Αιρετικές ακρίδες
Κατά την περίοδο τον καλοκαιριού μπορεί να συναντήσεις ιεχωβάδες και στο τελευταίο χωριό. Φτάνουν και στην παραμεθόριο γραμμή. Το σχέδιο τους είναι να πλησιάζουν ανυποψίαστους ανθρώπους, ιδίως απλοϊκές γυναίκες, ξέγνοιαστα παιδιά και ταπεινούς ποιμένες.
Γενικά οι άνθρωποι της υπαίθρου, λόγω περιέργειας, ακούν μ’ενδιαφέρον κάθε ξένο επισκέπτη. Τους εντυπωσιάζουν τα θρησκευτικά λόγια και ευχαριστιούνται κατ' αρχάς με τις προφητείες πού συνηθίζουν οι ιεχωβάδες...
Όταν όμως γίνει λόγος για την ευσέβεια τους και οι αιρετικοί τους πουν ότι οι εικόνες είναι είδωλα, οι ιερείς είναι κακοποιοί, τα μυστήρια της Εκκλησίας δεν έχουν καμιά αξία κ.ά., τα πράγματα αλλάζουν και τους αντιμετωπίζουν δεόντως. Εξαγριωμένοι τους διώχνουν ως μιάσματα. Παρόλο που ο λαός της υπαίθρου είναι αποίμαντος, έχει την ευαισθησία και αντιδρά σωστά, προκειμένου να προφυλαχτεί απ’ τους αιρετικούς.
«Ευγενείς»
Οι ιεχωβάδες εμφανίζονται ως ευγενείς και χαρούμενοι. Δεν είναι εύκολο ν’ αποκαλύψεις αμέσως τους δόλιους σκοπούς τους. Όταν όμως τους παρακολουθήσεις και ανατρέψεις τα επιχειρήματα τους, το αίθριο πρόσωπο τους συννεφιάζει, σκληραίνουν την έκφραση τους και αρχίζουν τις συκοφαντίες και τις ύβρεις.
Σημειώνω ένα χαρακτηριστικό περιστατικό που μου συνέβη. Μια μέρα απροειδοποίητα βρέθηκα στην πλατεία της κωμόπολης, όπου μένω, και είδα περί τα πενήντα άτομα να συνομιλούν μ’ έναν ίεχωβά. Εντυπωσιάστηκα. Ο αιρετικός καθόταν στο παγκάκι, στη μια άκρη και στην άλλη ένας δικός μας νέος. Ήδη ο ιεχωβάς είχε προχωρήσει στην απαγγελία των «ποιημάτων» του. Θεώρησα χρέος μου να πλησιάσω και να καθίσω στο παγκάκι, ανάμεσα στους δυό. Ο ιεχωβάς ταράχτηκε απ’ την παρουσία μου, συνοφρυώθηκε, αναψοκοκκίνησε και γύρισε υπεροπτικά το κεφάλι του προς το αντίθετο μέρος. Τον παρακάλεσα να συζητήσουμε, πιάνοντας του το μανίκι φιλικά κι ευγενικά. Τίποτα εκείνος. Έχασε το χαμόγελο του, έχασε και το γλυκό του λόγο. Και στα καλά καθούμενα μου είπε χωρίς ντροπή: «Είστε κακοποιό στοιχείο». Αξίζει να σημειώσω ότι πρώτη φορά τον έβλεπα. Θρασύς και άκαμπτος, δεν ήθελε να μιλήσουμε. Δεν ήθελε ούτε να τον ακουμπήσω. Με θεωρούσε μολυσμένο, αλλά κι επικίνδυνο. Όσοι μας παρακολουθούσαν άρχισαν τις φωνές. Του ζητούσαν να δεχτεί την πρόταση για συζήτηση. Μάταια, όμως. Αρνούνταν κάτι τέτοιο. Οι ιεχωβάδες μιλούν μόνο σε ανθρώπους που πρόκειται να τους ακούσουν και δεν θα τους αντικρούσουν τις θεωρίες τους.
«Πολυμαθείς»
Χτυπητό δείγμα της «πολυμάθειας» των ιεχωβάδων είναι το ακόλουθο περιστατικό. Στη συγκέντρωση που προανέφερα, κάποιος ρώτησε τον αιρετικό σχετικά με τη μετάγγιση αίματος, την όποια ως γνωστό, αρνούνται οι ιεχωβάδες. Ο «σοφός» αιρετικός μετά τις φλυαρίες του έδειξε κι ένα απόκομμα εφημερίδας που έγραφε ότι «Το "καθαρό" αίμα προκαλεί έητζ» κι επεξηγούσε ότι και το καθαρό αίμα προκαλεί έητζ. Δεν κρατήθηκα άλλο. Του είπα ότι δεν γράφει κάτι τέτοιο η εφημερίδα, γιατί η λέξη «καθαρό» είναι εντός εισαγωγικών και σημαίνει ακάθαρτο. Αυτή η διευκρίνιση όμως γι' αυτόν δεν έλεγε τίποτα. Συνέχιζε τις «αποδείξεις» του.
Καί ...πολυτεχνίτης
Ο ίδιος ιεχωβάς περιφερόμενος εδώ κι εκεί, προκαλούσε την περιέργεια των ανθρώπων και στις ερωτήσεις τους τί δουλειά κάνει, έλεγε διαφορετικά επαγγέλματα. Στους γεωργούς έλεγε ότι και αυτός είναι γεωργός, στους οικοδόμους γινόταν οικοδόμος και στους εμπόρους έμπορος! Γρήγορα όμως μαθεύτηκε ο δόλιος σκοπός του.
Από το βιβλίο του Πρωτοπρ. Διονυσίου Τάτση, ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΑΚΡΙΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου