Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, «Στις δύσκολες εποχές που ζούμε, είθε να υπάρξουν μάρτυρες της αληθείας και της ορθοδόξου πίστεώς μας»

πηγή: Μητρόπολη Καλαβρύτων & Αιγιαλείας

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και την προσήκουσα προσοχή οι ακροατές μας παρακολούθησαν την Κυριακή 19.02.2012, στην αίθουσα ομιλιών του Κέντρου Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, την επίκαιρη ομιλία του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνού, Ομοτίμου Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών με τίτλο «ΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ».

Παρόντες ήταν ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Αμβρόσιος, κληρικοί και πλήθος κόσμου...

Ο πατέρας Γεώργιος ανέφερε ότι στην αντίσταση του γένους κατά των Οθωμανών περιλαμβάνονται οι Νεομάρτυρες. Αυτοί προέβαλλαν την συνεπέστερη για την Ορθοδοξία και αποτελεσματικότερη αντίσταση στον κατακτητή χωρίς θυσίες άλλων παρά μόνο του εαυτού τους. Οι μάρτυρες του υπόδουλου γένους ξαναζωντάνεψαν μέσα στην δουλεία την αρχαία χριστιανική παράδοση του μαρτυρίου. Ήταν κυρίως νέοι διαφόρων επαγγελμάτων, που είτε προέβαλλαν άρνηση στον επιβαλλόμενο εξισλαμισμό τους, είτε τον απέβαλλαν μετά την εξώμοσή τους.

Οι περισσότεροι ήταν πρώην εξωμότες που κάποια στιγμή, μετανοώντας για την άρνησή τους, παρουσιάζονταν δημόσια στον τόπο όπου είχε γίνει η αλλαξοπιστία τους και δήλωναν την πίστη τους στο Χριστό και την επιστροφή τους στην Εκκλησία, με αποτέλεσμα να υποστούν μαρτυρικό θάνατο.

Η ομολογία τους αποσκοπούσε στην απόρριψη του κατακτητή και την άμεση επιβεβαίωση της υπεροχής της χριστιανικής πίστεως. Το μαρτύριό τους δείχνει τη συμμετοχή της Εκκλησίας στην αντίσταση και την ενότητα όλου του γένους εναντίον του τυράννου και αποτελεί μία γενναία αντίσταση κατά του εξισλαμισμού. Στην επιστροφή και ομολογία των νεομαρτύρων συνέβαλλαν αποφασιστικά οι Γέροντες Πνευματικοί τους που ζούσαν στα αγιορείτικα μοναστήρια, και οι οποίοι τους προετοίμαζαν πνευματικά.

Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ νεομαρτύρων και εθνομαρτύρων είναι ότι οι μεν πρώτοι προέτασσαν την πίστη ενώ οι δεύτεροι ωθούνταν κυρίως από την αγάπη τους στην πατρίδα. Επίσης διαφορά υπάρχει στο γεγονός ότι ο θάνατος των νεομαρτύρων συνοδεύεται από θαυμαστά γεγονότα, που αποδεικνύουν ότι αυτοί ήσαν δοχεία της χάριτος του Θεού.

Οι νεομάρτυρες ήταν το μόνιμο στήριγμα των υποδούλων κυρίως μετά το μαρτύριό τους . Διότι αναγνωρίζονταν αμέσως ως άγιοι από τον λαό ακόμα και πριν την ανακήρυξή τους από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η συμβολή τους αποδείχθηκε τεράστια. Αναγνωρίστηκαν ως διακεκριμένοι αγωνιστές της πίστης και της ελευθερίας, που με τη θυσία τους βεβαίωναν ότι ο αντίπαλος δεν είναι ανίκητος. Το γεγονός αυτό έδινε θάρρος και προετοίμαζε το υπόδουλο έθνος για την τελική αναμέτρησή του με τον κατακτητή στην επανάσταση του 1821.

Ο ομιλητής έκλεισε τον λόγο του εκφράζοντας την ευχή στις δύσκολες εποχές που ζούμε, εποχές μιας άλλης τουρκοκρατίας κατά τον αείμνηστο Μάνο Χατζηδάκη, είθε να υπάρξουν μάρτυρες της αληθείας και της ορθοδόξου πίστεώς μας, που αποτελεί την ουσία της ταυτότητάς μας ως έθνους.

Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας στην συνέχεια λαμβάνοντας τον λόγο ευχαρίστησε τον π. Γεώργιο για τον χειμαρρώδη, όπως είπε, λόγο του και ευχήθηκε ο λαός μας στις δύσκολες στιγμές που περνάμε να κρατήσει την πίστη και το ήθος του μιμούμενος το παράδειγμα των νεομαρτύρων.