Ἐν Κυθήροις τῇ 21ῃ Δεκεμβρίου 2011
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(ὑπ' ἀριθ. 87/2011)
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων
«Τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἐκ τῶν κόλπων ἀναστήσας τῶν πατρικῶν, δούλου μορφήν
ἀναλαβόντα παρεσκεύασεν ἐκ Παρθένου τεχθῆναι καί σύν ἡμῖν ἀναστραφῆναι...»
(Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ε.Π.Ε.3, 140)
Ἀγαπητοί μου Ἱερεῖς, Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Τά ἅγια Χριστούγεννα εἶναι ἡ κατ' ἐξοχήν ἑορτή τῆς ἀγάπης, τῆς ἀπέραντης θείας ἀγάπης καί φιλανθρωπίας πρός τόν τυραννούμενον ἀπό τόν διάβολο καί τήν ἁμαρτία κόσμο καί τήν ἀνθρωπότητα, πού βασανίζεται ἀπό τήν ἀποστασία καί τήν ἀπομάκρυνσί της ἀπό τόν Τρισάγιο Κύριο καί Θεόν τῶν Πατέρων μας...
Καί, ἐπειδή μέ τήν δική μας εὐθύνη καί ὑπαιτιότητα μᾶς λείπει αὐτή ἡ παρουσία τῆς θείας ἀγάπης καί τήν στερούμεθα μέσα στούς δύσκολους καιρούς, πού διανύουμε, τούς καιρούς τῆς ἠθικοπνευματικῆς καί τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως καί ἐνίοτε μένουμε ἀβοήθητοι στό πέλαγος τῆς παρούσης ζωῆς, θά ἐπικαλεσθοῦμε τήν βοήθεια τῶν θεοπνεύστων λόγων καί τῆς σχετικῆς διδασκαλίας τοῦ μεγάλου Ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας μας Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
Στό ρητό τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου, πού προτάξαμε στή χριστουγεννιάτικη αὐτή ἐγκύκλιό μας, λέγει μέ ἁπλᾶ λόγια ὁ Ἱερός αὐτός Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας: «Τόν Υἱόν Του τόν μονογενῆ τόν ἐγέννησε ἀπό τούς κόλπους Του ὁ Θεός Πατέρας. Καί ἀφοῦ ἔλαβε μορφή δούλου οἰκονόμησε νά γεννηθῆ ἀπό τήν Παρθένο Μαρία καί νά συναναστραφῇ μαζί μας... Ἔκπληκτος ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος μπροστά στό μυστήριο αὐτό τῆς θείας ἀγάπης, φωνάζει μέ δύναμι∙ «Τόσο πολύ ἀγάπησε ὁ Θεός τόν κόσμο!» Ὦ μακάριε Ἰωάννη, πές μας, τί σημαίνει τό «οὕτως;», παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Πῶς; Πές μας τό μέτρο, τό μέγεθος. Δίδαξέ μας τήν ὑπερβολή τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ».
Καί ἔπειτα ἀπό αὐτό τό ἀναμφισβήτητο γεγονός προσθέτει ὁ ἱερός Χρυσόστομος τό ἐρώτημα: «Αὐτός πρόλαβε πρῶτος καί μᾶς ἔδειξε τήν ἀπερίγραπτη ἀγάπη Του. Πῶς, λοιπόν, δέν εἶναι ἄτοπο Αὐτόν πού μᾶς ἀγάπησε, νά μήν Τόν ἀγαπᾶμε κι' ἐμεῖς μέ ὅση δύναμι ἠμποροῦμε;» Καί ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος : «Ἄς ἀγαπήσωμε τόν Χριστό, ὅπως τόν ἀγάπησε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Καί καμμιά προσοχή νά μή δίνουμε στά παρόντα, ἀλλά νά ἔχωμε στήν ψυχή μας ριζωμένη συνεχῶς τήν ὑπερβολική Του ἀγάπη». «Τόσο πολύ μᾶς ἀγάπησε ὁ Θεός Πατέρας, ὥστε νά δώσῃ τόν Υἱόν Του ὑπέρ τῶν δούλων, καί μάλιστα γιά δούλους ἀχαρίστους». Ἡ ὑπερβολή τῆς θείας ἀγάπης φανερώνεται καί μέ τόν ἑξῆς τρόπο: «Ὁ Ἀθάνατος, ὁ Ἄναρχος, ἡ ἀπεράντη Μεγαλωσύνη ἀγάπησε τούς χωματένιους, αὐτούς πού εἶναι γεμᾶτοι μέ μύρια ἁμαρτήματα, πού συνεχῶς ἀντιστρατεύονται στό ἅγιο θέλημά Του, τούς ἀχαρίστους ἀνθρώπους». Καί συμπληρώνει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος : «Ὅποιος ἀγαπᾶ τόν Θεό, τόν ἀγαπᾶ φλεγόμενος ἀπό τήν ἀγάπη».
«Μαζί μέ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἔρχεται καί ἡ ἀγάπη στόν πλησίον», τονίζει σέ ἄλλο σημεῖο. «Ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ τόν Χριστό, ὅπως πρέπει, προσπαθεῖ νά τηρῆ καί τίς ἐντολές Του. Ἄν γνήσια ἀγαπήσωμε τόν Δεσπότη Χριστό, τότε θά ἠμπορέσωμε νά τηρήσωμε καί τίς ἐντολές Του. Καί δέν θά κάνωμε τίποτε ἀπό ἐκεῖνα, πού ἠμποροῦν νά παροξύνουν τόν ἀγαπώμενο Χριστό».
Στή συνέχεια ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἐπισημαίνει τήν σωτήρια ἀλήθεια ὅτι : «Μία τράπεζα εὑρίσκεται μπροστά μας γιά ὅλους τούς πιστούς, πού ἀνεγεννήθησαν ἀπό τόν Θεόν Πατέρα. Τό ἴδιο ποτό πίνουμε. Μᾶλλον δέ ὄχι ἁπλῶς μόνο τό ἴδιο, ἀλλά καί ἀπό τό ἴδιο ποτήριο πίνουμε, κάτι πού φανερώνει ὑπερβολική ἀγάπη». Καί προσθέτει : «Γίναμε κοινωνοί τῆς πνευματικῆς τραπέζης. Ἄς γίνωμε κοινωνοί καί τῆς πνευματικῆς ἀγάπης. Ἄν οἱ ληστές, σάν κάθονται στό ἴδιο τραπέζι, ἀφήνουν κατά μέρος τήν ἀπανθρωπιά τους, τί ἀπολογία θά δώσωμε ἐμεῖς; Ἄν καί πολλούς δέν τούς κάνει φίλους τό τραπέζι μόνο, ἀλλά καί τό ὅτι εἶναι συμπολίτες. Καί ἐμεῖς οἱ χριστιανοί βέβαια ἔχουμε πολλά κοινά : Καί τήν ἴδια πόλι (τόν οὐρανό) καί τήν ἴδια οἰκία (τήν Ἐκκλησία μας) καί τήν ἴδια τράπεζα (τήν Θ.Λειτουργία) καί τήν ἴδια πορεία καί τήν ἴδια θύρα καί τήν ἴδια ζωή καί τήν ἴδια κεφαλή καί τόν ἴδιο ποιμένα καί βασιλιά καί δάσκαλο καί Κριτή (τόν Χριστό) καί Δημιουργό καί τόν ἴδιο Πατέρα. Λοιπόν, πῶς θά συγχωρηθοῦμε, ἄν χωριζόμαστε ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλον καί διαπληκτιζόμαστε;».
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Τά Χριστούγεννα εἶναι, ὅπως εἴπαμε, ἡ κατ' ἐξοχήν ἑορτή τῆς ἀγάπης. Τῆς θείας ἀγάπης ἀπό τόν Θεό στόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο καί τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης ἀπό τόν ἄνθρωπο στόν συνάνθρωπο.
Νά κλείσωμε τήν Χριστουγεννιάτικη αὐτή Ἐγκύκλιό μας πάλι μέ τό Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος ὑπογραμμίζει τά ἐξῆς: «Εἶναι ἰσχυρός ὁ δεσμός τῆς ἀγάπης. Ὅλα τ΄ἀφήνει καί παραδίνει τήν ψυχή σ΄ αὐτόν πού ἀγαπᾶ. Ἄν ἔτσι ἀγαπήσωμε τόν Χριστό, ὅλα τά ἐδῶ θά μᾶς φαίνονται σκιά, φαντασία καί ὄνειρο ... Τίποτε δέν κάνει τόν Θεό σπλαγχνικό στόν ἁμαρτωλό, ὅσο ἡ ἀγάπη στούς ἐχθρούς...»
«Ἄς ἀγαπήσωμε τόν Χριστό, ὅπως πρέπει νά τόν ἀγαπᾶμε. Διότι αὐτό εἶναι ἡ μεγάλη μας πληρωμή, αὐτό εἶναι ἡ χαρά μας καί ἡ εὐχαρίστησίς μας, αὐτό ἡ τρυφή καί ἡ δόξα καί ἡ τιμή μας, αὐτό τό φῶς μας, αὐτό ἡ τρισευδαίμων μακαριότητα, πού κανένας λόγος δέν μπορεῖ νά παραστήσῃ καί κανένας νοῦς δέν μπορεῖ νά καταλάβη... Δέν ἔχει ἀνάγκη Ἐκεῖνος τῶν δικῶν μας ἀνθρωπίνων πραγμάτων, κι ὅμως δέν σταματᾶ γι΄ αὐτό τόν λόγο νά μᾶς ἀγαπᾶ. Ἐμεῖς ἔχουμε πάρα πολύ ἀνάγκη τῶν ἀγαθῶν τοῦ Θεοῦ, κι ὅμως οὔτε ἔτσι δεχόμαστε τήν ἀγάπη Του, ἀλλά προτιμᾶμε ἀντί γι΄ Αὐτόν τά χρήματα καί τίς φιλίες τῶν ἄνθρώπων».
Εἴθε, ἀδελφοί μου, ἡ ἀπέραντη θεία ἀγάπη, πού ξεχύνεται ἄφθονη στήν ἀνθρωπότητα καί τόν κόσμο ὅλο μέ τήν Θεία Γέννησι τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τήν πάνσοφη Θεία Πρόνοια, καί ἡ ἀγάπη μας πρός τούς συνανθρώπους μας νά ἀποτελέσουν τό ἀντίδοτο καί τό ἀντίβαρο στήν σύγχρονη ποικιλόμορφη κρίσι. Μόνο ἡ ἀκλόνητη πίστις καί ἐμπιστοσύνη καί ἡ σταθερή μας ἐλπίδα στόν σαρκωθέντα Κύριο καί Θεό μας, ἀλλά καί ἡ χριστιανική μας ἀγάπη, καί ἀνθρωπιά θά μᾶς βγάλουν τό συντομώτερο ἀπό τά ἀδιέξοδα, ἀφοῦ, βέβαια, ὁπλισθοῦμε μέ ὑπομονή καί καρτερία καί ζητήσωμε ἐπίμονα τό ἔλεος καί τήν εὐσπλαγχνία τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ.
Ἡ Χάρις τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου καί Θεοῦ μας νά εἶναι μέ ὅλους μας, μέ τήν Ὀρθόδοξη πατρίδα μας καί ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. Νά συνοδεύῃ καί νά σκεπάζῃ ὅλα τά πνευματικά μας τέκνα, τά ἐγγύς καί τά μακράν, καί ἰδιαίτερα τούς ἀγαπητούς μας ναυτικούς καί τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς διαβιοῦντας Κυθηρίους καί Ἀντικυθηρίους ἀδελφούς μας, πρός τούς ὁποίους καί στέλνουμε τίς πατρικές εὐχές καί τήν ἀγάπη μας.
Μέ Χριστουγεννιάτικες εὐχές καί εὐλογίες
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου