πηγή: Εκκλησία Κύπρου
Αειμνημόνευτες μορφές της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου
Ο Μέγας Αθανάσιος
Πρωταγωνιστής κατά της παναίρεσης του Αρείου απέβη ο Μέγας Αθανάσιος. Ο Άγιος Αθανάσιος αγωνίστηκε, για την προάσπιση της αληθινής εκκλησιαστικής - αγιοπνευματικής εμπειρίας, την οποία ο Άρειος πολεμούσε ποικιλοτρόπως. Μεταξύ άλλων, ο Άγιος Αθανάσιος συνέγραψε κείμενα, όπως το Κατά Ειδώλων και το Περί Ενανθρωπήσεως του Λόγου. Σύμφωνα με τις ιστορικές μαρτυρίες ο Αθανάσιος το 325, νεαρός τότε, συνόδευσε τον Πατριάρχη Αλέξανδρο στη Νίκαια της Βιθυνίας, όπου θα γινόταν η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος.
Η Αγία αυτή Σύνοδος ασχολήθηκε με τα δυσσεβή και βλάσφημα λόγια του αιρετικού Αρείου... ο οποίος υποστήριζε ότι ο Χριστός δεν είναι ο Θεός, αλλά κτίσμα του Θεού δημιουργηθέν εν χρόνω, και επομένως, όπως όλα τα κτίσματα, έχει αρχή και τέλος. Άρα, ο Χριστός δεν μπορεί να σώσει τον άνθρωπο, αφού μόνο ο Θεός έχει αυτή τη δυνατότητα. Η εν λόγω αίρεση συνόψιζε όλα σχεδόν τα μέχρι τότε αντιτριαδικά ρεύματα. Σ’ αυτή την θέση κατέληξε ο Άρειος στην προσπάθειά του να διασφαλίσει, στη διδασκαλία του, τη Μοναρχία του Θεού Πατέρα, ουσιαστικά της Μονάδας. Λόγω των θεολογικών του προϋποθέσεων, λοιπόν, κατασκεύασε μία θεωρία, συμπλέκοντας ένα άτεγκτο μονοθεϊσμό με ένα συγκαλυμμένο πολυθεϊσμό και παράλληλα εισήγαγε μέσα στην Αγία Τριάδα τη χρονικότητα και τη λογικοκρατία. Μοιραία, ισχυριζόταν ότι μόνο ο Θεός Πατέρας είναι κατά φύση Θεός και άκτιστος, ενώ ο Υιός είναι μεν Θεός, αλλά κτιστός και κατά χάρη.
Γνωρίζουμε, όμως, από την εκκλησιαστική ζωή, ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός και σαρκώθηκε για να σώσει και να θεώσει τον άνθρωπο. Ο Αθανάσιος με τον πλούσιο λόγο του, διατύπωσε με σαφήνεια αυτήν την πραγματικότητα την οποία οι αιρετικοί, με πρωτοπαλλίκαρο τον Άρειο, διέστρεφαν. Ο Χριστός δεν είναι κτίσμα, αλλά ο φυσικός Υιός και Λόγος του Θεού. Τούτο ακριβώς συνιστά τη διαφορά αυτού από τα κτίσματα, γιατί αυτά δεν είναι γέννημα της άκτιστης φύσης του Πατρός, αλλά καρποί των ακτίστων ενεργειών του. Ο Υιός είναι η ζώσα Βουλή του Θεού Πατέρα, Άναρχος όπως ο Πατέρας, και ομοούσιος, τόσο με τον Πατέρα, όσο και με το Άγιο Πνεύμα.
Ο Άγιος ΝικόλαοςΤο 325 συμμετέσχε και αυτός στην Α' Οικουμενική Σύνοδο. Κατά τη διάρκεια της Συνόδου ράπισε τον Άρειο από ιερή αγανάκτηση, γι’ αυτό και φυλακίστηκε. Προς ενίσχυσή του, και αποκατάσταση του κύρους του, όμως, παρουσιάστηκε σε αυτόν ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος του έδωσε το Ευαγγέλιο, αλλά και η Υπεραγία Θεοτόκος, η οποία του έδωσε το ωμοφόριο. Έτσι, η Θεία Πρόνοια αποκατέστησε τον Άγιο και υπέδειξε την κακοδοξία του Αρείου.
Ο Άγιος ΣπυρίδωναςΚατά τη διάρκεια της Συνόδου, και ενώ οι αιρεσιάρχες επιχειρούσαν να επιβάλουν τις πλάνες τους, ο άγιος Σπυρίδωνας ύψωσε το ανάστημά του και ενώπιον όλων είπε πως ο εν Τριάδι Θεός (Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα) είναι Ένας. Και για να δείξει ότι πραγματικά έτσι είναι, πήρε ένα κεραμίδι και είπε: "Εις το όνομα του Πατρός", και από αυτό προήλθε φωτιά, "και του Υιού", έτρεξε νερό, "και του Αγίου Πνεύματος", παρέμεινε στα χέρια του το χώμα.
Το σημείο αυτό της Χάρης του Θεού κονιορτοποίησε τις κούφιες ρητορείες και τα ψευδοφιλοσοφήματα των ετεροδόξων, και ταυτόχρονα επικύρωσε την διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Συνόδου, όπως π.χ. του Αθανασίου του Μεγάλου, ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού -και το Πανάγιο Πνεύμα- είναι πρόσωπο ομοούσιο με τον Πατέρα.
Παναγιώτης Θεοδώρου, Θεολόγος
Γνωρίζουμε, όμως, από την εκκλησιαστική ζωή, ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός και σαρκώθηκε για να σώσει και να θεώσει τον άνθρωπο. Ο Αθανάσιος με τον πλούσιο λόγο του, διατύπωσε με σαφήνεια αυτήν την πραγματικότητα την οποία οι αιρετικοί, με πρωτοπαλλίκαρο τον Άρειο, διέστρεφαν. Ο Χριστός δεν είναι κτίσμα, αλλά ο φυσικός Υιός και Λόγος του Θεού. Τούτο ακριβώς συνιστά τη διαφορά αυτού από τα κτίσματα, γιατί αυτά δεν είναι γέννημα της άκτιστης φύσης του Πατρός, αλλά καρποί των ακτίστων ενεργειών του. Ο Υιός είναι η ζώσα Βουλή του Θεού Πατέρα, Άναρχος όπως ο Πατέρας, και ομοούσιος, τόσο με τον Πατέρα, όσο και με το Άγιο Πνεύμα.
Ο Άγιος ΝικόλαοςΤο 325 συμμετέσχε και αυτός στην Α' Οικουμενική Σύνοδο. Κατά τη διάρκεια της Συνόδου ράπισε τον Άρειο από ιερή αγανάκτηση, γι’ αυτό και φυλακίστηκε. Προς ενίσχυσή του, και αποκατάσταση του κύρους του, όμως, παρουσιάστηκε σε αυτόν ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος του έδωσε το Ευαγγέλιο, αλλά και η Υπεραγία Θεοτόκος, η οποία του έδωσε το ωμοφόριο. Έτσι, η Θεία Πρόνοια αποκατέστησε τον Άγιο και υπέδειξε την κακοδοξία του Αρείου.
Ο Άγιος ΣπυρίδωναςΚατά τη διάρκεια της Συνόδου, και ενώ οι αιρεσιάρχες επιχειρούσαν να επιβάλουν τις πλάνες τους, ο άγιος Σπυρίδωνας ύψωσε το ανάστημά του και ενώπιον όλων είπε πως ο εν Τριάδι Θεός (Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα) είναι Ένας. Και για να δείξει ότι πραγματικά έτσι είναι, πήρε ένα κεραμίδι και είπε: "Εις το όνομα του Πατρός", και από αυτό προήλθε φωτιά, "και του Υιού", έτρεξε νερό, "και του Αγίου Πνεύματος", παρέμεινε στα χέρια του το χώμα.
Το σημείο αυτό της Χάρης του Θεού κονιορτοποίησε τις κούφιες ρητορείες και τα ψευδοφιλοσοφήματα των ετεροδόξων, και ταυτόχρονα επικύρωσε την διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Συνόδου, όπως π.χ. του Αθανασίου του Μεγάλου, ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού -και το Πανάγιο Πνεύμα- είναι πρόσωπο ομοούσιο με τον Πατέρα.
Παναγιώτης Θεοδώρου, Θεολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου