Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
Ὁ διάλογος τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴ Σαμαρείτισσα περιέχει πολλὰ ἐνδιαφέροντα στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα ἔχουν αἰώνια ἐπικαιρότητα.Ἕνα τέτοιο στοιχεῖο εἶναι καὶ ἡ ἀπάντηση, ποὺ ἔδωσε ὁ Χριστὸς στὸ ἐρώτημα τῆς γυναίκας, ποῦ πρέπει νὰ λατρεύεται ὁ Θεός, στὸ ὄρος Γαριζεὶν ἢ στὰ Ἱεροσόλυμα; «Πνεῦμα ὁΘεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν». Δηλαδή, ὅπως ἑρμηνεύει ὁ Π. Ν. Τρεμπέλας, «ὁ Θεὸς εἶναι πνεῦμα, δι᾽ αὐτὸ καὶ δὲν περιορίζεται εἰς τόπους. Καὶ ἐκεῖνοι, ποὺ τὸν λατρεύουν, πρέπει νὰ τὸν προσκυνοῦν μὲ τὰς ἐσωτερικάς των πνευματικὰς δυνάμεις, μὲ ἀφοσίωσιν τῆς καρδίας καὶ τοῦ νοῦ, ἀλλὰ καὶ μὲ ἀληθῆ ἐπίγνωσιν τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς λατρείας, ποὺ τοῦ πρέπει»...
Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Χριστοῦ πρέπει νὰ προσεχθεῖ ἰδιαίτερα ἀπὸ τοὺς σύγχρονους χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι συχνὰ νομίζουν ὅτι ὁ Θεὸς λατρεύεται καλύτερα σὲ διάφορα γνωστὰ προσκυνήματα, σὲ ἱστορικοὺς τόπους καὶ σὲ περιοχές, ὅπου ἔζησαν ἐνάρετοι ἄνθρωποι γι᾽ αὐτὸ καὶ καταφεύγουν ἐκεῖ περιφρονώντας τὶς ἐνορίες τους καὶ τοὺς ἐφημερίους τους. Νομίζουν ὅτι ἐκεῖ κάτι τὸ μαγικὸ ὑπάρχει, ποὺ σὲ ὁδηγεῖ πιὸ εὔκολα στὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ κάθε πέτρα, κάθε κτίσμα καὶ κάθε ἄνθρωπος ἀσκεῖ κάποια μυστικὴ ἐπίδραση καὶ κάνει τὴ προσευχὴ ἀληθινή, θερμότερη καὶ θεοπειθή. Ἐνῶ οἱ ἴδιοι στὴν καθημερινή τους ζωὴ παραμένουν ἀδρανεῖς, χωρὶς πνευματικὸ ἀγώνα, τὴν Κυρικὴ καταφεύγουν ἐκεῖ νὰ πετύχουν, αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο δὲν κάνουν καμιὰ προσπάθεια.
Οἱ ἰδιαίτεροι αὐτοὶ τόποι βοηθοῦν, ὅταν ὑπάρχει καλὴ προαίρεση καὶ συνεχὴς προσπάθεια γιὰ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν. Διαφορετικὰ σὲ τίποτα δὲν ὠφελοῦν. Ἁπλῶς εἶναι ἕνας τόπος προορισμοῦ γιὰ ἀναψυχὴ καὶ ἀλλαγὴ παραστάσεων.Ἂς στοχαστοῦν πάνω σ᾽ αὐτὸ τὸ σοβαρὸ θέμα οἱ χριστιανοὶ τοῦ θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ καὶ ἂς συνδεθοῦν καλύτερα μὲ τὶς ἐνορίες τους.
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 23/4/2010
Ὁ διάλογος τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴ Σαμαρείτισσα περιέχει πολλὰ ἐνδιαφέροντα στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα ἔχουν αἰώνια ἐπικαιρότητα.Ἕνα τέτοιο στοιχεῖο εἶναι καὶ ἡ ἀπάντηση, ποὺ ἔδωσε ὁ Χριστὸς στὸ ἐρώτημα τῆς γυναίκας, ποῦ πρέπει νὰ λατρεύεται ὁ Θεός, στὸ ὄρος Γαριζεὶν ἢ στὰ Ἱεροσόλυμα; «Πνεῦμα ὁΘεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν». Δηλαδή, ὅπως ἑρμηνεύει ὁ Π. Ν. Τρεμπέλας, «ὁ Θεὸς εἶναι πνεῦμα, δι᾽ αὐτὸ καὶ δὲν περιορίζεται εἰς τόπους. Καὶ ἐκεῖνοι, ποὺ τὸν λατρεύουν, πρέπει νὰ τὸν προσκυνοῦν μὲ τὰς ἐσωτερικάς των πνευματικὰς δυνάμεις, μὲ ἀφοσίωσιν τῆς καρδίας καὶ τοῦ νοῦ, ἀλλὰ καὶ μὲ ἀληθῆ ἐπίγνωσιν τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς λατρείας, ποὺ τοῦ πρέπει»...
Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Χριστοῦ πρέπει νὰ προσεχθεῖ ἰδιαίτερα ἀπὸ τοὺς σύγχρονους χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι συχνὰ νομίζουν ὅτι ὁ Θεὸς λατρεύεται καλύτερα σὲ διάφορα γνωστὰ προσκυνήματα, σὲ ἱστορικοὺς τόπους καὶ σὲ περιοχές, ὅπου ἔζησαν ἐνάρετοι ἄνθρωποι γι᾽ αὐτὸ καὶ καταφεύγουν ἐκεῖ περιφρονώντας τὶς ἐνορίες τους καὶ τοὺς ἐφημερίους τους. Νομίζουν ὅτι ἐκεῖ κάτι τὸ μαγικὸ ὑπάρχει, ποὺ σὲ ὁδηγεῖ πιὸ εὔκολα στὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ κάθε πέτρα, κάθε κτίσμα καὶ κάθε ἄνθρωπος ἀσκεῖ κάποια μυστικὴ ἐπίδραση καὶ κάνει τὴ προσευχὴ ἀληθινή, θερμότερη καὶ θεοπειθή. Ἐνῶ οἱ ἴδιοι στὴν καθημερινή τους ζωὴ παραμένουν ἀδρανεῖς, χωρὶς πνευματικὸ ἀγώνα, τὴν Κυρικὴ καταφεύγουν ἐκεῖ νὰ πετύχουν, αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο δὲν κάνουν καμιὰ προσπάθεια.
Οἱ ἰδιαίτεροι αὐτοὶ τόποι βοηθοῦν, ὅταν ὑπάρχει καλὴ προαίρεση καὶ συνεχὴς προσπάθεια γιὰ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν. Διαφορετικὰ σὲ τίποτα δὲν ὠφελοῦν. Ἁπλῶς εἶναι ἕνας τόπος προορισμοῦ γιὰ ἀναψυχὴ καὶ ἀλλαγὴ παραστάσεων.Ἂς στοχαστοῦν πάνω σ᾽ αὐτὸ τὸ σοβαρὸ θέμα οἱ χριστιανοὶ τοῦ θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ καὶ ἂς συνδεθοῦν καλύτερα μὲ τὶς ἐνορίες τους.
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 23/4/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου