Λυκούργος Νάνης, Κανείς "φωταδιστής" δε νομιμοποιείται να παρεμποδίζει τη μετάδοση στις ψυχές των ελληνοπαίδων του Ορθόδοξου παιδευτικού λόγου

Απάντηση στο άρθρο του protagon για το νέο Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά.

Δυστυχώς κάποιοι κύκλοι, χρησιμοποιώντας τη γνωστή "ξύλινη" γλώσσα των φονταμενταλιστών της πολιτικής ορθότητας επιχειρούν να απαξιώσουν στη συνείδηση της κοινής γνώμης την ΟΜΟΘΥΜΗ αντίδραση του εκκλησιαστικού πληρώματος όπως αυτή αποτυπώνεται στις σχετικές παρεμβάσεις ικανού αριθμού μητροπολιτών, του Αγιωνύμου Όρους, διακεκριμένων ακαδημαϊκών θεολόγων, της ΠΕΘ που εκπροσωπεί τη ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ των εν Ελλάδι θεολόγων, ιεραποστολικών αδελφοτήτων, πλειάδας ιστολογίων που αντιστέκονται στην επιχείρηση του εθνικοθρησκευτικού αποχρωματισμού των νεοελλήνων και της θρησκευτικής, εθνικής και πολιτιστικής τους ομογενοποίησης αλλά και ΠΛΗΘΟΥΣ ΠΙΣΤΩΝ διαβάλλοντάς όλους αυτούς σαν σκοταδιστές και γραφικούς. Τον πραγματικό σκοταδισμό ενσαρκώνουν όσοι με πρόσχημα την αρχή του σεβασμού της ετερότητας και της πολυπολιτισμικότητας οραματίζονται μια παιδεία που θέτει τεχνηέντως και με περισσή και ύπουλη μαεστρία στην ίδια μοίρα το Φως του ορθόδοξου χριστιανικού παιδευτικού λόγου με το σκοτάδι της ποικιλόχρωμης πλάνης και γιατί όχι και της δεισιδαιμονίας.

Η δογματική και ηθική διδασκαλία της Ορθοδοξίας είναι ΦΩΣ. Το αληθινό ΦΩΣ. Όλα τα υπόλοιπα είναι πυγολαμπίδες μέσα στο πηχτό σκοτάδι. Γι αυτό και ο συνειδητός εκπαιδευτικός μεταδίδει την ολόφωτη ορθόδοξη χριστιανική διδαχή. Σημειώνει εν προκειμένω ο καθηγητής του Κανονικού Δικαίου και επί σειράν ετών πρόεδρος της ΠΕΘ αείμνηστος Κωνσταντίνος Μουρατίδης: «Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο επί δύο χιλιάδες χρόνια ο παιδευτικός λόγος της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας είναι η μοναδική πηγή απ την οποία αρδεύεται και διαμορφώνεται η ανθρώπινη φύση σε πρόσωπο θείου ήθους. Είτε διωκόμενη στις κατακόμβες, είτε στο σκότος της δουλείας διά του κρυφού σχολειού, είτε στο αναπεπταμένο πεδίο της πνευματικής αναμετρήσεως η Χριστιανική Παιδεία αποδείχτηκε το άλας το οποίο συγκρατεί απ την αποσύνθεση τις κοινωνίες των ανθρώπων και το ΦΩΣ το οποίο καθοδηγεί το λαό τον καθήμενο στο σκότος και τη σκιά του πνευματικού θανάτου».

Κανείς λοιπόν "φωταδιστής" δεν έχει το ηθικό δικαίωμα και δε νομιμοποιείται να παρεμποδίζει τη μετάδοση στις εύπλαστες ψυχές των ελληνοπαίδων του σωστικού, αναπλαστικού και φωτιστικού Ορθόδοξου παιδευτικού λόγου. Γιατί όπως εύστοχα ο ίδιος υπογραμμίζει αλλαχού «το πρόβλημα της πληρότητας και αποτελεσματικότητας του παιδευτικού λόγου βρίσκεται σε απόλυτη συνάρτηση προς το γενικότερο πρόβλημα της αναγεννήσεως και ανακαινίσεως της ανθρωπίνης φύσεως προυπόθεση της οποίας είναι η αποκατάσταση της μετά του Θεού κοινωνίας». Μετά του Θεού! Κι όχι μετά του Αλλάχ και του Βούδα τους οποίους κάποιοι "άσοφοι" σοφοί θέτουν παραπλεύρως στο διαβόητο νέο πρόγραμμα σπουδών!

Επειδή προφανώς οι γνωστοί κύκλοι της συμφοράς και της παρακμής που από πολλά χρόνια απεργάζονται την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών δεν κατέστη εφικτό να υλοποιήσουν τον προαναφερθέντα πνευματοκτόνο και εθνοκτόνο στόχο τους μετήλλαξαν τη σχετική τους μεθοδολογία υιοθετώντας μία διαφορετική στρατηγική που όμως εξυπηρετεί εν τέλει τον αρχικό τους σκοπό: επιδιώκουν πλέον την αλλοίωση του μαθήματος διά της μετατροπής του σε παράθεση στοιχείων θρησκειολογίας συμπλεκομένων όμως μεταξύ τους με ιδιαίτερο τρόπο ούτως ώστε να υποβαθμίζεται και ακυρώνεται ο ορθόδοξος χριστιανικός του χαρακτήρας. Θα ήταν βέβαια πιο τίμιο να διακηρύξουν ευθέως ότι επιθυμούν μια παιδεία αυτόνομη απ το ορθόδοξο παιδευτικό ήθος, γυμνή, ουμανιστική παραμεριζόμενου εν προκειμένω του υπερκόσμιου και μεταφυσικού χαρακτήρα της. Δηλαδή μια παιδεία που ενσαρκώνει την Ύβρι υπό την κλασσική της έννοια. Μια παιδεία που δεν της λείπουν τα εκπαιδευτήρια και οι αίθουσες διδασκαλίας αλλά ο Ουρανός. Μια παιδεία που οδήγησε στη διάλυση του ανθρωπίνου προσώπου, που κατέστησε τον άνθρωπο καταλυτικό εξάρτημα της τεχνοκρατίας. Μια παιδεία που άδειασε τις ψυχές και γέμισε τις φυλακές. Αλλά δεν λέγουν κάτι τέτοιο ευθέως και μ αυτόν τον τρόπο παρασύρουν πολλούς καλοπροαίρετους ούτως ώστε να αμβλυνθεί η χιονοστοιβάδα των κατά πάντα δικαιολογημένων αντιδράσεων.

Ο γράφων (φαντάζομαι και πολλοί άλλοι) αδυνατεί να πιστέψει ότι οι συντάκτες του νέου προγράμματος σπουδών για το μάθημα των θρησκευτικών εν επιγνώσει συνετέλεσαν στην αλλοίωση του χαρακτήρα του μαθήματος. Πιθανώς να εκκινούν από αγαθές προθέσεις υπό την έννοια ότι επιθυμούν να καταστήσουν το εν λόγω μάθημα περισσότερο ελκυστικό και πιο προσιτό. Θεωρώ όμως ότι κινούνται σε ΟΛΟΤΕΛΑ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ.

Διότι έχομαι στερρώς της γνώμης ότι οιαδήποτε αλλαγή αφορά αναγκαίως στη μορφή κι όχι στον πυρήνα του ορθοδόξου χριστιανικού περιεχομένου του μαθήματος και θα πρέπει να κινείται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ εντός του ορθόδοξου ομολογιακού του χαρακτήρα. Ειδάλλως υποβαθμίζεται και νοθεύεται επικίνδυνα η γνησιότητα της εκπαιδευτικής του αποστολής και χρησιμότητας όπως κατεδείχθη ως άνω. Οι αξιότιμοι κύριοι συντάκτες καλό θα ήταν να αγωνιστούν για την εξάλειψη από ορθοδόξου σκοπιάς όλων εκείνων των οθνείων στοιχείων που παρεισέφρυσαν κατά τα τελευταία χρόνια σε κάποια σχολικά εγχειρίδια του μαθήματος προφανώς υπό την επίδραση του γενικότερου κλίματος αποορθοδοξοποίησης που βιώνουμε και τα οποία έχουν επισημανθεί καθηκόντως και αρμοδίως. Απευθύνω λοιπόν προς αυτούς πρωτίστως σα γονιός μικρών παιδιών έκκληση να αναθεωρήσουν εκ βάθρων το νέο πρόγραμμα σπουδών προς όφελος της νεοελληνικής κοινωνίας και του έθνους. Εν εναντία περιπτώσει λογίζονται υπόλογοι έναντι του Θεού, της Ιστορίας και του Έθνους! Γένοιτο!

Λ.Ν.