Επικίνδυνα κοντά στον Πάπα και επικίνδυνα μακριά από τους Πατέρες (και σε ρουμανική μετάφραση)

Παράδοξη είναι η συμπεριφορά των Οικουμενιστών. Δείχνουν υπερβολική αγάπη προς τους αιρετικούς παπικούς που βλασφημούν το Άγιο Πνέυμα με το filioque και προς τους παντός είδους προτεστάντες που έχασαν κάθε επαφή με την αλήθεια του Χριστού. Την ίδια στιγμή στρέφονται με σφοδρότητα εναντίον όσων πούνε έστω και μια λέξη διαφορετική από εκείνους, οδηγούν στα δικαστήρια τους Εσφιγμενίτες και συλλαμβάνουν τα μέλη της Ένωσης «Κοσμάς Φλαμιάτος» στην Ελασσόνα.........

Επιδιώκουν οι οικουμενιστές την ένωση με τους ετεροδόξους αλλά καμία προσπάθεια προσέγγισης δεν κάνουν προς τους παλαιοημερολογίτες. Απειλούν τους κληρικούς και λαϊκούς που υπογράψαμε την «Ομολογία Πίστεως» αλλά ουδεμία συμβουλή δεν δίνουν προς τον εκκοσμικευμένο κλήρο που τους περιστοιχίζει. Αφορίζουν το Σωτηρόπουλο και αργοπορούν στη λήψη αποφάσεων για το Μπεζενίτη μεταθέτοντας για το Νοέμβριο την πιθανή «αθώωση» του.
Τελικά τα βήματα των οικουμενιστών τους οδηγούν καθημερινά επικίνδυνα κοντά στον Πάπα και την αιρετική του κακοδοξία και εξίσου επικίνδυνα μακριά από την πατερική γραμμή της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
_________________________________________________

În primejdie lângă Papa, în primejdie departe de Părinţi

Este ciudat comportamentul ecumeniştilor. Manifestă o iubire exagerată faţă de ereticii catolici care hulesc pe Sfântul Duh prin Filioque şi faţă de tot felul de protestanţi care au pierdut adevărul lui Hristos. În acelaşi timp, se întorc cu duşmănie şi cu virulenţă împotriva tuturor celor care rostesc chiar şi un singur cuvânt diferit de ei, îi târăsc prin tribunale pe esfigmeniţi (monahii Mănăstirii Esfigmenu) [1]şi arestează membri ai Uniunii „Cosmas Flamiatos” din Elassona.
Ecumeniştii urmăresc unirea cu eterodocşii, dar nu fac nici o încercare de apropiere faţă de vechii calendarişti. Ameninţă pe clericii şi pe laicii care am semnat „Mărturisirea de Credinţă împotriva ecumenismului”, dar nu dau nici un sfat clerului secularizat care îi înconjoară. Îl afurisesc pe Sotiropoulos şi întârzie în luarea unor decizii pentru Mpezeniti [2], amânând pentru luna noiembrie eventuala lui „nevinovăţie”.
În cele din urmă, paşii ecumeniştilor îi duc zi de zi, în mod periculos, aproape de Papa şi de credinţa lui eretică şi la fel de periculos departe de linia patristică a Bisericii Ortodoxe.
____________________
[1] Atât autorul rândurilor de faţă, cât şi traducătorul lor, nu împărtăşesc nici poziţia monahilor zelotişti de laEsfigmenu sau de oriunde din lume, dar nici poziţia Patriarhului Bartolomeu care promovează cu fanatism ecumenismul său sincretist, aruncând în închisoare 13 monahi din mănăstirea atonită mai sus-pomenită şi reţinând cu poliţia membri ai Uniunii Ortodoxe „Cosma Flamiatos” care distribuiau gratuit materiale antiecumeniste. Ambele poziţii sunt radicale şi extreme, iar „extremele – zic Părinţii – întotdeauna sunt ale demonilor”. „A ţine Adevărul în Iubire” - cu smerită înţelepciune - nu presupune nici a te rupe de Biserică (cum fac stiliştii), dar nici a te comporta inchizitorial (cum fac ecumeniştii). De ambele părţi se observă un regretabil fanatism, de care să ne izbăvească Domnul pe toţi (n.tr.).

[2] Fostul Mitropolit de Attika - Panteleimon Mpezeniti; caterisit anul acesta de Biserica Ortodoxă a Greciei a făcut recurs la Patriarhia Ecumenică.