Υποχρεωτικές μεταθέσεις, υποχρεωτικές αποσπάσεις και υποχρεωτικές μετατάξεις εκπαιδευτικών

Πως θα γίνουν οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών

Από τον Έβρο έως τη Γαύδο απλώνεται η ακτίνα των υποχρεωτικών μεταθέσεων για το σύνολο του προσωπικού της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που πληροί τα κριτήρια του Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο βρίσκεται ακόμη κάτω από το νομοτεχνικό μικροσκόπιο του Συμβουλίου της Επικρατείας και απειλεί, όπως αποκαλύπτει σήμερα ο Τύπος της Κυριακής, με βίαιη ανατροπή τη ζωή απροσδιόριστου αριθμού εκπαιδευτικών χωρίς να λύνει αλλά να δένει τα χέρια του εκάστοτε υπουργού Παιδείας. Ο εκπαιδευτικός που θα βρεθεί στη Γαύδο με υποχρεωτική μετάθεση δεν θα μπορεί να φύγει για τα επόμενα 5 χρόνια.

Η διοίκηση της ΟΛΜΕ αντιμετώπισε με δυσπιστία τη διαβεβαίωση του Κ. Αρβανιτόπουλου ότι με βάση τα αποτελέσματα προσομοίωσης που έκανε ο Διόφαντος για λογαριασμό του υπουργείου Παιδείας, ελάχιστοι εκπαιδευτικοί θα χρειαστεί να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις την επόμενη χρονιά.

Στις νέες ρυθμίσεις υπάγονται οι εκπαιδευτικοί που πλεονάζουν εξ ολοκλήρου στην περιοχή τους. Χαρακτηρίζονται υπεράριθμοι και κατατάσσονται σε πίνακες υποχρεωτικών μεταθέσεων εφόσον:

-Δεν έχουν συμπληρώσει 12 χρόνια προϋπηρεσίας και πλεονάζουν εξ ολοκλήρου στην περιοχή μετάθεσης όπου υπηρετούν.

-Δεν συμπληρώνουν το 60%, τουλάχιστον, του υποχρεωτικού τους διδακτικού ωραρίου σε σχολική μονάδα ή σε ομάδα σχολικών μονάδων της ίδιας ή διαφορετικής βαθμίδας με μαθήματα της πρώτης και δεύτερης ανάθεσης, της πρώτης και δεύτερης ειδικότητας.

Τους πίνακες υποχρεωτικής μετάθεσης συντάσσουν τα Υπηρεσιακά Συμβούλια ανά περιοχή μετάθεσης, ανά κλάδο και ειδικότητα.

Για τους εκπαιδευτικούς που ανήκουν σε κλάδους ή ειδικότητες που τους επιτρέπουν να διδάσκουν και στις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης (γυμναστές, ξενόγλωσσοι, Πληροφορικής κ.λπ.) προβλέπεται ότι χαρακτηρίζονται ολικά υπεράριθμοι και κατατάσσονται στους πίνακες υποχρεωτικών μεταθέσεων ύστερα από κοινή εισήγηση των οικείων Υπηρεσιακών Συμβουλίων και των δύο βαθμίδων. Η συγκεκριμένη ρύθμιση θεωρείται προβληματική καθώς δεν υπάρχει θεσμοθετημένη διαδικασία κοινής συνεδρίασης ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ. Νομικής φύσης ζητήματα που ανακύπτουν είναι ποιος προεδρεύει σε μια τέτοια συνεδρίαση και με ποια πλειοψηφία λαμβάνονται αποφάσεις.

Σε πρώτη φάση οι εκπαιδευτικοί καλούνται να συναινέσουν στην υποχρεωτική μετάθεσή τους εντός της περιφέρειάς τους. Αν δεν το κάνουν, αρνηθούν ή παραλείψουν να δηλώσουν συναίνεση, τιμωρούνται με τη μετακίνησή τους σε πίνακες υποχρεωτικών μεταθέσεων πανελλαδικής εμβέλειας. Συνεπώς, εκβιάζεται η συναίνεσή τους.

Μετά την έκδοση των οριστικών πινάκων υποχρεωτικής μετάθεσης περιφερειακής εμβέλειας, οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης καλούν τους εκπαιδευτικούς να υποβάλουν δήλωση προτίμησης σχολείων ή ομάδων σχολείων στις περιοχές μετάθεσης στις οποίες υπάρχουν οργανικά κενά. Οι προτιμήσεις τους δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τα 3 σχολεία και τις 2 ομάδες σχολείων. Εάν οι εκπαιδευτικοί που επιθυμούν τη μετάθεσή τους στην ίδια θέση ισοβαθμούν, προηγείται ο εκπαιδευτικός που επιθυμεί τη μετάθεση, κατά σειρά προτεραιότητας, για συνυπηρέτηση συζύγων και για λόγους εντοπιότητας.

Μετά το πέρας της διαδικασίας υποχρεωτικών μεταθέσεων περιφερειακής εμβέλειας επανακαθορίζονται τα οργανικά κενά ανά περιοχή μετάθεσης, κλάδο και ειδικότητα για να ακολουθήσουν οι μεταθέσεις πανελλαδικής εμβέλειας. Και εδώ τα κριτήρια σε περίπτωση ισοβαθμίας είναι η συνυπηρέτηση συζύγων και η εντοπιότητα.

Στις κενές θέσεις στις οποίες κανείς εκπαιδευτικός δεν επιθυμεί να μετατεθεί, μετατίθενται οι εξ ολοκλήρου υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί της γεωγραφικά και συγκοινωνιακά πλησιέστερης περιοχής μετάθεσης. Μεταξύ αυτών που ανήκουν σε περιοχές ίσης απόστασης από την περιοχή όπου βρίσκονται οι κενές θέσεις προτάσσονται όσοι βρίσκονται σε χαμηλότερη θέση στον οικείο πίνακα υποχρεωτικής μετάθεσης πανελλαδικής εμβέλειας.

Το Π.Δ. του υπουργείου Παιδείας σταματά εδώ. Δεν προνοεί για την περίπτωση να πλεονάζουν εκπαιδευτικοί και μετά το πέρας των πανελλαδικών μεταθέσεων. Από γραφεία συναρμόδιων υπουργών άρχισαν να μεταφέρονται ψίθυροι για υποχρεωτικές μετατάξεις εκπαιδευτικών σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου, εκτός εκπαίδευσης.

Ευέλικτο εργαλείο για την κάλυψη των κενών οι υποχρεωτικές αποσπάσεις

Διαβεβαιώσεις στην ΟΛΜΕ ότι ελάχιστος αριθμός εκπαιδευτικών θα χρειαστεί να μετακινηθεί σε μεγάλες αποστάσεις, την επόμενη χρονιά, έδωσε ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος.

Το ζήτημα των υποχρεωτικών μεταθέσεων ξεσήκωσε θύελλα, ενώ από το 1985 υπάρχει στο νομικό οπλοστάσιο του υπουργείου ευέλικτο νομοθετικό εργαλείο, η χρήση του οποίου μπορούσε να γίνει ήσυχα και αποτελεσματικά για την κάλυψη των λειτουργικών κενών της επόμενης σχολικής χρονιάς: Οι υποχρεωτικές αποσπάσεις.

Σύμφωνα με το άρθρο 14 του βασικού νόμου για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση (ν. 1566/85) «σε περίπτωση που εκπαιδευτικός πλεονάζει εξ ολοκλήρου μπορεί να αποσπασθεί σε άλλο σχολείο του ίδιου νομού ή νομαρχιακού διαμερίσματος, με απόφαση του νομάρχη, ύστερα από πρόταση του περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου ή σε σχολείο άλλου νομού ή νομαρχιακού διαμερίσματος, με απόφαση του υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ύστερα από πρόταση του κεντρικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου».

Ενημερωμένες πηγές αναφέρουν ότι ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος έπεσε θύμα «κακών συμβούλων» οι οποίοι τον έπεισαν να κατασκευάσει και να παρουσιάσει παραμονές των πανελλαδικών εξετάσεων ένα βαρύ και δύσχρηστο εργαλείο υπηρεσιακών μετακινήσεων των εκπαιδευτικών, τις υποχρεωτικές μεταθέσεις, για να κλείσει τις τρύπες που θα δημιουργήσει στα προγράμματα διδασκαλίας των σχολείων η απόφαση της κυβέρνησης να κόψει καθ’ υπόδειξιν της τρόικας το 80% των κονδυλίων για προσλήψεις αναπληρωτών το επόμενο σχολικό έτος.

Η ουσιαστική διαφορά που κάνει δύσχρηστο εργαλείο τις μεταθέσεις και ευέλικτο τις αποσπάσεις είναι ότι η χρήση του πρώτου προϋποθέτει οργανικά κενά, ενώ το δεύτερο λειτουργικά. Το οργανικό κενό αντιστοιχεί σε οργανική θέση (αυξημένο αριθμό διδακτικών ωρών), η οποία καλύπτεται είτε με μόνιμο διορισμό είτε με μετάθεση. Αυτές οι μορφές τοποθέτησης προσωπικού έχουν και οι δύο οριστικό χαρακτήρα.

Στον αντίποδα, η απόσπαση γίνεται για 1 χρόνο και μπορεί να ανανεωθεί ή να μην ανανεωθεί ανάλογα με το «συμφέρον της υπηρεσίας», όπως προβλέπει ο νόμος. Δεν προϋποθέτει οργανική θέση αλλά λειτουργικά κενά, δηλαδή μερικές «ορφανές» διδακτικές ώρες. Το πλεονέκτημα της απόσπασης είναι ότι δεν αποτελεί μόνιμη κατάσταση ούτε για τον εκπαιδευτικό ούτε για το υπουργείο Παιδείας. Εάν για οποιονδήποτε λόγο (επειδή π.χ. επέστρεψε από την άδεια ανατροφής παιδιών η καθηγήτρια στο μάθημα της οποίας δημιουργήθηκε το κενό) κλείσει το κενό στην περιοχή απόσπασης του εκπαιδευτικού, αυτός γυρίζει στην οργανική του θέση, η οποία μπορεί την επόμενη χρονιά να αντιστοιχεί σε αυξημένο ωράριο (επειδή π.χ. αποχώρησε με σύνταξη ο πρεσβύτερος μαθηματικός) ή εάν δεν έχει οργανική θέση, τίθεται στη διάθεση του περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου της περιοχής τοποθέτησής του.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα που καθιστά δύσχρηστο το Π.Δ. για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις. Ο χάρτης των οργανικών θέσεων στην εκπαίδευση έχει χαρακτηριστικά κινούμενης άμμου. Μεταβάλλεται, γι’ αυτό πρέπει το υπουργείο Παιδείας να έχει στη διάθεσή του ευέλικτα εργαλεία. Τη φετινή χρονιά σε ολόκληρη την επικράτεια βρέθηκαν στη διάθεση των Υπηρεσιακών τους Συμβουλίων μαθηματικοί, φιλόλογοι, γυμναστές, φυσικοί, καθηγητές Πληροφορικής και ξένων γλωσσών επειδή στην περιοχή τους δεν υπήρχαν οργανικές θέσεις για να τοποθετηθούν. Την επόμενη χρονιά ένα κύμα μαζικών αποχωρήσεων με συνταξιοδότηση, όπως αυτό που είχε προκαλέσει προ τριετίας ο φόβος του νέου ασφαλιστικού νόμου, μπορεί να αλλάξει ριζικά τη φετινή εικόνα.

Σύμφωνα με έμπειρους παράγοντες της εκπαίδευσης που μελέτησαν όλα τα δεδομένα του θέματος, εάν το περιβόητο Π.Δ. είχε τεθεί σε εφαρμογή από πέρυσι, η τρέχουσα χρονιά θα έκλεινε με έλλειμμα όχι 35.000 διδακτικών ωρών, οι οποίες χάθηκαν φέτος για τους μαθητές της επαγγελματικής εκπαίδευσης επειδή εξαντλήθηκε το κονδύλι των αναπληρωτών χωρίς να περισσέψει «ψίχουλο» για τα σχολεία τους, αλλά εκατοντάδων χιλιάδων ωρών τόσο στην επαγγελματική όσο και στη γενική εκπαίδευση.

ΓΙΟΥΛΗ ΜΑΝΩΛΗ
Τύπος της Κυριακής, 19/5/2013 από inews.gr