Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Βοηθοί επίσκοποι - Μιά περιττή διακόσμησις

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 25/12/2009

ΒΟΗΘΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ
Μία περιττὴ διακόσμησις

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ἀπόφαση τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆςἘκκλησίας μας, κατά τόν παρελθόντα Ὀκτώβριο, νά ἐκλέξει ἕξι νέους βοηθούς ἐπισκόπους γιά ἰσάριθμες Μητροπόλεις, δεν προκάλεσε χαρά καί ἐνθουσιασμό στό λαό τοῦ Θεοῦ. Ἴσως νά χάρηκαν οἱ γνωστοί καί οἱ φίλοι τῶν ἐκλεγέντων βοηθῶν ἐπισκόπων καί οἱ Μητροπολίτες πού τούς ζήτησαν. Ἀλλά αὐτό δέν εἶναι κάτι πού πρέπει νά μᾶς ὁδηγήσει σέ ἐσφαλμένα συμπεράσματα. Προσωπικά δέν γνωρίζω κανένα ἀπ᾽ αὐτά τά πρόσωπα καί ἄρα δέν ἐκφράζω καμιά κρίση γιά τό ἦθος τους καί τήν προσφορά τους στήν Ἐκκλησία.......
Ἴσως τό μόνο πού θά μποροῦσα νά τούς καταλογίσω εἶναι ἡ ἐπιθυμία τους νά γίνουν βοηθοί ἐπίσκοποι, δηλαδή ἐπίσκοποι χωρίς ποίμνιο. Ἡ φιλοδοξία τους νά ἀποκτήσουν τον τρίτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης, γιά νά φοροῦν τήν πεποικιλμένη μίτρα καί νά κρατοῦν τήν ποιμαντική ράβδο, δέν μπορεῖ νά ἀποσπάσει τούς ἐπαίνους μου, ἀλλά καί πολλῶν ἄλλων, πού διακονοῦν στήν Ἐκκλησία χωρίς ἀνταλλάγματα.
Πρέπει ὅμως νά ἐκφράσω τήν ἐνόχλησή μου, γιατί ἡ Ἱεραρχία γιά μιά ἀκόμη φορά ἀσχολήθηκε μέ ἐντελῶς δευτερεύοντα θέματα, τά ὁποῖα ἐνδιαφέρουν μόνο μερικούς Μητροπολίτες καί ὄχι τό σύνολο τῆς Ἐκκλησίας.Ὁ θεσμός τῶν βοηθῶν ἐπισκόπων πρέπει νά καταργηθεῖ. Ἄν αὐτό δέν θέλουν νά τό κάνουν οἱ Μητροπολίτες, τουλάχιστον γιά λόγους δικαιοσύνης, ἄς καθιερώσουν ὅλοι οἱ πρωτοσύγκελλοι τῶν Μητροπόλεων νά εἶναι ἐπίσκοποι, για νά ἱκανοποιηθοῦν οἱ φιλοδοξίες πολλῶν ἀγάμων κληρικῶν, ἀλλά καί οἱ ἴδιοι νά τούς χρησιμοποιοῦν ὡς δεκανίκια, ὅταν τά γεράματα θά τούς περιορίσουν τίς σωματικές τους δυνάμεις καί θά εἶναι ἀδύναμοι νά ἐπιτελέσουν τά καθήκοντά τους.
Ἀλήθεια, ποιός Μητροπολίτης μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ μέ εἰλικρίνεια, ὅτι ἕνας βοηθός ἐπίσκοπος μπορεῖ νά τοῦ συμπαρασταθεῖ καλύτερα καί ἀποτελεσματικότερα στό πολυσχιδές ποιμαντικό και φιλανθρωπικό του ἔργο ἀπ᾽ ὅ,τι ἕνας ἁπλός κληρικός, ὁ ὁποῖος ἔχει ἱκανότητες καί ἐμπειρία; Τί μπορεῖ νά τοῦ προσφέρει παραπάνω ὁ βοηθός ἐπίσκοπος; Μόνο στό θέμα τῶν χειροτονιῶν μπορεῖ νά τόν βοηθήσει. Σέ τίποτα ἄλλο. Κι ἐνῶ ἡ οὐσιαστική βοήθεια θά εἶναι ἀνύπαρκτη, τά προβλήματα πού θά τοῦ δημιουργεῖ θα εἶναι πολλά. Ὁ βοηθός ἐπίσκοπος θά φιλοδοξεῖ νά τόν διαδεχθεῖ, μετά τήν κοίμησή του… Ἔτσι τά πράγματα θά περιπλέκονται και οἱ καταστάσεις θά γίνονται δυσάρεστες.
Οἱ Μητροπολίτες, ἐκλέγοντας βοηθούς ἐπισκόπους, μειώνουν τήν ἐλευθερία τους νά ἐκλέγουν νέους Μητροπολίτες, γιά τό λόγο ὅτι θά θεωρεῖται αὐτονόητο στή θέση τοῦ κοιμηθέντος Μητροπολίτη νά ἐκλεγεῖ ὁ μέχρι τότε βοηθός του. Ἀλλά καί στήν περίπτωση, πού θά ἐκλέγεται ἄλλος κληρικός, θά παρατηρεῖται τό
φαινόμενο, ὁ βοηθός ἐπίσκοπος νά εἶναι ὑπέργηρος καί ὁ νέος Μητροπολίτης θά γίνεται ὁ βοηθός τοῦ βοηθοῦ του!
Ὅλοι οἱἄνθρωποι–καί οἱ Μητροπολίτες φυσικά– κάποια στιγμή πρέπει αὐτοβούλως νά παραιτοῦνται.Ὅσο μάλιστα ὑψηλότερα καθήκοντα ἔχουν, τόσο πιό γρήγορα πρέπει νά ἀποσύρονται. Συγκεκριμένα οἱΜητροπολίτες πρέπει νά τό δεχτοῦν αὐτό.Ἄς θυμηθοῦν ἐκεῖνα, πού ἔλεγαν στούς ἐνθρονιστήριους λόγους τους, ὅτι δηλαδή ἀναλαμβάνουν καθήκοντα ὑψηλά καί οἱ ὦμοι τους εἶναι ἀσθενικοί, ὅτι οἱ ἴδιοι ποτέ δέν ἐπεδίωξαν τήν ἄνοδό τους στό ἐπισκοπικό ἀξίωμα κ.λπ., γιά νά αἰσθάνονται ὅτι ὄντως στή γεροντική τους ἡλικία δέν εἶναι δυνατόν νά ἀνταποκριθοῦν στά ὑψηλά καί βαριά τους καθήκοντα καί νά παραιτοῦνται ἐγκαίρως καί ἀξιοπρεπῶς.