Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, "Είναι ανάγκη να κοιτάξουμε στους πνευματικούς μας καθρέπτες"

Η Εισήγηση του Αρχιεπισκόπου στην πρώτη Συνεδρία της Ι.Σ.Ι.

Σε­βα­σμι­ώ­τα­τοι ἅγιοι Ἀρ­χι­ε­ρεῖς
καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Χάριτι Θεοῦ συνέρχεται σήμερα ἡ Τακτική Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας μας. Καί τοῦτο γίνεται σέ μιά ἐποχή ποικίλων ἀγκυλώσεων, ἀμφισβητήσεων καί ἀκανθωδῶν προβλημάτων. Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος πού ἡ παρελθοῦσα Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἐπέλεξε ὡς κεντρικό θέμα ἐνασχολήσεώς μας τίς ἡμέρες αὐτές: «Ἡ ποιμαντική διακονία τῆς Ἐκκλησίας εἰς μίαν κοινωνίαν πτωχείας, ἀνεργίας καί συγ­χρό­νου πνευματικῆς συγ­χύ­σεως».

Μεγάλη ἡ εὐθύνη μας, μεγάλο τό βάρος τῆς δι­α­κο­νίας, σέ μιά ἐποχή πού ὅλα ἀλλάζουν, ὅπου ἡ κοινωνία μας σταδιακά ἀποϊεροποιεῖται. Ταυτόχρονα ἡ οἰκονομική κρίση ἔχει ἐξαχρειώσει μεγάλο μέρος τοῦ πλη­θυ­σμοῦ καί ἔχει δημιουργήσει ἄγχος, θλίψη, ἀγανάκτηση καί ἀνασφάλεια στόν λαό μας.

Βεβαίως, ὅλοι ξέρουμε ὅτι στήν πραγματικότητα ἡ κρίση εἶναι πνευματική. Τήν περιμέναμε, ἀφοῦ οἱ πνευ­μα­τι­κοί μας πατέρες τήν διαπίστωσαν ἀπό τήν ἐποχή ὅπου ἡ εὐμάρεια εἶχε παρασύρει τόν λαό στόν κα­τα­να­λω­τι­σμό καί παρακολουθούσαμε τήν κοινωνική καί πολι­τι­στική ἀλλοτρίωση νά προχωρεῖ, ἀργά καί σταθερά, σέ ὅλα τά ἐπίπεδα. Ζήσαμε τόν εὐτελισμό τοῦ ἀν­θρω­πί­νου προσώπου, τήν αὔξηση τοῦ εὐδαιμονισμοῦ καί τοῦ ἀθεϊσμοῦ, τήν σταδιακή ἐξαφάνιση τῶν πα­ρα­δο­σι­α­κῶν ἀξιῶν, τήν ἀδυσώπητη μοναξιά τῶν με­γα­λου­πό­λεων, τήν διάλυση τῆς οἰκογένειας.

Τό πρόβλημα τῆς ταυτότητος τοῦ Νεοέλληνα, πού συνθλίβεται στόν μύλο τῆς παγκοσμιοποίησης καί τοῦ ἄκρατου ὑλισμοῦ, γίνεται τραγικό καί ἔχουμε τήν ἐκ­κλη­σι­α­στική ἐπαλήθευση ὅτι, ὅταν ἀρχίσουμε νά προσ­κυ­νοῦμε τό εἴδωλο, οἱ δοκιμασίες θά ἐνσκήψουν τα­χύ­τατα καί οἱ ψυχές θά σκοτεινιάσουν.

Τό ὅλο θέμα θά ἀναπτυχθεῖ σέ τρεῖς ἑνότητες:

Ὁ Σε­βα­σμιώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Πατρῶν κ. Χρυ­σό­στο­μος τιτλοφορεῖ τό θέμα του: «Ἡ ποιμαντική τῆς Ἐκ­κλη­σίας τήν ἐποχή τῶν μνημονίων».

Ὁ Σε­βα­σμιώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειος θά εἰσηγηθεῖ μέ θέμα: «Δυσκολίαι τῆς Ἐκ­κλη­σίας κατά τήν ἄσκησιν τῆς ποιμαντικῆς Της».

Καί ὁ Σε­βα­σμιώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαος ἔχει ὡς θέμα: «Ἐκκλησία, νέες ἀν­τι­λή­ψεις καί νέες τεχνολογίες».

Ἀκόμη, οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Δη­μη­τρι­ά­δος καί Ἁλμυροῦ κ. Ἰγνάτιος καί Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης κ. Ἐφραίμ θά ἀναπτύξουν ἀντιστοίχως τίς ἑξῆς εἰσηγήσεις: α) «Ἐπικαιροποίησις τοῦ Κανονισμοῦ περί Ἐφη­με­ρίων καί Διακόνων» καί β) «Κανονισμός περί διοικήσεως, διαχειρίσεως καί τῆς ἐν γένει ἀξιοποιήσεως τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Περιουσίας». Θέματα σημαντικά γιά τήν εὔρυθμη λειτουργία τῆς Ἐκκλησίας μας καί τήν ἐναρμόνισή της ὡς πρός τήν διοίκηση μέ τίς σύγχρονες νομοθετικές ρυθμίσεις τῶν συναφῶν ἀν­τι­κει­μέ­νων. Τούς ἀδελφούς αὐτούς θερμά εὐχαριστοῦμε.

