Η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΓΑΠΗ
Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Οἱ χριστιανοὶ ζοῦν προετοιμαζόμενοι γιὰ τὴν ἔσχατη ἡμέρα, ὅταν θὰ ἔλθει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Χριστός, γιὰ νὰ κρίνει τοὺς ἀνθρώπους μὲ βάση τὰ ἔργα ἀγάπης καὶ φιλανθρωπίας πρὸς τοὺς φτωχοὺς καὶ δυστυχισμένους, ποὺ ἔκαναν ἢ παρέλειψαν. Εἶναι βέβαιοι ὅτι θὰ ἔλθει ἡ ὥρα τῆς κρίσεως καὶ αὐτὸ τοὺς κάνει ἀνήσυχους, ἀλλὰ καὶ δραστήριους.
Ἕνας Ἐπίσκοπος, ἀναφερόμενος στὴν προετοιμασία τοῦ χριστιανοῦ γιὰ τὴν ἔσχατη ἡμέρα, σημειώνει:.....
"Τὰ λόγια, τὰ ἔργα, οἱ ἐπιδιώξεις πρέπει νὰ ἀντέξουν στὴν κρίση τῆς ἡμέρας ἐκείνης. Γι᾽ αὐτό, ὅ,τι κάνει ὁ ἄνθρωπος στὴν παρούσα ζωή, τὸ καθημερινὸ ἔργο του, τὸ ἐπάγγελμά του, τὴν ἐπιστήμη του, τὸ καθῆκον τῆς κάθε στιγμῆς, πρέπει νὰ τὸ κάνει ὅσο μπορεῖ καλύτερα, προσεκτικότερα, τελειότερα. Γιατὶ ὅλα αὐτὰ τὰ μικρά, τὰ καθημερινὰ ἔργα ἀποτελοῦν τὶς λεπτομέρειες τοῦ καλλιτεχνήματος τῆς ζωῆς, ποὺ ἑτοιμάζει ὁ καθένας μας γιὰ τὴν ἡμέρα καὶ ὥρα τῆς κρίσεως. Καὶ τὸ ἔργο αὐτὸ μιᾶς ὁλόκληρης ζωῆς πρέπει τελικὰ νὰ εἶναι ἕνα καλλιτέχνημα, ποὺ θὰ τὸ βραβεύσει ὁ οὐράνιος Κριτής".
Ὁ Χριστός, ὅπως ἀναφέρει τὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, θὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν καθένα τὰ ἔργα ἀγάπης, ποὺ ἐπέδειξε. Δηλαδή, ἂν ἔδωσε φαγητὸ στὸν πεινασμένο, νερὸ στὸ διψασμένο, ἂν φιλοξένησε τὸν ξένο στὸ σπίτι του, ἂν ἔντυσε τὸ γυμνό, ἂν ἐπισκέφθηκε τὸν ἄρρωστο καὶ τὸ φυλακισμένο. Γιὰ ἐντελῶς πρακτικὰ θέματα. Αὐτὸ πρέπει ἰδαίτερα νὰ τὸ προσέξουμε, γιατὶ ὑπάρχουν πολλοὶχριστιανοί, οἱ ὁποῖοι τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον τὴν κατανοοῦν ὡς ἕνα ἀνενεργὸ συναίσθημα καὶ μιὰ θεωρητικὴ ἐνασχόληση καὶ γι᾽ αὐτὸ δὲν κάνουν τίποτα πρακτικό. Σὲ τελευταία ἀνάλυση δὲν ἔχουν ἀγάπη στὴν καρδιά τους. Καὶ φυσικὰ ἡ κρίση τοῦ Χριστοῦ γι᾽ αὐτοὺς θὰ εἶναι καταδικαστική.
Χρειάζεται οἱ χριστιανοὶ νὰ εἶναι ἄνθρωποι τῶν πράξεων καὶ ὄχι τῶν λόγων. Τῶν μικρῶν καὶ μεγάλων θυσιῶν καὶ ὄχι τῶν πληθωρικῶν καὶ ὑπερβολικῶν λόγων. Ὁ δρόμος πρὸς τὴ βασιλεία
τῶν οὐρανῶν εἶναι ἀνοιχτὸς σὲ ἐκείνους, ποὺ ἔχουν κουραστεῖ στὴν ἔμπρακτη ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον τους.
