Το Σωματείο ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη εξέδωσε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του δασκάλου Δημήτρη Νατσιού, ο οποίος υπηρετεί σε Δημοτικό Σχολείο του Κιλκίς. Ο τίτλος του βιβλίου είναι εύγλωττος: «Τα Νεοταξικά βιβλία Γλώσσας του Δημοτικού Σχολείου και του Γυμνασίου». Ο συγγραφεύς σταχυολογεί απαράδεκτα κείμενα από τα σχολικά βιβλία που διδάσκονται σήμερα και τα οποία είχαν παραγγελθεί και εγκριθεί από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Κείμενα τα οποία γκρεμίζουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των παιδιών μας, καλλιεργούν το πρότυπο του απάτριδος καταναλωτή, απαξιώνουν ιδανικά και ήρωες και τελικά ενισχύουν την ήδη προϊούσα εθνική κατάθλιψη.
Ο Δημήτρης Νατσιός στον πρόλογό του εντοπίζει πολλά προβλήματα στο «νέο Ψηφιακό Δημοτικό Σχολείο» , το οποίο δοκιμάσθηκε πιλοτικά
και είναι έτοιμο να εισβάλει σε όλη τη Στοιχειώδη εκπαίδευση πανελληνίως. Τονίζει ότι το επτάωρο για παιδάκια 6 και 7 ετών είναι υπερβολικό και εξοντωτικό. Καταγγέλλει την πολυδιαφημισμένη «διαθεματική» προσέγγιση, διότι καλύπτει επιφανειακά και τσαπατσούλικα ένα θέμα (λίγο Ιστορία, λίγο Γεωγραφία, λίγο Καλλιτεχνικά) και δεν εμβαθύνει ούτε διαπαιδαγωγεί. Και αμφιβάλλει σοβαρώτατα για την προβαλλόμενη ανάγκη εισαγωγής των ηλεκτρονικών υπολογιστών από την πρώτη τάξη του Δημοτικού. Να μην καταντήσουμε το Δημοτικό ένα ΙΝΤΕΡΝΕΤ –Καφέ, φωνάζει ο μάχιμος δάσκαλος. Δεν είναι αντίθετος με την χρήση της Πληροφορικής, αλλά εν μέτρω και στην κατάλληλη ηλικία. Παραπέμπει μάλιστα σε σχετική γνώμη του αείμνηστου ελληνοαμερικανού γκουρού της Πληροφορικής Μιχάλη Δερτούζου, ο οποίος τονίζει ότι η παρουσία και η προσωπικότητα του εκπαιδευτικού είναι πολύ σημαντικότερη από την Πληροφορική. Και θυμίζει ότι οι Αμερικανοί μαθητές, που χρησιμοποιούν από τα πρώτα βήματα τους υπολογιστές, είναι πολύ κατώτεροι σε διαγωνισμούς Φυσικής και Μαθηματικών από τους Ασιάτες μαθητές, οι οποίοι χρησιμοποιούν λιγότερο τους Ηλεκτρονικούς υπολογιστές για την απόκτηση γνώσεων.
Ο Νατσιός επιμένει σε μία Παιδεία, η οποία θα διαπλάθει πρωτίστως χαρακτήρες. Υπενθυμίζει το άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο επιτάσσει να καλλιεργούν τα σχολεία μας την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των ελληνοπαίδων. Και επαναλαμβάνει συχνά το όραμα του Πατροκοσμά, του Καποδίστρια, και του Διονυσίου Σολωμού: Μία παιδεία ελληνορθόδοξη για την προκοπή του λαού μας. Ο συγγραφεύς παρουσιάζει συγκεκριμένα κείμενα, τα οποία χλευάζουν τον Χριστό, τον Άγιο Βασίλειο, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Ιω., Καποδίστρια, τον Θ. Κολοκοτρώνη και περιλαμβάνονται είτε στα βιβλία «Η Γλώσσα μου» των έξι τάξεων του Δημοτικού είτε στα Ανθολόγια Νεοελληνικών Κειμένων του Δημοτικού και του Γυμνασίου. Και προχωρεί με κείμενα, τα οποία γκρεμίζουν το πρότυπο της μητέρας, παρουσιάζουν τη γιαγιά να καπνίζει «μαύρο πούρο», διαφημίζουν τον ερωτισμό στην ηλικία των 12 ετών, και αντικαθιστούν τους καταξιωμένους λογοτέχνες με συνταγές μαγειρικής και με νανούρισμα για ... χταπόδια. Στα νέα σχολικά βιβλία το Πάσχα παρουσιάζεται σαν μία ευκαιρία γαστριμαργίας, η περιφορά του Επιταφίου γίνεται «πώς πήγαμε βόλτα τον Επιτάφιο», η σχολική εορτή της 25ης Μαρτίου προβάλλεται σαν μία ευκαιρία... κοπάνας και απώλειας μαθημάτων και η 28η Οκτωβρίου είναι η ημέρα κατά την οποία οι Έλληνες κρύφτηκαν για να μην πολεμήσουν! Τα Χριστούγεννα συνδέονται με μία μάγισσα , η οποία βρίζει τα παιδιά επειδή της λένε τα κάλαντα καθώς και με την παρασκευή μαγικού γλυκού. Η μαγεία και η παραθρησκεία αντικαθιστούν την Ορθόδοξη Χριστιανική κληρονομιά μας.
Ντροπή και κρίμα! Με τέτοια κείμενα ο εθνομηδενισμός, η πολυπολιτισμικότητα και ο ψευδοπροοδευτισμός έχουν αλώσει τα σχολικά βιβλία και προσπαθούν να ξεριζώσουν από τη ψυχή των παιδιών μας τις διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού. Όπως αποσύρθηκε το «συνωστισμένο» βιβλίο της Ιστορίας και αντικαταστάθηκε από άλλο αξιοπρεπέστερο, είναι απαραίτητο να αναθεωρηθούν όλα τα προβληματικά εγχειρίδια του Δημοτικού και του Γυμνασίου.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 27/11/2012
1 σχόλιο:
Επιτέλους μια φωνή για το δράμα που βιώνουμε οι συνειδητοποιημένοι δάσκαλοι (γιατί για πολλούς πέρα βρέχει) με αυτά τα βιβλία!
Τίποτα για να τραβήξει τη ψυχούλα μας (και των παιδιών) προς τα πάνω!
Μόνο εξοργιστικά ανόητη σύγχυση υπό τον μανδύα του προοδευτισμού. Και εκτός της απολύτως σκοπούμενης και προγραμματισμένης θρησκευτικής και εθνικής αποδόμησης (μην ξεχνάμε και
το βραβείο για τη διεθνοποίηση της εκπαίδευσης που έλαβε ο κ. ΓΑΠ), τα βιβλία αυτά σκοπίμως οδηγούν και στην αγραμματοσύνη. Μας έχουν κάνει συνένοχους στο έγκλημα και ποια η αντίδρασή μας; Κλαίει η καρδιά μου κάθε φορά που καταφεύγω
στα παλιά βιβλία για να ενισχύσω
τη διδασκαλία μου. Γιατί αφήσαμε να μας αρπάξουν τα εργαλεία της δουλειάς μας μέσα από τα χέρια μας;
Γιατί αφήσαμε να σκοτώσουν τους
ποιητές μας, την ετυμολογία, τη γραμματική; Τι γλώσσα- εργαλείο σκέψης θα παραδώσουμε στα παιδιά μας; Μας είχαν ξεγελάσει με υποσχέσεις για καλύτερα βιβλία και μας έδωσαν παλιοφυλλάδες για να φτιάξουμε όχι ανθρώπους αλλά χαζορομπότ. Κι ούτε οι σχολικοί σύμβουλοι ούτε οι διευθυντές -μάνατζερ έχουν να αρθρώσουν λέξη για όλα αυτά. Και μεις οι δάσκαλοι
(όσοι έχουμε καταλάβει πώς μας χρησιμοποιούν) κάνουμε την αίθουσά μας κρυφό σχολειό πίσω απ' την κλειστή της πόρτα.
Μα θά ήθελα να ρωτήσω: αυτοί που κατέστρωσαν, ανέχτηκαν και ανέχονται αυτό το εν εξελίξει έγκλημα, δεν έχουν παιδιά κι εγγόνια; Κι αν δεν έχουν, δεν νιώθουν παιδιά τους, συνέχειά τους
τα παιδιά του ελληνικού λαού;
Είναι προδότες ή απλώς ηλίθιοι;
Πιστεύω ως όλοι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να διαβάσουμε το βιβλίο του
συναδέλφου μας και να συγκροτήσουμε επιτέλους την αντίστασή μας. Και μιλάω για τους εκπαιδευτικούς ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ γιατί
δυστυχώς δεν ελπίζω τίποτα από τους
κάθε λογής ανωτέρους μας...
Δημοσίευση σχολίου