Ευχαριστήριος χαιρετισμός προς τον Πρόεδρο της Διορθοδόξου Προπαρασκευαστικής Επιτροπής
Πρωτ. 1121
Διεκπ. 645
Ἀθήνῃσι 22ᾳ Φεβρουαρίου 2011
Πρός
Τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Περγάμου κ. Ἰωάννην,
Πρόεδρον τῆς Διορθοδόξου
Προπαρασκευαστικῆς Ἐπιτροπῆς.
Εἰς Σαμπεζύ Γενεύης.
Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,
Μετ’ εὐφροσύνης καί χαρᾶς ὡς πλείστης ὁλόθυμον ἀπευθύνομεν εὐχαριστήριον χαιρετισμόν πρός Ὑμᾶς, ὡς Πρόεδρον τῆς συγκληθείσης, Θείᾳ εὐδοκίᾳ καί Χάριτι, Διορθοδόξου Προπαρασκευαστικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῇ ἐνάρξει τῶν ἐργασιῶν Αὐτῆς, προθύμως καί φιλαδέλφως ἀνταποκριθέντες τῇ προσκλήσει τῆς Αὑτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου... Ἐν ἁπλότητι καρδίας καί ἐν τῷ πνεύματι τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης ὁμοθύμως κοινωνοῦντες μετά τῶν ὁμοδόξων ἀδελφῶν ἡμῶν, εὐχόμεθα τήν δημιουργικήν καί καρποφόρον συνεργασίαν ἀλλήλων ἐπί τῷ κοινῷ τέλει τῆς οἰκοδομῆς τῆς καθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πρός ἐπανακεφαλαίωσιν καί ἑδραίωσιν τῆς ἀρρήκτου ἑνότητος πάντων καί διαβούλευσιν ἐπί τῶν ἀπασχολούντων Αὐτήν θεμάτων ἐν τῇ ἐκπληρώσει τῆς ἀποστολῆς Αὐτῆς εἰς τόν σύγχρονον κόσμον.
Παρά τήν διοικητικήν κατάτμησιν ἡ Ὀρθοδοξία παραμένει ἡνωμένη ἐν τῇ Πίστει, τῇ ἐν τῷ κοινῷ Ποτηρίῳ κτηθείσῃ, καί ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης, τῆς ὑπέρ νοῦν καί ἀδιαστάτου, στοιχοῦσα τῇ κανονικῇ ἱερᾷ τάξει καί τῷ ἀρχαιοπαραδότῳ καί ἀκηράτῳ θεσμῷ τῆς Συνοδικότητος, διά τοῦ ὁποίου διαχρονικῶς διασφαλίζονται τόσον ἡ ἀλήθεια, ὅσον καί ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἐχούσης, ὡς ἐν Παραδείσῳ τό ξύλον, ἐν τῷ μέσῳ Αὐτῆς παρόντα ζωῆς τόν Κύριον.
Ὡς ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ ἅπασαν τήν κτίσιν συνέχει ἐν θαυμασίᾳ ἀλληλουχίᾳ καί τάξει, οὕτω καί τήν ἁγίαν Αὐτοῦ Ἐκκλησίαν ηὐδόκησεν ὅπως οἰκονομῆται τῇ αὐτῇ πολυευτάκτῳ ἁρμονίᾳ καί διά τῆς ἀδελφικῆς κοινωνίας ἐν συνελεύσει καί ἐν ἀποφάνσει ἑνότητος, ἡ Χάρις τοῦ Παρακλήτου «ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας», ὥσθ’ ἵνα πάντες, κἄν κεχωρισμένοι καὶ ἀφεστηκότες, ἀδιάστατοι καὶ ἀχώριστοι ὦσιν ἐν Αὐτῇ, «μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ πίστει τοῦ Εὐαγγελίου» (Φιλιπ. α´ 27).
Ἐν τῇ αὐτῇ συναντίληψει τῆς διά Χριστόν ἀγάπης ἐπικαλούμενοι τήν ἄνωθεν εὐλογίαν καί Χάριν ἐπί τό προκείμενον ἔργον τῶν σεπτῶν συνέδρων, εὐχόμεθα ὅπως καταφωτίσῃ τάς πάντων διανοίας, τῆς ἀληθοῦς πληρῶν ἐπιγνώσεως, ἐπί τῷ τέλει τῆς μετά σοφίας καί συνέσεως ἑνιαίας Ὀρθοδόξου μαρτυρίας εἰς τόν σύγχρονον κόσμον, πρός ἐξέτασιν, ἀντιμετώπισιν καί μελέτην τῶν κοινῶς ἀναφυομένων σήμερον ἡμῖν ζητημάτων.
Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα ἐν Κυρίῳ, διατελοῦμεν μετ' ἀγάπης.
Παρά τήν διοικητικήν κατάτμησιν ἡ Ὀρθοδοξία παραμένει ἡνωμένη ἐν τῇ Πίστει, τῇ ἐν τῷ κοινῷ Ποτηρίῳ κτηθείσῃ, καί ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης, τῆς ὑπέρ νοῦν καί ἀδιαστάτου, στοιχοῦσα τῇ κανονικῇ ἱερᾷ τάξει καί τῷ ἀρχαιοπαραδότῳ καί ἀκηράτῳ θεσμῷ τῆς Συνοδικότητος, διά τοῦ ὁποίου διαχρονικῶς διασφαλίζονται τόσον ἡ ἀλήθεια, ὅσον καί ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἐχούσης, ὡς ἐν Παραδείσῳ τό ξύλον, ἐν τῷ μέσῳ Αὐτῆς παρόντα ζωῆς τόν Κύριον.
Ὡς ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ ἅπασαν τήν κτίσιν συνέχει ἐν θαυμασίᾳ ἀλληλουχίᾳ καί τάξει, οὕτω καί τήν ἁγίαν Αὐτοῦ Ἐκκλησίαν ηὐδόκησεν ὅπως οἰκονομῆται τῇ αὐτῇ πολυευτάκτῳ ἁρμονίᾳ καί διά τῆς ἀδελφικῆς κοινωνίας ἐν συνελεύσει καί ἐν ἀποφάνσει ἑνότητος, ἡ Χάρις τοῦ Παρακλήτου «ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας», ὥσθ’ ἵνα πάντες, κἄν κεχωρισμένοι καὶ ἀφεστηκότες, ἀδιάστατοι καὶ ἀχώριστοι ὦσιν ἐν Αὐτῇ, «μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ πίστει τοῦ Εὐαγγελίου» (Φιλιπ. α´ 27).
Ἐν τῇ αὐτῇ συναντίληψει τῆς διά Χριστόν ἀγάπης ἐπικαλούμενοι τήν ἄνωθεν εὐλογίαν καί Χάριν ἐπί τό προκείμενον ἔργον τῶν σεπτῶν συνέδρων, εὐχόμεθα ὅπως καταφωτίσῃ τάς πάντων διανοίας, τῆς ἀληθοῦς πληρῶν ἐπιγνώσεως, ἐπί τῷ τέλει τῆς μετά σοφίας καί συνέσεως ἑνιαίας Ὀρθοδόξου μαρτυρίας εἰς τόν σύγχρονον κόσμον, πρός ἐξέτασιν, ἀντιμετώπισιν καί μελέτην τῶν κοινῶς ἀναφυομένων σήμερον ἡμῖν ζητημάτων.
Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα ἐν Κυρίῳ, διατελοῦμεν μετ' ἀγάπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου