Ακόμα και στην επαρχία ο πολιτικός γάμος κερδίζει έδαφος έναντι του θρησκευτικού
Του Γιάννη Ελαφρού
Στροφή στον πολιτικό γάμο πραγματοποιούν τα τελευταία χρόνια οι Ελληνες, σαν αποτέλεσμα κυρίως της οικονομικής κρίσης και της λιτότητας. Οπως δείχνουν τα πρώτα στοιχεία που συνελέγησαν από μεγάλους δήμους της Αττικής, αλλά και άλλα που είδαν το φως της δημοσιότητας από την επαρχία, οι πολιτικοί γάμοι αυξάνονται τα τελευταία χρόνια σε αριθμό, την ώρα μάλιστα που ο συνολικός αριθμός των γάμων μειώνεται. Ετσι, οι πολιτικοί γάμοι σε πολλούς δήμους υπερτερούν ήδη των θρησκευτικών...
Η εικόνα έχει αλλάξει
Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 τα ζευγάρια που επέλεγαν τον πολιτικό γάμο ήταν πολύ λίγα. Για να φορέσουν βέρες στο δημαρχείο προσέφευγαν κυρίως ζευγάρια που επείγονταν για διάφορους λόγους, άνθρωποι με διαφορετική θρησκευτική πίστη, ή που για λόγους συνείδησης και ιδεολογίας (άθεοι κ.λπ.) δεν επιθυμούσαν να παντρευτούν ενώπιον ιερέα. Η εικόνα αυτή έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, όπου πλέον οι πολιτικοί γάμοι γίνονται κατά εκατοντάδες και διεκδικούν το προβάδισμα σε σχέση με τους θρησκευτικούς. Στον Δήμο Αθηναίων υπερδιπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2003 - 2004, όταν γίνονταν περίπου 300 και τα τελευταία δύο χρόνια ξεπερνούν τους 600. «Στον Πειραιά ο αριθμός των πολιτικών γάμων έχει ανέβει και σταθεροποιήθηκε σε υψηλά νούμερα σε σχέση με παλαιότερα», λέει στην «Κ» ο κ. Παναγιώτης Κουβάτσος, πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου. Στον Δήμο Ηλιούπολης οι πολιτικοί γάμοι ήδη αποτελούν την πλειονότητα των τελεσθέντων τα δύο τελευταία έτη. Τους 600 ετησίως έχουν φτάσει οι πολιτικοί γάμοι και στον Δήμο Περιστερίου, υπερτερώντας των θρησκευτικών. Σημαντική αύξηση έχουν και στον Δήμο Νέας Ιωνίας.
Δεν πρόκειται μόνο για φαινόμενο της πρωτεύουσας. Και στην επαρχία, εκεί που πιο δύσκολα ξεπερνιούνται ήθη και παραδόσεις, οι πολιτικοί γάμοι αυξάνονται δυναμικά. Στον νομό Σερρών διπλασιάστηκαν και ξεπέρασαν τους θρησκευτικούς πέρυσι. Το ίδιο και στους δήμους της Βόρειας Εύβοιας.
Ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι αυτής της στροφής; Ολα δείχνουν ότι βασική αιτία είναι η οικονομική δυσπραγία πολλών ζευγαριών, που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα καθόλου αμελητέα έξοδα μιας τελετής σε εκκλησία, με πλήθος καλεσμένων. «Σίγουρα, οι οικονομικοί λόγοι έχουν βαρύνουσα σημασία στην επιλογή του δημαρχείου», λέει στην «Κ» η κ. Κοντοσταθάκου, αντιδήμαρχος του Δήμου Αθηναίων. «Υπάρχουν όμως και άλλες αιτίες, όπως ότι πολλά ζευγάρια επείγονται να παντρευτούν γιατί υπάρχει εγκυμοσύνη», συμπληρώνει. Οπως μας περιγράφει, αρκετοί γάμοι τελούνται με ελάχιστο κόσμο. Τρεις στους δέκα γίνονται μόνο με την παρουσία των δύο μαρτύρων, ενώ μόνο δύο στους δέκα έχουν αρκετούς καλεσμένους. «Εάν κάποιο ζευγάρι έχει πρόθεση να καλέσει αρκετό κόσμο και να προσφέρει και ένα ποτό, φροντίζουμε να γίνει αυτός ο γάμος τελευταίος, έτσι ώστε να υπάρχει άνεση χρόνου», συμπληρώνει. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η πλειονότητα όσων πραγματοποιούν πολιτικό γάμο είναι ελληνικής καταγωγής, δεν υπάρχουν δηλαδή θέματα διαφορετικών θρησκευτικών δοξασιών.
Πόσο κοστίζει όμως ένας πολιτικός γάμος; Ο κάθε μελλόνυμφος πρέπει να βγάλει άδεια γάμου, κόστους 18 ευρώ, 36 ευρώ το ζευγάρι. Ακόμη, τα τελευταία χρόνια πολλοί δήμοι έχουν επιβάλει ένα τέλος γάμου, για την τελετή. Το ποσό ποικίλλει από δήμο σε δήμο και συχνά δεν είναι ευκαταφρόνητο. Στο Περιστέρι είναι 30 ευρώ, ενώ στον Δήμο Αθηναίων 75 εάν είναι και οι δύο μελλόνυμφοι δημότες και 100 σε διαφορετική περίπτωση (έχει θεσπιστεί από το 2003, επί δημαρχίας Ντ. Μπακογιάννη). Στην Ηλιούπολη το τέλος είναι 100 ευρώ, ενώ στον Πειραιά οι γάμοι γίνονται δωρεάν, εκτός από το απόγευμα του Σαββάτου, που κοστίζουν 150 ευρώ. Πολλοί δημότες διαμαρτύρονται για το τέλος γάμου θεωρώντας υποχρέωση του δήμου να τους παντρεύει (και όχι άδικα). Δεν λείπει ακόμα και η έρευνα... αγοράς, για να βρουν το πιο φθηνό δημαρχείο! Οι δημοτικές αρχές από την πλευρά τους απαντούν ότι υπάρχουν έξοδα που πρέπει να καλυφθούν (φώτα, καθαρίστρια κ.λπ.). «Ο δήμος παρέχει μια πολύ ωραία αίθουσα, στο Πνευματικό Κέντρο, με στολισμό λουλουδιών και συνοδεία πιάνου», λέει η κ. Κοντοσταθάκου. Πάντως, πολλοί δήμοι, δεν έχουν θεσμοθετήσει ακόμα τέλος γάμου.
πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 25/2/2012
5 σχόλια:
Tεράστιο το ζήτημα που αναδεικνύεις. Αποφεύγουν την Εκκλησία όταν θέλουν να παντρευτούν όμως βαπτίζουν το παιδί τους κανονικά! Η πίστη μας δεν είναι αλα κάρτ. Αν θέλουν να λέγονται χριστιανοί πρέπει να παντρευτούν και στην Εκκλησία.
Είναι αρκετοί που βαπτίζουν τα παιδιά τους στην Εκκλησία από υποχρέωση γιατί ακόμα δεν έχει θεσμοθετηθεί η "πολιτική βάπτιση". Νά 'στε σίγουροι ότι εάν υπήρχε "πολιτική βάπτιση", στην Εκκλησία ούτε απέξω δεν θα πέρναγαν. 'Ετσι γινόταν και τον παλιό καιρό όταν κάποιοι ήθελαν μεν να παντρευτούν αλλά όχι στην Εκκλησία. Γιαυτούς όμως τώρα υπάρχει η "επιλογή" του πολιτικού γάμου. Βέβαια μην ξεχνάμε ότι όσοι επιλέγουν τελικά να παντρευτούν στην Εκκλησία δεν το κάνουν επειδή απαραιτήτως νοιώθουν χριστιανοί. Το κάνουν κυρίως διότι το "θέαμα" είναι πιό "φαντασμαγορικό" απ'ότι στο δημαρχείο. Χριστιανός σε τελική ανάλυση είναι αυτός που συμμετέχει στα Μυστήρια της Εκκλησίας και τα βιώνει στην καθημερινή του ζωή.
Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα, αλλά σκέπτομαι και το εξής: Λέει το ρεπορτάζ ότι οι λόγοι είναι κυρίως οικονομικοί. Γιατί, στην εκκλησία, δεν μπορεί κάποιος να παντρευτεί και να καλέσει μόνο 2 άτομα ή κανένα άτομο, δεν μπορεί να παντρευτεί και να μην κεράσει τίποτα μετά, όπως λέει το ρεπορτάζ ότι γίνονται κάποιοι πολιτικοί γάμοι και κερνάνε μόνο ένα ποτό μετά ή τίποτα; Άρα δεν είναι οικονομικό το θέμα. Ασφαλώς και μπορεί να γίνει ο γάμος στην εκκλησία και να μην κοστίσει τίποτα. Είναι θέμα συνήθειας. Έχουμε συνηθίσει έναν "πλούσιο" γάμο με πολλούς καλεσμένους και δεξίωση μετά. Ωραίο είναι αυτό, αλλά αυτό είναι μόνο το κοινωνικό μέρος του γάμου και όχι το απαραίτητο. Άρα δεν φταίει η κρίση που αυξάνονται οι πολιτικοί γάμοι (αν ισχύει αυτό). Φταίει η νοοτροπία μας, φταίει η θεολογική αμορφωσιά μας. Δεν χρειάζονται λεφτά για να γίνει ένας θρησκευτικός γάμος. Πίστη χρειάζεται και επανευαγγελισμός όλων μας.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Όταν έγραφα στο σχόλιό μου για τον προλαλήσαντα, εννούσα τον ΑΝΩΝΥΜΟ, γιατί τότε μόνο αυτός φαινόταν στο ιστολόγιο. Μετά φάνηκε η ανάρτηση του ΙΩΑΝΝΗ.
@Ιωάννης,
πράγματι, γνωστός μου καλός φίλος αλλά μαρξιστής και συνεπακόλουθα άθεος, ερωτηθείς από εμένα γιατί επέλεξε να βαπτίζει το παιδί του ενώ μπορούσε να κάνει μια απλή δήλωση στο ληξιαρχείο, μου απάντησε ότι το κάνει ελλείψει "πολιτικής βάπτισης" και ότι αν υπήρχε κάτι τέτοιο σαν θεσμός και με τελετουργικό(ήθελε ο άνθρωπος να έχει κόσμο στη βάπτιση του παιδιού του και είναι λογικό)σίγουρα θα την προτιμούσε όπως προτίμησε το γάμο του να τον κάνει στο δημαρχείο.
Δημοσίευση σχολίου