Τέκνο της ευάνδρου Θεσσαλίας ο αοίδιμος Ιεράρχης, ανήκε σε μια γενιά που βίωσε όλες τις μεγάλες και τραγικές ώρες της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, σε μια γενιά που δόξασε την Πατρίδα, που έκλαψε και πόνεσε στα ερείπια του αδελφοκτόνου σπαραγμού, που διεκδίκησε ελευθερία για τους σκλάβους αδελφούς στα αιματοβαφή πεδία της Πίνδου και της Βορείου Ηπείρου.
Νεότατος ενδύθηκε το ιερατικό σχήμα, ορθοτομώντας έκτοτε τον λόγο της χριστιανικής αληθείας μέχρι το πέρας της επιγείου βιωτής του, ορθός και ακλόνητος πάνω στις επάλξεις του εθνικού και πνευματικού αγώνα.
Στον προμαχώνα της ακριτικής Κόνιτσας, αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Ακρίτας Σεβαστιανός υψώνει το γαλανό λάβαρο του σύγχρονου Βορειοηπειρωτικού Αγώνα. Σηκώνει στους στιβαρούς του ώμους, μόνος αλλά ασυμβίβαστος, ένα εθνικό ζήτημα που ‘χε περάσει από καιρό στη σφαίρα της εθνικής λησμοσύνης. Αναδεικνύει το Βορειοηπειρωτικό ως πρωτεύον εθνικό θέμα, σε μια εποχή πέτρινη, που και μόνη η επίκληση του όρου «Βόρειος Ήπειρος» σήμαινε λοιδορίες , διώξεις και εμπαιγμούς.
Αληθινός μπουρλοτιέρης ψυχών, πυρπολεί το φρόνημα των νέων ανθρώπων, που συντάσσονται κάτω από τη σκέπη του τιμημένου ράσου του και αγωνίζονται μέσα από τις τάξεις της ΣΦΕΒΑ και του ΠΑΣΥΒΑ - δικών του πνευματικών δημιουργημάτων- για τα ανθρώπινα δικαιώματα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Η ειλικρίνεια του αγώνα του, η αρμονία λόγων και πράξεων με μια ζωή ασκητική, λιτή και απέριττη μα και βαθύτατα πνευματική, γίνονται σεβαστά κι από εκείνους που αντιστρατεύονταν την εθνική του προσπάθεια. Κάποιος από τους δημοσιογράφους εκείνης της εποχής, που κάλυπτε τις μεγάλες εκδηλώσεις για το Βορειοηπειρωτικό και επιχειρούσε να λοιδορήσει το Σεβαστιανό γράφοντας πως «η μισαλλοδοξία φοράει μαύρα», κάποτε τον συνάντησε στην Αμερική όπου ο Σεβαστιανός προμαχούσε για τα δίκαια του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Τότε, με αφοπλιστική ειλικρίνεια του είπε: «Σεβασμιότατε, μου κάνουν εντύπωση τα καθαρά μάτια σας».
Αυτά τα καθαρά μάτια κρατάμε κι εμείς τα παιδιά του στην ψυχή μας σαν αδαπάνητο θησαυρό.
Αυτά τα καθαρά μάτια μας κραταιώνουν στις δύσκολες μέρες που διέρχεται η πατρίδα μας, μας ενδυναμώνουν όταν αποκάμνουμε.
Αυτά τα καθαρά μάτια φωτίζουν το δρόμο μας σ’ αυτήν την προσπάθεια που με απόλυτο ιδεαλισμό συνεχίζουμε.
Σήμερα, 17 χρόνια μετά την εκδημία του υψιπέτη Ιεράρχη, στεκόμαστε σε στάση προσοχής μπροστά στη σεπτή του μνήμη και υποσχόμαστε συνέχιση του Αγώνα, πιστοί στα οράματά του, για μια Βόρειο Ήπειρο για πάντα Ελεύθερη, για πάντα Ελληνική!
Αθήνα, 11/12/2011
πηγή: ΣΦΕΒΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου