ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΓ΄ Γράφει ο Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,
Ιεροκήρυξ της Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Είδαμε την επιστολή που έστειλε το προεδρείο των Μ.τ.Ι. στο Χίτλερ και στη συνέχεια είδαμε τη νόθευση και την παραποίηση της αλήθειας και πάλι από την ίδια την Εταιρεία. Είδαμε δηλαδή με ποιο τρόπο προσπάθησαν τα ηγετικά στελέχη να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα στους οπαδούς τους.
Και τώρα γεννιέται το ερώτημα: Γιατί η οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» έπεσε τόσο χαμηλά (δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά), ώστε να διακηρύξει νομιμοφροσύνη και υποταγή στο Γ΄ Ράιχ;.....
Δε γνώριζε ποιός ήταν ο Χίτλερ; Δε γνώριζε άραγε ποιά ήταν τα υψηλά «ιδεώδη του Γ΄ Ράιχ», όπως χαρακτηριστικά έγραφαν; Γιατί έπεσε σε σιχαμερή κολακεία εξυμνώντας το «ήθος» της Γερμανικής φυλής, ονομάζοντας το Χίτλερ «οδηγό του λαού» και διαβεβαιώνοντάς τον για το «βαθύτατο σεβασμό» της; Δε γνώριζε ότι ο Ναζισμός, όπως ο Χίτλερ τον εξέφραζε, δεν συμφωνούσε με το λόγο του Χριστού;
Η απάντησις είναι πολύ απλή, αλλά και αποκαλυπτική.
Τα γνώριζε όλα αυτά το προεδρείο της οργανώσεως πολύ καλά. Γνώριζε τις διαθέσεις του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος της Γερμανίας έναντι του Ευαγγελίου. Γιατί λοιπόν επέμενε να είναι, όπως αναφέρεται στη διακήρυξη, «σε ύψιστο βαθμό Γερμανόφιλο»; Η απάντηση είναι αυτή. Το Μπρούκλιν αντιμετώπιζε τότε τον κίνδυνο της διαλύσεως του έργου στη Γερμανία. Έπρεπε λοιπόν με κάθε τρόπο και κάθε μέσο να διασωθεί το έργο της οργανώσεως στη Γερμανία. Εάν δε ληφθεί υπόψη ότι οι κύριοι σκοποί και στόχοι της οργανώσεως δεν είναι θρησκευτικοί, καταλαβαίνει καθένας καλύτερα, γιατί το Μπούκλιν έπρεπε με κάθε τρόπο να διασώσει το έργο του στη Γερμανία. Ο Χίτλερ ήταν το εμπόδιο για την προώθηση του έργου της Εταιρείας στη Γερμανία. Έτσι, όπως γράφει ο αείμνηστος π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος στο έργο του «Η δικτατορία του Μπρούκλιν», «χωρίς κανένα δισταγμό ο Rutherford, συνεργούντος και του Knorr, διακήρυξε την 25η Ιουνίου του 1933 στο Βερολίνο την υποταγή του στο Χίτλερ. Όταν δε κατέστη αδύνατον να κερδίσει την εύνοια του Χίτλερ, εξήγειρε τους «μάρτυρας» ολοκλήρου του κόσμου έναντι του Γερμανού δικτάτορος, χωρίς να ενδιαφερθεί για το γεγονός, ότι δι’ αυτού του τρόπου έθεσε εις κίνδυνον την ζωήν των οπαδών του εις την Γερμανίαν. Αντιθέτως: τώρα πλέον η Εταιρεία είχε τους «μάρτυράς της και ηδύνατο να προξενήσει εντύπωσιν εις ολόκληρον τον κόσμον δια τους σκληρούς διωγμούς των Χριστιανών εις την Γερμανίαν»!
Και τα συμπεράσματα: Η Εταιρεία του Μπρούκλιν δεν ενδιαφέρεται για τη διάδοση του λόγου του Θεού, αλλά για την προώθηση του έργου της με κάθε τρόπο. Θέτει γι’ αυτό σε ενέργεια την σκοπιμότητα, ευθυγραμμίζεται απόλυτα με το Χίτλερ, για να εγκαταλείψει αργότερα τους δυστυχείς «μάρτυρες» της Γερμανίας στο έλεός του, αφού δεν μπόρεσε να κερδίσει την εύνοιά του.
Οι «μάρτυρες» της Εταιρείας στη Γερμανία, έγιναν κατ’ αυτό τον τρόπο, πιόνια στην παρτίδα του σκακιού της σκοπιμότητας του Μπρούκλιν. Και αυτό τους θυσίασε για τους σκοπούς του, που δεν είναι κατά κύριο λόγο θρησκευτικοί. Περιφρόνηση για τον άνθρωπο πλήρης. Σ’ αυτό το σημείο η οργάνωση μοιάζει με το Ναζισμό. Η «καρδιά» τους έχει το ίδιο περιεχόμενο...
Η σκοπιμότητα λοιπόν ήταν και εδώ ο οδηγός του Μπρούκλιν και όχι η διάθεση για τη διάδοση του θείου θελήματος. Όλα στο βωμό της σκοπιμότητας. Όλα, μα όλα... Ακόμα και ο άνθρωπος!
Το Μπρούκλιν γνώριζε πολύ καλά ποιός ήταν ο Χίτλερ, γι’ αυτό και το κείμενο της διακηρύξεως ήταν μια ενέργεια ψυχρά υπολογισμένη, ήταν μια ενέργεια σκοπιμότητας. Και το Ευαγγέλιο, όπως γνωρίζουμε απορρίπτει τη σκοπιμότητα με οποιαδήποτε μορφή κι αν παρουσιάζεται.
(Συνεχίζεται...)
Το email (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) του π. Ιωήλ είναι: p.ioil@freemail.gr
Είδαμε την επιστολή που έστειλε το προεδρείο των Μ.τ.Ι. στο Χίτλερ και στη συνέχεια είδαμε τη νόθευση και την παραποίηση της αλήθειας και πάλι από την ίδια την Εταιρεία. Είδαμε δηλαδή με ποιο τρόπο προσπάθησαν τα ηγετικά στελέχη να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα στους οπαδούς τους.
Και τώρα γεννιέται το ερώτημα: Γιατί η οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» έπεσε τόσο χαμηλά (δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά), ώστε να διακηρύξει νομιμοφροσύνη και υποταγή στο Γ΄ Ράιχ;.....
Δε γνώριζε ποιός ήταν ο Χίτλερ; Δε γνώριζε άραγε ποιά ήταν τα υψηλά «ιδεώδη του Γ΄ Ράιχ», όπως χαρακτηριστικά έγραφαν; Γιατί έπεσε σε σιχαμερή κολακεία εξυμνώντας το «ήθος» της Γερμανικής φυλής, ονομάζοντας το Χίτλερ «οδηγό του λαού» και διαβεβαιώνοντάς τον για το «βαθύτατο σεβασμό» της; Δε γνώριζε ότι ο Ναζισμός, όπως ο Χίτλερ τον εξέφραζε, δεν συμφωνούσε με το λόγο του Χριστού;
Η απάντησις είναι πολύ απλή, αλλά και αποκαλυπτική.
Τα γνώριζε όλα αυτά το προεδρείο της οργανώσεως πολύ καλά. Γνώριζε τις διαθέσεις του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος της Γερμανίας έναντι του Ευαγγελίου. Γιατί λοιπόν επέμενε να είναι, όπως αναφέρεται στη διακήρυξη, «σε ύψιστο βαθμό Γερμανόφιλο»; Η απάντηση είναι αυτή. Το Μπρούκλιν αντιμετώπιζε τότε τον κίνδυνο της διαλύσεως του έργου στη Γερμανία. Έπρεπε λοιπόν με κάθε τρόπο και κάθε μέσο να διασωθεί το έργο της οργανώσεως στη Γερμανία. Εάν δε ληφθεί υπόψη ότι οι κύριοι σκοποί και στόχοι της οργανώσεως δεν είναι θρησκευτικοί, καταλαβαίνει καθένας καλύτερα, γιατί το Μπούκλιν έπρεπε με κάθε τρόπο να διασώσει το έργο του στη Γερμανία. Ο Χίτλερ ήταν το εμπόδιο για την προώθηση του έργου της Εταιρείας στη Γερμανία. Έτσι, όπως γράφει ο αείμνηστος π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος στο έργο του «Η δικτατορία του Μπρούκλιν», «χωρίς κανένα δισταγμό ο Rutherford, συνεργούντος και του Knorr, διακήρυξε την 25η Ιουνίου του 1933 στο Βερολίνο την υποταγή του στο Χίτλερ. Όταν δε κατέστη αδύνατον να κερδίσει την εύνοια του Χίτλερ, εξήγειρε τους «μάρτυρας» ολοκλήρου του κόσμου έναντι του Γερμανού δικτάτορος, χωρίς να ενδιαφερθεί για το γεγονός, ότι δι’ αυτού του τρόπου έθεσε εις κίνδυνον την ζωήν των οπαδών του εις την Γερμανίαν. Αντιθέτως: τώρα πλέον η Εταιρεία είχε τους «μάρτυράς της και ηδύνατο να προξενήσει εντύπωσιν εις ολόκληρον τον κόσμον δια τους σκληρούς διωγμούς των Χριστιανών εις την Γερμανίαν»!
Και τα συμπεράσματα: Η Εταιρεία του Μπρούκλιν δεν ενδιαφέρεται για τη διάδοση του λόγου του Θεού, αλλά για την προώθηση του έργου της με κάθε τρόπο. Θέτει γι’ αυτό σε ενέργεια την σκοπιμότητα, ευθυγραμμίζεται απόλυτα με το Χίτλερ, για να εγκαταλείψει αργότερα τους δυστυχείς «μάρτυρες» της Γερμανίας στο έλεός του, αφού δεν μπόρεσε να κερδίσει την εύνοιά του.
Οι «μάρτυρες» της Εταιρείας στη Γερμανία, έγιναν κατ’ αυτό τον τρόπο, πιόνια στην παρτίδα του σκακιού της σκοπιμότητας του Μπρούκλιν. Και αυτό τους θυσίασε για τους σκοπούς του, που δεν είναι κατά κύριο λόγο θρησκευτικοί. Περιφρόνηση για τον άνθρωπο πλήρης. Σ’ αυτό το σημείο η οργάνωση μοιάζει με το Ναζισμό. Η «καρδιά» τους έχει το ίδιο περιεχόμενο...
Η σκοπιμότητα λοιπόν ήταν και εδώ ο οδηγός του Μπρούκλιν και όχι η διάθεση για τη διάδοση του θείου θελήματος. Όλα στο βωμό της σκοπιμότητας. Όλα, μα όλα... Ακόμα και ο άνθρωπος!
Το Μπρούκλιν γνώριζε πολύ καλά ποιός ήταν ο Χίτλερ, γι’ αυτό και το κείμενο της διακηρύξεως ήταν μια ενέργεια ψυχρά υπολογισμένη, ήταν μια ενέργεια σκοπιμότητας. Και το Ευαγγέλιο, όπως γνωρίζουμε απορρίπτει τη σκοπιμότητα με οποιαδήποτε μορφή κι αν παρουσιάζεται.
(Συνεχίζεται...)
Το email (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) του π. Ιωήλ είναι: p.ioil@freemail.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου