Στη συζήτηση που άνοιξε γύρω από τη γλώσσα των λειτουργικών κειμένων, οι πιο πολλοί από αυτούς που ζητούν την μετάφραση των λειτουργικών κειμένων προβάλλουν το επιχείρημα της δυσκολίας στην κατανόηση της από τους νέους. Το 
επιχείρημα αυτό είναι έωλο. Η σημερινή γενιά νέων γνωρίζει πολύ καλύτερα την αρχαία ελληνική γλώσσα σε σχέση με την προηγούμενη γενιά. Μετά από την αδυναμία μόρφωσης των παππούδων μας λόγω των πολέμων (που ωστόσο συνοδευόταν πολλές φορές από βαθιά ευλάβεια και ποτέ δεν προέκυψε τότε ζήτημα αλλαγής της λειτουργικής γλώσσας) ακολούθησε μία περίοδος στην οποία όλοι οι νέοι «τελείωναν το σχολείο» και άρα αποκτούσαν ικανοποιητική γνώση της ελληνικής γλώσσας. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια η εισαγωγή του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών και στο Γυμνάσιο βοηθάει στην καλύτερη εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, όχι μόνο της δημοτικής αλλά και της αρχαίας ελληνικής........
Στις μέρες μας αυτό που χρειάζεται δεν είναι η μετάφραση των λειτουργικών κειμένων αλλά:
Α) Το μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας να παραμείνει στα ελληνικά Γυμνάσια και η διδασκαλία του να εμπλουτιστεί με κείμενα της Ορθόδοξης Θεολογίας και Λατρείας. Είναι προκλητικό εκ μέρους των υπευθύνων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου να μειώνουν διαρκώς τα ορθόδοξα κείμενα από το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών αλλά να επιμένουν στη διδασκαλία κειμένων για τις εταίρες και τον καλλωπισμό τους!
Β) Το μάθημα των Θρησκευτικών διατηρώντας τον ορθόδοξο πατερικό του χαρακτήρα θα πρέπει να συμβάλλει και στην καλύτερη ανάλυση και προσέγγιση της λατρευτικής ζωής της Εκκλησίας και των λειτουργικών κειμένων. Το ομολογουμένως καλογραμμένο βιβλίο της Α΄ Λυκείου για την Ορθόδοξη Λατρεία (εξαιρείται η αλλοίωση του ως προς την ενότητα για τους Χιλιαστές από τους Θεολόγους του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου) δεν αρκεί για να καλύψει πλήρως την εκμάθηση των σχετικών με τη Ορθόδοξη Λατρεία πραγμάτων. Αναφορά σε θέματα λατρείας θα πρέπει να γίνεται σε όλες τις σχολικές τάξεις.
Γ) Αλλά και άλλα μαθήματα (Νεοελληνικά Κείμενα, Τοπική Ιστορία, Ζωγραφική, Μουσική) μπορούν να συμβάλλουν, το καθένα από τη μεριά του, στην καλύτερη κατανόηση της Θείας Λατρείας. Αρκεί ο προσανατολισμός τους να γίνει χριστιανικός.
Όλα τα παραπάνω θα συμβούν όμως, όταν αποφασίσουν οι Νεοέλληνες να αποβάλλουν τον πολυπολιτισμικό ανόητο αθεϊστικό ευρωπαϊσμό τους και στραφούν στη ζώσα Ορθόδοξη Πίστη τους. Μέχρι τότε όμως, ας πάψουν να ζητούν τη μετάφραση των λειτουργικών κειμένων οι θεολόγοι εκείνοι που πολεμούν τα ορθόδοξα χριστιανικά Θρησκευτικά, που ζητούν θρησκειολογικό μάθημα και μετά θυμούνται ότι πρέπει να μεταφράσουν τη Θεία Λειτουργία, δείχνοντας υποκριτικό ενδιαφέρον για την ενεργό συμμετοχή των νέων στη λατρεία.
επιχείρημα αυτό είναι έωλο. Η σημερινή γενιά νέων γνωρίζει πολύ καλύτερα την αρχαία ελληνική γλώσσα σε σχέση με την προηγούμενη γενιά. Μετά από την αδυναμία μόρφωσης των παππούδων μας λόγω των πολέμων (που ωστόσο συνοδευόταν πολλές φορές από βαθιά ευλάβεια και ποτέ δεν προέκυψε τότε ζήτημα αλλαγής της λειτουργικής γλώσσας) ακολούθησε μία περίοδος στην οποία όλοι οι νέοι «τελείωναν το σχολείο» και άρα αποκτούσαν ικανοποιητική γνώση της ελληνικής γλώσσας. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια η εισαγωγή του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών και στο Γυμνάσιο βοηθάει στην καλύτερη εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, όχι μόνο της δημοτικής αλλά και της αρχαίας ελληνικής........Στις μέρες μας αυτό που χρειάζεται δεν είναι η μετάφραση των λειτουργικών κειμένων αλλά:
Α) Το μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας να παραμείνει στα ελληνικά Γυμνάσια και η διδασκαλία του να εμπλουτιστεί με κείμενα της Ορθόδοξης Θεολογίας και Λατρείας. Είναι προκλητικό εκ μέρους των υπευθύνων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου να μειώνουν διαρκώς τα ορθόδοξα κείμενα από το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών αλλά να επιμένουν στη διδασκαλία κειμένων για τις εταίρες και τον καλλωπισμό τους!
Β) Το μάθημα των Θρησκευτικών διατηρώντας τον ορθόδοξο πατερικό του χαρακτήρα θα πρέπει να συμβάλλει και στην καλύτερη ανάλυση και προσέγγιση της λατρευτικής ζωής της Εκκλησίας και των λειτουργικών κειμένων. Το ομολογουμένως καλογραμμένο βιβλίο της Α΄ Λυκείου για την Ορθόδοξη Λατρεία (εξαιρείται η αλλοίωση του ως προς την ενότητα για τους Χιλιαστές από τους Θεολόγους του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου) δεν αρκεί για να καλύψει πλήρως την εκμάθηση των σχετικών με τη Ορθόδοξη Λατρεία πραγμάτων. Αναφορά σε θέματα λατρείας θα πρέπει να γίνεται σε όλες τις σχολικές τάξεις.
Γ) Αλλά και άλλα μαθήματα (Νεοελληνικά Κείμενα, Τοπική Ιστορία, Ζωγραφική, Μουσική) μπορούν να συμβάλλουν, το καθένα από τη μεριά του, στην καλύτερη κατανόηση της Θείας Λατρείας. Αρκεί ο προσανατολισμός τους να γίνει χριστιανικός.
Όλα τα παραπάνω θα συμβούν όμως, όταν αποφασίσουν οι Νεοέλληνες να αποβάλλουν τον πολυπολιτισμικό ανόητο αθεϊστικό ευρωπαϊσμό τους και στραφούν στη ζώσα Ορθόδοξη Πίστη τους. Μέχρι τότε όμως, ας πάψουν να ζητούν τη μετάφραση των λειτουργικών κειμένων οι θεολόγοι εκείνοι που πολεμούν τα ορθόδοξα χριστιανικά Θρησκευτικά, που ζητούν θρησκειολογικό μάθημα και μετά θυμούνται ότι πρέπει να μεταφράσουν τη Θεία Λειτουργία, δείχνοντας υποκριτικό ενδιαφέρον για την ενεργό συμμετοχή των νέων στη λατρεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου