Γνωρίζω πολλούς που ελαφρά τη καρδία μιλούν για την ίση αξία των πολιτισμών και για την αξία της ιδανικής πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Αλλά ούτε ένας από αυτούς δεν θα αντιμετώπιζε θετικά το ενδεχόμενο η κόρη του να γίνει η τέταρτη σύζυγος του μουσουλμάνου γείτονά του ( ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ). Και γνωρίζω ελάχιστους που θα μετανάστευαν με χαρά στο Κατμαντού. Όπως, πρόσφατα, επεσήμαναν πολλοί Ευρωπαίοι διανοητές, όλοι θέλουν να πάνε στην Ευρώπη αλλά ελάχιστοι φεύγουν από αυτήν. Όμως, θεμέλιος λίθος του Ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι, είτε μας αρέσει είτε όχι, ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Και όταν χτυπάμε αυτόν τον λίθο, κλονίζεται συθέμελα ο ίδιος ο πολιτισμός μας. Είτε το θέλουμε είτε όχι ο Χριστιανισμός είναι η βάση του Ευρωπαϊκού τρόπου σκέψης και ζωής. Αν απομακρύνεις αυτή τη βάση θα γκρεμιστεί ολόκληρο το οικοδόμημα. Η κατάργηση της Κυριακής αργίας, μιας αργίας που θεσμοθετήθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα χριστιανικού θεσμού. Απομακρύνθηκε η Ευρώπη από τον Χριστό, μεθοδεύεται η κατάργηση της Κυριακής αργίας. Ποιος θα ωφεληθεί από αυτήν; Κανείς. Και αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και πολλά περισσότερα. Δεν μπορείς να έχεις τα φρούτα του δένδρου, αν δεν έχεις το δένδρο. Δεν μπορείς να έχεις τους καρπούς του Χριστιανισμού, χωρίς τον Χριστό. Από την στιγμή που μια κοινωνία αποχριστιανικοποιείται, η αποδόμηση και φθορά της μέχρι την τελική κατάρρευση είναι, απλά, ζήτημα χρόνου.
ΕΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
Για λόγους γεωπολιτικής και για άλλους λόγους.
Μπορεί η θρησκεία να είναι, πρωτίστως, κάτι πνευματικό αλλά δεν παύει ως φαινόμενο να έχει και τις προεκτάσεις του στην σφαίρα της πολιτικής, της διπλωματίας και των διεθνών σχέσεων. Όλοι γνωρίζουμε πως η Ελλάδα είναι η ηγεμών δύναμις στον χώρο της Ορθοδοξίας. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι, ουσιαστικά, Ελληνικό πατριαρχείο με οικουμενικό ρόλο. Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έχει την κυριαρχία επί των περισσοτέρων ιερών προσκυνημάτων στους Αγίους τόπους, κυριαρχία που βλέπουν με φθόνο πανίσχυρα Χριστιανικά κράτη, όπως η Αμερική, η Αγγλία και η Ρωσία. Το πατριαρχείο Αλεξανδρείας που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον χώρο της Αφρικής είναι και αυτό Ελληνικό. Ελληνικό είναι και το Άγιο Όρος που έχει παγκόσμια ακτινοβολία. Η ηγεμονία μας στον χώρο της Ορθοδοξίας είναι η μόνη ηγεμονία που μας έχει απομείνει ως έθνος. Δεν έχουμε στρατιωτική ισχύ. Δεν έχουμε πολιτική δύναμη. Δεν έχουμε αριθμητική υπεροχή. Δεν έχουμε τεχνολογική ανάπτυξη, εφάμιλλη άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Σε όλους αυτούς τους τομείς υστερούμε σημαντικά. Μια υπεροχή έχουμε. Την πνευματική υπεροχή μας στον χώρο της Ορθοδοξίας. Και αντί να στηριχθούμε σε αυτήν και να την αναπτύξουμε, αντί να την χρησιμοποιήσουμε σαν βάση για να προοδεύσουμε περισσότερο και σε άλλους τομείς, την υποτιμάμε, την πλήττουμε και την πολεμούμε. Δεν είναι σα να χαστουκίζουμε τους εαυτούς μας; Ο Στήβεν Ράνσιμαν είχε δηλώσει πως ο εικοστός πρώτος αιώνας θα είναι ο αιώνας της Ορθοδοξίας. Άραγε, το άκουσε κανείς;
Εμείς, απλά, θα αναφέρουμε κάποια πράγματα. Αυτή τη στιγμή η Ιερουσαλήμ είναι το κέντρο του κόσμου. Και λόγω του θρησκευτικού της χαρακτήρα αλλά και λόγω του ότι το Ισραήλ διαθέτει τεράστια οικονομική δύναμη και ασκεί σημαντική επιρροή στην πολιτική ζωή της υπερδύναμης. Το πατριαρχείο Ιεροσολύμων είναι εκεί και ασκεί έναν σημαντικό ρόλο. Είναι ένας « παίκτης » στην περιοχή, ένας συνομιλητής στις τράπεζες διαπραγματεύσεων. Συνειδητοποιούμε, άραγε, πόσοι θα επιθυμούσαν την δική μας θέση, πόσοι μας υποβλέπουν γι’ αυτό το σημαντικό προνόμιο; Ύστερα, υπάρχει το λεγόμενο « Ορθόδοξο τόξο ». Αναλογιστείτε πόσα οφέλη σε κάθε επίπεδο θα μπορούσαμε να αποκομίσουμε σαν έθνος αν επενδύαμε σοβαρά σ’ αυτήν την υπόθεση. Κατ’ αρχήν σε επίπεδο διπλωματίας, δεδομένου του « άσπονδου » μουσουλμάνου γείτονά μας και γνωστού « νταή » της περιοχής. Όλοι θυμούνται την επίσκεψη του Παπούλια στην Βουλγαρία την περίοδο της κρίσης του « Σισμίκ ». Αλλά ακόμη και σε πιο πρακτικά θέματα. Φέτος επισκέφτηκαν την Ελλάδα 2 εκατομμύρια Ρώσοι. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια. Οι περισσότεροι ζούνε σε γειτονικές χώρες. Και βλέπουν την Ελλάδα σαν μητέρα που τους έδωσε το φως της Ορθοδοξίας. Όταν ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος μιλούσε για την ανάπτυξη του Θρησκευτικού τουρισμού πολλοί τον λοιδορούσαν. Όμως η μορφή του Θρησκευτικού τουρισμού είναι, ίσως, η σημαντικότερη μορφή τουρισμού, και, το κυριότερο, δεν περιορίζεται στους δύο μήνες του καλοκαιριού. Νομίζετε πως οι κοσμικοί προορισμοί των Κυκλάδων προσελκύουν περισσότερους τουρίστες από όσους προσελκύει το Ιερό Προσκύνημα της Μεγαλόχαρης; Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ ΕΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ. Και η Χριστιανική θρησκεία είναι η πρώτη, αριθμητικά, θρησκεία στον κόσμο. Όσοι δεν μπορούν να βιώσουν την Ορθοδοξία, να αναχθούν σε πνευματικό ύψος, να πυρωθούν από τον Θείο Έρωτα ας δουν αυτό που είναι ικανοί να δουν. Ότι η Ορθοδοξία μπορεί να τους είναι, πρακτικά, χρήσιμη. Και ας παύσουν να την πολεμούν, έστω και γι’ αυτό. Και αυτό κάπου θα τους οδηγήσει.
Κλείνουμε με δύο παρατηρήσεις και τρεις προτάσεις.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1) Περιμένουμε μια πιο γενναία στάση από το Υπουργείο Παιδείας το οποίο φαίνεται πως σύρθηκε στην έκδοση των επίμαχων εγκυκλίων κατά του μαθήματος των Θρησκευτικών. Όλοι γνωρίζουμε πως ο Ελληνικός λαός επικρότησε την γενναιότητα που επέδειξε στην υπόθεση του βιβλίου της Ιστορίας της έκτης δημοτικού. Μια τέτοια γενναιότητα υπέρ της θρησκευτικής και ιστορικής μας παράδοσης περιμένουμε απ’ την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας της όποιας κυβέρνησης του όποιου κόμματος και για το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών.
2) Μας έθλιψε βαθύτατα η στάση διαφόρων συνδικαλιστικών οργάνων των εκπαιδευτικών που εκφράστηκαν με σχετικές ανακοινώσεις καθώς και οι εναντίον του μαθήματος θέσεις που εξέφρασαν καθηγητές άλλων ειδικοτήτων. Υπάρχει, αγαπητοί συνάδελφοι, ένα πράγμα που λέγεται « συναδελφική αλληλεγγύη ». Όταν διάβασα τις σχετικές ανακοινώσεις των συνδικαλιστών αναρωτήθηκα. Αυτοί οι άνθρωποι ψηφίστηκαν από μας; Για να μας υποστηρίζουν; Στο κάτω κάτω, εμείς, σαν σύλλογος Θεολόγων, δεν θυμάμαι ποτέ να τους κάναμε αυστηρές υποδείξεις για το πώς πρέπει να κάνουν την δουλειά τους, ή να τους κατηγορήσαμε για χαμηλές επιδόσεις στο ζήτημα της διεκδίκησης των συμφερόντων των εκπαιδευτικών. Αντίθετα, τους περιβάλλουμε με τον σεβασμό και την αγάπη μας, πληρώνουμε τις συνδρομές μας και τους ψηφίζουμε. Δεν θα έπρεπε να μας προστατεύουν αντί να μας χτυπούν;
Και, όσον αφορά στην επιθετική κριτική που εξέφρασαν συνάδελφοι άλλων κλάδων, πρέπει να πω πως εξ όσων γνωρίζω, είναι πολύ περισσότεροι οι μαθητές που μένουν σε άλλα μαθήματα, παρά στα Θρησκευτικά. Ας κοιτάξουν λοιπόν οι αγαπητοί συνάδελφοι να βελτιώσουν τα δικά τους αναλυτικά προγράμματα, τα δικά τους σχολικά εγχειρίδια και τις δικές τους μεθόδους διδασκαλίας και ας μας αφήσουν ήσυχους. Ας κοιτάξει ο καθένας τα του οίκου του. Αν δεν θέλουν να σταθούν δίπλα μας, ας μην στέκονται απέναντί μας. Αν δεν θέλουν να μας βοηθήσουν, ας μην μας πολεμούν.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1) Να οργανωθεί καλύτερα ο εορτασμός των Χριστουγέννων και του Πάσχα με σχετικές εορταστικές εκδηλώσεις. Δεν είναι λογικό να κλείνουν τα σχολεία δεκαπέντε μέρες προς τιμήν χριστιανικών εορτών και να μην γίνεται στα σχολεία κάποια επίσημη εορτή. Για τα Χριστούγεννα, βέβαια, γίνονται εορταστικές εκδηλώσεις. Πρέπει, όμως, να τους δοθεί μεγαλύτερη επισημότητα και να καθιερωθούν ανάλογες εκδηλώσεις και για το Πάσχα.
2) Να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στο ζήτημα του Εκκλησιασμού. Να υπάρχει κατάλληλη προετοιμασία. Να διδάσκεται από τους φιλολόγους και Θεολόγους το κυριότερο, τουλάχιστον, μέρος της Θείας Λειτουργίας, ώστε να κατανοούν οι μαθητές τα αδόμενα και τα τελούμενα. Και, κυρίως, να γίνεται συχνότερα, τουλάχιστον μια φορά το μήνα.
3) Να επανέλθει το μάθημα των Θρησκευτικών στα ΕΠΑΛ.
4) Να μπουν τα Θρησκευτικά σε όλες τις σχολές του Πανεπιστημίου. Σε αυτό το μάθημα να διδάσκεται η σχέση του Χριστιανισμού με την επιστήμη που διδάσκεται σε κάθε σχολή. Χριστιανισμός και Νομική επιστήμη. Χριστιανισμός και οικονομία. Χριστιανισμός και βιοτεχνολογία. Χριστιανισμός και τέχνη. Χριστιανισμός και Φυσική. Χριστιανισμός και μαθηματικά. Χριστιανισμός και Ιατρική κ.ο.κ..
Πρέπει να κατανοήσουμε πως η κακοδαιμονία που κατατρύχει διάφορες πτυχές του σύγχρονου βίου δεν οφείλεται στην απουσία τεχνικών γνώσεων και δυνατοτήτων αλλά στην απουσία θρησκευτικής συνείδησης που θα καθοδηγήσει τον άνθρωπο στη σωστή χρήση και αξιοποίηση αυτών των τεχνικών γνώσεων και δυνατοτήτων. Ας μάθει ο γιατρός ότι ο άρρωστος δεν είναι απλά ένας πελάτης αλλά ο « πλησίον ». Ας μάθει ο οικονομολόγος ότι ο άνθρωπος δεν είναι απλά μια οικονομική μονάδα αλλά « αδελφός υπέρ ου Χριστός απέθανε » κ.ο.κ..
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
« Εγώ ειμί το φως και η αλήθεια και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον ».
Αγαπητοί συνάδελφοι, αν η εκπαίδευση απομακρυνθεί από τον Θεό, ο Θεός δεν θα χάσει τίποτε. Η εκπαίδευση, όμως, θα χάσει τα πάντα. Όταν κάποιος, ενώ κάνει κρύο, φεύγει μακριά από τον ήλιο και κρύβεται σε μια σπηλιά γεμάτη υγρασία, ας γνωρίζει πως ο ήλιος δεν χάνει τίποτε. Ούτε αυτός που του λέει να βγει έξω για να θερμανθεί από τις ζωογόνες ακτίνες του. ΑΥΤΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΧΑΝΕΙ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΗΤΟΣ ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Και όποιος απομακρύνεται από αυτόν ο ίδιος αυτοκαταδικάζεται και αυτοτιμωρείται.
Εν πάση περιπτώσει. Εμείς θα αφήσουμε όλους αυτούς που πάσχουν από σύνδρομο εθνικής μειονεξίας και σύμπλεγμα θρησκευτικής κατωτερότητας να φωνασκούν κατά του μαθήματος των θρησκευτικών. Να αντιδρούν σε κάθε τι το Ορθόδοξο όπως ο διάβολος στο λιβάνι. Να « τοξεύουν προς ουρανόν » και να « λακτίζουν προς κέντρα ». Δεν θα παύσουμε, όμως, να τους υπενθυμίζουμε πως αυτό συνιστά ύβρη. Πως η ύβρις πάντα ακολουθείται από την νέμεση, που είναι στην ουσία αυτοκαταδίκη και αυτοτιμωρία. Και πως εμείς δεν θα συμμετάσχουμε στην ύβρη τους, ούτε θα τους επιτρέψουμε να αποφασίζουν αυτοί για μας, γιατί δεν έχουμε καμία διάθεση να υποστούμε την νέμεση. Η αυτοκαταστροφή ας είναι δική τους προσωπική επιλογή και όχι δική μας.
Με αγάπη προς πάντας,
" Basilperson "
1 σχόλιο:
Ευχόμαστε καλή αρχή στο νέο blog. Και να συνεχίσει ακόμα δυναμικότερα. Και να ομοιάσει στο παρόν blog.
Αν και απο τεχνικής απόψεως είναι σκοτεινό και "στενόχωρο" σε αντίθεση με αυτό το blog, που έχει φωτεινότητα και ευρυχωρία.
Ευχόμαστε οι ορθόδοξες φωνές-σελίδες να αυξηθούν στο διαδίκτυο και να σαρώσουν τις επικίνδυνες και αιρετικές σελίδες και τις πλάνες που αυτές κουβαλούν, με την αλήθεια και την Ορθοδοξία που αυτές θα διασαλπίζουν προς κάθε κατεύθυνση!
Ένας πιστός
Δημοσίευση σχολίου