Τήν τελευταία ἡμέρα τῶν συνεδριάσεων, θά προ­βοῦμε στήν πλήρωση τῶν χηρευουσῶν Ἱερῶν Μη­τρο­πό­λεων Νικοπόλεως καί Πρεβέζης καί Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου.

Ἰδιαίτερα σήμερα, εἶναι ἀνάγκη νά κοιτάξουμε στούς πνευματικούς μας καθρέπτες καί νά πα­ρα­κα­λέ­σουμε τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά μᾶς δώσει αὐ­το­μεμ­ψία. Ἄν θέλουμε νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς, θά πρέπει πρῶτα νά ὁμολογήσουμε τήν δική μας κρίση καί νά πά­ρουμε τίς εὐθύνες μας. Ἡ κρίση μᾶς κρίνει, φέρ­νει στήν ἐπιφάνεια τά λάθη, τίς παραλείψεις μας, τίς ἀδυναμίες μας. Καί γιά νά μιλήσουμε γιά ποιμαντική, θά πρέπει πρῶτα νά ἔχουμε τήν αὐτογνωσία ποιοί πρα­γμα­τικά εἴ­μα­στε καί πῶς μᾶς βλέπει ὁ κόσμος, ὄχι μόνο ὁ στενός μας κύκλος, ἀλλά αὐτοί στούς ὁποίους ἀπευθυνό­μα­στε, δηλαδή ὄχι μόνο ὅσοι δηλώνουν Ὀρ­θό­δο­ξοι, ἀλλά καί ὅλοι οἱ Ἕλληνες.

Θά πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι πολλοί ἀπό ἐμᾶς, δέν ἔχουμε ἀκόμη συνειδητοποιήσει τί συμ­βαί­νει, ζοῦμε σέ μιά εἰκονική πραγματικότητα, ἔχουμε κλειστεῖ στό παρελθόν, ἀρνούμαστε νά δοῦμε τήν στε­νό­χωρη ἀλήθεια πού μᾶς περιβάλλει. «Ἡ χθές παρῆλθε πρό πολλοῦ, οὔτε κἄν τήν σήμερον ζῶμεν, μᾶς προ­έ­λα­βεν ἡ μεθαύριον», ὅπως ἐπιτυχημένα ἔγραψε ὁ Γέρων Χαλκηδόνος Μελίτων.

Τά φοβερά προβλήματα πού συσσωρεύθηκαν τά τελευταῖα χρόνια στήν πατρίδα μας - ἀνεξέλεγκτη με­τα­νά­στευση, ἐγκληματικότητα, ἀνεργία, κίνδυνοι ἀπό κάθε λο­γῆς γείτονές μας, κατάρρευση τῆς πολιτικῆς σκηνῆς, μόνιμη κρίση στήν παιδεία, ἀκραῖος λαϊκισμός, ἀνερ­γία, φτώχεια καί τόσα ἄλλα - ἔχουν τρομάξει τούς ἀν­θρώ­πους, πού μέσα στόν ὀρυμαγδό τῶν ἀκραίων φωνῶν ἀναζητοῦν νόημα ζωῆς καί ἐλπίδα.

Ὡστόσο, ὅλες οἱ παραπάνω διαπιστώσεις μᾶς δι­α­βε­βαι­ώ­νουν «ὅτι ὅπου ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπε­ρε­πε­ρίσ­σευ­σεν ἡ χάρις». Πολλοί ἐπιστρέφουν στήν Ἐκ­κλη­σία, ἀφοῦ περιπλανήθηκαν στίς ἀτραπούς τῆς ὀδύ­νης καί σάν τόν ἄσωτο ἀναζητοῦν τόν Πατέρα. Στούς με­τα­νο­οῦν­τες ψηλαφοῦμε τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύ­μα­τος, πού κρυφά ἐνεργεῖ καί πραγματοποιεῖ θαύματα με­τα­στρο­φῶν. Τά ἑπόμενα χρόνια, πολλοί θά ἀναζητοῦν νόημα στή ζωή Της καί ἐμεῖς πρέπει νά εἴμαστε ἕτοιμοι νά τούς ὑποδεχθοῦμε.

Νά ἡ ἀποστολή, ἡ ποιμαντική τῆς Ἐκκλησίας μας. Δέν ἐξαντλεῖται σέ καμμιά ὑλική βοήθεια ἀλλά δυ­να­μώ­νει τίς λυγισμένες ψυχές, δίνει τό νόημα τῆς ἑνότη­τος, ἐμπνέει ἐλπίδα καί αἰσιοδοξία, δημιουργεῖ πρό­τυπα, προβάλλει τό Ὅραμα.

Ὅραμα πού μᾶς λείπει καί τό ἀναζητοῦμε ὅλοι στή Χώρα μας.

Εὐχαριστῶ.