«Μεγάλοι δάσκαλοι θρησκειών του κόσμου» στο νέο πρόγραμμα σπουδών για τα Θρησκευτικά

«Μεγάλοι δάσκαλοι θρησκειών του κόσμου» στο νέο πρόγραμμα σπουδών για τα Θρησκευτικά

ή

Πανθρησκειακός συγκρητισμός

Το νέο πρόγραμμα σπουδών για τα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου προβλέπει στην πρώτη κιόλας Θεματική Ενότητα (ΘΕ) των Θρησκευτικών της Ε΄ Δημοτικού την αναφορά στον «Ιησού ως δάσκαλο» με παράλληλη αναφορά στους «μεγάλους δασκάλους των θρησκειών του κόσμου» δηλαδή «τον Μωάμεθ, τον Κομφούκιο και τον Βούδα». Πρόκειται για ένα μόνο παράδειγμα του συγκρητιστικού τρόπου με τον οποίο προσεγγίζονται η Αλήθεια του Χριστού σε σχέση με τις άλλες θρησκείες από τους συντάκτες του νέου προγράμματος σπουδών. Ο Ιησούς δεν είναι ο Ένας και Μοναδικός Θεός αλλά ένας διδάσκαλος όπως ο Βούδας, ο Κομφούκιος και ο Μωάμεθ! Η κλήση των Μαθητών ή η Επί του Όρους ομιλία χρησιμοποιούνται στην ΘΕ αυτή ως δείγματα της ιδιότητος του Ιησού ως διδασκάλου...

Μία τέτοια προσέγγιση των Θρησκειών και παρουσίαση των «δασκάλων των θρησκειών» θυμίζει σε όσους έχουν μελετήσει σχετικά κείμενα το βιβλίο «Μεγάλοι Μύστες» των εκδόσεων «Ιάμβλιχος» που στην συνοπτική παρουσίαση σημειώνεται ότι πρόκειται για «ένα έργο που ενέπνευσε πολλές γενιές αναγνωστών, είναι προϊόν της ώριμης συγγραφικής περιόδου του Εντουάρ Σιρέ, κατά την οποία προσπάθησε να επιδείξει τη βασική ενότητα πίσω από όλες τις ανώτερες θρησκείες. Θρησκείες που λειτουργούν ως μέσα αποκάλυψης του ενός θείου κόσμου, μέσω της ψυχής των προφητών τους».

Μήπως σε κάτι τέτοιο στοχεύει πλέον και το νέο μάθημα Θρησκευτικών; Τι Χριστός, τι Βούδας, τι Μωάμεθ, τι Κομφούκιος, όλοι είναι διδάσκαλοι θρησκειών; Λοιπόν; Τα Θρησκευτικά στην υπηρεσία της Πανθρησκείας και της Νέας Εποχής;