Οι χθεσινές δηλώσεις της Υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου για τις επικείμενες αλλαγές στο Λύκειο δημιουργούν εύλογα μεγάλη ανησυχία στους κόλπους των Θεολόγων, όπως και σε εκπαιδευτικούς άλλων κλάδων. Η διαφαινόμενη μετατροπή του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Λύκειο (η δήλωση της Υπουργού Παιδείας αναφέρεται καταρχήν στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου) από υποχρεωτικό σε μάθημα επιλογής είναι ένα ακόμη βήμα προς την πλήρη υποβάθμιση του θρησκευτικού μαθήματος.Τα προηγούμενα χρόνια την μείωση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος ακολούθησε η επίθεση Στυλιανίδη με τις γνωστές εγκυκλίους για τις απαλλαγές από το μάθημα. Και τώρα προγραμματίζεται η μετατροπή των Θρησκευτικών στο Λύκειο σε μάθημα επιλογής. Η ύπαρξη ελάχιστων (4) υποχρεωτικών μαθημάτων στο Λύκειο και πολλών μαθημάτων επιλογής οδηγεί σε έναν αγώνα δρόμου για το ποιος καθηγητής και ποιο μάθημα θα καταφέρει να «κερδίσει» περισσότερους μαθητές που θα επιλέξουν το δικό του μάθημα.....
Πρώτη και βέβαιη συνέπεια αυτής της επιδίωξης είναι η υπόσχεση για μεγάλη βαθμολογία και λιγότερες απαιτήσεις από τους μαθητές. Ουσιαστικά μεταφέρεται στα χέρια των μαθητών η εξουσία να διαχειρίζονται τις ώρες διδασκαλίας των εκπαιδευτικών αφού αυτοί θα επιλέγουν το α΄ ή β΄ μάθημα. Το υπουργικό σχέδιο για την ύπαρξη πολλών μαθημάτων επιλογής διαλύει ολοκληρωτικά το ήδη μισοδιαλυμένο (εξαιτίας της σύνδεσής του με τις Πανελλαδικές εξετάσεις) Λύκειο.
Οι αλλαγές στο Λύκειο οδηγούν ξεκάθαρα σε νέα υποβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης των μαθητών και επιδεινώνουν την ήδη τραγική κατάσταση των αδιόριστων θεολόγων. Είναι άμεση η ανάγκη αντίδρασης.
Σταθερή απαίτησή μας πρέπει να είναι η διατήρηση του υποχρεωτικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών σε όλες τις τάξεις του Λυκείου. Αρνούμαστε την μετατροπή του μαθήματος μας σε μάθημα επιλογής που θα σημάνει περαιτέρω υποβάθμιση τόσο του μαθήματος των Θρησκευτικών όσο και του χριστιανικού χαρακτήρα της παιδείας μας γενικότερα.
6 σχόλια:
το σχέδιο αυτό θα σημάνει σαρωτικές αλλαγές στο εργασιακό όλων των εκπαιδευτικών. Προφανώς τα τέσσερα βασικά μαθηματα θα είναι γλώσσα μαθηματικά φυσική ίσως και ιστορία ή κάτι άλλο. Οπότε όλα τα υπόλοιπα θα είναι επιλεγόμενα. Πρόβλημα θα έχουν και άλλοι κλάδοι (π.χ. κοινωνιολόγοι) αλλά οι θεολόγοι κατά πάσα πιθανότητα θα "εξαφανιστούν" από τα σχολεία. Ποιό παιδί με τέτοια προκατάληψηη που υπάρχει θα πάρει επιλογη τα θρησκευτικά και όχι π.χ. ψυχολογία που είναι και της μόδας ή κατί άλλο...
Για όσους το παίζουν παληκαράδες εκ του ασφαλούς με το υποχρεωτικό μάθημα των Θρησκευτικών, φαίνεται πως έρχεται πλέον ο καιρός να αποδείξουν την αξιοσύνη τους. Για να δούμε, λοιπόν, πόσοι και ποιοι από όσους χρησιμοποιούσαν το μάθημα των Θρησκευτικών ως εργαλείο ιδεολογικής προπαγάνδας εθνικοπατριωτισμού, αναγκαστικής ηθικής καθοδήγησης επισείοντας το φόβο του μεταφυσικού και κατηχητικής προπαγάνδισης θρησκευτικών πιστεύω, θα καταφέρουν να έχουν μαθητές στην τάξη!
Φαίνεται πως έρχεται πια ο καιρός που το μάθημα των θρησκευτικών θα αποκτήσει την πραγματική του αποστολή, ως μάθημα που θα υπηρετεί την θρησκευτική αναζήτηση των νέων, θα σέβεται την ιδιατερότητα και τη διαφορετικότητα και κυρίως δεν θα παραβιάζει το δικαίωμα κάθε νέου παιδιού να διαμορφώσει την προσωπικότητά του ελεύθερα, χωρίς τον καταναγκασμό μεταφυσικών απόλυτων ιδεών, προκαταλήψεων και θρησκευτικού τύπου ενοχών. Όσοι βλέπουμε τα πράγματα έτσι δεν έχουμε να φοβηθούμε από την μετατροπή του μαθήματος σε επιλεγόμενο. Αντίθετα θεωρούμε ότι αυτή θα είναι η μεγάλη ευκαιρία να αποδειχθεί η αξία του μαθήματος στην εποχή μας. Και να είστε σίγουροι ότι θα καταφέρουμε να γεμίσουμε τις τάξεις μας. Άρης Κούρτης, θεολόγος, Διευθυντής Λυκείου
κ. Κούρτη, επειδή στους "παληκαράδες" προφανώς συγκαταλέγετε και εμάς σας ερωτούμε και εμείς με τη σειρά μας:
Αν τελικά το μάθημα των Θρησκευτικών γίνει επιλογής στο Λύκειο πιστεύετε πως θα έχουμε πιο πολλούς μαθητές να το επιλέγουν αν δεν κάνουμε ορθόδοξο πατερικό μάθημα αλλά πολυπολιτισμικές και θρησκειολογικές θεωρίες; Ρωτήστε τους μαθητές της Β΄ Λυκείου που διδάσκονται Θρησκειολογία για να δείτε πόσο κουραστικό ή ενδιαφέρον είναι το να μαθαίνουν για τα ξένα θρησκεύματα. Αλήθεια όμως, ως διευθυντής σχολείου διδάσκετε σε καμία σχολική τάξη ή εκ του ασφαλούς διατυπώνετε μεγάλες θεωρίες;
Είναι πράγματι λυπηρό να ακούμε φωνές Θεολόγων που χαιρέκακα επιχαίρουν για τη μετατροπή του μαθήματος από υποχρεωτικό σε επιλογής!
Αν τελικά αυτή η αλλαγή γίνει πραγματικότητα, τότε οι γνωστοί "ευρω-θεολόγοι" θα πάρουν και πάλι το μέρος της Υπουργού υποστηρίζοντας τη μετατροπή του μαθήματος σε επιλογής;
Η βεβαιότητά σας ότι «θα καταφέρουμε να γεμίσουμε τις τάξεις» δεν μας πείθει. Εμείς αντιθέτως είμαστε βέβαιοι πως με την εγκατάλειψη εκ μέρους σας του αγώνα για υποχρεωτικό ορθόδοξο μάθημα Θρησκευτικών θα αδειάσετε τις τάξεις.
Δεν αφήνετε καλύτερα την κουλτουριάρικη θεολογία για να εργαστούμε όλοι μαζί για τη διατήρηση του υποχρεωτικού χαρακτήρα του μαθήματος στο Λύκειο; Στην παρούσα συγκυρία το μόνο που δεν ωφελεί ούτε το μάθημα ούτε τον κλάδο των Θεολόγων ούτε το μέλλον του χριστιανικού χαρακτήρα της παιδείας μας είναι η μεταξύ των Θεολόγων διάσταση.
Η διάσταση μεταξύ των θεολόγων είναι δεδομένη και δεν βλέπω τι το κακό έχει. Πιστεύω μάλιστα ότι είναι δείγμα υγείας στον κλάδο μας.
Ως διευθυντής διδάσκω στην τάξη και οι απόψεις μου έχουν λάβει υπόψη τη σημερινή πραγματικότητα ακριβώς στην τάξη.
Από την εμπειρία μου, λοιπόν, σας λέω ότι οι συνάδελφοι θεολόγοι που εσείς μάλλον τους υποτιμάτε με τον όρο "ευροθεολόγοι", εκείνοι δηλαδή που σέβονται την ελευθερία της αναζήτησης και διαμόρφωσης θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών τους ανταποκρινόμενοι στα αιτήματα και το νομικό πολιτισμό του σύγχρονου κόσμου, είναι οι πλέον αποδεκτοί από την συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών και στις τάξεις που διδάσκουν σπανίζουν οι απαλλαγές από το μάθημα. Αντίθετα τα μεγαλύτερα ζητήματα και προβλήματα στο μάθημα δημιουργούν οι θεολόγοι εκείνοι που αισθάνονται και λειτουργούν όχι ως εκπαιδευτικοι ενός σύγχρονου σχολείου, αλλά ως ιεραπόστολοι ενός δόγματος ή ιδεολογικοί καθοδηγητές στην εμπέδωση μιας συγκεκριμένης εθνικοθρησκευτικής ταυτότητας. Και ενώ αυτοί θα έπρεπε να εγκαλούνται για την αλλοίωση του χαρακτήρα του μαθήματος, αλλά και του ευαγγελίου, τελικά γίνονται τιμητές όσων μοχθούν για την αναβάθμιση των θρησκευτικών.
Επί της ουσίας του ζητήματος δεν καταλαβαίνω γιατί θα έπρεπε να εξαιρεθεί το μάθημα των θρησκευτικών από το σύνολο εκείνων των πολλών μαθημάτων που θα είναι επιλεγόμενα. Ο φόβος μήπως οι μαθητές επιλέγουν την ψυχολογία π.χ. αντί των θρησκευτικών αποδεικνύει ανασφάλεια και έλλειψη πίστης στην αξία του μαθήματος. Κατά βάθος αναζητείται η υποχρεωτικότητα για να αποκρυβεί η ελλειματικότητα του σημερινού μαθήματος των θρησκευτικών και των θεολόγων που διδάσκουν ως κατηχητές, ιεραπόστολοι ή ως ιδεολογικοί καθοδηγητές δημιουργίας εθνικού φρονήματος.
Αν πραγματικά όλοι αυτοί οι θεολόγοι πίστευαν στην αλήθεια του ευαγγελίου θα ήξεραν ότι ο σεβασμός της ελευθερίας του ανθρώπου είναι από τα κύρια και σημαντικότερα σημεία της διδασκαλίας του Ιησού. Εμείς, λοιπόν, οι θεολόγοι θα έπρεπε να ζητήσουμε την μεταροπή του μαθήματος σε επιλεγόμενο, ακόμη και αν δεν υπήρχε η εξέλιξη του νέου λυκείου.
Το γέμισμα ή το άδειασμα των τάξεων στα Θρησκευτικά, αγαπητέ φίλε, δεν έχει να κάνει με την επιλεξιμότητα του μαθήματος, αλλά με το περιεχόμενο και το χαρακτήρα του, καθώς και με την αντίληψη των πραγμάτων που έχει ο συγκεκριμένος θεολόγος καθηγητής. Θα πρέπει να συμφωνήσετε ότι είμαστε εκπαιδευτικοί λειτουργοί. Κάθε άλλη ιδιότητά δεν έχει θέση στο συγχρονο σχολείο. Αφορά αποκλειστικά και μόνο την ιδιωτική ή κοινωική μας ζωή και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται με το ρόλο μας ως δασκάλων.
Εν κατακλείδι, να σας διαβεβαιώσω ότι δεν με αφορά καμία θεολογία που συνοδεύεται από επίθετα (όπως κουλτουριάρικη). Με σαφήνεια νομίζω σας περιγράφω ποια είναι κατα τη γνώμη μου η αποστολή ενός σύγχρονου μαθήματος θρησκευτικών και επομένως του θεολόγου καθηγητή. Θρησκευτικά που θα δίνουν τις γνώσεις και τα εργαλεία στους νέους για τη θρηκσευτική ή μη θρησκευτική τους αναζήτηση. Ούτε κουλτουριάρικα, ούτε πολιτιστικά, ούτε νεορθόδοξα, ούτε ομολογιακά. Γιατί κάθε άλλη εκδοχή του μαθήματος παραβιάζει, αμέσως ή εμμέσως, ατομικά δικαιώματα και ιδιάιτερα το δικαίωμα της ελευθερίας θρησκευτικής συνείδησης.
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία και είμαι πάντα στη διάθεσή σας αν και εφόσον μπορούμε να έχουμε ένα γόνιμο διάλογο.
Άρης Κούρτης
Θεοόγος
Διευθυντής 2ου Λυκείου Καισαριανής
κ. Κούρτη,
γράφετε «Εμείς, λοιπόν, οι θεολόγοι θα έπρεπε να ζητήσουμε την μετατροπή του μαθήματος σε επιλεγόμενο, ακόμη και αν δεν υπήρχε η εξέλιξη του νέου λυκείου», στηρίζοντας την άποψη σας αυτή στην ελευθερία την οποία κήρυξε ο Χριστός.
Δεν λαμβάνετε όμως υπόψη σας τα εξής:
1. Οι μαθητές των σχολείων μας είναι ανήλικοι και επομένως έχουν ανάγκη παιδαγωγίας (γι’ αυτό έρχονται στο σχολείο). Το περιεχόμενο της παιδαγωγίας αυτής οφείλουν να καθορίζουν οι εκπαιδευτικοί – και οι Θεολόγοι- ώστε να συμβάλλουν με την παιδεία που θα προσφέρουν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων. Το νέο σχέδιο όμως με το πλήθος επιλεγομένων μαθημάτων παραδίδει την επιλογή του περιεχομένου της παιδείας στα χέρια των ανήλικων μαθητών και θέτει στο περιθώριο τους εκπαιδευτικούς.
2. Αγνοείτε την αντιχριστιανική προπαγάνδα που ασκείται στους μαθητές μας από τα ΜΜΕ αλλά και πολλούς «καλούς συναδέλφους» που κάνουν ότι μπορούν για την επιβολή ενός αθεϊστικού κλίματος πίσω από το οποίο μπορούν να συγκαλύψουν και τη δική τους άνομη, ανήθικη, επιφανειακή ζωή; Νομίζετε πως οι μαθητές δεν επηρεάζονται από αυτές τις θέσεις; Γιατί να επιλέξουν ένα μάθημα Θρησκευτικών που τους οδηγεί στην «τεθλιμμένη οδό» της χριστιανικής ζωής (αλλά ανάγει στην πορεία προς την Βασιλεία του Θεού) και να μην ακολουθήσουν την εύκολη οδό των «χρηστικών» μαθημάτων που θα τα βοηθήσουν στην επιφανειακή κοσμική ζωή τους (αλλά μακροπρόθεσμα τα οδηγούν στο χάλι το οποίο βιώνουν οι μεγαλύτεροι).
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν έχουμε χρόνο τώρα (θα επανέλθουμε στο θέμα αν υπάρξει συνέχεια) για να σας γράψουμε και χίλιους άλλους λόγους για τους οποίους πρέπει τα θρησκευτικά να παραμείνουν υποχρεωτικά στο Λύκειο, όπως η επιταγή του Συντάγματος για χορήγηση θρησκευτικής παιδείας κ.α.
Σκεφθείτε μόνο τι πρόκειται να υλοποιήσουν οι κυβερνώντες αν ακούνε Θεολόγους να λένε ότι οι ίδιοι «θα έπρεπε να ζητήσουν την μετατροπή του μαθήματος σε επιλεγόμενο» πριν καν θεσμοθετηθεί κάτι τέτοιο. Ας αφήσουμε τα «μεγάλα λόγια» κι ας εργαστούμε για τον υποχρεωτικό χαρακτήρα των Ορθόδοξων Θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία. Το χρωστάμε πάνω απ’ όλα στους μαθητές μας που βρίσκονται μέσα στην τρικυμία του μισότρελου (ή μήπως τελείως τρελού;) κόσμου των μεγάλων που κατάντησαν κενοί από ουσιαστική πνευματική ζωή και αναζητούν μόνο λύσεις για την «οικονομική κρίση»…
Δημοσίευση σχολίου