«ΗΜΕΙΣ ΜΩΡΟΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ»
Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Ἡ ἐποχὴ μας εἶναι ἀντιχριστιανική. Οἱ ἄνθρωποι ἐλάχιστα ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία. Ἡ φοίτησή τους στὰ διάφορα σχολεῖα δὲν τοὺς προσέφερε τὴν ἀνάλογη γνώση. Οἱ ἐπιστήμονες στὰΠανεπιστήμια εἶναι ἄθεοι.Οἱ πολιτικοὶ ἐπίσης. Ἡ ἀνάπτυξη τῶν ἐπιστημῶν αὔξησε τὸν ἐγωϊσμὸ καὶ τὴν αὐτοπεποίθηση τῶν ἀνθρώπων. Οἱ κατὰ κόσμον σοφοί —ἐλάχιστες εἶναι οἱ ἐξαιρέσεις—δηλώνουν ὅτι εἶναι ἄθεοι ἢ ἀδιάφοροι γιὰ τὴν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ. Ἀποφεύγουν νὰ ἔλθουν σὲ φανερὴ ἀντιπαράθεση μὲ τὴν Ἐκκλησία, μένουν ὅμως αἰχμάλωτοι στὴν ἀπιστία τους. Γιὰ τοὺς πιστοὺς ἔχουν ἐσφαλμένη γνώμη καὶ τοὺς θεωροῦν μειωμένης ἀντιλήψεως...Τοὺς κληρικοὺς τοὺς ἀνέχονται, γιατὶ τοὺς ἔχει ἀνάγκη ὁ ἁπλὸς λαός, ποὺ ἀκόμα—κατ᾽ αὐτούς—στηρίζεται στὸν Θεό.
Τὸ φαινόμενο αὐτὸ εἶναι παλαιό. Ἁπλὰ σὲ διάφορες περιόδους παίρνει διαστάσεις καὶ ἄλλοτε περιορίζεται.Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει στοὺς Κορινθίους: «Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν». Δηλαδή, ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι θεωρούμαστε ἀπὸ τοὺς ἄπιστους βλάκες καὶ ἀνόητοι, γιατὶ διδάσκουμε τὸ λαὸ τὰ ὅσα μᾶς παρέδωσε ὁ Χριστός. Προφανῶς ἡ περιφρόνηση αὐτὴ ἐκ μέρους τῶν ἀπίστων δὲν ἐπηρέασε τοὺς Ἀποστόλους, οἱ ὁποῖοι ἐργάστηκαν μὲ ἱερὸ ζῆλο καὶ τὰ ἀποτελέσματα ἦταν θεαματικά. Ξεπερνοῦσαν ὅλα τὰ ἐμπόδια μὲ δύναμη ψυχῆς καὶ μὲ ἀποφαστικότητα, ἀψηφώντας τοὺς κινδύνους ποὺ συχνὰ ἀντιμετώπιζαν.
Τὸ «ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστὸν» τοῦ Παύλου ἐνδιαφέρει καὶ τοὺς χριστιανοὺς τῆς ἐποχῆς μας, οἱ ὁποῖοι στὶς ἀπαξιωτικὲς κρίσεις τῶν κοσμικῶν καὶ ἀθέων πρέπει νὰ μένουν ἐνεπηρέαστοι. Ἀλίμονο, ἂν οἱ πιστοὶ κλονίζονται ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους καὶ ὑποχωροῦν. Τὸ ἀντίθετο θὰ ἔλεγα. Νὰ καυχῶνται, γιατὶ οἱ ἄπιστοι τοὺς θεωροῦν μωρούς. Νὰ χαίρονται καὶ νὰ ἀγαποῦν. Νὰ χαίρονται καὶ νὰ διδάσκουν. Νὰ χαίρονται καὶ νὰ ἀγαθοεργοῦν, ἀποδεικνύοντας μὲ τὸ ἦθος τους ὅτι εἶναι σοφοὶ διὰ Χριστόν.
Τὸ φαινόμενο αὐτὸ εἶναι παλαιό. Ἁπλὰ σὲ διάφορες περιόδους παίρνει διαστάσεις καὶ ἄλλοτε περιορίζεται.Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει στοὺς Κορινθίους: «Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν». Δηλαδή, ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι θεωρούμαστε ἀπὸ τοὺς ἄπιστους βλάκες καὶ ἀνόητοι, γιατὶ διδάσκουμε τὸ λαὸ τὰ ὅσα μᾶς παρέδωσε ὁ Χριστός. Προφανῶς ἡ περιφρόνηση αὐτὴ ἐκ μέρους τῶν ἀπίστων δὲν ἐπηρέασε τοὺς Ἀποστόλους, οἱ ὁποῖοι ἐργάστηκαν μὲ ἱερὸ ζῆλο καὶ τὰ ἀποτελέσματα ἦταν θεαματικά. Ξεπερνοῦσαν ὅλα τὰ ἐμπόδια μὲ δύναμη ψυχῆς καὶ μὲ ἀποφαστικότητα, ἀψηφώντας τοὺς κινδύνους ποὺ συχνὰ ἀντιμετώπιζαν.
Τὸ «ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστὸν» τοῦ Παύλου ἐνδιαφέρει καὶ τοὺς χριστιανοὺς τῆς ἐποχῆς μας, οἱ ὁποῖοι στὶς ἀπαξιωτικὲς κρίσεις τῶν κοσμικῶν καὶ ἀθέων πρέπει νὰ μένουν ἐνεπηρέαστοι. Ἀλίμονο, ἂν οἱ πιστοὶ κλονίζονται ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους καὶ ὑποχωροῦν. Τὸ ἀντίθετο θὰ ἔλεγα. Νὰ καυχῶνται, γιατὶ οἱ ἄπιστοι τοὺς θεωροῦν μωρούς. Νὰ χαίρονται καὶ νὰ ἀγαποῦν. Νὰ χαίρονται καὶ νὰ διδάσκουν. Νὰ χαίρονται καὶ νὰ ἀγαθοεργοῦν, ἀποδεικνύοντας μὲ τὸ ἦθος τους ὅτι εἶναι σοφοὶ διὰ Χριστόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου