«Γίνεται εκπαίδευση χωρίς δάσκαλο και τα εργαλεία του, βιβλία και εργαστήρια; Τα άλλα όλα είναι σάλτσες, κεράκια στην τούρτα για να μην πω κεριά στα κόλλυβα».
Πού πας χωρίς βιβλία;
Του Κώστα Γεωργουσόπουλου
Γνωρίζετε πόσα νηπιαγωγεία έχει η χώρα; 6.078. Και πόσες βιβλιοθήκες διαθέτουν αυτά τα φυτώρια (;) της πρώτης γνώσης; Μηδεμία βιβλιοθήκη!
Γνωρίζετε πόσα δημοτικά σχολεία διαθέτει η χώρα; 5.368. Και πόσες βιβλιοθήκες λειτουργούν σ' αυτά; Μηδεμία!
Γνωρίζετε πόσα γυμνάσια, λύκεια ΤΕΕ, ΣΕΚ λειτουργούν στη χώρα; 4.101. Και πόσες βιβλιοθήκες έχουν ιδρυθεί να λειτουργούν σ' αυτά; 765 (από αυτές τις 499 είχε ιδρύσει ένας και μοναδικός υπουργός Παιδείας: ο Γεράσιμος Αρσένης). Από αυτές οι περισσότερες είναι κλειστές ή υπολειτουργούν ελλείψει προσωπικού και κονδυλίων για τη συντήρησή τους...
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση λειτουργούν 38 (24 στα ΑΕΙ και 14 σε ΤΕΙ). Γνωρίζετε, έτσι για τη στατιστική, πόσα πανεπιστήμια διαθέτουμε; Πόσες σχολές και πόσα τμήματα καθένα; Ετσι λογαριάστε. Κατά τα λοιπά, τρωγόμαστε ποιος θα είναι ο πρύτανης και ποιος θα τον εκλέγει. Και αν οι φοιτητές θα εισάγονται σε σχολή ή σε τμήμα. Σαν να λέμε, ποιος στον κάμπο θα σπέρνει, ποιος θα θερίζει, από πού θα αγοράζουμε τρακτέρ ενώ δεν θα έχουμε σπόρους!
Γίνεται εκπαίδευση χωρίς δάσκαλο και τα εργαλεία του, βιβλία και εργαστήρια; Τα άλλα όλα είναι σάλτσες, κεράκια στην τούρτα για να μην πω κεριά στα κόλλυβα. Το απαράδεκτο καθεστώς του ενός βιβλίου που αγόραζε το κράτος καθ' υπόδειξη (κατά κανόνα δικό του!) ο διδάσκων καθηγητής έρχεται να αντικαταστήσει το νέο κοσκινάκι μας, το Διαδίκτυο. Αυτό το εργαλείο υπάρχει και τώρα, ο υποψιασμένος φοιτητής ψάχνει και βρίσκει. Αρκεί να ξέρει τι ψάχνει και τι αξίζει από αυτά που βρίσκει. Το Διαδίκτυο είναι ένας μεγάλος σκουπιδοντενεκές, όπου όποιος ξέρει τι ζητεί μπορεί να ψαρέψει και διαμάντια. Αρκεί να ξέρει. Αν δεν καθιερωθεί το πολλαπλό βιβλίο σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, αν δεν δημιουργηθεί ελεύθερος ποιοτικός ανταγωνισμός μεταξύ των εκδοτών (που έχουν ιδίοις εξόδοις πλημμυρίσει την αγορά με έξοχες και περισπούδαστες εκδόσεις διασήμων, επώνυμων και πανεπιστημιακών του εξωτερικού) προκοπή δεν βλέπουμε.
Θεέ μου, πόσα χρόνια μετά τον Ψυχάρη και τον Παλαμά θα πρέπει να ξαναφωνάξουμε «Βιβλία!». (Τα στοιχεία του παρόντος οφείλονται σε ιστοσελίδα του Γ. Δαρδανού).
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση λειτουργούν 38 (24 στα ΑΕΙ και 14 σε ΤΕΙ). Γνωρίζετε, έτσι για τη στατιστική, πόσα πανεπιστήμια διαθέτουμε; Πόσες σχολές και πόσα τμήματα καθένα; Ετσι λογαριάστε. Κατά τα λοιπά, τρωγόμαστε ποιος θα είναι ο πρύτανης και ποιος θα τον εκλέγει. Και αν οι φοιτητές θα εισάγονται σε σχολή ή σε τμήμα. Σαν να λέμε, ποιος στον κάμπο θα σπέρνει, ποιος θα θερίζει, από πού θα αγοράζουμε τρακτέρ ενώ δεν θα έχουμε σπόρους!
Γίνεται εκπαίδευση χωρίς δάσκαλο και τα εργαλεία του, βιβλία και εργαστήρια; Τα άλλα όλα είναι σάλτσες, κεράκια στην τούρτα για να μην πω κεριά στα κόλλυβα. Το απαράδεκτο καθεστώς του ενός βιβλίου που αγόραζε το κράτος καθ' υπόδειξη (κατά κανόνα δικό του!) ο διδάσκων καθηγητής έρχεται να αντικαταστήσει το νέο κοσκινάκι μας, το Διαδίκτυο. Αυτό το εργαλείο υπάρχει και τώρα, ο υποψιασμένος φοιτητής ψάχνει και βρίσκει. Αρκεί να ξέρει τι ψάχνει και τι αξίζει από αυτά που βρίσκει. Το Διαδίκτυο είναι ένας μεγάλος σκουπιδοντενεκές, όπου όποιος ξέρει τι ζητεί μπορεί να ψαρέψει και διαμάντια. Αρκεί να ξέρει. Αν δεν καθιερωθεί το πολλαπλό βιβλίο σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, αν δεν δημιουργηθεί ελεύθερος ποιοτικός ανταγωνισμός μεταξύ των εκδοτών (που έχουν ιδίοις εξόδοις πλημμυρίσει την αγορά με έξοχες και περισπούδαστες εκδόσεις διασήμων, επώνυμων και πανεπιστημιακών του εξωτερικού) προκοπή δεν βλέπουμε.
Θεέ μου, πόσα χρόνια μετά τον Ψυχάρη και τον Παλαμά θα πρέπει να ξαναφωνάξουμε «Βιβλία!». (Τα στοιχεία του παρόντος οφείλονται σε ιστοσελίδα του Γ. Δαρδανού).
1 σχόλιο:
σωστός
Δημοσίευση σχολίου