Καζαντζάκης φιλοξενούμενος στην ιστοσελίδα του Συμβούλου Θεολόγων Κρήτης

Στην επίσημη ιστοσελίδα των Θεολόγων της Κρήτης, της οποίας την ευθύνη έχει ο Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων Κρήτης κ. Γεώργιος Στριλιγκας όπως φαίνεται από το χαιρετισμό στην αρχή της σελίδας, δημοσιεύεται ομιλία του κ. Βαρδαβά Γεωργίου με τίτλο «Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ»
Δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Βαρδαβάς είναι Θεολόγος, ούτε μας εκπλήσσει ότι υπάρχουν ακόμη εγκωμιαστές του βλάσφημου Καζαντζάκη.
Εύλογα όμως ρωτούμε:
Με ποια κριτήρια δημοσίευσε ο Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων Κρήτης ένα τέτοιο κείμενο στην επίσημη ιστοσελίδα του;
Συμφωνεί ο κ. Σύμβουλος με όσα λέγονται στο κείμενο αυτό;
Επιδιώκει τη μελέτη του κειμένου από τους θεολόγους εκπαιδευτικούς της Κρήτης ή όλης της Ελλάδος (μέσω του διαδικτύου);
Ποια είναι η δική του θέση για τη «θεολογία» του Καζαντζάκη και για όσα περί αυτού γράφει ο κ. Βαρδαβάς;
.
Για να κατανοήσουν δε οι αναγνώστες μας το περιεχόμενο του κειμένου που δημοσιεύεται στη σελίδα των Θεολόγων της Κρήτης προχωρούμε σε μία σύντομη κριτική αναφορά σε λίγα μόνο σημεία του:
.
Ξεκάθαρα βλάσφημος ο Καζαντζάκης, στα όρια της βλασφημίας αναγκαστικά κινούνται και οι εγκωμιαστές του, ανάμεσά τους και ο συγγραφέας της ομιλίας αυτής. Συγκρίνει το βλάσφημο Καζαντζάκη με τον Απόστολο Παύλο και τους ασκητές αγίους Ισαάκ το Σύρο και Ιωάννη της Κλίμακος! Και αναζητά «παράλληλα» μεταξύ Καζαντζάκη και αγίων Πατέρων! Μεταφέρω λίγους μόνο από τους πολλούς ανόητους (ο χαρακτηρισμός είναι λίαν επιεικής) παραλληλισμούς που κάνει ο συγγραφέας της ομιλίας:
1.Όμως αυτό το χρέος του ανθρώπου να κάνει τη σάρκα «πνέμα», που διαπνέει όλο το έργο του (ενν. Καζαντζάκη) σε τι διαφέρει από το «σπείρεται σώμα ψυχικόν, εγείρεται σώμα πνευματικόν» του αποστόλου Παύλου (Α’ Κορ. 15,44);
2. Αλλά και το κλιμακωτό σχήμα της Ασκητικής ειδολογικά -και ενίοτε στο περιεχόμενο- θυμίζει έντονα τα ασκητικά συγγράμματα του Ισαάκ του Σύρου και του Ιωάννου της Κλίμακος. Μόλις που χρειάζεται να υπενθυμίσουμε την αναφορά που κάνει στην «απροσπάθεια» σε επιστολή του στον Πρεβελάκη. Ως γνωστόν η απροσπάθεια απαντά στον Ιωάννη το Σιναΐτη και συνιστά μια από τις 30 βαθμίδες της Κλίμακος.
3. Στα αρεοπαγιτικά ο αποφατισμός είναι βιωματικός, ασκητικός, θεολογικός. Στον Καζαντζάκη ο αποφατισμός είναι ουμανιστικός, ζωντανός, είναι αποτέλεσμα ενός αέναου υπαρκτικού στοχασμού και μιας στάσης ζωής που διακατέχεται από ελευθερία.
Δεν αξίζει τον κόπο να αναλύσει και να αναιρέσει κανείς όλες τις ανοησίες που περιέχονται στην ομιλία αυτή. Κάνει ωστόσο ο συγγραφέας της ομιλίας και δύο ορθές παρατηρήσεις. Γράφει:
1. Δεν ισχυρίζομαι ότι ο Καζαντζάκης ήταν χριστιανός… Δεν ήθελε την αποκάλυψη. Προτίμησε την ανακάλυψη. Ακόμα και ο πανθεϊστικός μονισμός του, που από πολλούς επισημαίνεται, εντάσσεται στην προσπάθεια αυτής της ανακάλυψης
2. Θεολογικά το λάθος του είναι πως αποδέχεται το Χριστό ως «απλό άνθρωπο» και όχι θεάνθρωπο… Όλη αυτή η πορεία τον οδηγεί σε ένα ιδιότυπο νεονεστοριανισμό…
Εμείς προσθέτουμε ότι ο Καζαντζάκης όχι απλώς δεν ήταν Χριστιανός, όχι απλώς νεστοριάνιζε αλλά υπήρξε, με όσα έγραψε, όχι απλά αιρετικός και βλάσφημος αλλά, κινούμενος μέσα στον αμέτρητο εγωισμό του, δαιμονικά αντίχριστος και αντίθεος.
.
Ολόκληρη το κείμενο του κ. Βαρδαβά μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