πηγή: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 4/6/2011
ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ
Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων
Την ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς ζητά με λογική επιχειρηματολογία την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου.
Την ώρα που ο διακεκριμένος Συνταγματολόγος καθηγητής Γεώργιος Κασιμάτης εξηγεί με πειστικό τρόπο ότι η δανειακή σύμβαση είναι αντισυνταγματική και άκυρη, διότι έπρεπε να εγκριθεί από τουλάχιστον 180 βουλευτές.
Την ώρα που ο διεθνούς φήμης Ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης δηλώνει ότι στα εθνικά και στα οικονομικά θέματα οι κυβερνώντες αντικατέστησαν το Μολών Λαβέ μέ το «Πωλών Λαβέ»...
Την ώρα που ο σπουδαίος Μίκης Θεοδωράκης εκφράζει την ανησυχία του για πιθανό ξεπούλημα του εθνικού πλούτου.
Την ώρα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας θεωρεί αποτυχημένη την εφαρμογή του Μνημονίου.
Και την ώρα που χιλιάδες άνεργοι, απολυμένοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, νέοι, γέροι, κομματικοποιημένοι ή ανένταχτοι κατακλύζουν τις πλατείες των μεγάλων πόλεων για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά (πλην ελαχίστων που εκτρέπονται σε βιαιότητες και επικίνδυνο αντικοινοβουλευτισμό),
Την ώρα, λοιπόν, που συμβαίνουν όλα αυτά εμφανίζονται 32 διανοούμενοι και επιστήμονες και με ένα κείμενό τους (με τίτλο:Τολμήστε) δίνουν στήριγμα στο αποτυχημένο και αντισυνταγματικό μνημόνιο και στην άδικη κοινωνική πολιτική που αυτό συνεπάγεται. Το κείμενο αυτό προβλήθηκε από την κρατική τηλεόραση και τα φιλομνημονιακά Μ.Μ.Ε. και έρχεται να λειτουργήσει σαν δεκανίκι σε μία πολιτική που καταρρέει.
Προς Θεού δεν αμφισβητώ το ειλικρινές ενδιαφέρον αυτών των ανθρώπων για την τύχη της Ελλάδος, ούτε υποτιμώ την προσφορά τους στα Γράμματα και στην Επιστήμη. Ειδικά για μια ποιήτρια και Ακαδημαϊκό, όπως την Κική Δημουλά, που εκτιμώ ιδιαιτέρως. Πιστεύω, όμως, ότι το κείμενο αυτό απογοήτευσε όσους το διάβασαν, διότι από τους πνευματικούς ανθρώπους περιμένουμε αγωνιστικότητα και αντιστασιακό πνεύμα .Όχι τάσεις υποταγής και συμβιβασμού. Οι 32 κατηγορούν τις αντίθετες φωνές ως εκφράσεις «λαϊκισμού και ανευθυνότητας». Κάποιος θα μπορούσε να τους ερωτήσει: Και ποια είναι η υπευθυνότητα; Να εθελοτυφλείτε μπροστά στην αποτυχία του Μνημονίου και στην πρωτοφανή εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας χωρίς τη νομότυπη έγκριση της Βουλής;
Θα ήθελα επίσης να τους ερωτήσω: Αν πράγματι ως πνευματικοί άνθρωποι θέλετε να έχετε μία δημόσια παρέμβαση, γιατί δεν ακούσαμε τη φωνή σας για τη διαστρέβλωση της ελληνικής Ιστορίας από τα Σκόπια; Γιατί δεν μιλήσατε για τον εξοβελισμό των μεγάλων λογοτεχνών μας από τα σχολικά βιβλία; Γιατί δεν δηλώσατε την αλληλεγγύη σας στην Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων, η οποία διαφωνεί με τη σχεδιαζόμενη κατάργηση της Αντιγόνης του Σοφοκλέους και του Επιταφίου του Περικλέους από τα Λύκεια; Γιατί δεν μιλήσατε όταν από τηλεοπτικές εκπομπές λοιδορήθηκαν οι ήρωες του 1821 και αμφισβητήθηκε η διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού;
Το κείμενο των 32 δεν πείθει κανέναν. Πολλοί από αυτούς υπέγραψαν πριν από λίγα χρόνια αντίστοιχο κείμενο υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Προσπάθησαν να φοβίσουν τους Ελληνοκυπρίους ότι θα συμβούν φοβερά και τρομερά αν υπερισχύσει το ΟΧΙ. Τελικά το σχέδιο καταψηφίσθηκε, η Κύπρος είναι πλήρες μέλος της Ευρ. Ένωσης, κορυφαίοι ξένοι συνταγματολόγοι έκρινα το σχέδιο ως αντιδημοκρατικό και αντιευρωπαϊκό, αλλά οι υποστηρικτές του Ανάν δεν βγήκαν να ζητήσουν συγγνώμην. Οι υπογραφές τους είναι νωπές και ο λαός μας δεν ξεχνά τόσο εύκολα όσο νομίζουν. Και τώρα έρχονται να μας πουν ότι όσοι διαφωνούν με το μνημόνιο είναι ανεύθυνοι και λαϊκιστές; Ήμαρτον!
Ευτυχώς που τις ίδιες ημέρες εμφανίσθηκε ένα άλλο κείμενο γεμάτο εθνική αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια και ιστορική τεκμηρίωση, αλλά αυτό το κείμενο δεν προβλήθηκε από τα τηλεοπτικά δίκτυά μας. Πρόκειται για την «Επιστολή των γηγενών Μακεδόνων στον ΟΗΕ», την οποία υπογράφουν οι Παμμακεδονικές Ενώσεις ΗΠΑ, Καναδά, Ευρώπης, Αυστραλίας και Αφρικής καθώς και δεκάδες σωματεία Μακεδόνων από τον ελλαδικό χώρο. Το κείμενο μεταξύ άλλων αναφέρει και τα εξής:
«... 5. Δεν δεχόμαστε να παραχωρήσουμε το προγονικό μας όνομα «Μακεδόνας» και την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητά μας στον πολυεθνικό πληθυσμό της Π.Γ.Δ.Μ.. Η Π.Γ.Δ.Μ. αποτελείται επίσημα από είκοσι μία (21) εθνότητες με κυρίαρχες αυτές των Σλάβων και των Αλβανών.
6. Δεν δεχόμαστε να ονομαστεί Μακεδονία η περιοχή των Σκοπίων, για να εξυπηρετήσουμε τα επεκτατικά σχέδια των κυβερνήσεων της Π.Γ.Δ.Μ. εις βάρος της Ελλάδος. Η περιοχή των Σκοπίων ποτέ δεν περιλαμβανόταν μέσα στα όρια της ιστορικής Μακεδονίας, μέσα στα όρια της οποίας κατοικούμε ανέκαθεν εμείς οι Μακεδόνες.
7. Δεν νομιμοποιούμε κανέναν πολιτικό της Ελλάδος να παραχωρήσει το όνομά μας «Μακεδόνας» στον Σλαβικό πολιτισμό της Π.Γ.Δ.Μ. αποδεχόμενος σύνθετο όνομα ή γεωγραφικό προσδιορισμό που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγό του στην οριστική ονομασία της Π.Γ.Δ.Μ. Οι Έλληνες πολιτικοί δεσμεύονται από την απόφαση των πολιτικών αρχηγών την 13.4.1992 στην Αθήνα υπό την Προεδρία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας...».
Το κείμενο των Μακεδόνων του απανταχού Ελληνισμού καταλήγει με την πρόσκληση προς τον Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, τον μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτζ και άλλους διεθνείς παράγοντες να επισκεφθούν τα μνημεία και τα μουσεία της αρχαίας ελληνικότατης Μακεδονίας στις Αιγές, στο Δίον, στην Πέλλα, στην Αιανή, στη Θεσσαλονίκη.
Από τη μία, λοιπόν, έχουμε ένα κείμενο που δείχνει άγνοια της πραγματικότητας και μάς καλεί σε συμβιβασμό και από την άλλη ένα τεκμηριωμένο με ντοκουμέντα κείμενο που αποπνέει αγωνιστικότητα και αισιοδοξία. Αυτή είναι η σημερινή Ελλάδα των αντιφάσεων.
Την ώρα που ο σπουδαίος Μίκης Θεοδωράκης εκφράζει την ανησυχία του για πιθανό ξεπούλημα του εθνικού πλούτου.
Την ώρα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας θεωρεί αποτυχημένη την εφαρμογή του Μνημονίου.
Και την ώρα που χιλιάδες άνεργοι, απολυμένοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, νέοι, γέροι, κομματικοποιημένοι ή ανένταχτοι κατακλύζουν τις πλατείες των μεγάλων πόλεων για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά (πλην ελαχίστων που εκτρέπονται σε βιαιότητες και επικίνδυνο αντικοινοβουλευτισμό),
Την ώρα, λοιπόν, που συμβαίνουν όλα αυτά εμφανίζονται 32 διανοούμενοι και επιστήμονες και με ένα κείμενό τους (με τίτλο:Τολμήστε) δίνουν στήριγμα στο αποτυχημένο και αντισυνταγματικό μνημόνιο και στην άδικη κοινωνική πολιτική που αυτό συνεπάγεται. Το κείμενο αυτό προβλήθηκε από την κρατική τηλεόραση και τα φιλομνημονιακά Μ.Μ.Ε. και έρχεται να λειτουργήσει σαν δεκανίκι σε μία πολιτική που καταρρέει.
Προς Θεού δεν αμφισβητώ το ειλικρινές ενδιαφέρον αυτών των ανθρώπων για την τύχη της Ελλάδος, ούτε υποτιμώ την προσφορά τους στα Γράμματα και στην Επιστήμη. Ειδικά για μια ποιήτρια και Ακαδημαϊκό, όπως την Κική Δημουλά, που εκτιμώ ιδιαιτέρως. Πιστεύω, όμως, ότι το κείμενο αυτό απογοήτευσε όσους το διάβασαν, διότι από τους πνευματικούς ανθρώπους περιμένουμε αγωνιστικότητα και αντιστασιακό πνεύμα .Όχι τάσεις υποταγής και συμβιβασμού. Οι 32 κατηγορούν τις αντίθετες φωνές ως εκφράσεις «λαϊκισμού και ανευθυνότητας». Κάποιος θα μπορούσε να τους ερωτήσει: Και ποια είναι η υπευθυνότητα; Να εθελοτυφλείτε μπροστά στην αποτυχία του Μνημονίου και στην πρωτοφανή εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας χωρίς τη νομότυπη έγκριση της Βουλής;
Θα ήθελα επίσης να τους ερωτήσω: Αν πράγματι ως πνευματικοί άνθρωποι θέλετε να έχετε μία δημόσια παρέμβαση, γιατί δεν ακούσαμε τη φωνή σας για τη διαστρέβλωση της ελληνικής Ιστορίας από τα Σκόπια; Γιατί δεν μιλήσατε για τον εξοβελισμό των μεγάλων λογοτεχνών μας από τα σχολικά βιβλία; Γιατί δεν δηλώσατε την αλληλεγγύη σας στην Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων, η οποία διαφωνεί με τη σχεδιαζόμενη κατάργηση της Αντιγόνης του Σοφοκλέους και του Επιταφίου του Περικλέους από τα Λύκεια; Γιατί δεν μιλήσατε όταν από τηλεοπτικές εκπομπές λοιδορήθηκαν οι ήρωες του 1821 και αμφισβητήθηκε η διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού;
Το κείμενο των 32 δεν πείθει κανέναν. Πολλοί από αυτούς υπέγραψαν πριν από λίγα χρόνια αντίστοιχο κείμενο υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Προσπάθησαν να φοβίσουν τους Ελληνοκυπρίους ότι θα συμβούν φοβερά και τρομερά αν υπερισχύσει το ΟΧΙ. Τελικά το σχέδιο καταψηφίσθηκε, η Κύπρος είναι πλήρες μέλος της Ευρ. Ένωσης, κορυφαίοι ξένοι συνταγματολόγοι έκρινα το σχέδιο ως αντιδημοκρατικό και αντιευρωπαϊκό, αλλά οι υποστηρικτές του Ανάν δεν βγήκαν να ζητήσουν συγγνώμην. Οι υπογραφές τους είναι νωπές και ο λαός μας δεν ξεχνά τόσο εύκολα όσο νομίζουν. Και τώρα έρχονται να μας πουν ότι όσοι διαφωνούν με το μνημόνιο είναι ανεύθυνοι και λαϊκιστές; Ήμαρτον!
Ευτυχώς που τις ίδιες ημέρες εμφανίσθηκε ένα άλλο κείμενο γεμάτο εθνική αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια και ιστορική τεκμηρίωση, αλλά αυτό το κείμενο δεν προβλήθηκε από τα τηλεοπτικά δίκτυά μας. Πρόκειται για την «Επιστολή των γηγενών Μακεδόνων στον ΟΗΕ», την οποία υπογράφουν οι Παμμακεδονικές Ενώσεις ΗΠΑ, Καναδά, Ευρώπης, Αυστραλίας και Αφρικής καθώς και δεκάδες σωματεία Μακεδόνων από τον ελλαδικό χώρο. Το κείμενο μεταξύ άλλων αναφέρει και τα εξής:
«... 5. Δεν δεχόμαστε να παραχωρήσουμε το προγονικό μας όνομα «Μακεδόνας» και την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητά μας στον πολυεθνικό πληθυσμό της Π.Γ.Δ.Μ.. Η Π.Γ.Δ.Μ. αποτελείται επίσημα από είκοσι μία (21) εθνότητες με κυρίαρχες αυτές των Σλάβων και των Αλβανών.
6. Δεν δεχόμαστε να ονομαστεί Μακεδονία η περιοχή των Σκοπίων, για να εξυπηρετήσουμε τα επεκτατικά σχέδια των κυβερνήσεων της Π.Γ.Δ.Μ. εις βάρος της Ελλάδος. Η περιοχή των Σκοπίων ποτέ δεν περιλαμβανόταν μέσα στα όρια της ιστορικής Μακεδονίας, μέσα στα όρια της οποίας κατοικούμε ανέκαθεν εμείς οι Μακεδόνες.
7. Δεν νομιμοποιούμε κανέναν πολιτικό της Ελλάδος να παραχωρήσει το όνομά μας «Μακεδόνας» στον Σλαβικό πολιτισμό της Π.Γ.Δ.Μ. αποδεχόμενος σύνθετο όνομα ή γεωγραφικό προσδιορισμό που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγό του στην οριστική ονομασία της Π.Γ.Δ.Μ. Οι Έλληνες πολιτικοί δεσμεύονται από την απόφαση των πολιτικών αρχηγών την 13.4.1992 στην Αθήνα υπό την Προεδρία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας...».
Το κείμενο των Μακεδόνων του απανταχού Ελληνισμού καταλήγει με την πρόσκληση προς τον Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, τον μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτζ και άλλους διεθνείς παράγοντες να επισκεφθούν τα μνημεία και τα μουσεία της αρχαίας ελληνικότατης Μακεδονίας στις Αιγές, στο Δίον, στην Πέλλα, στην Αιανή, στη Θεσσαλονίκη.
Από τη μία, λοιπόν, έχουμε ένα κείμενο που δείχνει άγνοια της πραγματικότητας και μάς καλεί σε συμβιβασμό και από την άλλη ένα τεκμηριωμένο με ντοκουμέντα κείμενο που αποπνέει αγωνιστικότητα και αισιοδοξία. Αυτή είναι η σημερινή Ελλάδα των αντιφάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου