Πληρώνονται από το δημόσιο για να καρφώνουν μαχαιριές στην Ελλάδα

ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΕΠΑΘΙΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΘΡΑΚΗΣ

Πληρώνονται από το δημόσιο για να καρφώνουν μαχαιριές στην Ελλάδα

Η παρουσία του στο διαδίκτυο διανθίζεται από σχέδια και σημαίες της Τουρκίας και της «ανεξάρτητης» Δυτικής Θράκης

Θα βρεθεί κάποιος να του τραβήξει το αφτί και να τον καλέσει σε κάποιο πειθαρχικό;

Βρήκαν την εύκολη λύση με κορώνες τουρκικού αλυτρωτισμού και ανθελληνικών τόνων να προετοιμάζουν το έδαφος για μελλοντική πολιτική προώθηση σε βουλευτικά έδρανα...

Δεν υπάρχει περίπτωση να δει κάποιος την ιστοσελίδα του face book και όπου αλλού εμφανίζεται, ο πρόεδρος των δασκάλων αποφοίτων της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης και να μην αναστατωθεί από την εικόνα που περνά λες και ζει σε κάποια καταπιεσμένη περιοχή της Ανατολίας με δακρυσμένα παιδάκια μπροστά στη σημαία της «ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης, περιτριγυρισμένα όλα τα κείμενά του και οι αναφορές με την τουρκική σημαία σε σημείο που αποκλείεται κάποιος να υποθέσει ότι ο συγκεκριμένος κύριος που μπορεί να εκφράζεται έτσι, είναι λειτουργός του ελληνικού δημοσίου και αμείβεται από τον ελληνικό δημόσιο κορβανά για να απαξιώνει και να βάζει τις δικές του μαχαιριές στην χώρα μας. Να τον καμαρώνουν πραγματικά ένα τέτοιο δημόσιο υπάλληλο όσοι τον ανέχονται, τον εξέθρεψαν και τον αφήνουν στη θέση αυτή και με την συγκεκριμένη διαδικτυακή δραστηριότητα…. Το γεγονός επισημαίνεται και στο μπλογκ «ΕΞΩ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ» όπου περιγράφεται η περίπτωση που προαναφέραμε πολύ χαρακτηριστικά:

« Ο σύλλογος των ΕΠΑΘιτών δασκάλων Ροδόπης - Έβρου απέκτησε προσφάτως (2-11-2011) νέο πρόεδρο. Πρόκειται για τον Ιµπραήµ Μεµέτ, ο οποίος διαδέχτηκε τον Μεχµέτ Ντερντιµάν που παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για την υπηρεσιακή κρίση που του στέρησε την διευθυντική θέση (και το συνοδευτικό επίδοµα, ε;) στο χωριό Λύκειο της Ροδόπης.

Ο Ιµπραήµ Μεµέτ, ασχέτως καταγωγής, θρησκείας κτλ, δεν παύει να είναι ένας εκπαιδευτικός λειτουργός στην Ελλάδα και αµοίβεται αδρότατα από το ελληνικό κράτος. Και µάλιστα στο εξής θα εκπροσωπεί κι ένα σύνολο εκατοντάδων άλλων δασκάλων που ανατρέφουν τη µειονοτική νεολαία της Θράκης (για να ζήσει στη χώρα αυτή, υποθέτουµε). Με αυτές τις κοινότυπες σκέψεις κατά νου, πώς µπορείς να κρίνεις το υλικό που έχει αναρτηµένο στην προσωπική του σελίδα στο facebook; Δεν χρειάζεται καν να γνωρίζεις τουρκικά, για να αντιληφθείς ότι εδώ είναι διάχυτο ένα καθαρά φασιστικό πνεύµα, τύπου «Γκρίζων Λύκων»: Παντού η σηµαία της «ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης», ευχές για «ευτυχισµένη 30η Αυγούστου» – ηµέρα της Μικρασιατικής Καταστροφής - µε τα µούτρα του γενοκτόνου Κεµάλ, τεράστιες τούρκικες σηµαίες µε συνθήµατα υπέρ του τουρκικού στρατού και των «ηρώων» του (δηλαδή όσων σκοτώθηκαν από Κούρδους αντάρτες κτλ), και παρακάτω ένα κοριτσάκι να φιλάει τη σηµαία της θρακικής ανεξαρτησίας, µε φόντο την ηµισέληνο!

Η προκλητική αυτή περίπτωση (που δεν είναι δυστυχώς και µοναδική) θέτει ένα γενικότερο ζήτηµα για τα όρια της συνείδησης και της δηµόσιας έκφρασης ενός εκπαιδευτικού. Είναι δυνατόν να δεχόµαστε αυτό το ήθος και αυτή την πολιτική κουλτούρα ως απλό «δικαίωµα» του κάθε δασκάλου; Είναι δυνατόν η ελληνική πολιτεία να δέχεται (και να πληρώνει) όχι µόνο ως δάσκαλο αλλά και ως εκπρόσωπο όλων των µειονοτικών δασκάλων έναν ορκισµένο εχθρό της, που δεν διστάζει να διαδηλώνει την ταύτισή του µε τα φανατικότερα στοιχεία της άλλης πλευράς; Το ερώτηµα είναι γενικό και αφορά πολλές περιπτώσεις, πέραν της αναφερθείσας: υπάρχει τελικά κάποιο όριο στην συλλογική µας αναξιοπρέπεια, ναι ή όχι» αναρωτιέται εύστοχα ο συντάκτης Κ.Κ. στη σχετική ανάρτηση..

Αλήθεια οι εντεταλμένοι επιθεωρητές, οι διευθυντές μειονοτικής εκπαίδευσης τι κάνουν; Τα βλέπουν όλα αυτά ή αν δεν τα είδαν τώρα που δημοσιοποιούνται οι ανθελληνικές αυτές ενέργειες θα τον καλέσουν στοιχειωδώς σε κάποια ΕΔΕ όπως προβλέπει ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας για τα στοιχειώδη;

Θα ανεχόμαστε τέτοιες προκλητικές συμπεριφορές αφού το κράτος περί άλλων τυρβάζει αφήνοντας τελικά σε τέτοια εθνικής φύσεως θέματα να δημιουργούνται ήρωες, να εκκολάπτονται ανθέλληνες οι οποίοι όμως τελικά είναι περιζήτητοι από τα κόμματα για μελλοντική ανάδειξη ατόμων π0ου καταφέρνουν να φέρνουν τα κουκιά;

Είμαστε τόσο ηλίθιοι να μας δουλεύουν, να ξεπουλούν την πατρίδα μας να υμνούν την γείτονα και να τους αμείβουμε αδρά αφήνοντας και την γαλούχηση της ψυχής και της μόρφωσης των νεώτερων γενιών σε τέτοια πρόσωπα;

πηγή: Ο ΧΡΟΝΟΣ, εφημ. της Κομοτηνής