Οἱ χριστιανοὶ ζοῦν προετοιμαζόμενοι γιὰ τὴν ἔσχατη ἡμέρα, ὅταν θὰ ἔλθει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Χριστός, γιὰ νὰ κρίνει τοὺς ἀνθρώπους μὲ βάση τὰ ἔργα ἀγάπης καὶ φιλανθρωπίας πρὸς τοὺς φτωχοὺς καὶ δυστυχισμένους, ποὺ ἔκαναν ἢ παρέλειψαν. Εἶναι βέβαιοι ὅτι θὰ ἔλθει ἡ ὥρα τῆς κρίσεως καὶ αὐτὸ τοὺς κάνει ἀνήσυχους, ἀλλὰ καὶ δραστήριους.
Ἕνας Ἐπίσκοπος, ἀναφερόμενος στὴν προετοιμασία τοῦ χριστιανοῦ γιὰ τὴν ἔσχατη ἡμέρα, σημειώνει:.....
"Τὰ λόγια, τὰ ἔργα, οἱ ἐπιδιώξεις πρέπει νὰ ἀντέξουν στὴν κρίση τῆς ἡμέρας ἐκείνης. Γι᾽ αὐτό, ὅ,τι κάνει ὁ ἄνθρωπος στὴν παρούσα ζωή, τὸ καθημερινὸ ἔργο του, τὸ ἐπάγγελμά του, τὴν ἐπιστήμη του, τὸ καθῆκον τῆς κάθε στιγμῆς, πρέπει νὰ τὸ κάνει ὅσο μπορεῖ καλύτερα, προσεκτικότερα, τελειότερα. Γιατὶ ὅλα αὐτὰ τὰ μικρά, τὰ καθημερινὰ ἔργα ἀποτελοῦν τὶς λεπτομέρειες τοῦ καλλιτεχνήματος τῆς ζωῆς, ποὺ ἑτοιμάζει ὁ καθένας μας γιὰ τὴν ἡμέρα καὶ ὥρα τῆς κρίσεως. Καὶ τὸ ἔργο αὐτὸ μιᾶς ὁλόκληρης ζωῆς πρέπει τελικὰ νὰ εἶναι ἕνα καλλιτέχνημα, ποὺ θὰ τὸ βραβεύσει ὁ οὐράνιος Κριτής".
Ὁ Χριστός, ὅπως ἀναφέρει τὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, θὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν καθένα τὰ ἔργα ἀγάπης, ποὺ ἐπέδειξε. Δηλαδή, ἂν ἔδωσε φαγητὸ στὸν πεινασμένο, νερὸ στὸ διψασμένο, ἂν φιλοξένησε τὸν ξένο στὸ σπίτι του, ἂν ἔντυσε τὸ γυμνό, ἂν ἐπισκέφθηκε τὸν ἄρρωστο καὶ τὸ φυλακισμένο. Γιὰ ἐντελῶς πρακτικὰ θέματα. Αὐτὸ πρέπει ἰδαίτερα νὰ τὸ προσέξουμε, γιατὶ ὑπάρχουν πολλοὶχριστιανοί, οἱ ὁποῖοι τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον τὴν κατανοοῦν ὡς ἕνα ἀνενεργὸ συναίσθημα καὶ μιὰ θεωρητικὴ ἐνασχόληση καὶ γι᾽ αὐτὸ δὲν κάνουν τίποτα πρακτικό. Σὲ τελευταία ἀνάλυση δὲν ἔχουν ἀγάπη στὴν καρδιά τους. Καὶ φυσικὰ ἡ κρίση τοῦ Χριστοῦ γι᾽ αὐτοὺς θὰ εἶναι καταδικαστική.
Χρειάζεται οἱ χριστιανοὶ νὰ εἶναι ἄνθρωποι τῶν πράξεων καὶ ὄχι τῶν λόγων. Τῶν μικρῶν καὶ μεγάλων θυσιῶν καὶ ὄχι τῶν πληθωρικῶν καὶ ὑπερβολικῶν λόγων. Ὁ δρόμος πρὸς τὴ βασιλεία
τῶν οὐρανῶν εἶναι ἀνοιχτὸς σὲ ἐκείνους, ποὺ ἔχουν κουραστεῖ στὴν ἔμπρακτη ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου