Οι οικουμενιστές μιλούν τώρα για «πατερικό φονταμενταλισμό»!

Ενώ ο Πάπας αλωνίζει στην Κύπρο, στο Βόλο, στη γνωστή Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών οι οικουμενιστές χτίζουν τη νέα οικουμενιστική θεολογία του μέλλοντος! Σε συνέδριο με γενικό τίτλο «“Νέο-πατερική” σύνθεση ή “μετα-πατερική” θεολογία; To αίτημα της Θεολογίας της συνάφειας στην Ορθοδοξία» ακούγονται πρωτάκουστες για την Ορθόδοξη Θεολογία απόψεις. Οι οικουμενιστές εισάγουν τώρα τον όρο «πατερικός φονταμενταλισμός» προκειμένου να καταδικάσουν την ορθόδοξη μελέτη και εφαρμογή στην πράξη της διδασκαλίας και πείρας των αγίων Πατέρων. Η πατερική διδασκαλία στέκεται εμπόδιο στις οικουμενιστικές τους αντιλήψεις και τα φιλοπαπικά ανοίγματά τους και γι’ αυτό προτείνουν μία «νέο-πατερική σύνθεση» ή μία «μετα-πατερική θεολογία». Δεν πρόκειται παρά για την προώθηση της οικουμενιστικής θεολογίας που συνηθίζει να χρησιμοποιεί αποσπασματικά και κατά το δοκούν πατερικά χωρία και κείμενα ενώ την ίδια στιγμή εισάγει νέες οικουμενιστικές θέσεις και πρακτικές.
Πιο συγκεκριμένα.....
ένας από τους εισηγητές, ο Pavel L. Gravrilyuk ανέπτυξε το θέμα: Ο «Χριστιανικός Ελληνισμός» του Φλωρόφσκυ. Μια κριτική αξιολόγηση» δηλώνοντας μεταξύ άλλων: «…η εξιδανίκευση από τον Φλωρόφσκυ του Χριστιανισμού Ελληνισμού φαίνεται να έχει ευνοήσει την εμφάνιση, αυτού που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί, ως «Πατερικός φονταμενταλισμός», εκκλησιαστική θριαμβολογία, μια στάση πνευματικής υπεροχής έναντι του «Άλλου» της Δύσης, ένας πνευματισμός απομονωτισμός, και μια ελληνοκεντρικότητα που αγγίζει την ειδωλολατρεία. Από την άλλη μεριά, όταν κατανοηθεί κατάλληλα, η Νεο-πατερική σύνθεση του Φλωρόφσκυ οδηγεί σε μια αντίθετη κατεύθυνση. Σε απόσταση από την ιεροποίηση της θριαμβολογίας, η κριτική έρευνα του Φλωρόφσκυ στην ρωσική θρησκευτική σκέψη προσκαλεί σε μια έντονη εκκλησιαστική αυτοκριτική. Αντίθετα από το να ενισχύει τον πατερικό φονταμενταλισμό, ο Φλωρόφσκυ καλεί τους ορθόδοξους θεολόγους να προσλάβουν το πατερικό πνεύμα, να εισέλθουν στο πνεύμα της πατερικής σκέψης. Αντίθετα από την ενίσχυση του απομονωτισμού, μια από τις λειτουργίες της Νεο-πατερικής σύνθεσης είναι να προσφέρει μια βάση για την υπέρβαση της διαίρεσης μεταξύ Ανατολής και Δύσης».
Ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας ανέπτυξε το θέμα «Επικαιρότητα και διαχρονικότητα της νέο-πατερικής σύνθεσης» και παρουσίασε κάποια γνωρίσματα της σύγχρονης ορθόδοξης θεολογίας (π.χ. πατερικός φονταμενταλισμός, ιστορικισμός, ομολογιακή θεολογία, «βιβλικισμός», θεολογία συσχετισμού με τον κόσμο).
Είναι φανερό πως οι οικουμενιστές απροκάλυπτα πλέον αποστασιοποιούνται από την ορθόδοξη θεολογία των Αγίων Πατέρων και κατασκευάζουν τη δική τους «μετα-πατερική θεολογία» που μπορεί να αποτελέσει τη θεωρητική βάση για την προώθηση των οικουμενιστικών τους σχεδιασμών στην πράξη.